روی شمشیر امام حسین در کربلا چه چیزی حک شده بود؟
تبهای اولیه
روی شمشیر امام حسین در کربلا چه چیزی حک شده بود؟
با سلام
در روایاتی كه از اهلبیت ـ علیهم السلام ـ رسیده تصریح شده است كه رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ كتاب و سلاح را كه از مختصّات ائمه ـ علیهم السلام ـ بعد از آن حضرت به شمار میرود به أمیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ سپرد و امام علی ـ علیه السّلام ـ آن را به امام حسن ـ علیه السّلام ـ و همینطور هر كدام از آنان كتاب و سلاح را به امام بعد از خود تحویل دادهاند؛ از جمله:
یك: سلیم بن قیس گفت: أمیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ در هنگام وصیّت كتاب و سلاح را به امام مجتبی ـ علیه السّلام ـ داد و فرمود: پسرم، رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ به من دستور داده است كه كتاب و سلاح را به تو تحویل دهم، همانطور كه پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ به من وصیّت كرد و كتاب و سلاح را به من داد و تو باید آن را به برادرت حسین تحویل دهی.[1]
دو: در جنگ صفین أمیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ به قنبر فرمود: نیزة رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ را كه لمس شدة به دست آن حضرت است (برایم) بیاور، آن را امام حسن ـ علیه السّلام ـ از من به ارث میبرد و لكن به كار نمیگیرد و در دست حسینم شكسته خواهد شد.[2]
از مجموع اینگونه روایات كه شمار آنها هم در كتب روایی و تاریخی كم نیست استفاده میشود كه:
از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ اشیایی به أئمه ـ علیهم السلام ـ به ارث رسیده و از مختصّات آنان محسوب میشود و در موقع لازم از آنها استفاده میكردهاند.
بنابراین سخن و اتمام حجّت حضرت سیدالشّهدا ـ علیه السّلام ـ كه به لشكر كوفه فرمود: شما را به خدا قسم میدهد كه آیا میدانید، این شمشیر رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ است كه من همراه دارم؟...
آیا میدانید این عمامة رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ است كه من بر سر دارم؟ و كوفیان سخن آن بزرگوار را تصدیق كردند؛[3] حمل بر ظاهر آن میشود؛ به این معنی كه شمشیر و عمامه واقعاً همان شمشیر و عمامة پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ بوده است.
أمیرالمؤمنین ـ علیه السّلام میفرماید: بر دسته شمشیر رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله چند جمله نوشته شده بود: 4
-با آن کس که از تو می برد (قطع رابطه می کند) ارتباط برقرار کن.
-کلام حق را بگو اگر چه بر ضرر تو باشد.
-با کسی که به تو بدی می کند، نیکی کن.
منابع:
[1] . الطوسی. محمد بن الحسن، تهذیب الأحكام، تهران، دارالكتب الاسلامیّه، چاپ سوّم، 1364 ه ش، ج1، ص176، ح 14؛ صدوق، محمد بن علی بن الحسین، من لایحضره الفقیه، متوفای 381 ه، مؤسسة النشر الاسلامی، التابعة لجماعة المدرسین بقم، چاپ دوّم، 1404 ه، ج 4، ص 189، ح 5433؛ كلینی، محمد بن یعقوب، كافی، متوفای 329 ه، دارالأضواء، بیروت، 1405 ه، ج 4، ص 297، ح 1 و ص 298، ح 5.
[2] . خوارزمی، الموفق بن احمد، المناقب، متوفای 568 ه، مؤسسة النّشر الاسلامی، التابعة لجماعة المدرسین بقم، چاپ دوّم، 1414 ه، ص 247.
[3] . ابن طاووس، علی بن موسی، الملهوف علی قتلی الطفوف، متوفای 664 ه، دارالأسوة للطباعة و النشر، ایران، چاپ دوّم، 1417 ه، ص 147.
4-بحارالانوار، ج16، ص99 --- الامالی