چه کسی با توسل مخالف است

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چه کسی با توسل مخالف است

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام به همۀ دوستان و کارشناسان محترم


یک سؤال همواره در ذهنم وجود داشته وآن این است که در میان اهل سنت با فرقه های مختلف فقهی وکلامی چه کسانی با توسل مخالفند .وکسانی نیز که مخالفند با کدام قسم از توسل مخالفت می کنند ودلیل آنها چیست؟ واین اعتقاد که دراذهان ما وجود دارد که بزرگان اهل سنت با توسل مشکل داشته اند آیا اساسا صحیح هست یا خیر؟.
:hamdel:

از دوستان می خواهم که جوابها را در پستهای کوتاه قرار دهند تا خواننده شوق خواندن داشته باشد.



:Kaf:

[=Century Gothic]با سلام و تشکر از حسن گرامی

در این تاپیک در مورد این موضوع مطلب ارائه شده

یا علی

http://www.askdin.com/showthread.php?t=8241

[=Arial Black]با سلام به استاد گرامی

[=Arial Black]مطالب این تاپیک ها روش منطقی ندارد و کاربران به نتیجۀ مطلوبی نمی رسند.
لذا از دوستان عزیز می خواهم بیان بفرمایند چه کسی با توسل مخالف است در کجاو برای چه؟
:Kaf:

سلام به دوستان خوب
فکر کنم بزرگان فعلی اهل سنت با بحث توسل مشکل دارن والا این قدر گیر نمی دادند به هر حال موضوع خوبی است اگر اساتید محترم بیان کنند.تا اعتقادات ما هم محکمتر شود.

hassan;69883 نوشت:
چه کسی با توسل مخالف است در کجاو برای چه؟


با سلام

بزرگوار

به اين پست نظري داشته باشيد

http://www.askdin.com/showpost.php?p=54523&postcount=2

اين نظر كسي است كه خودشان از فرقه هاي اهل سنت هستند و توسل را قبول نمي كنند و البته دلايل خود را نيز اورده اند

نگاه كنيد

http://www.askdin.com/showpost.php?p=54539&postcount=3

البته جواب هاي اين مطالب در همان

پستي كه رضاي عزيز نوشته اند امده است

hassan;69883 نوشت:
چه کسی با توسل مخالف است در کجاو برای چه؟

باز سلام

بزرگوار

به اين تايپك هم نگاهي بيندازيد

http://www.askdin.com/showthread.php?t=6650

موارد اختلاف
وهابيان و عموم مسلمانان در برخي از اقسام توسل اختلاف دارند که عبارت است از:
1 ـ توسل به ذات حقّ، مقام و جاه پيامبر(صلي الله عليه وآله) و اولياي الهي در حيات برزخي.
2 ـ توسل به دعاي پيامبر(صلي الله عليه وآله) و اولياي الهي در حيات برزخي.
3 ـ توسل به آثار پيامبر(صلي الله عليه وآله) و اوليا در حيات برزخي. (1)
توسل به جاه پيامبر در حيات برزخي:
اين قسم طبق نظر عموم مسلمين جايز است، ولي وهابيان آن را نه تنها جايز ندانسته بلکه شرک آلود مي دانند.
گروه فتواي وهابيان مي نويسند: توسل به ذات پيامبر(صلي الله عليه وآله) و غير او (از انبيا و صالحان) جايز نيست هم چنين توسل به جاه پيامبر(صلي الله عليه وآله) و غيرِ او حرام است....(2)
توسل به دعاي پيامبر در حيات برزخي:
عقيده مسلمانان جواز بلکه رجحان اين نوع توسل است، ولي در مقابل، وهابيان قائل به عدم جواز و حرمت آن مي باشند.
ابن تيميه مي گويد: توسل؛ يعني اين که انسان از پيامبر(صلي الله عليه وآله) طلب کند تا برايش دعا کند، همان گونه که شما به انساني زنده مي گويي: براي من دعا کن. همان طور که صحابه از پيامبر(صلي الله عليه وآله) مي خواستند تا برايشان دعا کند. اين در مورد زنده ها صحيح و مشروع است، ولي در مورد مردگان از انبيا و صالحان مشروع نيست....(3)
توسل و تبرک به آثار پيامبر در حيات برزخي:
عموم مسلمانان ـ در طول تاريخ ـ قائل به جواز آن بوده و هستند، ولي وهابيان آن را تحريم نموداند. در بحث تبرک و سنت و بدعت به فتاواي وهابيان در اين مورد اشاره کرديم.
در اين جا به طور خلاصه به برخي از روايات اشاره مي کنيم:
1 ـ سمهودي شافعي از مطلّب نقل مي کند: بعد از وفات پيامبر(صلي الله عليه وآله) مردم به خاک قبر پيامبر(صلي الله عليه وآله) تبرک جسته و از آن برمي داشتند تا اين که عايشه مانع شد و دستور داد: ديواري را به دور قبر پيامبر(صلي الله عليه وآله) کشيدند تا جسد پيامبر(صلي الله عليه وآله) مکشوف نگردد. (4)
2 ـ بخاري در کتاب اعتصام به سند خود از أبي برده نقل کرده است: هنگامي که وارد مدينه شدم، عبدالله بن سلام را ملاقات کردم، او به من گفت: به منزل ما بيا تا در ظرفي که رسول خدا(صلي الله عليه وآله) با آن آب آشاميده، آب خورده و سيراب شوي و در مکاني که در آن جا نماز گزارده، نماز بخواني. با او به منزلش رفتم، با آن ظرف آب آشاميدم، از خرما تناول نموده و در آن مکان نماز گزاردم.(5)
3 ـ بخاري نيز در کتاب الأدب المفرد (6)
از عبدالرحمن بن رزين روايت کرده که فرمود: گذرمان بر سرزمين ربذه افتاد، خبردار شديم که سلمة بن اکوع(رحمه الله) از اصحاب رسول خدا در اين سرزمين زندگي مي کند، لذا خدمت او رسيديم، بر او سلام کرديم. او دست هايش را بيرون آورد و فرمود: با اين دو دست با پيامبر اکرم(صلي الله عليه وآله) بيعت نمودم... ما بلند شده و آن را بوسيديم.
نمونه ای از فتواهاي وهابيان
1 ـ شيخ عبدالعزيز بن باز مفتي سابق حجاز مي گويد: توسل به جاه، و برکت يا حقِ کسي بدعت است، ولي شرک نيست؛ از همين رو هرگاه کسي بگويد: اللّهم إنّي أسألک بجاه أنبيائک أو بجاه وليّک فلان أو بعبدک فلان أو بحقّ فلان او برکة فلان جايز نيست، بلکه بدعت و شرک آلود است. (7)
2 ـ شيخ صالح بن فوزان مي گويد: هرکس به خالق و رازق بودن خداوند ايمان آورد، ولي در عبادت واسطه هايي بين خود و خداوند قرار دهد، در دين خدا بدعت گذارده است... و اگر به وسائط متوسل شود (به جهت جاه و مقام آنان) بدون آن که آنان را عبادت کند، اين بدعت حرام و وسيله اي از وسائل شرک است... (8)
3 ـ گروه فتواي وهابيون، در جواب سؤالي از توسل مي گويند: توسل به ذات پيامبر(صلي الله عليه وآله) و غيرِ او (از انبيا و صالحان) جايز نيست. هم چنين توسل به جاه پيامبر(صلي الله عليه وآله)و غير او حرام است، زيرا اين عمل بدعت و از پيامبر(صلي الله عليه وآله) يا صحابه حکمي در اين مورد نرسيده است... (9)
4 ـ ناصر الدين الباني مي گويد: من معتقدم: کساني که به اوليا و صالحان و... توسل مي کنند از راه حقّ گمراه اند... (10)

پینوشت ها
1- شیعه شناسی و پاسخ به شبهات ص 162
2- البدع و المحدثات و ما لا اصل له ص 265
3- زیاره القبور، ص 24
4- الوفاء الوفا ج1 ص 385
5- صحیح بخاری ج 8 ص 154
6- الادب المفرد ص 144. الطبقات الکبری ج4 ص 39
7- شیخ محمد باز، مجموع فتاوی و مقالات المتنوعه، ج4 ص311
8- المنتقی من فتاوی الشیخ بن فوزان، ج2 ص54
9- البدع و المحدثات و ما لا اصل له، ص 265 و266
10- فتاوی الالبانی، ص432.

موضوع قفل شده است