چه جوري نيت قربت بگيريم؟

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چه جوري نيت قربت بگيريم؟

ميشه يک توضيحي در مورد اينکه ميگن نيت هر کاري مي کنيد واسه خدا بگيريد بديد؟ يعني همين که بگيم اين کار انجام ميدم قربه الي الله کافيه؟يا اينکه بگيم اين کار رو ميکنم چون خدا دوست داره اون کار رو نميکنم چون خدا دوست نداره؟ ولي اين ميشه همون انجام واجبات و ترک محرمات درسته ؟ پس نيت قربت چه جوريه؟
:Gol: :Gol: :Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

برچسب: 

sayehe khorshid;71901 نوشت:
ميشه يک توضيحي در مورد اينکه ميگن نيت هر کاري مي کنيد واسه خدا بگيريد بديد

با سلام

منظورتان از اين كه واسه خدا بگيريد و بديد يعني چه؟؟؟ متوجه نشدم

ولي نيت :

نیت قصد انجام عمل است

يعني قبل از اين كه كاري را انجام بديم نيت مي كنيم كه ما اين عمل را براي تقرب به خدا انجام مي دهم

sayehe khorshid;71901 نوشت:
يا اينکه بگيم اين کار رو ميکنم چون خدا دوست داره اون کار رو نميکنم چون خدا دوست نداره؟

اين كه ما عملي را مرتكب مي شويم به اين خاطر است كه خدا دستور داده است و از عملي دوري مي جوييم چون خدا فرموده است به جا و درست

اين بايد در اعتقادات ما باشد كه ما معتقد باشيم به خداي جهان و ايمان داشته باشيم به فرموده هاي ايشان و سرپيچي نكينم از دستورات ايشان

ولي هنگام انجام عملي ؛ نيت ان يعني همان گفتن قربت الي الله كافي است و حتي اگر به زبان هم نياوريم و در دل اين نيت را گرفته باشيم كافي است

سلام :Gol:
اساسا نیت تقرب در اعمال صالحه قابل تصوره چون انسان با عمل غیر صالح به خدا نزدیک نمی شه
و اما در عمل صالح نیت تقرب داشتن یعنی آنرا برای رضایت و خشنودی خدا انجام دادن
این برای آنستکه انسان آگاهانه عمل صالح رو انجام بده و این آگاهی دل اورا بیدار می کنه
وقتی دل بیدار شد کارها بکند :Sham:
والبته بازهم حرف هست تا ما به کجایش رسیده باشیم
موفق در پناه حق
:Gol:

با سلام وممنون از استاد طاها و جناب حامد:Gol:
منظورم اینه که میگن هر کاری میکنید به خاطر خدا باشه حتی کارهای مباح ،چطور میتونیم کارهای مباح رو به نیت قربت بگیریم .
مثلا میگن راه میرید به خاطر خداباشه غذا می خورید به خاطر خدا باشه این چطوری امکان پذیره؟
آیا همین که بگیم راه میرم به خاطر خدا ، غذا می خورم به خاطر خدا کافیه؟
یا این که بگیم خدایا غذا می خورم نیرو بگیرم تا بتونم تو رو عبادت کنم . خدا یا این راه رو میرم تا بتونم کار خیری انجام بدم، کاری که رضایت تو توش باشه.
کدومش درسته؟
اینکه توی قرآن اومده که افرادی هستند که صبح و شام خواب و بیداری خدا رو عبادت می کنن فکر کنم از همینها باشن درسته که حتی خوابشون رو هم به نیت قربت انجام میدن که مثلا خدایا میخوابم که نیرو بگیرم تا بتونم سر حال تو رو عبادت کنم.درسته؟
ممنون میشم توضیح بدید.:Gol:

سلام بر سایه خورشید:Gol:
و اما در امور مباح
امور مباح به دو نحو عبادت می شود .
1- امور مباح را بعنوان مقدمه عمل صالح انجام دهیم . یعنی مثلا بی هدف راه نرویم . برای عیادت برادر مومن یا برای انجام خدمتی به دین یا امثال آن انجام دهیم . این مستلزم آنستکه انسان برای امور روزانه اش برنامه های شایسته متصل داشته باشد . :Sham:
2- اگر انسان در معرفت خدای تعالی بتواند به مرتبه ای برسد که دائما خویشتن را در حضور آن ملک علام بیابد تمام امورش عبادت است چه اینکه هدف عبادت چیزی جز یافتن این حضور نیست و این جز به مراقبه آن هم مراقبه اهل معرفت امکان پذیر نیست . خوشا آنانکه دائم در نمازند:Sham:
خداوند به همه مومنین بخصوص به سایه خورشید عزیز این را عنایت فرماید بحق حاضران محضر مبارکش
:Gol:

ممنونم از جناب حامد هم از جوابشون و هم از دعاي خيرشون:Gol:
جناب حامد ميشه لطفا يه كم راهنمايي كنيد كه چطور ميتونيم جوري باشيم كه دائما خود رو در محضر خدا ببينيم.
چطور ميشه حتي تو خواب هم خدا رو عبادت كرد؟
من احساس مي كنم اينها همه به نيت بر ميگرده نه به اينكه هر لحظه تو فكر خدا باشيم.
آخه يه كمي زيادي سخته نيست؟
مگه ميشه كسي دائما در حال نماز باشه؟
مگر كسي كه كارش عبادت باشه مثلا اين شعر به پرستاران يا معلمان يا افراد اين مدلي مي خوره درسته؟
يا كسي كه همه كار هاش رو واسه خدا نيت ميگيره. درسته؟

وباز سلام خدمت سایه خورشید عزیز :Gol:
عرض شود شعر جناب بابا طاهر که می فرماید : خوشا آنانکه دائما در نمازند در حقیقت تعبیر دیگری از همان حضوری است که بنده عرض کردم . منظور ایشان این نیست که دائما کسی همان نماز معروف را بخواند منظور ایشان اینستکه روح نماز که همان حس حضور در محضر مبارک و نورانی حضرت حق است بر روح و قلب و ادراک انسان مومن حاکم شود .
و اما راه رسیدن به چنین مرتبه والایی طی مراتب علم و عمل است . بخصوص علم و معرفت . می بایست در محضر بزرگان از اهل معرفت مدتها کسب علم و معرفت نمود تا این حقیقت بر انسان مکشوف شود که بقول امام ره : عالم محضر خداست . و ما دائما در محضر اوییم و باید این محضر را با جان و دل بیابیم و بچشیم .
جناب سعدی این عارف شیرین سخن هم از رسیدن به این مقام خبر داد آنجا که فرمود :
رسد آدمی به جایی که بجز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت :Sham:
همه این سخنان شرحی است بر این آیه شریفه که :
رجال لا تلهیهم تجاره و لا بیع عن ذکرالله :Sham:
مردان بزرگی اند که هیچ تجارت و بیعی ( بده بستانهای دنیوی ) آنها را از ذکر خدا باز نمی دارد
انشاء الله اگر همت بلند دارید و این مقصد اسنی را وجهه همت خود قرار دهید امید است که به دستگیری اولیاء الهی بدان برسید انشاء الله
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما ( اولیاء الله ) گامی چند:Sham:
موفق در پناه حق
:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

موضوع قفل شده است