مسائل كلي نفاس
تبهای اولیه
مسائل كلي نفاس
مسأله 497.تعريف نفاس
از وقتى كه بچه از مادر جدا مىشود، يعنى اولين جزء بدن بچه از شكم مادر بيرون مىآيد، هر خونى كه زن مىبيند، در صورتى كه قبل از ده روز يا روز دهم قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، نفساء مىگويند.
مسأله 498. خون قبل از بيرون آمدن اولين جزء بچه
خونى كه زن، قبل از بيرون آمدن اولين جزء بدن بچه مىبيند، خون نفاس نيست.
مسأله 499.خون همراه با خروج خون بسته
لازم نيست كه خلقت بچه در هنگام زايمان تمام باشد، بلكه اگر خون بستهاى هم از رحم زن خارج شود و خود او بداند، يا چهار نفر قابله بگويند كه اگر آن خون بسته در رحم مىماند، انسان مىشد، چنانچه خونى را تا ده روز همراه آن ببيند، خون نفاس است.
مسأله 500.مدت زمان خروج خون نفاس
ممكن است خون نفاس، در يك آن بيشتر نيايد ولى بيشتر از ده روز نيز نمىشود.
مسأله 501. شك در سقط و خون همراه آن
هرگاه شك كند كه آيا چيزى از او سقط شده يا نه، يا چيزى كه از او سقط شده است، اگر مىماند انسان مىشد يا نه، لازم نيست وارسى و تحقيق كند و خونى كه از او خارج مىشود، شرعاً خون نفاس نيست.
مسأله 502.محرّمات، مكروهات، واجبات و مستحبات براى نفساء
1- توقف در مسجد، رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله، رساندن جايى از بدن به خطوط قرآن و كارهاى ديگرى كه بر حائض حرام است، بر نفساء نيز حرام است.
2- آنچه بر حائض واجب، مستحب و مكروه است، بر نفساء نيز واجب، مستحب و مكروه است.
مسأله 503. طلاق و نزديكى با نفساء
1- طلاق دادن زنى كه در حال نفاس مىباشد، باطل است.
2- نزديكى كردن با نفساء حرام است.
3- اگر شوهر وى با او نزديكى كند، احتياط واجب آن است كه مطابق آنچه كه در احكام حيض گذشت، كفاره بدهد.
مسأله 504.اگر پس از پاك شدن دوباره خون ببيند
1- وقتى كه زن از خون نفاس پاك شد، بايد غسل كند و عبادتهاى خود را بجا آورد.
2- اگر پس از پاك شدن دوباره خون ببيند، چنانچه مجموع روزهايى كه خون ديده و روزهايى را كه در وسط پاك بوده، ده روز يا كمتر از آن باشد، تمام آن روزها نفاس است و اگر در روزهايى كه پاك بوده است روزه گرفته باشد، بايد آنرا قضا نمايد.
مسأله 505. با احتمال وجود خون پس از پاك شدن
اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه هنوز در رحم وى خون نفاس وجود دارد، بايد مقدارى پنبه داخل فرج كند و كمى صبر كند و سپس بيرون بياورد كه اگر پاك بود، براى انجام عبادات خويش غسل كند.
مسأله 506. تجاوز خون نفاس از ده روز
چنانچه خون نفاس از ده روز تجاوز كند:
1- اگر زن در حيض خود داراى عادت است، به تعداد روزهاى عادت خود، نفاس و بقيّۀ آن استحاضه است.
2- اگر در مورد حيض داراى عادت نيست، تا ده روز نفاس و بقيّه استحاضه است.
احتياط مستحب آن است كه در صورت داشتن عادت در حيض، از روز بعد از عادت و در صورت نداشتن عادت در حيض، از روز دهم تا هيجدهم زايمان، علاوه بر ترك كارهايى كه بر نفساء حرام است، كارهاى استحاضه را بجا آورد.
مسأله 507. اگر از عدد روزهاى عادت حيض تجاوز كند
زنى كه عادت حيض او از ده روز كمتر است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند، بايد به تعداد روزهاى عادت خود، نفاس قرار دهد و بعد از آن تا روز دهم، مىتواند عبادت را ترك نمايد و يا كارهاى مستحاضه را انجام دهد، ولى ترك عبادت براى يك روز، يا دو روز خيلى خوب است، پس اگر از ده روز بگذرد، روزهاى عادتش، حيض است و بقيّه استحاضه است و اگر عبادت را ترك كرده بايد قضا نمايد.
مسأله 508. اگر صاحب عادت تا يك ماه يا بيشتر از آن خون مىبيند
زنى كه در حيض داراى عادت است، اگر پس از زايمان، تا يك ماه يا بيشتر از آن به طور پى در پى خون ببيند:
1- به عدد عادت خود، نفاس است.
2- ده روز از خونى كه بعد از نفاس مىبيند (حتى اگر در روزهاى عادت ماهانهاش باشد)، استحاضه است (مثلًا زنى كه عادت حيض او از بيستم تا بيست و هفتم آن ماه است، اگر روز دهم ماه زايمان كرد تا يك ماه يا بيشتر از آن، به طور پى در پى خون ديد، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز، حتى خونى كه در روزهاى عادت خود كه از بيستم تا بيست و هفتم است مىبيند، استحاضه مىباشد).
3- پس از گذشتن آن ده روز، اگر خونى را كه مىبيند در روزهاى عادت او واقع شود، حيض است (اعمّ از اين كه علائم حيض داشته باشد يا نداشته باشد) و اگر در روزهاى عادت او واقع نشود (حتى اگر علائم حيض هم داشته باشد)، بايد آنرا استحاضه قرار دهد.
مسأله 509. اگر غير صاحب عادت تا يك ماه يا بيش از آن خون مىبيند
زنى كه در حيض داراى عادت نيست، اگر پس از زايمان تا يك ماه يا بيش از آن خون ببيند:
1- ده روز اول آن نفاس است.
2- ده روز دوم آن استحاضه است.
3- خونى كه بعد از آن مىبيند، اگر داراى علائم حيض بود، حيض است.
منبع :
امام خميني ره ، توضيح المسائل ج 1 احكام نفاس