جمع بندی آیا در بهشت تغییر و پیشرفت درزندگی وجود دارد؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا در بهشت تغییر و پیشرفت درزندگی وجود دارد؟

با سلام
در بهشت نعمت های فراوانی وجود دارد, که انسانها از آنها بهره مند میشوند.
سوال من این است آیا در بهشت هم مانند زمین امکان ساخت و توسعه توسط انسانها وجود دارد؟منظور من ساختمان و... نیست برای مثال همانند این دنیا که تکنولوژی های جدید روز به روز بیشتر میشوند ایا در ان دنیا هم این امکان هست؟و اگر نیست ایا شرایط خسته کننده نمیشود؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد سعید

میرزاا;633758 نوشت:
با سلام
در بهشت نعمت های فراوانی وجود دارد, که انسانها از آنها بهره مند میشوند.
سوال من این است آیا در بهشت هم مانند زمین امکان ساخت و توسعه توسط انسانها وجود دارد؟منظور من ساختمان و... نیست برای مثال همانند این دنیا که تکنولوژی های جدید روز به روز بیشتر میشوند ایا در ان دنیا هم این امکان هست؟و اگر نیست ایا شرایط خسته کننده نمیشود؟

سلام علیکم
از آیات و روایات، این گونه برداشت می شود که در بهشت، یک‌نواختی وجود نداشته و کسانی که در آن زندگی می‌کنند، در یک‌نواختی به سر نبرده و از حالتی به حالت دیگر ورود پیدا می‌نمایند.
خداوند (تبارک و تعالی) در آیه «کلّ یومٍ هو فی شأنٍ» (1) می‌فرماید: او هر زمانی، در شأن و کاری است.
این آیه مطلق بوده و هر سه جهان، یعنی این دنیا و عالم برزخ و جهان آخرت که در آن، اشخاص وارد بهشت و جهنم می شوند را شامل می شود. خداوند (تبارک و تعالی) بنابر این آیه، در جهان آخرت و در برخورد با بهشتیان و جهنمیان، هر لحظه، در شأن و حالتی غیر از شأن و حالت گذشته است. این شأن و حالت، هم در مورد خداوند (عزوجل) صادق است و هم در مورد انسان ها، یعنی انسان ها نیز همچنان که در این دنیا، هر لحظه در شأن و حالتی، غیر از حالت قبلی هستند، در عالم برزخ و جهان آخرت نیز هر لحظه، در شأن و حالتی غیر از شأن و حالت گذشته هستند؛ زیرا شأن و حالت خداوند (عزوجل) در این جا، از امور اضافی است و نسبت به مخلوقاتش در نظر گرفته شده است. یکی از مخلوقات، انسان ها هستند. بنابراین، انسان‌ها در بهشت و جهنم، به طور همیشگی، از شأن و حالتی به شأن و حالتی دیگر انتقال خواهند یافت که این همان، عدم یک‌نواختی است.
امام صادق (علیه السلام) در حدیث
«إنّ الله خلق بیده جنّةً لم یرها عین غیره، و لم یطّلع علیها مخلوق، یفتحها الرّب (تبارک و تعالی) کلَّ صباح فیقول ازدادی طیباً ازدادی ریح» (2) فرمود: خداوند با دست خودش، بهشتی آفریده که هیچ چشمی غیر از خداوند، ندیده است و هیچ مخلوقی از آن آگاه نیست، پروردگار (تبارک و تعالی) هر صبحگاه آن را می‌گشاید و می‌فرماید: بوی خودت را افزون کن و نسیم خودت را بیفزای.
امام باقر (علیه السلام) در حدیث «انّ أهل الجنّة توضع لهم موائد علیها مِن سائر ما یشتهونه من الأطعمة التی لا ألَذَّ منها و لا أطیب، ثمَّ یرفعون (یدفعون) عن ذلک إلی غیره» (3) فرموده است: برای اهل بهشت، سفره‌هایی گسترانده می شود که بر آن، از همه آن چه که مورد علاقه‌شان از طعام‌هاست قرار داده می‌شود طعام‌هایی که از آن لذیذتر و خوشبوتر نیست، سپس آن‌ها را از سر آن سفره بلند کرده و سفره دیگری برای آنها گسترانده می‌شود.
این تعابیر، نشان می‌دهند که در بهشت هم تغییرات وجود دارد و انسان، از حالی به حال دیگر می رود و یک‌نواختی در آن نیست و انسان، احساس کسالت و تکراری وجود ندارد؛ بلکه هر لحظه، عنایات و الطاف تازه‌ای است؛ به همین دلیل، هر چه می‌گذرد و هر چه انسان بیشتر می‌بیند، شوق، لذت و اشتیاق او بیشتر می‌شود و از این رو، به هیچ وجه در آنجا یک‌نواختی مشاهده نمی‌شود.

منابع و مآخذ:
1. الرحمن: 55/ 29.
2.کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، المطبعة العلمیه، قم، 1402 ق، یکم، ص 102، ح 278؛ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، دارالکتاب، قم، 1404 ق، ج 2، ص 170.
3. کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، ص 102، ح 279.

الحمد کله لله رب العالمین.

امام صادق (علیه السلام) در حدیث [/][=#800080]«إنّ الله خلق بیده جنّةً لم یرها عین غیره، و لم یطّلع علیها مخلوق، یفتحها الرّب (تبارک و تعالی) کلَّ صباح فیقول ازدادی طیباً ازدادی ریح= فرمود: خداوند با دست خودش، بهشتی آفریده که هیچ چشمی غیر از خداوند، ندیده است و هیچ مخلوقی از آن آگاه نیست، پروردگار (تبارک و تعالی) هر صبحگاه آن را می‌گشاید و می‌فرماید: بوی خودت را افزون کن و نسیم خودت را بیفزای.

سلام
آیا در بهشت شب و روزی وجود دارد که دارای صبحگاه باشد؟و آیا اگر بعد زمان در آن دنیا مفهومی نداشته باشد, آیا این منجر به یکنواختی و سکون نمیشود؟

[="Tahoma"][="Navy"]

میرزاا;633758 نوشت:
با سلام
در بهشت نعمت های فراوانی وجود دارد, که انسانها از آنها بهره مند میشوند.
سوال من این است آیا در بهشت هم مانند زمین امکان ساخت و توسعه توسط انسانها وجود دارد؟منظور من ساختمان و... نیست برای مثال همانند این دنیا که تکنولوژی های جدید روز به روز بیشتر میشوند ایا در ان دنیا هم این امکان هست؟و اگر نیست ایا شرایط خسته کننده نمیشود؟

سلام
کمالات بهشتیان همه درونی اند و نیازی به ابزار بیرونی ندارند آنها دارای قدرت ایجاد و خلق می شوند باذن الله پس نیاز به ابزار و پیشرفت در آن نیست چون هرچیزی را به فرمانی ایجاد می کنند
یا علیم[/]

[="Tahoma"][="Black"]

میرزاا;634680 نوشت:
امام صادق (علیه السلام) در حدیث [/]«إنّ الله خلق بیده جنّةً لم یرها عین غیره، و لم یطّلع علیها مخلوق، یفتحها الرّب (تبارک و تعالی) کلَّ صباح فیقول ازدادی طیباً ازدادی ریح= فرمود: خداوند با دست خودش، بهشتی آفریده که هیچ چشمی غیر از خداوند، ندیده است و هیچ مخلوقی از آن آگاه نیست، پروردگار (تبارک و تعالی) هر صبحگاه آن را می‌گشاید و می‌فرماید: بوی خودت را افزون کن و نسیم خودت را بیفزای.

سلام
آیا در بهشت شب و روزی وجود دارد که دارای صبحگاه باشد؟و آیا اگر بعد زمان در آن دنیا مفهومی نداشته باشد, آیا این منجر به یکنواختی و سکون نمیشود؟

سلام علیکم
بله از مجموع آیات و روایات برداشت می شود که در آن جا شب و روز وجود دارد، حالا مقصود از شب و روز در بهشت چه هست، زیاد مشخص نیست.
موفق باشید.

پرسش:
آیا در بهشت هم تغییر و توسعه انسان‌ها هست و اگر نیست، آیا خسته‌کننده نیست؟


پاسخ:

آن چه از آیات و روایات، برداشت می شود، این است که در بهشت، یک‌نواختی وجود نداشته و کسانی که در آن زندگی می‌کنند، در یک‌نواختی به سر نبرده و از حالتی به حالت دیگر ورود پیدا می‌نمایند.
خداوند (تبارک و تعالی) در آیه «کلّ یومٍ هو فی شأنٍ»؛ می‌فرماید: او هر زمانی، در شأن و کاری است.(1)
این آیه مطلق بوده و هر سه جهان، یعنی این دنیا و عالم برزخ و جهان آخرت که در آن، اشخاص وارد بهشت و جهنم می شوند را شامل می شود.
خداوند (تبارک و تعالی) بنا بر این آیه، در جهان آخرت و در برخورد با بهشتیان و جهنمیان، هر لحظه، در شأن و حالتی غیر از شأن و حالت گذشته است. این شأن و حالت، هم در مورد خداوند (عزّ و جلّ) صادق است و هم در مورد انسان ها، یعنی انسان ها نیز همچنان که در این دنیا، هر لحظه در شأن و حالتی، غیر از حالت قبلی هستند، در عالم برزخ و جهان آخرت نیز هر لحظه، در شأن و حالتی غیر از شأن و حالت گذشته هستند؛ زیرا شأن و حالت خداوند (عز و جل) در این جا، از امور اضافی است و نسبت به مخلوقاتش در نظر گرفته شده است. یکی از مخلوقات، انسان ها هستند.
بنا بر این، انسان‌ها در بهشت و جهنم، به طور همیشگی، از شأن و حالتی به شأن و حالتی دیگر انتقال خواهند یافت که این همان، عدم یک‌نواختی است.

امام صادق (علیه السلام) در حدیث «إنّ الله خلق بیده جنّةً لم یرها عین غیره، و لم یطّلع علیها مخلوق، یفتحها الرّب (تبارک و تعالی) کلَّ صباح فیقول ازدادی طیباً ازدادی ریح»؛ فرمود: خداوند با دست خودش، بهشتی آفریده که هیچ چشمی غیر از خداوند، ندیده است و هیچ مخلوقی از آن آگاه نیست، پروردگار (تبارک و تعالی) هر صبحگاه آن را می‌گشاید و می‌فرماید: بوی خودت را افزون کن و نسیم خودت را بیفزای.(2)

امام باقر (علیه السلام) در حدیث «انّ أهل الجنّة توضع لهم موائد علیها مِن سائر ما یشتهونه من الأطعمة التی لا ألَذَّ منها و لا أطیب، ثمَّ یرفعون (یدفعون) عن ذلک إلی غیره»؛ فرموده است: برای اهل بهشت، سفره‌هایی گسترانده می شود که بر آن، از همه آن چه که مورد علاقه‌شان از طعام‌هاست قرار داده می‌شود طعام‌هایی که از آن لذیذتر و خوشبوتر نیست، سپس آن‌ها را از سر آن سفره بلند کرده و سفره دیگری برای آنها گسترانیده می‌شود.(3)

این تعابیر، نشان می‌دهند که در بهشت هم تغییرات وجود دارد و انسان، از حالی به حال دیگر می رود و یک‌ نواختی در آن نیست و انسان، احساس کسالت و تکراری وجود ندارد؛ بلکه هر لحظه، عنایات و الطاف تازه‌ای است؛ به همین دلیل، هر چه می‌گذرد و هر چه انسان بیشتر می‌بیند، شوق، لذت و اشتیاق او بیشتر می‌شود و از این رو، به هیچ وجه در آنجا یک‌ نواختی مشاهده نمی‌شود.

_______
(1) الرحمن/ 29.
(2) کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، المطبعة العلمیه، قم، 1402 ق، یکم، ص 102، ح 278؛ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، دارالکتاب، قم، 1404 ق، ج 2، ص 170.
(3) کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، ص 102، ح 279.

موضوع قفل شده است