نظرتون راجع به استخاره چيه؟ تا حالا با خدا حرف زدين؟

«استخاره » در لغت به معناى «طلب خير از خداوند كردن » آمده است . خداوند كه سرنوشت تمام موجودات جهان از او سرچشمه مى گيرد مى تواند بنده خود را به نيكى ها رهبرى نمايد . با توجه به اين معنا ، هنگامى كه انسان مى خواهد كارى را انجام دهد ، لازم است با نهايت دقت و توجه ، تمام مقدمات كار را تا آن جا كه ممكن است فراهم سازد و از آن چه موجب ضرر و زيان است ، بپرهيزد ; سپس از صميم قلب از خداوند بخواهد او را در اين راه موفق كند و نفع و خير ، نصيب او سازد ; اين نوع استخاره كردن ، در واقع يك توجه باطنى است كه طبق فرموده معصومين(عليهم السلام): «هيچ بنده با ايمانى از خداوند طلب خير نكرد ، مگر اين كه خداوند خير را براى او فراهم ساخت » .
فراهم كردن اسباب خير از طرف خداوند متعال يكى از موارد سخن گفتن به شمار مى آيد . هيچ موحدى نمى تواند تأثير خواست و كمك خداوند را در هيچ امرى انكار كند و در وسعت قدرت او شك و ترديد نمايد .
وقتى بنده اى تمام درها را به سوى خودش بسته مى بيند ، از صميم قلب و با خلوص تمام از پروردگارش مى خواهد او را از اين راه به آن چه صلاح او در آن است (اعم از انجام دادن آن كار يا ترك آن ) راهنمايى بفرمايد ، (مسلّماً توجه به خداوند در اين حالت آن هم توأم با خلوص نيت مؤثر است ) چه مانعى دارد كه خداوند از اين راه با او سخن گفته و بنده اش را به آن چه صلاح اوست هدايت فرمايد .
بنابراين ، منظور از صحبت كردن خداوند از طريق قرآن كريم اين است كه خداوند ، مقصود خود را كه در جهت خير و صلاح بنده اش است ، به او تفهيم مى كند و با القا نمودن معانى در ذهن شنونده او را از ترديد در مى آورد . در روايتى از پيامبراكرم(صلى الله عليه وآله) چنين نقل شده است : «اذا احبّ احدكم ان يحدث ربّه فليقرءا القرآن ; هر زمان بنده اى دوست داشته باشد كه خداوند با او سخن بگويد ، پس قرآن را قرائت نمايد» .1
آرى ، قرآن كريم با انسان هايى كه با اين كتاب عزيز ارتباط معنوى بر قرار مى نمايند ، سخن مى گويد و آن ها را در حل مشكلات روحى و معنوى كمك مى نمايد .2

1 . كنزالعمال ، ح 2257 .
2. ر .ك : پرسش ها و پاسخ هاى مذهبى ، آية الله سبحانى ، ج 2 ، ص 138 ،

1 . ميزان الحكمة ، ج 3 ، ص 226