*ترک آتشکده و رفتن به مسجد ...!!!!!!!!*

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
*ترک آتشکده و رفتن به مسجد ...!!!!!!!!*

با سلام
به عزیزان اسک دین و قبولی طاعات و عبادت در این ماه نورانی,
قصد داریم در این تاپیک شرح حال مختصری از بزرگانی که از کیش زرتشتیگری به اسلام روی آوردند را عنوان کنیم تا حقیقتی دیگر ,از حقانیت اسلام عزیز را بازگو کنیم !

شیخ صارم الدین هندی


شیخ صارم الدین إبراهیم بن صالح هندی ادیب و شاعریست که در ابتدا زرتشتی بود. به یمن مهاجرت و در آنجا بدست سادات یمنی مسلمان شد و به «هندی» شهرت یافت.
علاوه بر دیوان شعر، کتاب «براهین الاحتجاج والمناظرة فیما وقع بین القوس والبندق من المفاخرة» را نیز نگاشت.
وی در سال 1099 ق در گذشت.

(هدیة العارفین - إسماعیل باشا البغدادی - ج 1 - ص 34 – 35)

[=Century Gothic]ابن ابی منصور

[=Century Gothic] [=Century Gothic]
ابوعلی یحیى بن أبومنصور فارسی
[=Century Gothic] [=Century Gothic] از صاحب نظران در علم نجوم بود. او از زرتشتی به اسلام گروید.
از جمله منجّمانی بود که در سال 215 ق مأمون به آنها مأموریت داد تا ابزار رصد در آن عصر را اصلاح کنند.
این آثار از آن اوست: «الزیج الممتحن» و «مقالة فی عمل ارتفاع سدس ساعة لعرض مدینة السلام» و کتابی شامل رصدهای او، نامه های او به عده ای در مورد رصد. ابوعلی یحیی در سال 230 ق درگذشت و در حلب دفن گردید.
(الأعلام - خیر الدین زرکلی - ج 8 - ص 173)

شاه فقیرالله


شاه فقیر الله یکی از بزرگان زرتشتی در لاهور بود که اسلام آورد.
شیخ آقابزرگ تهرانی «دیوان آفرین الله آبادی» از او را که اشعاری به فارسی در آن گرد آمده معرفی کرده است.
وی در سال 1143 یا 1153 ق وفات یافت.
(الذریعة، آقا بزرگ تهرانی، ج 9 ، قسمت 1 ، ص 10)

[=Century Gothic]ابن مسکویه

[=Century Gothic]
[=Century Gothic]ابوعلی / ابوعبدالله احمد بن محمدبن یعقوب (درگذشته 421 ق) فیلسوف، ادیب، نویسنده و منشی آل بویه. ملقب به خازن. در خانواده‌ای زرتشتی در ری متولد شد. لیکن بعد اسلام آورد.
ابن مسکویه چهرة برجسته‌ای در حیات عقلی و فرهنگی زمان خود بود. در رشته‌های گوناگون، تاریخ، علم کلام، فلسفه و پزشکی تبحر داشت. به کیمیاگری و علوم غریبه سخت علاقه‌مند بود.
برداشت وی از دین بیشتر فلسفی و تا حدی عقلانی بود.
از آثار مهم او «تجارب الالم و عواقب الهمم» در تاریخ است از دیگر آثار بزرگ وی «تذهیب الاخلاق وتطهیرالاعراق» در فلسفة اخلاق است.

[=arial]

فردوسی ثانی


شاعر پر آوازه راجی کرمانی در خانواده ای زرتشتی به دنیا آمد و نامش را بهمن گذاشتند.
در آغاز به شال بافی اشتغال داشت.
چون اسلام آورد نامش را به بمانعلی تغییر داد.
مدتی از کرمان دوری گزید و به عتبات رفت و چون به کرمان برگشت به نظم «حمله حیدری» در سی هزار بیت پرداخت.
چنان ماهرانه سرود و شهرت یافت که به وی «فردوسی ثانی و حکیم کرمانی» می گفتند.
اشعار حمله حیدری در مورد فضائل پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) است و نیز رشادتهای حضرت علی(ع) در جنگها را بیشتر مورد توجه قرار داده است.
وقتی که به حضور فتحعلی شاه رسید شاه او را با بدیهه سرایی آزمود، از جمله این مصراع را ساخت تا ملا بمانعلی مصراع دومش را بگوید: «در جهان چون حسن یوسف کس ندید» ملا بمانعلی ساخت: «حسن او دارد که یوسف آفرید»
او بین سالهای 1237 و 1241 ق درگذشت.


منابع:
بهزادی اندوهجردی، حسین: تذکره شاعران کرمان، انتشارات هیرمند، چاپ اول، تهران، 1370، ص 249
دهش، عبدالله: تذکره شعرای کرمان انتشارات اداره کل فرهنگ و هنر استان کرمان، چاپ اول، 1375، ص 110
دانشور، محمد: تاریخچه محله و مسجد خواجه خضر، چاپ اول، انتشارات مرکز کرمان شناسی، چاپ اول، کرمان، 1375
هدایت، رضا قیخان: مجمع الفصحا، به کوشش مظاهر مصفا، انتشارات امیرکبیر، جلد دوم، تهران، 1339، ص 333
آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج 9 ص 345 و ج 7 ص 91

[=arial]
[=arial]
حجت الاسلام عبدالحسین حجتی کرمانی


[=Century Gothic]رستم در سال 1276 ش در خانواده ای زرتشتی در کرمان به دنیا آمد.
پدرش مرزبان از موبدان زرتشتی بود.
در دوازده سالگی به دلیل اشتیاق به اسلام نزد آیت الله علی احمدی مسلمان شد و نام «عبدالحسین» را برگزید.
نومسلمان در مغازه ای در کرمان شاگردی می کرد اما وقتی دروغی را از صاحب مغازه شنید، تاب نیاورد. کسب و کار را رها و با راهنمایی آیت الله علی احمدی به تحصیل در حوزه علمیه رو آورد.
پس از چند سال حدود سال 1293 ش برای ادامه تحصیل به قم و پس از آن به نجف رهسپار شد.
زمانی که در قم ساکن بود و بنا شد همگان شناسنامه بگیرند آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری نام خانوادگی «حجتی کرمانی» را به او پیشنهاد کرد.
آیت الله حائری ـ مؤسس حوزه علمیه قم ـ به او اجازه تصدی وجوه شرعی را داد و حدود سال 1305 ش به کرمان باز گشت و تا پایان در این شهر زیست.
شیخ عبدالحسین در کرمان به «جدید الاسلام» شهرت داشت.
او شخصی زاهد و باتقوا بود که به تلاوت قرآن و دعا و عبادت و نیز رسیدگی به فقرا بسیار پایبند بود و خویشاوندان زرتشتی او، به شیخ عبدالحسین افتخار می کردند و رفت و آمد او با بستگان زرتشتی هیچگاه قطع نشد.
در چند مسجد امامت جماعت را به عهده داشت.
اما به دلیل اهمیت زیاد او به مستحبات، نمازهایش طولانی و کم جمعیت بود هرچند برخی افراد نماز او را می پسندیدند و مقید بودند که در نماز او شرکت کنند.
وی در کرمان درسهای ابتدایی حوزه را تدریس می کرد و طلاب را برای ادامه تحصیل در قم یا نجف آماده می کرد.
[=Century Gothic]
[=Century Gothic]
[=Century Gothic]برنامه روزانه
فرزند او حجت الاسلام محمدجواد حجتی کرمانی، برنامه ی روزانه ی پدر را اینگونه نگاشته است:
سحرگاهان از خواب برمی خاست و شروع می کرد به تلاوت قرآن. نزدیک اذان صبح در پشت بام مناجات می کرد. با طلوع صبح، اذان می گفت.
اذان او با رعایت مستحبات، حدود نیم ساعت طول می کشید. بعد به مسجد می رفت. نماز صبح و تعقیبات او تا طلوع آفتاب ادامه می یافت ولی از مسجد خارج نمی شد و همچنان به عبادت مشغول بود.
یک ساعت پس از طلوع آفتاب، ذکر گویان به منزل باز می گشت. در خانه نیز دعاهای مخصوص را می خواند و ساعت نه صبحانه می خورد.
پس از آن به خانه پیرمردها و پیرزنها سر می زد و برایشان لوازم مورد نیاز را می خرید. هزینه ی خریدها را با کمک خیران تأمین می کرد.... (ر.ک: از آتشکده تا مسجد، ص 22 و 23)
[=Century Gothic]
[=Century Gothic]
یادآوری:

دو تن از فرزندان او در کسوت روحانیت و از افراد سرشناسند:
الف) حجت الاسلام محمدجواد حجتی کرمانی. وی اولین امام جمعه ی کرمان پس از انقلاب بود و چند دوره نماینده مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری بود. او کتابهای متعدد در حوزه علوم اسلامی دارد.
ب) مرحوم حجت الاسلام علی حجتی کرمانی. وی عضو هیأت علمی دانشکده الهیات دانشگاه آزاد بود و کتابهای متعدد در حوزه علوم اسلامی نگاشت.
کتاب «از آتشکده تا مسجد» تألیف حجت الاسلام محمد جواد حجتی کرمانی است که سرگذشت پدر گرامی حجت الاسلام شیخ عبد الحسین و اسلام آوردن او را به تفصیل نگاشته است.

[=arial]بهمنیار بن مرزبان آذربایجانی


[=Century Gothic]
[=Century Gothic]ابوالحسن بهمنیار بن مرزبان (مرگ: 446 خورشیدی) دانشمندی ایرانی و از زردشتیان آذربایجان بود که در اواخر قرن چهارم و نیمه اول قرن پنجم زندگی می‌کرد. وی از شاگردان بسیار سرشناس ابن سینا بود و کتاب المباحثات ابن سینا بیشتر در جواب سؤالات اوست.
از جمله آثار او التحصیل یا التحصیلات است که آن را به نام دایی خود ابومنصور بهرام بن خورشید بن یزدیار نوشت.
او در نوشتن این کتاب از روش استاد خود ابن سینا پیروی کرد و همچنین از آثار او نیز استفاده کرد.
این اثر بهمنیار در قرن پنجم و ششم هجری از آثار مهم فلسفی به شمار می‌آمد. از دیگر آثار او رسالة فی مراتب الموجودات و رساله‌ای به نام فی موضوع المعروف بما بعدالطبیعة هستند که هر دو به زبان آلمانی ترجمه شده‌اند.
منابع دیگر:
الذریعة - آقا بزرگ الطهرانی - ج 3 - ص 159
الأعلام - خیر الدین الزرکلی - ج 2 - ص 77
معجم المؤلفین - عمر کحالة - ج 3 - ص 81
هدیة العارفین - إسماعیل باشا البغدادی - ج 1 - ص 244
موضوع قفل شده است