شمشیر زبیر

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شمشیر زبیر

هو الحق


سلام ...این متن رو بخونید ...و در مورد این حدیث توضیح دهید ؟ ( و همچنین سند حدیث رو هم بیان بفرمایید )

منذر : اینجا مکه است، سرزمین نزول وحی، خداوند در این خاک با انسان سخن کرده، خداوند در این خاک خانه بنا کرده، این خاک مقدس را به خونتان آلوده نکنید، این بار یزید شاه، شما را به جنگ خدا فرستاده، ای اجیر شدگان در خواب ، هشدار، بیدار شوید و هوشیار، منم منذر پسر زبیر ابن عوام و این شمشیر، شمشیر پدرم زبیر است که به فرموده رسول الله هر کس با این شمشیر کشته شود به دوزخ می رود حال در میان شما اگر کسی برای رفتن به دوزخ بی تاب است و بی قرار است بسم الله .

با سلام
روايت است كه پس از كشته شدن زبير، وقتى سر و شمشير او را به خدمت حضرت أمير عليه السّلام آوردند، آن حضرت با ديدن شمشير زبير آن را بلند كرده و فرمود: بخدا سوگند كه اين شمشير مدّتهاى مديد رنج و مصيبت را از رخسار مبارك رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله زدود، ولى جاى تأسّف است كه سوء قضاء در آخر كار او را به هلاكت و بدبختى انداخت!!(1) و بنابر نقل اهل سنت و برخی از علمای شیعه حضرت بر او گریست «و جلس علي يبكي عليه هو و أصحابه‏»(2) و به قاتل زبیر وعده جهنم داد!: «قاتل الزبیر فی النار »(3)


اسناد:



(1)- الاحتجاج ج1 ص140 به بعد- منشورات اعلمی بیروت
(2)- الطبقات الکبری ج3 ص82 و انساب الاشراف ج2 ص250 به بعد
(3)-در بعضی نسخ: لیدخل قاتل ابن صفیة فی النارأو بشروا قاتل ابن صفیة بالنار>آثار احمدی/انساب الاشراف/ الطبقات الکبری

با سلام به دوستان
در مورد زبير گفته اند: او جزء اولين مدافعان اسلام بود و به هنگام اسلام آوردن، سنش دوازده يا پانزده يا شانزده ساله بود و پس از وفات پيامبر(ص)، زبير از جمله افرادي بود كه به علي(ع) وفادار ماند. پس از قتل عثمان طلحه اولين كسي بود كه با حضرت علي(ع) بيعت كرد و زبير دومين نفر بود.
با همة ويژگي ها و سوابق درخشاني كه اين دو داشته اند، اما متأسفانه حضرت را تحمل نكردند و جنگ جمل را راه انداختند. سوابق درخشان نمي تواند آن ها را از گناهي كه كردند،‌ مبرّا كند. البته اين توهم در زمان امام علي(ع) براي بعضي مطرح بود. مردي از صحابه اميرالمؤمنين(ع) دچار اين توهم شد و با ديدن طلحه و زبير و عايشه و امام علي(ع) كه رو در روي هم قرار گرفته اند، دچار ترديد شد كه كدام يك بر حق اند؟ از اين رو به محضر اميرمؤمنان شرفياب شد و گفت: آيا ممكن است طلحه و زبير و عايشه بر باطل اجتماع كنند؟ امام علي(ع) جوابي داد كه به قول دكتر طه حسين، نويسندة مصري بعد از آن كه وحي خاموش گشت، سخني به اين بزرگي شنيده نشده است. اين جمله چنين است: "حقيقت بر تو اشتباه شده است. حق و باطل با ميزان قدر و شخصيت افراد شناخته نمي شود. حق را بشناس تا اهل آن را بشناسي و باطل را بشناس تا اهل آن را بشناسي".
حضرت مي خواهد بگويد ملاك براي قضاوت، عمل فعلي افراد است. اسم و رسم و عمل خوب گذشته نبايد مبناي داوري قرار گيرد و به بيان ديگر: انقلابي بودن مهم نيست،‌ انقلابي ماندن مهم است. بر اين اساس،‌ موضوع عاقبت بخيري در اسلام از جايگاه مهمي برخوردار است.

موضوع قفل شده است