چرا به قرآن "قرآن" گفته میشه و نه چیز دیگه؟!

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا به قرآن "قرآن" گفته میشه و نه چیز دیگه؟!

بسم الله الرحمن الرحیم
باسلام یک سوال از کارشناسان قرآنی
آیا ادعای معجزه بودن قرآن شامل عنوان "قرآن" بر مجموع ما اُنزِل – سُوَر و آیات – نیز می شود؟ یا فقط محتوای قرآن معجزه است و نه عنوان آن؟! :Gig:


با سلام

اگر سوالتان را درست متوجه شده باشم

به اين تايپك راهنمايي مي كنم


به اين تايپك نظري بيفكنيد

http://www.askdin.com/showthread.php?t=1630

بسم الله الرحمن الرحیم

طاها;76018 نوشت:
با سلام اگر سوالتان را درست متوجه شده باشم به اين تايپك راهنمايي مي كنم به اين تايپك نظري بيفكنيد http://www.askdin.com/showthread.php?t=1630

با سلام؛ و سپاس از طاهای بزرگوار
منظور من این بود که آیا انتخاب عنوان قرآن برای قرآن معجزه است یا خیر در اسم قرآن نشانی از اعجاز وجود ندارد؟

بسم الله الرحمان الرحیم
با سلام و تشکر

کلمه «قرآن» را خدای متعال نام کتاب آسمانی خود قرار داده است و انتخاب این کلمه، هم دارای اعجاز ادبی است و هم اعجاز معنوی.که در ذیل به برخی از آنها اشاره می شود:
یکی از وجوه اعجاز کلمه قرآن این است که خدای متعال کتاب خود را قرآن (از ماده قرء به معنای کتاب خواندنی) نامیده چون قبلا از جنس خواندنيها نبود، و به منظور اينكه درخور فهم بشر شود نازلش كرد و در نتيجه كتابى خواندنى شد، چنان كه فرمود:" إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
و ممكن است قرآن از ماده قرء به معنى جمع باشد،راغب اصفهانی می گوید: «وجه تسمیه قرآن این است که در قرآن نتايج جميع دانش‏ها فراهم آمده و جمع شده است » و به تناسب اينكه قرآن مجموعه و سر چشمه علم اولين و آخرين است قرآن نامیده شده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید : «من اراد علم الاولین و الاخرین فلیثور بالقرآن» یعنی هر کس به دنبال تمام علم می گردد قرآن را زیر و رو کند.
برخی گفتند«القرآن» به معنى مقرّ و عبارتست از مرتبه نازله ‏اى از علم پروردگار كه به صورت لفظ درآمده و به رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله نازل شده است.
موفق باشید:Gol:


عقل می گوید: هر کسی که حامل یک پیام مهم از طرف شخص مهمی باشد، برای اینکه حقانبت خودش را اثبات کند لازم است نشانه ای از طرف فرستنده پیام نشان دهد تا مردم سخنانش را باور کنند؛ این یک قاعده عقلی است و در مورد همگان صدق می کند، حتی پیامبران ، آن ها نیز برای اینکه به مردم هم عصرشان وحتی آیندگان نشان دهند از طرف خداوند متعال فرستاده شده اند و در دعوتشان صادقند نیاز به نشان دادن نشانه ای الهی دارند. به این نشانه الهی معجزه گفته می شود!
همان طور که می دانید معجزه خرق عادت است، یعنی رسم وشیوه متعارف و عادی خرق می شود وکنار گذاشته می شود!
نکته مهم: معجزه خرق عادت است نه خرق سنت ها!!
البته اینکه به پیامبران چه معجزه ای داده شود به حکمت الهی و اقتضای زمانه آن پیامبر برمی گردد، مثلا در عصر حضرت موسی (علی نبینا وآله وعلیه السلام) چون بازار سحر وساحری وجادو گرم بود یکی از معجزات رسالت تبدیل عصای حضرت به اژدهایی درنده بود ویا معجزه دیگه ایشان: ید بیضاو...به این ترتیب به هر کدام از انبیا نشانه های نبوت متناسب با اقتضائات روزگارشان داده شده! تا اینکه نوبت به آخرین پیامبر الهی حضرت خاتم الانبیاء محمدمصطفی (صلی الله علیه وآله وسلم) رسید، وباید برای نشان دادن صدق دعوت به آخرین پیامبر آخرین معجزه عطا می شد‍.
و از آن جا که در آن زمانه بازار شعر وشاعری عرب بسیار داغ و پر رونق بود وحکمت خدا بر این قرار گرفت که معجزه آخرین پیامبرش را از جنس گفتار و کتاب قراردهد. پس معجزه ماندگار وهمیشگی پیامبر ما شد قرآن.
اما حالا چرا قرآن ؟چرا اسم دیگری برایش انتخاب نشد؟ مگر قرآن به چه معناست که باید برای معجزه و کتاب ماندگار آخرین و کاملترین دین الهی انتخاب شود؟!:Gig:


ادامه دارد.

در اصل لغت قرآن چند نظریه وجود دارد که یکی یکی آنها رابررسی می ‌کنیم:
نظر اول) مستشرقان(کسانی که خودشان غربی هستند اما مطالعات شرق شناسانه دارند)می گویند: قرآن از"قریانا"که واژه‌ای عبری وسریانی مشتق شده است. (اینها خیلی بانمکند و می گویند که خیلی از کلمات از کلمات غیر عربی ساخته شده اند، مثلا ابراهیم از بهرام گرفته شده و یا قریش از کورش! حالا این کلمات چه ربطی به هم دارن معلوم نیست!!)
اما بقیه می گویند: قرآن لفظ عربی و مستقل است! البته اینها خودشان هم دو دسته می شوند:
بعضی هایشان می گویند قرآن لفظی جامد است؛ یعنی ریشه فعلی ندارد و اسم خاص برای یک مجموعه است.
اما عده ای دیگر میگویند: قرآن لفظ مشتق است و ریشه فعلی دارد! اینان نیز خودشان به 4 دسته تقسیم می شوند:
:Sham: دسته اول: از« قَََرَن» به معنای نزدیکی است؛ چون آیات و سوره های قرآن به هم نزدیکند.
:Sham: دسته دوم: از« قَرَنَ» به معنای قرینه وهمتای هم بودن است؛ چون آیات و سوره ها معارف دینی و الهی را بیان می کنند و چون هدف همگی یکی است، و انسان را به تعالی وکمال واقعیش می رساند.
:Sham:دسته سوم: از «قَرَأَ» به معنای جَمَعَ،جمع کردن است.
:Sham:دسته چهارم: این گروه قایل به این هستند که: کلمه قرآن از« قَرَأَ» به معنای "تَلا" تلاوت کردنی وخواندنی است.
والبته ما از بین این نظرات، همین نظر آخر را می پذیریم؛ چون قرآن یعنی خواندنی ، تلاوت کردنی. زیراآیات قرآن بیان کننده معارفی هستند که انسان برای زندگی بهتر نیاز دارد و با دانستن وعمل کردن به آنها است که به کمال می رسد، وهر عقل سلیمی می داند که "به عمل کار برآید"
اگر قرار است آدمی به چیزی یا جایی برسد باید عمل کند و برای خوب عمل کردن نیز نیاز به دانش و دانایی دارد، ویکی از راه های (بهترین راه) دانستن نیز خواندن است.

قرآن خوان باشیم و رهرو کمال!:Gol:

موضوع قفل شده است