جمع بندی آیا تأویل قرآن گناه است؟!

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا تأویل قرآن گناه است؟!


سلام

معنی این خبر چیست :

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ قَالَ حَدَّثَنِي مَنْصُورُ عَنْ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا أَنَّهَا قَالَتْ كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي يَتَأَوَّلُ الْقُرْآنَ .بخاری

746 - حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَإِسْحَقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِي الضُّحَى عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي يَتَأَوَّلُ الْقُرْآنَ .مسلم

1310 - و حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنْ هَمَّامِ بْنِ مُنَبِّهٍ قَالَ هَذَا مَا حَدَّثَنَا أَبُو هُرَيْرَةَ
عَنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَذَكَرَ أَحَادِيثَ مِنْهَا وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا قَامَ أَحَدُكُمْ مِنْ اللَّيْلِ فَاسْتَعْجَمَ الْقُرْآنُ عَلَى لِسَانِهِ فَلَمْ يَدْرِ مَا يَقُولُ فَلْيَضْطَجِعْ .مسلم

وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَيْنَ أَظْهُرِنَا وَعَلَيْهِ يَنْزِلُ الْقُرْآنُ وَهُوَ يَعْرِفُ تَأْوِيلَهُ وَمَا عَمِلَ بِهِ مِنْ شَيْءٍ عَمِلْنَا ....مسلم

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد صدرا

با سلام و عرض ادب

1) روایتی در مجامع روایی اهل سنت در مورد دعای پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وارد شده که آنحضرت در رکوع و سجود نماز، زیاد این ذکر را بیان می فرمودند: «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى»؛ بارالها تو را به پاکی یاد می کنم، پروردگارا همه ستایشها ازآن توست. بارالها مرا بیامرز.

متن این روایت بنابرنقل بخاری بخاری در باب: التسبیح والدعاء فی السجود،‌از عایشه روایت می کند:

«حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، قَالَ: حَدَّثَنَا يَحْيَى، عَنْ سُفْيَانَ، قَالَ: حَدَّثَنِي مَنْصُورُ بْنُ المُعْتَمِرِ، عَنْ مُسْلِمٍ هُوَ ابْنُ صُبَيْحٍ أَبِي الضُّحَى، عَنْ مَسْرُوقٍ، عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا، أَنَّهَا قَالَتْ:«كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُكْثِرُ أَنْ يَقُولَ فِي رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ: سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ».يَتَأَوَّلُ القُرْآنَ.[1]

از عایشه روایت است که گفت: پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم در رکوع و سجود خود این دعا را بسیار می گفتند:«بارالها تو را به پاکی یاد می کنم، پروردگارا همه ی ستایشها از آن توست. بارالها مرا بیامرز». و آن حضرت به موجب امر قرآن این دعا را می خواندند.

2) مراد از یتاول القرآن چیست؟

این قسمت از روایت جزو گفتار پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نمی باشد؛ بلکه سخن راوی است که می گوید آنحضرت به واسطه ی آیه ی :«فسبح بحمد ربک واستغفره»،‌ این دعا را در رکوع می خواندند و این امر تاویل آنحضرت از آیه ی شریفه بوده است.[2]

ابن حجر در فتح الباری در توضیح این قسمت از این خبر می نویسد:«قَوْلُهُ يَتَأَوَّلُ الْقُرْآنَ أَيْ يَفْعَلُ مَا أُمِرَ بِهِ فِيهِ»؛[3]یعنی حضرت به موجب امر قرآن این دعا را در رکوع می خواندند.

بنابراین استغفار از تاویل قرآن و بیان دعا در نماز نبوده است.

موفق باشید.


[/HR][1] . ح:817، دار طوق النجاة.

[2] .محمد فؤاد عبد الباقي در توضیح این فقره می نویسد:(يتأول القرآن) أي يفعل ما أمر به فيه أي في قوله عز وجل فسبح بحمد ربك واستغفره إنه كان توابا جملة وقعت حالا عن ضمير يقول أي يقول متأولا القرآن أي مبينا ما هو المراد من قوله فسبح بحمد ربك واستغفره آتيا بمقتضاه.(صحیح مسلم به تحقیق محمد فواد عبدالباقی،ح:217، دار إحياء التراث العربي – بيروت).

[3] . فتح الباري شرح صحيح البخاري، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي، دار المعرفة - بيروت، ج2، ص299.

با سلام

پس تاویل قران را راسخین در علم میدانند یعنی قرائت آیه 7 آل عمران وقف لازم نیست :

هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ {آل عمران/7}

واحادیث صحیح جنگ حضرت امیر ع بر سر تاویل قران موید دیگری هستند .

خیر البریه;682350 نوشت:
با سلام

پس تاویل قران را راسخین در علم میدانند یعنی قرائت آیه 7 آل عمران وقف لازم نیست :

هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ {آل عمران/7}

واحادیث صحیح جنگ حضرت امیر ع بر سر تاویل قران موید دیگری هستند .


بسم الله ... الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمة الله

اگر اشتباه نکنم ظاهراً این وقفهایی که در قرآن‌های ما هستند اجتهاد برخی از علماست و قطعتیتی در آنها نیست و اینطور نیست که به فرموده‌ی معصوم علیه‌السلام باشند ... بماند که در مورد این آیه‌ی خاص از روایات عدم وجود وقف بر می‌آید

ظاهراً در این آیه‌ی مشخص به طور خاص اینکه وقف نباید قبل از راسخون در علم باشد از حکمت نزول قرآن هم قابل برداشت باشد ... اگر قرار بود فقط خداوند منظور خودش از نزول برخی آیات را بداند نزول آن آیات بر خلاف حکمت بود ... این حکمت که فقط عده‌ای با خواندنش روی به تأویل به رأی آورده و گمراه شوند و عده‌ای بگویند که همه‌اش تنزیل است گرچه هیچ کسی نفهمد خیلی حکمت متعالی نیست، اگر نازل شده است باید قابل فهم برای حداقل یک نفر از مخاطبان باشد

در سوره‌ی واقعه شرط مسّ قرآن مکنون و محافظت شده طهارت است «إِنَّهُ لَقُرْ‌آنٌ كَرِ‌يمٌ * فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ * لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُ‌ونَ» و در آیه‌ی تطهیر هم وارد شده است که اهل بیت علهیم‌السلام از هر رجسی پاک و طاهر شده‌اند «إِنَّمَا يُرِ‌يدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّ‌جْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَ‌كُمْ تَطْهِيرً‌ا» که یعنی مانعی میان ایشان و فهم آنچه در قرآن مکنون است وجود نخواهد داشت و در نتیجه باید به تمام ظاهر و بطون قرآن دست یافته باشند و این شامل دانستن تأویل‌های قرآن هم می‌شود ...

اینکه در سوره‌ی الرحمن هم آمده که «الرَّ‌حْمَـٰنُ * عَلَّمَ الْقُرْ‌آنَ» باز تأکید دیگری بر این مطلب است که خداوند قرآن را آموزش داده است و علم به آن را مختص خود نگاه نداشته است ...

در خود آیه‌ی شریفه هم که صحبت از راسخان در علم شده است و نه فقط راسخان در ایمان، حال آنکه اگر وقف انجام شود علم ایشان اجمالاً فقط به حق بودن قرآن منتسب می‌شود و این شهادت را بدون داشتن علم به تأویل آیات می‌دهند که برای این کار اگر اشتباه نکنم راسخان در ایمان توصیف مناسب‌تری است تا راسخان در علم

یا علی علیه‌السلام

موضوع قفل شده است