مردگان به هیچ عنوان صدای ما را نمی شنوند

lنمی دانم هدف شما از این جعل چیست ولی متن خطبه 230 را قرار می دهم

در سفارش به تقوا و ياد مرگ
[=Traditional Arabic]اُوصيكُمْ اَيُّهَا النّاسُ بِتَقْوَى اللّهِ، وَ كَثْرَةِ حَمْدِهِ عَلى آلائِهِ
اى مردم، شما را سفارش مى كنم به تقواى الهى، و حمد بسيار بر
[=Traditional Arabic]اِلَيْكُمْ، وَ نَعْمائِهِ عَلَيْكُمْ، وَ بَلائِهِ لَدَيْكُمْ. فَكَمْ
احسانش، و نعمت هايى كه به شما ارزانى داشته، و بر هر برنامه اى كه از او به شما رسيده. چه بسا شما
[=Traditional Arabic]خَصَّكُمْ بِنِعْمَة، وَ تَدارَكَكُمْ بِرَحْمَة. اَعْوَرْتُمْ لَهُ فَسَتَرَكُمْ،
را به نعمتى مخصوص داشت، و به رحمتى دريافت. عيوبتان را آشكار كرديد و او بر شما پوشاند،
[=Traditional Arabic]وَ تَعَرَّضْتُمْ لاَِخْذِهِ فَاَمْهَلَكُمْ. وَ اُوصيكُمْ بِذِكْرِ الْمَوْتِ، وَ اِقْلالِ
خود را در معرض مؤاخذه او قرار داديد مهلتتان داد. و سفارشتان مى كنم به ياد مرگ باشيد، و از آن
[=Traditional Arabic]الْغَفْلَةِ عَنْهُ. وَ كَيْفَ غَفْلَتُكُمْ عَمّا لَيْسَ يُغْفِلُكُمْ، وَ طَمَعُكُمْ فيمَنْ
كمتر غفلت نماييد. چگونه غافل مى مانيد از چيزى كه از شما غافل نيست، و چگونه طمع مى بنديد به كسى
[=Traditional Arabic]لَيْسَ يُمْهِلُكُمْ؟! فَكَفى واعِظاً بِمَوْتى عايَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا اِلى
كه شما را مهلت نمى دهد؟! براى پند و اندرز شما بس است مرده هايى كه ديده ايد، آنها را به گورستان
[=Traditional Arabic]قُبُورِهِمْ غَيْرَ راكِبينَ، وَ اُنْزِلُوا فيها غَيْرَ نازِلينَ،
بردند بدون اينكه بر مركبى سوار شوند، و آنان را در ميان قبر گذاشتند بدون اينكه خودشان فرود آيند،
[=Traditional Arabic]فَكَاَنَّهُمْ لَمْ يَكُونُوا لِلدُّنْيا عُمّاراً، وَ كَاَنَّ الاْخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ داراً.
گويا اينان از آبادكنندگان دنيا نبودند، و آخرت هميشه جايگاه آنان بود.
[=Traditional Arabic]اَوْحَشُوا ما كانُوا يُوطِنُونَ، وَ اَوْطَنُوا ما كانُوا يُوحِشُونَ،
از دنيايى كه در آن سكونت داشتند رميدند، و در محلّى كه از آن وحشت داشتند آرميدند،
[=Traditional Arabic]وَ اشْتَغَلُوا بِما فارَقُوا، وَ اَضاعُوا ما اِلَيْهِ انْتَقَلُوا.
به آنچه از آن جدا شدند سرگرم بودند، و جايى را كه عاقبت بايد به آن برسند ضايع كردند.
[=Traditional Arabic]لا عَنْ قَبيح يَسْتَطيعُونَ انْتِقالاً، وَ لا فى حَسَن يَسْتَطيعُونَ ازْدِياداً.
پس از مرگ قدرت برگشت از كارهاى زشت را ندارند، و توان اضافه كردن نيكى براى آنان محال است.
[=Traditional Arabic]اَنِسُوا بِالدُّنْيا فَغَرَّتْهُمْ، وَ وَثِقُوا بِها فَصَرَعَتْهُمْ. فَسابِقُوا ـ رَحِمَكُمُ
به دنيا انس گرفتند مغرورشان كرد، به آن اعتماد نمودند به خاكشان انداخت. خداوند شما
[=Traditional Arabic]اللّهُ ـ اِلى مَنازِلِكُمُ الَّتى اُمِرْتُمْ اَنْ تَعْمُرُوها، وَ الَّتى رُغِّبْتُمْ فيها،
را رحمت كند، به منازلى كه به آباد كردن آنها مأمور شده ايد، و شما را به آنها ترغيب نموده اند،
[=Traditional Arabic]وَ دُعيتُمْ اِلَيْها، وَ اسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللّهِ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ عَلى طاعَتِهِ،
و از شما به سوى آنها دعوت به عمل آمده پيشى گيريد، و با استقامت در بندگى، و دورى از گناه
[=Traditional Arabic]وَ الْمُجانَبَةِ لِمَعْصِيَتِهِ، فَاِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَريبٌ. ما اَسْرَعَ السّاعاتِ
نعمت هاى خدا را بر خود كامل كنيد، كه فردا به امروز نزديك است. ساعتها
[=Traditional Arabic]فِى الْيَوْمِ، وَ اَسْرَعَ الاَْيّامَ فِى الشَّهْرِ، وَ اَسْرَعَ الشُّهُورَ فِى السَّنَةِ،
در روز ، و روزها در ماه ، و ماهها در سال ،
[=Traditional Arabic]وَ اَسْرَعَ السِّنينَ فِى الْعُمُرِ!
و سالها در عمـر چه با سرعت مى گـذرد!

اینهم متن خطبه 110

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است

در نكوهش دنيا
اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى اُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيا، فَاِنَّها حُلْوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّتْ
اما بعد، شما را از دنيا مى ترسانم، كه شيرين و سرسبز مى نمايد، پوشيده به
بِالشَّهَواتِ، وَ تَحَبَّبَتْ بِالْعاجِلَةِ، وَ راقَتْ بِالْقَليلِ، وَ تَحَلَّتْ
شهوات است، و خود را با نقد بودنش محبوب كرده، با موجودى اندكش جلب نظر مى كند، خود را با آرزوها
بِالاْمالِ، وَ تَزَيَّنَتْ بِالْغُرُورِ، لاتَدُومُ حَبْرَتُها، وَلا تُؤْمَنُ فَجْعَتُها،
آرايش داده، و با زيور غرور آراسته كرده، شاديش دوام ندارد، و از درد و اندوهش امانى نيست،
غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ، حائِلَةٌ زائِلَهٌ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ، اَكّالَةٌ
در شدت فريبندگى و زيانبارى، و در تغيير و زوال پذيرى است، فناشونده و نابودشدنى است، شكمباره اى
غَوّالَةٌ، لا تَعْدُو ــ اِذا تَناهَتْ اِلى اُمْنِيَّةِ اَهْلِ الرَّغْبَةِ فيها وَ الرِّضاءِ
هلاك كننده است، آن گاه كه آرزوى دنياپرستان و مردمان دلبسته به آن درباره آن به نهايت
بها ــ اَنْ تَكُونَ كَما قالَ اللّهُ تَعالى سُبْحانَهُ: «كَماء اَنْزَلْناهُ مِنَ
رسد بيش از آنچه خداوند در قرآن فرموده نخواهد بود: «حيات دنيا مانند آبى است كه از آسمان نازل
السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الاَْرْضِ فَاَصْبَحَ هَشيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ
كرديم، پس روييدنى زمين با آن درآميخت، سپس آن روييدنى خشكوخرد شده و بادها آن را پراكنده مى سازد،
وَ كانَ اللّهُ عَلى كُلِّ شَىْء مُقْتَدِراً».
و خداوند بر همه چيز تواناست».
لَمْ يَكُنِ امْرُؤٌ مِنْها فى حَبْرَة اِلاّ اَعْقَبَتْهُ بَعْدَها عَبْرَةً، وَلَمْ يَلْقَ مِنْ
احدى از دنيا شادمان نشد مگر اينكه گريه و اندوه را به دنبالش فرستاد، و به كسى روى
سَرّائِها بَطْناً اِلاّ مَنَحَتْهُ مِنْ ضَرّائِها ظَهْراً، وَلَمْ تَطُلَّهُ فيها ديمَةُ رَخاء
خوش نشان نداد مگر اينكه با سختى و ناراحتى به او پشت كرد، و باران راحتى بر كسى نباريد
اِلاّ هَتَنَتْ عَلَيْهِ مُزْنَةُ بَلاء. وَ حَرِىٌّ اِذا اَصْبَحَتْ لَهُ مُنْتَصِرَةً اَنْ
مگر اينكه با رگبارى از بلا به او هجوم كرد. شايسته است كه چون در روز روشن يار كسى شود
تُمْسِىَ لَهُ مُتَنَكِّرَةً. وَ اِنْ جانِبٌ مِنْهَا اعْذَوْذَبَ وَاحْلَوْلى اَمَرَّ مِنْها
به وقت شب به صورت ناشناس رخ نمايد. اگر جانبى از آن شيرين باشد جانب ديگرش تلخ و
جانِبٌ فَاَوْبى. لايَنالُ امْرُؤٌ مِنْ غَضارَتِها رَغَباً اِلاّ اَرْهَقَتْهُ مِنْ نَوائِبِها
وباخيز است. كسى از خوشى اش برخوردار نشود مگر اينكه از بلاهايش رنج و سختى
تَعَباً، وَلا يُمْسى مِنْها فى جَناحِ اَمْن اِلاّ اَصْبَحَ عَلى قَوادِمِ خَوْف.
ببيند، و شبى در امن و راحت در آن به سر نبرد مگر اينكه صبح بر بال خوف و ترس آن بنشيند.
غَرّارَةٌ غُرُورٌ ما فيها، فانِيَةٌ فَان مَنْ عَلَيْها.
هم خود بسيار فريبنده است و هم آنچه در آن است، نابودشدنى است و هر كه روى آن است رو به فناست.

لا خَيْرَ فى شَىْء مِنْ اَزْوادِها اِلاَّ التَّقْوى. مَنْ اَقَلَّ مِنْهَا اسْتَكْثَرَ مِمّا
جز تقوا در هيچ توشه آن خيرى نيست. آن كه به كم آن قناعتورزيد بسيارى از عوامل امنيّت را به دست
يُؤْمِنُهُ، وَ مَنِ اسْتَكْثَرَ مِنْهَا اسْتَكْثَرَ مِمّا يُوبِقُهُ، وَ زالَ عَمّا قَليل عَنْهُ.
آورد، و هر كس رو به انبوهش آورد بر علل هلاكت خود افزود، و آنچه به دست آورد به زودى از دست او برود.
كَمْ مِنْ واثِق بها قَدْ فَجَعَتْهُ، وَ ذى طُمَأْنينَة اِلَيْها
بسا كس كه به دنيا اعتماد كرد و به ناگاه مزه ناگوارى را به او چشاند، و بسا صاحب اطمينان به دنيا كه ناگهان
قَدْ صَرَعَتْهُ، وَ ذى اُبَّهَة قَدْ جَعَلَتْهُ حَقيراً، وَ ذى نَخْوَة
او را به خاك و خون درانداخت. چه بسيار مقام دارى كه دنيا اوراكوچك ساخت، وآلوده به كبر و نخوتى
قَدْ رَدَّتْهُ ذَليلاً. سُلْطانُها دُوَلٌ، وَ عَيْشُها رَنِقٌ، وَ عَذْبُها اُجاجٌ،
كه دنيا او را به ذلّت كشيد. سلطنتش دست به دست مى گردد، عيشش تيره، خوشيش ناگوار،
وَ حُلْوُها صَبِرٌ، وَ غِذاؤُها سِمامٌ، وَ اَسْبابُها رِمامٌ. حَيُّها بِعَرَضِ
شيرينش تلخ، طعامش سم، و طنابش پوسيده است. زنده اش در معرض
مَوْت، وَ صَحيحُها بِعَرَضِ سُقْم. مُلْكُها مَسْلُوبٌ، وَ عَزيزُها
مرگ، تندرستش در مسير بيمارى است. حكومتش بر باد، عزيزش
مَغْلُوبٌ، وَ مَوْفُورُها مَنْكُوبٌ، وَجارُها مَحْرُوبٌ.
مغلوب، صاحب ثروت فراوانش منكوب، و همسايه اش در معرض غارت است.
اَلَسْتُمْ فى مَساكِنِ مَنْ كانَ قَبْلَكُمْ اَطْوَلَ اَعْماراً، وَ اَبْقى آثاراً،
آيا شما در مساكن پيشينيان قرار نگرفته ايد كه عمرشان از شما طولانى تر، و آثارشان پايدارتر،
وَ اَبْعَدَ آمالاً، وَ اَعَدَّ عَديداً، وَ اَكْثَفَ جُنُوداً؟ تَعَبَّدُوا لِلدُّنْيا اَىَّ
و آرزوهايشان درازتر، و عددشان بيشتر، و لشگرشان انبوه تر بود؟ دنيا را پرستيدند چه
تَعَبُّد! وَ آثَرُوها اَىَّ ايثار! ثُمَّ ظَعَنُوا عَنْها بِغَيْرِ زاد
پرستيدنى! و بر آخرت مقدم داشتند چه مقدم داشتنى! آن گاه از دنيا كوچ كردند بدون زاد و توشه اى كه آنان را به

مُبَلِّغ، وَلا ظَهْر قاطِع. فَهَلْ بَلَغَكُمْ اَنَّ الدُّنْيا سَخَتْ لَهُمْ
مقصد رساند، و منهاى مركبى كه طىّ سفر كند. آيا خبرى به شما رسيده كه دنيا در برابر آن همه ضررى كه به آنان
نَفْساً بِفِدْيَة؟ اَوْ اَعانَتْهُمْ بِمَعُونَة؟ اَوْ اَحْسَنَتْ لَهُمْ صُحْبَةً؟
رسانده از خود فديه اى به آنان داده؟ يا كمكى به آنان نموده؟ و يا براى آنان همنشين خوبى بوده است؟
بَلْ اَرْهَقَتْهُمْ بِالْقَوادِحِ، وَ اَوْهَنَتْهُمْ بِالْقَوارِعِ،
نه، بلكه آنان را به مصائب سختى گرفتار كرد، و به حادثه هاى كوبنده بنيان زندگى شان را سست گرداند،
وَ ضَعْضَعَتْهُمْ بِالنَّوائِبِ، وَ عَفَّرَتْهُمْ لِلْمَناخِرِ، وَ وَطِئَتْهُمْ بِالْمَناسِمِ،
با بلاهاى جانكاه خوارشان نمود، و بينى آنان را به خاك ماليد، و زير سُمهاى خود لگدمالشان كرد،
وَ اَعانَتْ عَلَيْهِمْ رَيْبَ الْمَنُونِ. فَقَدْ رَاَيْتُمْ تَنَكُّرَها لِمَنْ دانَ لَها،
و گردش روزگار را به ضرر آن چرخاند. شما ناسازگارى دنيا را با آن كه در برابر او گردن نهاد،
وَ آثَرَها وَ اَخْلَدَ اِلَيْها، حَتّى ظَعَنُوا عَنْها لِفِراقِ
و آن را بر آخرت مقدم داشت و بر آن به خيال خود تكيه دائمى كرد ديديد تا كار به جايى رسيد كه براى جدايى
الاَْبَدِ، وَ هَلْ زَوَّدَتْهُمْ اِلاَّ السَّغَبَ؟ اَوْ اَحَلَّتْهُمْ اِلاَّ الضَّنْكَ؟ اَوْ نَوَّرَتْ
ابدى از دنيا كوچ كردند، آيا جز گرسنگى زاد و توشه اى، و جز تنگى و مضيقه چيزى، و غير تاريكى نورى
لَهُمْ اِلاَّ الظُّلْمَةَ؟ اَوْ اَعْقَبَتْهُمْ اِلاَّ النَّدامَةَ؟ اَفَهذِهِ تُؤْثِرُونَ؟
به آنان نشان داد؟ يا به دنبال آنان جز ندامت روانه ساخت؟ آيا چنين دنيايى را بر همه چيز مقدم مى داريد،
اَمْ اِلَيْها تَطْمَئِنُّونَ؟! اَمْ عَلَيْها تَحْرِصُونَ؟ فَبِئْسَتِ الدّارُ لِمَنْ
يا به آن تكيه مى كنيد؟ يا بر آن حرص مىورزيد؟!دنيا بد خانه اى است براى كسى كه به آن
لَمْ يَتَّهِمْها، وَلَمْ يَكُنْ فيها عَلى وَجَل مِنْها.
بد گمان نباشد، و در مسكن گزيدن در آن ترسى نداشته باشد.
فَاعْلَمُوا ــ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ــ بِاَنَّكُمْ تارِكُوها وَ ظاعِنُونَ عَنْها،
بدانيد ـ و خوب مى دانيد ـ كه عاقبت دنيا را ترك مى كنيد و از آن كوچ مى نماييد،

وَاتَّعِظُوا فيها بِالَّذينَ قالُوا:«مَنْ اَشَدُّ مِنّا قُوَّةً؟!» حُمِلُوا اِلى قُبُورِهِمْ
بايد در دنيا از آنان كه مى گفتند: «چه كسى از مانيرومندتر است؟!» پندبگيريد،كه آنان به قبرهابرده شدند درحالى كه
فَلايُدْعَوْنَ رُكْباناً، وَ اُنْزِلُوا الاَْجْداثَ فَلايُدْعَوْنَ ضيفاناً،
درسوارشدن ازخوداراده نداشتند، و درشكاف زمين فرودشان آوردندبدون اينكه به عنوان مهمان دعوت شده باشند،
وَ جُعِلَ لَهُمْ مِنَ الصَّفيحِ اَجْنانٌ، وَ مِنَ التُّرابِ اَكْفانٌ، وَ مِنَ الرُّفاتِ
و براى آنان در دل سنگلاخ قبرها، و از خاكْ كفن ها، و از استخوانهاى پوسيده همسايگان
جيرانٌ. فَهُمْ جيرَةٌ لايُجيبُونَ داعِياً، وَ لايَمْنَعُونَ ضَيْماً،
ساختند. همسايگانى هستند كه هيچ خواننده اى را جواب نمى دهند، و ستمى را نسبت به همسايه مانع نمى شوند،
وَلا يُبالُونَ مَنْدَبَةً، اِنْ جيدُوا لَمْ يَفْرَحُوا، وَ اِنْ قُحِطُوا لَمْ يَقْنَطُوا،
و به گريه و ناله اعتنا نمى كنند، اگر بارانى به قبرشان ببارد شاد نگردند، و اگر خشكسالى شود نااميد نشوند،
جَميعٌ وَ هُمْ آحادٌ، وَ جيرَةٌ وَ هُمْ اَبْعادٌ. مُتَدانُون لايَتَزاوَرُونَ،
جمعند ولى تنهايند، همسايه اند ولى از هم دورند، نزديكند ولى به زيارت هم نمى روند،
وَ قَريبُونَ لايَتَقارَبُونَ، حُلَماءُ قَدْ ذَهَبَتْ اَضْغانُهُمْ، وَ جُهَلاءُ قَدْ
خويشند ولى اظهار خويشى نمى كنند، بردبارانى هستند كه دشمنى در دل ندارند، و جاهلانى كه
ماتَتْ اَحْقادُهُمْ، لايُخْشى فَجْعُهُمْ، وَلا يُرْجى دَفْعُهُمْ، اِسْتَبْدَلُوا
كينه هايشان برطرف شده، از زيان آنان ترسى در كار نيست، و به دفاع آنان اميدى نمى باشد، درون زمين
بِظَهْرِ الاَْرْضِ بَطْناً، وَ بِالسَّعَةِ ضيقاً، وَ بِالاَْهْلِ غُرْبَةً،
را به جاى روى زمين انتخاب كردند، و خانه تنگ قبر را در عوض خانه وسيع، و غربت را به جاى بستگان،
وَ بِالنُّورِ ظُلْمَةً. فَجاءُوها كَما فارَقُوها، حُفاةً عُراةً،
و تاريكى را به جاى روشنايى. برهنه و عريان به مانند روزى كه از دنيا مفارقت كردند به صحنه محشر بازآمدند،
قَدْ ظَعَنُوا عَنْها بِاَعْمالِهِمْ اِلَى الْحَيْاةِ الدّائِمَةِ وَالدّارِ الْباقِيَةِ،
از دنيا با اعمال خود به سوى حيات جاودانى و سراى هميشگى كوچ نمودند،

كَما قالَ سُبْحانَهُ: «كَما بَدَأْنا اَوَّلَ خَلْق نُعيدُهُ، وَعْداً عَلَيْنا اِنّا
چنانكه خداوند سبحان فرمود: «همچنان كه آنها را در آغاز آفريديم بازشان گردانيم، اين وعده حتمى
كُنّا فاعِلينَ».
ماست كه انجام مى دهيم».

این بود متن دو خطبه ای که شما ناشیانه سعی در جعل کرده بودی

کجای این خطبه ها حرف از نشنیدن است؟

پس صدای گریه و ناله را می شنوند که اعتنا نمی کنند والا اگر نمی شنیدند این حرف بی معنی بود

عرض ما این است که مردگان میشنوند
کسی نگفت جواب می دهند
جواب دادن مخصوص اولیا خداست که انهم هر گوشی شنوایش نیست

البته شما یک چیزی رو درست گفتی چون اونها که ولایت علی علیه السلام رو ندارن در اون دنیا بر گوش و دهانشان مهر می زنند که نه بشنوند و نه جواب بدن

ضمنا ان ایات اشاره به هدایت دارد که بر مردگان به دلیل پایان فرصتشان راه هدایت بسته شده

محض تکمیل اطلاعات فنی شما

تا زمان قیامت و خلود به بهشت و جهنم ارتباط بین این دنیا و برزخ هر ثانیه برقرار است

و الا باقیات صالحات بی معنی بود

شما مثل خلیفه تون عمر زیاد باهوش هستین

والا گوشتون می شنید که ما می گیم یا الله بحق الحسین

سلام

تدبر کردن در قران خوبه

[=arial](ای پیامبر)! هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.

مرده ها شنواتر از ما هستند و بیناتر چرا؟
چون جهانی را می بینند و در ان هستند که ما نمی بینیم و چیزی را می شنوند که ما نمی شنویم و..
در صورتی که در این ایه گفته شهیدان زنده اند پس بعضی از قابلیت های مارا دارند

[=arial]آنها بخاطر نعمت های فراوانی که خداوند از فضل خود به ایشان بخشیده است، خوشحالند، و بخاطر کسانی که هنوز به آنها ملحق نشده اند[=arial] (مجاهدان و شهیدان آینده)، خوشوقتند، (زیرا مقامات برجسته آنها را درآن جهان می بینند، و می دانند) که نه ترسی بر آنهاست، و نه غمی خواهند داشت. [=arial]

بله چرا راضی نباشند؟ دارند بهشتی را می بیندد که ما ندیدیم و نداهایی را می شنوند که ما نشنید هایم
غیر از این است؟

[=times new roman][=arial]بلکه خدا او را به سوی خود، بالا برد. و خداوند، توانا و حکیم است.

ا. کیو برد بالا؟
ما در قران داریم که حضرت عیسی را به بالا برد(معراج)
پیامبر را هم همینطور

[=times new roman][=arial]2.اگر منظور شهیدان باشد می تواند مقامشان باشد و بالا ترین مقام بعد از انبیا
ایه ی کدام سوره است؟

[=arial]و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند. خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد می رساند، و تو نمی توانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته اند برسانی.

بله نمی تواند برساند خدا حجت را در دنیا برایشان تمام کرده و دیگه نمی توانند برگردند و سخن پیامبر را بپزیند و رستگار شوند
(ایات فراوانی است که می گوید حسرت می خورند و درخواست می کنند بر گردند)

[=times new roman][=arial]
[=arial]مسلما تو نمی توانی سخنت را به گوش مردگان برسانی، و نمی توانی کران را هنگامی که روی برمی گردانند و پشت می کنند فراخوانی.

در این ایه به روشنی مشخص شده منظور کسانی است که خود را به کری می زنند
آخر ایه را نخواندید؟:Sham:

[quote=Ye Mosalman;100643]پس چرا تو نماز میگی ایاک نستعین

در نماز با خدا سخن می گوییم و وارد کردن سخن ادمیان جایز نیستو نماز را باطل می کند:Sham:

سلام علیکم یا اهل الاسلام

صدرای گرامی ایشون سنی نیست. وهابی است. خودشان میگویند سلف صالح .

اما این سلف صالح به اندازه قوم بنی اسرائیل بر دیگران بهانه میگیرد در حالیکه خودش پر از اشتباه است.
لذا اگر برای دیگران مجالی بگذارد دیگر سلف صالحی باقی نمی ماند تکفیر را بهترین راه فرار یافته اند.

مثلا این ایراد :

این را همه میدانند که صفت توانا از صفات مشترک بین خالق و مخلوق است.

انسان تواناست خالق هم توانا.

توان انسان در حد خودش .

توان خدا نیز در حد خدا

ما از انسان خواسته ای به اندازه خدا داشته باشیم شرک است.

ولی اینها مغلطه را پیش گرفته میگویند ایاک نعبد و ایاکنستعین یعنی حق نداری حتی از انسان چیزی را بخواهی که خداوند در توان او قرار داده.

یعنی کار خداوند اشتباه بوده به او توانائی داده که بتواند مشکل بندگاندیگر را بر طرف سازد.

این است دلیل اینها. اساس و پایه ای از هم پاشیده و مبتنی بر افترا - توهین - تکفیر - تحریف و ......

یاحق

بینا جان جالب اینجاست که اینا حتی از خدا هم کمک نمی خوان
مفتی اینا هرچی گفت اون درسته حتی اگه در تضاد با سخن خدا باشه
تخریب ابسلیک رمی جمرات که دیگه اخر نجاست این وهابیهای شیطان پرسته

خدا همشون رو در اسفل السافلین مخلد کنه به همراه شیخشان لعن الله جمیعا

با سلام

فقط دقت در چند آیه قرآن کافیست :

فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ ( انفال62)

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ( انفال64)

آیا داناترین فرد سنی روی کره زمین میتواند این دو آیه را بدون آنکه مشرک شود برای ما معنی کند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

گیریم که آیه 64 مومنین را عطف برسول کنیم وبگوییم که الله برای مومنین ورسول کافیست اما با ایه 62 چه میکنید مخصوصا با " ب " سر کلمه بالمومنین ؟؟!!!!!

اگر خدا بتنهایی کافیست (أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ ...37 زمر) پس چرا بکمک ونصرت مومنین هم نیاز است ؟؟؟؟؟؟

مگر خدا قدرت مطلق را ندارد و من دونش نهی نکرده که جبرئیل وصالح مومنین وفرشتگان را در مقابل دو زن تظاهر کننده در مقابل رسول الله (ص) در کنار خودش بسیج میکند ؟؟؟؟!!!!!

دقیقا مصداق آیه شریفه 55 سوره مائده که فرمود : إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آَمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ، که ولایت رسول الله (ص) و امام علی (ع)(وفرزندانش) در طول و کنار ولایت الله ذکر شده نه مستقل و من دون الله که شرک وکفر است .

زیرا که در آیات دیگری فرموده بود که شما من دون الله ولی و شفیعی ندارید (لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ...وَلَا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ .... اما چطور شد در این آیه میگوید ولی شما خدا ورسول و....هستند ؟؟؟؟!!!!

همچنین گفته بود : ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ.

ودر سوره انعام میخوانیم : وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51)
یعنی ولی وشفیعی بجز الله وجود ندارد اما در آیات :
وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَى
مَا مِنْ شَفِيعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ( یونس3)
و ماذونین را استثنا کرده است و فرمود بعد از اذن الله ، شفیع وواسطه ای نیست (دقت شود) یعنی شفیعان باذن الله ، من دون الله نیستند .

این از زندگان ومردگان ، اما مردگان :

و لا تقولوا لمن يقتل فى سبيل اللّه اموات بل احياء، و لكن لا تشعرون دقت شود اینجا سخنی از نزد خدا نیست که بگویند بالا وپایین و...است بلکه خدای سبحان بطور مطلق فرمود بلکه زنده اند ودر صحاح اهل سنت هم که رهبر وهابیون ابن تیمیه هم بدان معترف است آمده که مردگان صدای پای زائرینشان را میشنود !!إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا وُضِعَ فِى قَبْرِهِ وَتَوَلَّى عَنْهُ أَصْحَابُهُ حَتَّى إِنَّهُ لَيَسْمَعُ قَرْعَ نِعَالِهِمْ أَتَاهُ مَلَكَانِ فَيُقْعِدَانِهِ فَيَقُولاَنِ لَهُ مَا كُنْتَ تَقُولُ فِى هَذَا الرَّجُلِ لِمُحَمَّدٍ - صلى الله عليه وسلم - فَأَمَّا الْمُؤْمِنُ فَيَقُولُ أَشْهَدُ أَنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ فَيُقَالُ انْظُرْ إِلَى مَقْعَدِكَ مِنَ النَّارِ فَقَدْ أَبْدَلَكَ اللَّهُ بِهِ مَقْعَداً فِى الْجَنَّةِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - فَيَرَاهُمَا جَمِيعاً قَالَ رَوْحٌ فِى حَدِيثِهِ قَالَ قَتَادَةُ فَذَكَرَ لَنَا أَنَّهُ يُفْسَحُ لَهُ فِى قَبْرِهِ سَبْعُونَ ذِرَاعاً وَيُمْلأُ عَلَيْهِ خُضْراً إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ثُمَّ رَجَعَ إِلَى حَدِيثِ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ وَأَمَّا الْكَافِرُ والْمُنَافِقُ فَيُقَالُ لَهُ مَا كُنْتَ تَقُولُ فِى هَذَا الرَّجُلِ فَيَقُولُ لاَ أَدْرِى كُنْتُ
أَقُولُ مَا يَقُولُ النَّاسُ فَيُقَالُ لَهُ لاَ دَرَيْتَ وَلاَ تَلَيْتَ ثُمَّ يُضْرَبُ بِمِطْرَاقٍ مِنْ حَدِيدٍ ضَرْبَةً بَيْنَ أُذُنَيْهِ فَيَصِيحُ صَيْحَةً فَيَسْمَعُهَا مَنْ يَلِيهِ غَيْرُ الثَّقَلَيْنِ وَقَالَ بَعْضُهُمْ يَضِيقُ عَلَيْهِ قَبْرُهُ حَتَّى تَخْتَلِفَ أَضْلاَعُهُ (أحمد ، بخاری والبيهقى ، وأبو داود ، والنسائى عن أنس)

در صحیح مسلم از قول پیامبر نقل شده که به قبرستان بقیع آمد و فرمود : "

می پرسیم : آیا پیامبر نمی دانستند که اموات نمی شنوند ؟

وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ.

یاعلی حیدر مددی

مسلم عزیزسلام شما تقویم یا سال نامه سال 1390 خودتان را در منزل دارید ان شاءالله .....
یک شنبه 15 آبان 1390
فقون گون

((روز اطعام جهت شادی ارواح در غرب ترکمن صحرا!!!))