چرا آیه 50 سوره ذاریات می گه به سوی خدا فرار کنید؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا آیه 50 سوره ذاریات می گه به سوی خدا فرار کنید؟

چرا آیه 50 سوره ذاریات می گه به سوی خدا فرار کنید؟ مگر به سوی خوبی فرار می کنن؟ چرا حمله بندی این جوریه ؟

با سلام
در اين دو آيه، دوبار پى در پى «نذير مبين» آمده است و در آيات ديگر نيز تعبيراتى از قبيل: «كتاب مبين»، «بلاغ مبين» و «عربىّ مبين» آمده كه همگى بيانگر روشن و روشنگر بودن پيام و سخن خداوند و هشدار پيامبران است.
نتيجه فرار به سوى خدا، فرار از ظلمات به نور، از جهل به علم، از دلهره به اطمينان، از خرافات به حق، از تفرقه به وحدت، از شرك به توحيد و از گناه به تقوى و پرهيزگارى است.
امام باقرعليه السلام سفر حج را يكى از مصاديق فرار به سوى خدا دانستند. 1- انسان محدود، در برابر هزاران مسئله مادى و معنوى و در ميان تمايلات حق و باطل كه از خود يا ديگران بر او عرضه مى‏شود، به پناهگاهى محكم نيازمند است و بهترين پناهگاه خداست. «ففرّوا الى اللّه»
2- انسان، چاره‏اى جز حركت و گريز به سوى خدا ندارد. «ففرّوا الى اللّه»
3- مطالعه در هستى بايد سبب توجّه انسان به خداوند و بندگى او گردد. «والسماء بنيناها... والارض... و من كل شى خلقنا زوجين... لعلّكم تذكّرون... ففرّوا الى اللّه»
4- راه انبيا، روشن و شفّاف است. «نذير مبين»
5 - پناهندگى به بيگانگان و غير خداوند، اثرى ندارد. «ولا تجعلوا مع اللّه...» 6- پيامبران مأمور انذار و هشدار مردم هستند. «منه نذير»

تفسیر نور

یکی دیگر از مصادیق نیز می تواند مهم بودن مطلب را برساند و اوج بد بودن ظلمات که انسان باید هراسناک از آنها بگریزد

هوريا شاهويي;73743 نوشت:
چرا آیه 50 سوره ذاریات می گه به سوی خدا فرار کنید؟ مگر به سوی خوبی فرار می کنن؟ چرا حمله بندی این جوریه ؟


با سلام
آیت الله مکارم در تفسیر این آیه می فرمایند:

تعبير به" فرار" در اينجا تعبير جالب و لطيفى است، معمولا" فرار" در جايى گفته مى‏شود كه انسان از يك سو با موجود يا حادثه وحشتناكى روبرو شده، و از سوى ديگر پناهگاهى در نقطه‏اى سراغ دارد، لذا با سرعت تمام از محل حادثه‏ دور مى‏شود و به نقطه امن و امان روى مى‏آورد، شما نيز از شرك و بت‏پرستى كه عقيده وحشتناكى است بگريزيد و به توحيد خالص كه منطقه امن و امان واقعى است روى آريد.
از عذاب خدا بگريزيد به سوى رحمتش برويد.
از نافرمانيها و عصيانش فرار كنيد و به توبه و انابه متوسل شويد.
خلاصه، از زشتيها، بديها، بى ايمانى، تاريكى جهل، و عذاب جاويدان بگريزيد، و در آغوش رحمت حق و سعادت جاويدان قرار گيريد.
تفسير نمونه، ج‏22، ص: 378

وعلامه طباطبایی(ره) هم در این زمینه می فرمایند:
مراد از فرار كردن به سوى خدا، انقطاع به سوى او است به دست برداشتن از كفر، و گريزان بودن از عقابى كه كفر به دنبال دارد، و متوسل شدن به ايمان به خداى تعالى به تنهايى، و اينكه او را يگانه معبودى بى شريك براى خود بگيرند.
ترجمه الميزان، ج‏18، ص: 574

موضوع قفل شده است