نابودی اعمال، شرک و تناقض با عدل الهی و برخی دیگر از آیات

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نابودی اعمال، شرک و تناقض با عدل الهی و برخی دیگر از آیات

با سلام.

در سوره زمر آیه 65 می خوانیم:

به تو و به همه انبياى پيشين وحى فرستاده شده است كه اگر مشرك شوى مسلما اعمالت حبط و نابود مى‏گردد و از زيانكاران خواهى بود.

همین مضمون در آيه 18 سوره ابراهيم آمده است:

اعمال كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند همچون خاكسترى است در برابر تندباد در يك روز طوفانى ، آنها توانائى ندارند كمترين چيزى از اعمالى را كه انجام داده‏اند به دست آورند ......

همچنین در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام (صلى‏الله‏عليه‏وآله‏وسلّم‏) آمده : ان الله تعالى يحاسب كل خلق الا من اشرك باللهفانه لا يحاسب و يؤمر به الى النار : خداوند همه بندگان را محاسبه مى‏كند مگر كسى كه شرك به خدا آورده كه بدون حساب به آتش فرستاده مى‏شود.=====> نقل از تفسیر نمونه ج19 ص 527
-------------------------
سوال اول:

بر فرض اینکه شرک بدترین گناه ممکن باشه، نابود شدن اعمال خوبی که شخص تا پیش از مشرک شدن انجام داده با عدل الهی منافاتی نداره؟ چطور؟
===============================
سوال دوم:

از سوی دیگر این آیات منافی آیات دیگر قرآن از قبیل آیات آخر سوره زلزله نیست؟
پس هر که هموزن ذرّه‌اى نيکى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. ( 7 ) و هر که هموزن ذرّه‌اى بدى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. ( 8 )


کارشناس بحث : کوثر قرآن


به نام خدا
با سلام و آرزوی موفقیت

پاسخ سؤال اول؛ كلمه «حبط» به معناى باطل شدن عمل، و از تاثير افتادن آن است. (1)
گاه مى‏ شود انسان ساليان دراز زحمت مى‏كشد و با مشقت فراوان سرمايه‏اى مى‏ اندوزد ولى با يك ندانم كارى و يا يك هوس بازى آن را از دست مى‏دهد يعنى" حسنات" سابق" حبط" مى‏شود.
و يا به عكس مرتكب اشتباهات و خسارت هاى زيادى شده و با يك عمل عاقلانه و حساب شده همه را جبران مى‏كند اين يك نوع تكفير است (تكفير يك نوع پوشانيدن و جبران كردن است) در مسائل معنوى نيز همين اصل صادق مى‏باشد. (2)
كفر و ارتداد باعث مى‏شود اثر و خاصيتی که عمل می تواند در سعادت زندگى داشته باشد از بین برود، هم چنان كه ايمان به اعمال آدمى حيات و جانى مى‏دهد، كه به خاطر داشتن آن به سعادت می رسد.
حال اگر كسى بعد از كفر ايمان بياورد، باعث شده كه به اعمالش كه تا كنون حبط بود حياتى ببخشد، و در نتيجه اعمالش در سعادت او اثر بگذارند، و اگر كسى فرض شود كه بعد از ايمان مرتد شده باشد، تمامى اعمالش مى‏ ميرد، و حبط مى‏شود، و ديگر در سعادت دنيا و آخرت وى اثر نمى‏گذارد، و ليكن هنوز اميد آن هست كه تا نمرده به اسلام برگردد، و اما اگر با حال ارتداد مرد، حبط او حتمى شده، و شقاوتش قطعى مى‏گردد. (3)
:Sham: افرادى كه به خدا و آخرت ايمان ندارند، طبعاً هيچ عملى را به منظور بالا رفتن به سوى خدا انجام نمى‏دهند، و چون به اين منظور انجام نمى‏دهند قهراً سير و سلوكى از آنها به سوى خدا و عالم آخرت صورت نمى‏گيرد؛ پس طبعاً آنها به سوى خدا و ملكوت خدا بالا نمى‏روند و به بهشت نمى‏رسند؛ يعنى به مقصدى كه به سوى آن نرفته‏اند، به حكم آنكه نرفته‏اند، نمى‏رسند.
:Sham: افرادى كه به خدا و آخرت ايمان دارند و اعمالى با انگيزه تقرّب به خدا انجام مى‏دهند و در كار خود خلوص نيّت دارند، عمل آن ها مقبول درگاه الهى است و استحقاق پاداش و بهشت مى‏يابند اعمّ از آنكه مسلمان باشند يا غير مسلمان.
:Sham:غير مسلمانانى كه به خدا و آخرت ايمان دارند و عمل خير به قصد تقرّب به خداوند انجام مى‏دهند، به موجب اينكه از نعمت اسلام بى‏بهره‏اند طبعاً از مزاياى استفاده از اين برنامه الهى محروم مى‏مانند؛ از اعمال خير آنها آن اندازه مقبول است كه با برنامه الهى اسلام منطبق است؛ مانند انواع احسان ها و خدمت ها به خلق خدا. اما عبادات مجعوله كه اساسى ندارد طبعا نامقبول است و يك سلسله محروميّت ها كه از دستنارسى به برنامه كامل ناشى مى‏شود شامل حال آنها مى‏گردد.
:Sham:عمل خير مقبول، اعمّ از آنكه از مسلمان صادر شود يا از غير مسلمان، يك سلسله آفت ها دارد كه ممكن است بعد عارض شود و آن را فاسد نمايد. در رأس همه آن آفت ها، جحود و عناد و كافر ماجرايى است. عليهذا اگر افرادى غير مسلمان اعمال خير فراوانى به قصد تقرّب به خدا انجام دهند، اما وقتى كه حقايق اسلام بر آنها عرضه گردد تعصب و عناد بورزند و انصاف و حقيقت‏جويى را كنار بگذارند، تمام آن اعمال خير هبا و هدر است. «كرماد اشتدّت به الرّيح فى يوم عاصف» (سوره ابراهیم آیه 18)
:Sham:مسلمانان و ساير اهل توحيد واقعى اگر مرتكب فسق و فجور شوند و به برنامه عملى الهى خيانت كنند مستحقّ عذاب هاى طولانى در برزخ و قيامت خواهند بود و احياناً به واسطه بعضى از گناهان، مانند قتل مؤمن بيگناه عمداً، براى ابد در عذاب باقى خواهند ماند.
:Sham:اعمال خير افرادى كه به خدا و قيامت ايمان ندارند و احياناً براى خدا شريك قائلند موجب تخفيف و احيانا رفع عذاب آنها خواهد بود.
سعادت و شقاوت تابع شرايط واقعى و تكوينى است نه شرايط قراردادى.
:Sham:آيات و رواياتى كه دلالت مى‏كند خداوند عمل صالح و خير را قبول مى‏فرمايد تنها ناظر به حسن فعلى اعمال نيست؛ از نظر اسلام، عمل، آنگاه خير و صالح محسوب مى‏گردد كه از دو جهت حسن داشته باشد: جهت فعلى و جهت فاعلى.
:Sham:آيات و رواياتى كه دلالت مى‏كند اعمال منكران نبوّت يا امامت مقبول نيست، ناظر به آن است كه آن انكارها از روى عناد و لجاج و تعصب باشد؛ اما انكارهايى كه صرفاً عدم اعتراف است و منشأ عدم اعتراف هم قصور است نه تقصير، مورد نظر آيات و روايات نيست. اين گونه منكران از نظر قرآن كريم، مستضعف و مرجون لامر اللّه به شمار مى‏روند.
:Sham:به نظر حكماء اسلام از قبيل بو على و صدر المتألّهين، اكثريّت مردمى كه به حقيقت اعتراف ندارند قاصرند نه مقصّر؛ چنين اشخاصى اگر خداشناس نباشند معذّب نخواهند بود- هر چند به بهشت هم نخواهند رفت- و اگر خداشناس باشند و به معاد اعتقاد داشته باشند و عملى خالص قربة الى اللّه انجام دهند پاداش نيك عمل خويش را خواهند گرفت. تنها كسانى به شقاوت كشيده مى‏شوند كه مقصّر باشند نه قاصر. (4)
پاسخ سؤال دوم؛ آياتى كه دلالت دارد بر حبط اعمال، شخص صاحب عمل خير را از مصاديق كسانى مى‏ كند كه عمل خير ندارند، و چنين كسى عمل خيری ندارد تا به حكم آيه مورد بحث آن را ببيند. (5)

منابع

1ـ الميزان في تفسير القرآن، ج‏2، ص: 167
2ـ تفسير نمونه، ج‏2، ص: 115
3ـ الميزان في تفسير القرآن، ج‏2، ص: 169
4ـ مجموعه‏ آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏1، ص: 341
5ـ الميزان في تفسير القرآن، ج‏20، ص: 343
برای اطلاع بیشتر می توانید به آدرس های فوق مراجعه نمایید.

[="tahoma"]با تشکر از پاسخ شما

متاسفانه قانع نشدم. دلیلش رو هم عرض خواهم کرد. سر فرصت

دوست دارم بقیه دوستان هم نظرشون را در این باره بگن تا استفاده کنم.

تشکر[/]

b-neshan;304587 نوشت:
سوال اول: بر فرض اینکه شرک بدترین گناه ممکن باشه، نابود شدن اعمال خوبی که شخص تا پیش از مشرک شدن انجام داده با عدل الهی منافاتی نداره؟ چطور؟ =============================== سوال دوم: از سوی دیگر این آیات منافی آیات دیگر قرآن از قبیل آیات آخر سوره زلزله نیست؟ پس هر که هموزن ذرّه‌اى نيکى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. ( 7 ) و هر که هموزن ذرّه‌اى بدى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. ( 8 )

سلام
1- حبط یعنی بی ارزش شدن عمل به مثل مانند اینست که شما در زمین کسی خانه ای بسازید و او شکایت کند و دادگاه حکم به تخریب و بیرون ریختن از زمین بدهد و او هم بیاید و خراب کند و بیرون بریزد آنگاه همه زحمات شما به باد می رود . کسی که در خانه شریک خدا ( نعوذ بالله ) خانه عمل می سازد عمل خود را در معرض تخریب الهی قرار داده و او از همین جا به ما حکم دادگاه خود را اعلام کرد که من خراب می کنم و بیرون می ریزم و این وقتی است که الهیت خدا جلوه می کند و همه می بینند که ذوات اشیا عابد او هستند لذا چگونه چیزی می تواند در عین عابد بودن معبود باشد تا عبادتی برای او برقرار بماند ؟
2- خدای متعال پاداش اعمال نیک مشرکین را در دنیا و با مواهب دنیوی به آنها می دهد لذا در آخرت چیزی ندارند و به آتش افکنده می شوند
والله الموفق

با تشکر ازکارشناس و پاسخ یار عزیز

از دیدگاه آیات قرآن که بررسی کنیم به نظر من با تناقض روبرو هستیم. و البته این نابودی اعمال با عدل نیز سازگار نیست.
ابتدا از دید آیات دیگه بگم چون موضوع روشن تر هست. و بعد از منظر عدل
فقط این رو علی الحساب بگم که مثال شما همسانی کافی رو با این موضوع نداره

نقل قول:
حبط یعنی بی ارزش شدن عمل به مثل مانند اینست که شما [="red"]در زمین کسی[/] خانه ای بسازید و او شکایت کند و دادگاه حکم به تخریب و بیرون ریختن از زمین بدهد و او هم بیاید و خراب کند و بیرون بریزد آنگاه همه زحمات شما به باد می رود .

کار این شخص از ابتدا اشتباه است چون در زمین دیگری خانه شاخته. اما اعمال مرتد قبل از ارتداد مشکلی ندارد.

اما از نظر آیات قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ( 1 )
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ( 2 )
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ( 3 ) يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ( 4 )
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا ( 5 )
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ( 6 )
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ( 7 )
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ( 8 )

[="red"]ترجمه تفسیر المیزان:
[/]

سوره زلزال
به نام خداوند بخشنده مهربان

آن گاه که زمين به آن لرزش شديد و هولناکش بلرزد ، ( 1 ) و زمين مردگان را که بار گرانى برآنند ، از دل خود بيرون افکند ، ( 2 ) و آدمى شگفت زده گويد : زمين را چه شده که اين گونه به لرزه درآمده است ؟ ( 3 ) آن روز زمين خبرهاى خود را بازگويد و بر اعمال انسان ها گواهى دهد; ( 4 ) بدان سبب که پروردگارت به آن وحى کرده است که چنين کند . ( 5 ) آن روز مردم از جايگاه خود در صحنه قيامت پراکنده و به سوى بهشت يا دوزخ روانه مى شوند تا سزاى کارهايشان به آنان نشان داده شود . ( 6 ) پس هر که هموزن ذرّه اى نيکى کند ، آن را خواهد ديد . ( 7 ) و هر که هموزن ذرّه اى بدى کند ، آن را خواهد ديد . ( 8 )

[="red"]ترجمه فولادوند
[/]
آنگاه که زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود، ( 1 )
و زمين بارهاى سنگين خود را برون افکند، ( 2 )
و انسان گويد: «[زمين‌] را چه شده است؟» ( 3 )
آن روز است که [زمين‌] خبرهاى خود را باز گويد. ( 4 )
[همان گونه‌] که پروردگارت بدان وحى کرده است. ( 5 )
آن روز، مردم [به حال‌] پراکنده برآيند تا [نتيجه‌] کارهايشان به آنان نشان داده شود. ( 6 )
پس هر که هموزن ذرّه‌اى نيکى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. ( 7 )
و هر که هموزن ذرّه‌اى بدى کند [نتيجه‌] آن را خواهد ديد. ( 8 )

[="red"]ترجمه الهی قمشه ای:
[/]
هنگامي که زمين به سخت‌ترين زلزله خود به لرزه در آيد. ( 1 )
و بارهاي سنگين اسرار درون خويش (که گنجها و معادن و اموات و غيره است) همه را از دل خاک بيرون افکند. ( 2 )
و (آن روز) آدمي (از فرط حيرت و اضطراب) گويد: زمين را چه پيش آمده؟ ( 3 )
آن هنگام زمين مردم را به حوادث خويش آگاه مي‌سازد. ( 4 )
که خدا به او چنين الهام کند (تا به سخن آيد و خلق را به اخبارش آگه نمايد). ( 5 )
درآن روز قيامت مردم از قبرها پراکنده بيرون آيند تا (پاداش نيک و بد) اعمال آنها را (در حساب و ميزان حق) به آنان بنمايند. ( 6 )
پس هر کس به قدر ذره‌اي کار نيک کرده باشد (پاداش) آن را خواهد ديد. ( 7 )
و هر کس به قدر ذره‌اي کار زشتي مرتکب شده آن هم به کيفرش خواهد رسيد. ( 8 )
------------------------------------

در آیه هفت آمده که"پس هر کس به قدر ذره ای نیکی کرده باشد پاداش آن را خواهد دید"

این آیه به طور کاملن مشخص اشاره به روز قیامت داره. در واقع شش آیه قبلی قیامت رو به نوعی توصیف کردند و بعد با کلمه ربط "پس" ارتباط اونها با این آیه برقرار شده.

در آیه شش میخوانیم که:"در آن روز مردم پراکنده از قبرها بيرون مى‌آيند تا اعمالشان را به آنها بنمايانند. "

که منظور از[="teal"] آن روز [/]قیامت هست. اگر نه چه روزی است جز قیامت که مردم از قبر بیرون میان؟؟

[="darkolivegreen"]1- بنابراین این آیات به طور واضح بیان میکنند که در[="red"] روز قیامت[/] هر کسی کوچک ترین خوبی که در دنیا انجام داده میبیند.[/]

[="blue"]2- از طرف دیگر، آیات و روایات مربوط به حبط و نابودی اعمال میگویند که اعمال نابود میشود. یعنی نتیجه آنها دیده نخواهد شد.[/]

دقت بفرمایید که 1 و 2 نمیتوانند همزمان درست باشند.

یعنی اگر اعمال بعضی ها (به هر دلیلی ) نابود شود، نمیتوان گفت که هر کسی هر خوبی کرده پاداشش را دریافت خواهد کرد.

----------------------

نکته آخر اینکه خیلی از دوستان ،قبلن هم به من گفته اند که این افراد(مرتدها) نتیجه اعمال خوبشون رو در دنیا میگیرند. بنابراین نابودی اعمالشون در آخرت اشکالی در عدل الهی پیش نمیاره.

این سخن با متن قرآن در تناقض هست زیرا همونطور که در سوره زلزال اومده[="red"] در قیامت[/] هر کسی هرچقدر خوبی کرده دریافت خواهد کرد

b-neshan;308177 نوشت:
کار این شخص از ابتدا اشتباه است چون در زمین دیگری خانه شاخته. اما اعمال مرتد قبل از ارتداد مشکلی ندارد.

سلام
قبلا بحث شرک را مطرح کرده بودید نه مرتد را اما قضیه مرتد هم همان است یعنی مرتد هم طبق قاعده باید در همین دنیا پاداش اعمالش را دریافت کند و تفاوتی با مورد قبلی ندارد

b-neshan;308178 نوشت:
در آیه هفت آمده که"پس هر کس به قدر ذره ای نیکی کرده باشد پاداش آن را خواهد دید" این آیه به طور کاملن مشخص اشاره به روز قیامت داره. در واقع شش آیه قبلی قیامت رو به نوعی توصیف کردند و بعد با کلمه ربط "پس" ارتباط اونها با این آیه برقرار شده. در آیه شش میخوانیم که:"در آن روز مردم پراکنده از قبرها بيرون مى‌آيند تا اعمالشان را به آنها بنمايانند. " که منظور از آن روز قیامت هست. اگر نه چه روزی است جز قیامت که مردم از قبر بیرون میان؟؟ 1- بنابراین این آیات به طور واضح بیان میکنند که در روز قیامت هر کسی کوچک ترین خوبی که در دنیا انجام داده میبیند. 2- از طرف دیگر، آیات و روایات مربوط به حبط و نابودی اعمال میگویند که اعمال نابود میشود. یعنی نتیجه آنها دیده نخواهد شد. دقت بفرمایید که 1 و 2 نمیتوانند همزمان درست باشند. یعنی اگر اعمال بعضی ها (به هر دلیلی ) نابود شود، نمیتوان گفت که هر کسی هر خوبی کرده پاداشش را دریافت خواهد کرد. ---------------------- نکته آخر اینکه خیلی از دوستان ،قبلن هم به من گفته اند که این افراد(مرتدها) نتیجه اعمال خوبشون رو در دنیا میگیرند. بنابراین نابودی اعمالشون در آخرت اشکالی در عدل الهی پیش نمیاره. این سخن با متن قرآن در تناقض هست زیرا همونطور که در سوره زلزال اومده در قیامت هر کسی هرچقدر خوبی کرده دریافت خواهد کرد

دقت در آیات مربوطه نشان می دهد که شما برداشت درستی از آیه نفرموده اید البته ترجمه هم به این برداشت کمک کرده است اما ترجمه در مباحث ظریف قابل اعتماد نیست و اگر به خود آیه توجه کنید این قیودات و اضافات را ندارد
آیه نمی فرماید هرکس هر عملی انجام دهد جزایش را می بیند بلکه می فرماید می بیند و دیدن اعم از پاداش است . آیه به ما این حقیقت را یادآوری می کند که انسان در آخرت تمام وقایع خوب و بد زندگیش را می بیند . این معاینه و مشاهده دلایلی دارد که از جمله آنها قرار گرفتن در مقام جمعی عالم ( یوم الجمع ) است که انسان همه اعمالش که شوونات وجودی خود اوست را یکجا می بیند و جایی برای رد و انکار آن نخواهد داشت در نتیجه کاملا قضاوت الهی را می پذیرد
والله الموفق

نقل قول:
آیه نمی فرماید هرکس هر عملی انجام دهد جزایش را می بیند بلکه می فرماید می بیند و دیدن اعم از پاداش است

اینکه به قول شما دیدن اعم از پاداش است، نتیجه نمیشود بعد از دیدن عمل جزایش را هم خواهد دید.؟
وگرنه، دیدن تنها که سودی ندارد.
========================

از طرف دیگر اینکه در برخی دیگر از آیات بحث دیدن مطرح نشده، و بحث پاداش مطرح است، مثلن در این آیات:

نظر شما چیست؟

6:160

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

هر کس کار نيکي بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدي انجام دهد، جز بمانند آن، کيفر نخواهد ديد، و ستمي بر آنها نخواهد شد. ( 160 )

28:84

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا....

آنان که کار شايسته آورند پاداشى بهتر از آن خواهند داشت...

b-neshan;308236 نوشت:

6:160

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

هر کس کار نيکي بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدي انجام دهد، جز بمانند آن، کيفر نخواهد ديد، و ستمي بر آنها نخواهد شد. ( 160 )

28:84

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا....

آنان که کار شايسته آورند پاداشى بهتر از آن خواهند داشت...

سلام به شما و کارشناس و جناب حامد و دوستان

به طور کلی ( نظر من) :

اگر شخصی مشرک باشه و کارهای خوب کنه تا آخر عمر بعد تکلیف این اعمال خوب که تا یک ساعت پیش از مرگش 100 میلیون کمک کرده به یتیم ها چی میشه ؟

پس فکر می کنم نمیشه تو این دنیا اجرش رو داد.
1-خدا هم اجر کسی که کار خوب کرده نابود نمی کنه.
2-اما از طرفی شرک اعمال رو حبط می کنه و بر باد میده و انگار هیچی.

خوب بر اساس مثال قیامت شد و اون شخص اومد به صحنه برای محاسبه.

اعمال خوبش رو میارند ده برابر می کنند.
بعد می مونه اعمال زشت و بد .
که عین خودش هست و جریمه ی هر عمل مشخص هست.
غیبت گوشت مرده - زنا 2 برابر عذاب و مال یتیم اتیش و غیره...

برای مثال و نزدیکی ذهن =
دو کفه ی ترازو رو میارند اعمال خوب رو میذارند توی یکیش و اعمال بد هم توی یکی دیگه.

بعد این وسط توی اعمال زشت ایشون یک مورد خاص به نام " شرک " هست.
و توی کتاب قانون مجازات نوشته شده " شرک ظلم عظیم هست و بخشیده نمیشه " پس وزن " شرک " بی نهایت هست.
شرک رو میذارند توی ترازو.
بعد چی میشه ؟

دیگه دنیا دنیا اعمال خوب هم باشه در مقابل وزنه ی بینهایت هیچی نیست.
فلذا اینطوری هست که اعمال خوب دیگه ارزشش رو از دست میده.

پس خدا پاداش اون رو ضایع نکرد و حساب کرد , اما این باعث نمیشه که قاضی قتل عمد و ظلم این شخص رو نادیده بگیره , به هر حال باید بره بالای دار و اعدام بشه.

ایشون مشکل شرک داره و تا وقتی این مشکل هست هیچ عمل خوبی در مقابلش نمیتونه عرض اندام کنه.

با سپاس

baghiatosalam;308254 نوشت:

اگر شخصی مشرک باشه و کارهای خوب کنه تا آخر عمر بعد تکلیف این اعمال خوب که تا یک ساعت پیش از مرگش 100 میلیون کمک کرده به یتیم ها چی میشه ؟

پس فکر می کنم نمیشه تو این دنیا اجرش رو داد.
1-خدا هم اجر کسی که کار خوب کرده نابود نمی کنه.
2-اما از طرفی شرک اعمال رو حبط می کنه و بر باد میده و انگار هیچی.

خوب بر اساس مثال قیامت شد و اون شخص اومد به صحنه برای محاسبه.

اعمال خوبش رو میارند ده برابر می کنند.
بعد می مونه اعمال زشت و بد .
که عین خودش هست و جریمه ی هر عمل مشخص هست.
غیبت گوشت مرده - زنا 2 برابر عذاب و مال یتیم اتیش و غیره...

برای مثال و نزدیکی ذهن =
دو کفه ی ترازو رو میارند اعمال خوب رو میذارند توی یکیش و اعمال بد هم توی یکی دیگه.

بعد این وسط توی اعمال زشت ایشون یک مورد خاص به نام " شرک " هست.
و توی کتاب قانون مجازات نوشته شده " شرک ظلم عظیم هست و بخشیده نمیشه " پس وزن " شرک " بی نهایت هست.
شرک رو میذارند توی ترازو.
بعد چی میشه ؟


سلام

ممنونم از شما که منظور من رو به نوع دیگری بیان فرمودید

اما توجه بفرمایید که اگر عملی نابود بشه، دیگه نابود شده. ذره ای هم حساب نمیشه و اصولن وجود نداره که در کف دیگه ی ترازو گذاشته بشه که حالا بخواد شرک ازش خیلی سنگینتر باشه.

اگر گفته شده بود شرک گناه خیلی خیلی عظیمیه اما شخص خوبی هایی رو که کرده هم خواهد دید مشکلی نبود،
مشکل اینجاست که گفته میشه علاوه بر اینکه شرک خیلی بزرگه بقیه رو هم نابود میکنه.

از سوی دیگه گفته میشه هر قدر خوبی کنی 10 برابرش پاداش دریافت میکنی.

ممنونم

b-neshan;308306 نوشت:
سلام

ممنونم از شما که منظور من رو به نوع دیگری بیان فرمودید

اما توجه بفرمایید که اگر عملی نابود بشه، دیگه نابود شده. ذره ای هم حساب نمیشه و اصولن وجود نداره که در کف دیگه ی ترازو گذاشته بشه که حالا بخواد شرک ازش خیلی سنگینتر باشه.

اگر گفته شده بود شرک گناه خیلی خیلی عظیمیه اما شخص خوبی هایی رو که کرده هم خواهد دید مشکلی نبود،
مشکل اینجاست که گفته میشه علاوه بر اینکه شرک خیلی بزرگه بقیه رو هم نابود میکنه.

از سوی دیگه گفته میشه هر قدر خوبی کنی 10 برابرش پاداش دریافت میکنی.

ممنونم

سلام به شما و تشکر

ببینید اگر کسی مومن باشه و عمری ثواب جمع کنه و یهو بعد از چهل سال عبادت خالصانه زنا و قتل انجام بده همه ی اعمال قبلیش زیر سوال میره و حتی شاید واقعا از بین بره اون ثوابهاش.
مثل اینکه کسی 3 ثانیه تو جاده غفلت کند تصادف کند یک عمر فلج می شود.

حداقل میشه گفت با یک زنا بعد از چهل سال عبادت خیلی از عبادت های قبلیش نابود میشه.

حال برای شرک هم همینه. اگر کسی بعد از چهل سال عبادت مشرک شد , دیگه همه چیز زیر سوال میره. و شرک اون قدرت رو داره که همه ی کارهای خوب رو بر باد بده.
این مسئله ی جدیدی نیست و این واسه همه ی گناه ها هست. اما شرک دیگه قدرتش تو این زمینه فوق العاده است.

اول اینکه این نکته را باید توجه کرد :

کارهای ما زمانی ارزش دارد که در طاعت خداوند باشد.
خداوند در جایی از قران می فرماید :
قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿۵۳ توبه﴾
بگو چه به رغبت چه با بى‏ميلى انفاق كنيد هرگز از شما پذيرفته نخواهد شد چرا كه شما گروهى فاسق بوده‏ايد (۵۳)

حال کسی که کافر است , وقتی خدا را نمی شناسد از چه کسی پاداش کارهای خوب رو بگیره. انتظاری هم نداره.

آیات قران مکمل و تفسیر همدیگه هستند و با هم روشن میشند.

اما میماند خوبی هایی که بعد از مشرک شدن اتفاق می افتد.
مثل مثال پست قبلی که زدم.
پس شد یا اصلا خوبی هاش به حساب نمیاد و انگار که نه انگار.
چون ما اعمالی رو میدونیم 10 برابر میشه که به آخرت برسه و اونجا 10 برابر بشه. وقتی عملی نرسه و عدد صفر برسه دیگه 10 برابر هم بشه خودش هست و فایده ای ندارد.
یا
مثال هم زدیم وقتی که شرک باشد دیگر هیچ ثوابی نمیتواند این کفه را بالا بیاورد.

با تشکر

BaghiatoSalam;308311 نوشت:
حداقل میشه گفت با یک زنا بعد از چهل سال عبادت خیلی از عبادت های قبلیش نابود میشه.

حال برای شرک هم همینه. اگر کسی بعد از چهل سال عبادت مشرک شد , دیگه همه چیز زیر سوال میره. و شرک اون قدرت رو داره که همه ی کارهای خوب رو بر باد بده.
این مسئله ی جدیدی نیست و این واسه همه ی گناه ها هست. اما شرک دیگه قدرتش تو این زمینه فوق العاده است.

با سلام دوباره

فرمایش شما متین و محترم. اما با ایه ای که اوردم تناقض داره این فرمایش

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

هر کس کار نيکي بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدي انجام دهد، جز بمانند آن، کيفر نخواهد ديد، و ستمي بر آنها نخواهد شد. ( 160 ) سوره 6

شما میفرمایید که شرک اعمال خوب رو از بین میبرند. اما این آیه بیان میکنه که هرکسی کار خوبی بکنه پاداشش رو میبینه. یعین کار بد کار خوب رو نابود نمیکنه.

آیا اشتباه میگم؟:Gig:

توجه داشته باشید این کارهای خوب در زمانی بوده که شخص مشرک نبوده و با ریا هم اینها رو انجام نداده و ...

b-neshan;308318 نوشت:
با سلام دوباره

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

هر کس کار نيکي بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدي انجام دهد، جز بمانند آن، کيفر نخواهد ديد، و ستمي بر آنها نخواهد شد. ( 160 ) سوره 6

شما میفرمایید که شرک اعمال خوب رو از بین میبرند. اما این آیه بیان میکنه که هرکسی کار خوبی بکنه پاداشش رو میبینه. یعین کار بد کار خوب رو نابود نمیکنه.

آیا اشتباه میگم؟:gig:

توجه داشته باشید این کارهای خوب در زمانی بوده که شخص مشرک نبوده و با ریا هم اینها رو انجام نداده و ...

سلام به شما
عرض شد.
همه ی اعمال رو در آخرت همه میبینند خوب و بد.
و بعد باید محاسبه بشه و بهشتی و جهنمی معلوم بشه.
خوبی ها 10 برابر میشند.
بعد با بدی ها در ترازو قرار میگیرند .
و نتیجه مشخص میشه.
ضمن اینکه عرض شد برای مثال شما یک کتاب بنویسید راجعبه اینکه من هرگز سیگار نمیکشم و مشروب نمیخورم و ضرر داره و غیره.

بعد جلوی دوربین همچین کاری کنید. کله کتابتون و نوشته هاش و برداشت های مردم از شما و شخصیت شما بر باد میره.
جوری بر باد میره که دیگه نمیشه جمعش کرد.

مورد شرک و گناه هم همینطوری دیگه.

با تمام توضیحاتی که داده شد.

باز سوالی بود بفرمایید.

تشکر

b-neshan;308318 نوشت:
با سلام دوباره

فرمایش شما متین و محترم. اما با ایه ای که اوردم تناقض داره این فرمایش

مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ

هر کس کار نيکي بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدي انجام دهد، جز بمانند آن، کيفر نخواهد ديد، و ستمي بر آنها نخواهد شد. ( 160 ) سوره 6

شما میفرمایید که شرک اعمال خوب رو از بین میبرند. اما این آیه بیان میکنه که هرکسی کار خوبی بکنه پاداشش رو میبینه. یعین کار بد کار خوب رو نابود نمیکنه.

آیا اشتباه میگم؟:gig:

توجه داشته باشید این کارهای خوب در زمانی بوده که شخص مشرک نبوده و با ریا هم اینها رو انجام نداده و ...

مشکل شما در مفهوم گناه است دقت کنید شرک گناه نیست رد اصل است اولین اصل دین توحید است و هرکس مشرک شود توحید را رد نموده یعنی دیگر دین ندارد و طبیعی است چنین کسی هرچه کرده بر فناست .
مانند اینست که شما در ایران بخواهید بر اساس قوانین انگلیس رانندگی کنید طبیعی است از همان حرکت اول در جهت معکوس قرار گرفته اید .

b-neshan;308236 نوشت:
اینکه به قول شما دیدن اعم از پاداش است، نتیجه نمیشود بعد از دیدن عمل جزایش را هم خواهد دید.؟ وگرنه، دیدن تنها که سودی ندارد. ======================== از طرف دیگر اینکه در برخی دیگر از آیات بحث دیدن مطرح نشده، و بحث پاداش مطرح است، مثلن در این آیات: نظر شما چیست؟ 6:160 مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ هر کس کار نيکي بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس کار بدي انجام دهد، جز بمانند آن، کيفر نخواهد ديد، و ستمي بر آنها نخواهد شد. ( 160 ) 28:84 مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا.... آنان که کار شايسته آورند پاداشى بهتر از آن خواهند داشت...

سلام
اول اینکه دیدن اقتضای عالم جمعی است لذا آیه در مقام بیان حقیقت است لذا جنبه معرفتی دارد دیگر اینکه این دیدن مانع نفی و انکار و اعتراض به قضاوت الهی است
و اما آیه من جاء بر عنوان آوردن تاکید می کند یعنی عمل باید به صحنه محشر آورده شود در حالیکه مشرک و مرتد فقط می توانند عملشان را ببینند اما به علت حبط و بی ارزش شدن آوردنی در کار نیست تا پاداش بگیرند
والله الموفق

انسان بارها بگوید خدایی نیست یا خدا دوتاست پنج تاست در صورتی که خدا یکیست و با گفتن این حرف ها عوض نمی شود و یکی باقی می ماند...اما گناه شرک انقدر بزرگه که مثل آشپز وقتی دوتا شد آش یا شور میشه یا بی نمک...خدا هم وقتی چند تا شد کل زندگی انسان مختل میشه و خراب و نقص و گناه میشه...لذا عواقب شرک باعث چنین عذاب های غیر قابل بخششی است وگرنه انسان خودشو پاره کنه خدا دوتاست خدا اصلا گناه نمی نویسه براش...لذا کسی که مشرک شد شیاطین و هزار نوع خدا از هزار نوع مخلوق براش تصمیم می گرن و هزار نوع گناه و بدبختی دچار میشه لذا اصلا دیگه خوبی براش نمی مونه چنین فردی اصلا دیگه خوبی براش معنا نداره که بخواد سنجیده بشه...یقینا چون انقدر چنین عملی عواقب سنگینی داره پس گناهان او صد برابر بیش از ثواب او می شود در ثانی ثواب با گناه پاک میشه و گناه می موند