حضرت زهرا از خداوند برای خلفا درخواست بخشش کرده است؟

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حضرت زهرا از خداوند برای خلفا درخواست بخشش کرده است؟

حضرت زهرا از خداوند برای خلفا درخواست بخشش کرده است؟ اگر نه پس این حدیث چیست؟ الهم انی اسئلک ان تغفر عصاة امة ابی محمد . و خلفا هم عصاة امت محمد هستند.
این حدیث از حضرت زهراست.

سید مهران;69417 نوشت:
الهم انی اسئلک ان تغفر عصاة امة ابی محمد . و خلفا هم عصاة امت محمد هستند. این حدیث از حضرت زهراست.

با سلام

بزرگوار لطفا سند این متنی که فرمودید را بفرمایید

منظور از خلفا چه کسانی هستند؟؟؟

:Gol:با سلام به دوستان محترم:Gol:



همچنان که سرور گرامی آقای طاها فرمودند اگر سند این سخن را بیان بفرمایید متشکر می شویم.
البته این سخن با کلام الهی و وعید الهی نیز سازگار نیست.
قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً»[1].

بخاری[2] در صحیح خود در دو جا مطلبی را بیان می کند که حضرت زهرا«سلام الله علیها»برابوبکرغضب نمودندودیگربا او سخن نگفتند تا اینکه وفات نمودندو علی «علیه السلام» شبانه اورا دفن نمود و ابو بکر را با خبر ننمودند ...حال چگونه طلب رحمت با غضب و وصیت بر دفن شبانه و با خبر نکردن شیخین سازگار است.
فوجدت«غضبت» فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت وعاشت بعد النبي صلى الله عليه وسلم ستة أشهر فلما توفيت دفنها زوجها على ليلا ولم يؤذن بها أبا بكر وصلى عليها وكان لعلى من الناس وجه حياة فاطمة فلما توفيت استنكر على وجوه الناس[3].

بخاری همچنین در باب مناقب حضزت زهرا«علیها سلام» این روایت را نقل نموده که پیامبر اکرم «صلی الله علیه وآله» فرمودند:«فاطمة بضعةمنی فمن اغضبها اغضبنی ».[4]

طبق این دو روایت جناب ابوبکر حضرت زهرا را آزرده اند و آزر رساندن به حضرت زهرا«سلام الله علیها» آزار رساندن به پیامبر «صلی الله علیه وآله» است و نتیجۀ آزار رساندن به رسول خدا«صلی الله علیه وآله»نیز در آیه شریفه آمده است .فتامل.

[1].احزاب/57.

[2] .این روایت معروف است و دیگران نیز آورده اند.وکتاب بخاری نیز اصح کتب در نزد عامه است

[3] .صحیح بخاری باب غزوۀ خیبر.وکتاب فرض خمس ،در انجا عبارت این است:«فغضبت فاطمة بنت رسول الله «صلی الله علیه وآله»فهجرت ابابکر،فلم تزل مهاجرته حتی تو فیّت...».

[4] .همان ،باب مناقب قرابةرسول الله «صلی الله علیه وآله».

با سلام
جناب مهران عکس چیزی که شما نقل کردید در مورد حضرت زهرا و رفتارشون با خلفا نقل شده که معتبر هم می باشد .طبق آنچه كه در كتب تاريخ آمده است. وقتي خليفه اول و دوم به عيادت حضرت فاطمه الزهرا (س) رفتند و سلام كردند آن حضرت جواب سلام آنان را نداد و روي خود را به طرف ديوار برگرداند.
آن دو براي بار دوم و سوم برخاستند و به اين طرف و آن طرف بستر كه روي فاطمه (س) به آن سو بود رفتند و سلام كردند. ولي فاطمه (س) همچنان جواب آن دو را نداد و به زناني كه در كنار بسترش بودند دستور داد صورتش را از طرف آنها برگردانند. (1)
در برخي كتب تاريخي نيز ذكري از سلام كردن دو خليفه و عدم پاسخ از سوي حضرت فاطمه زهرا (س) نيامده است. و فقط نوشته اند: آن حضرت روي خود را از آنان برگرداند. (2)
به هر حال اين احتمال وجود دارد كه پاسخ ندادن آن حضرت به سلام دو خليفه از باب امر به معروف و نهي از منكر باشد.
علماي اسلام در مورد مراتب امر به معروف و نهي از منكر نوشته اندكه انسان بايد با رعايت شرايط نهي از منكر نمايد و در برخي موارد اگر مراتب نازل امر به معروف و نهي از منكر (مانند نهي از منكر با زبان) مؤثر واقع نشد به اقدام عملي متوسل گردد. همانطور كه حضرت امام حسين (ع) در واقعه عاشورا به منظور امر به معروف و نهي از منكر قيام كردند و علاوه بر كشتن تعداد زيادي از سپاهيان يزيد كه همگي مسلمان هم بودند جان خود و همراهيانشان را نيز فدا نمودند.
شايد پاسخ ندادن حضرت فاطمه زهرا (س) به سلام آن دو نفر كه مرتكب خلاف بسيار بزرگي شده بودند به گونه اي كه باعث گمراهي اكثر مسلمانان تا حال حاضر گرديده است ـ از باب نهي از منكر بوده است و خواسته اند بدين وسيله آنان را از كار خلافي كه مرتكب شده اند باز دارند. وقتي در برخي موارد براي نهي از منكر كشتن فرد مسلمان جايز باشد، همانگونه كه امام حسين (ع) اين كار را كردند قطعاً پاسخ ندادن به سلام اشخاص با هدف نهي از منكر اشكالي نخواهد داشت.

منابع و مآخذ:
1ـ سيد هاشم رسولي محلاتي، زندگاني حضرت فاطمه زهرا و زينب و ام كلثوم، ص228
2ـ كتاب سليم بن قيس، ج2، ص869 به نقل از ماساه الزهرا، ج1، ص241

[=&quot]آنچه که شما فرموده اید گویا در منابع وجود ندارد. اما شبیه به آن را این گونه یافتیم که تقدیم می کنیم: قال الدمشقي: و قد ورد في الخبر: أنها لما سمعت بأنه صلّى اللّه عليه و آله زوّجها و جعل الدراهم مهرا لها، فقالت: يا رسول اللّه! إن بنات الناس يتزوّجن بالدراهم، فما الفرق بيني و بينهن؟! أسألك أن تردّها و تدعو اللّه تعالى أن يجعل مهري الشفاعة في عصاة أمتك.
[=&quot]فنزل جبرئيل عليه السّلام و معه بطاقة من حرير مكتوب فيها: جعل اللّه مهر فاطمة الزهراء شفاعة المذنبين من أمة أبيها. فلمّا احتضرت أوصت بأن توضع تلك البطاقة على صدرها عليها السّلام تحت الكفن فوضعت؛ و قالت عليها السّلام: إذا حشرت يوم القيامة رفعت تلك البطاقة بيدي و شفّعت في عصاة أمة أبي.[=&quot][1]
[=&quot]قال أحمد بن يوسف الدمشقي:
[=&quot]و قد ورد في الخبر أنها لما سمعت بأن أباها زوّجها و جعل الدراهم مهرا لها، فقالت:
[=&quot]يا رسول اللّه! إن بنات الناس يتزوّجن بالدراهم، فما الفرق بيني و بينهن؟ أسألك «1» تردّها و تدعو اللّه تعالى أن يجعل مهري الشفاعة في عصاة أمتك. فنزل جبرئيل و معه بطاقة من حرير مكتوب فيها: جعل اللّه مهر فاطمة الزهراء عليها السّلام شفاعة المذنبين من أمة أبيها.[=&quot][2]
[=&quot]فلما احتضرت، أوصت بأن توضع تلك البطاقة على صدرها تحت الكفن فوضعت، و قالت: إذا حشرت يوم القيامة رفعت تلك البطاقة بيدي و شفّعت في عصاة أمة أبي.[=&quot][3]
[=&quot][=&quot]در ا ین روایت اشاره شده است که حضرت زهرا در روز قیامت گناهکارانی از امت پیامبر را که شایسته شفاعت باشندرا شفاعت می کند اما این مساله شامل حال خلفا نیست چرا که حضرت با نارضایتی از خلفا از دنیا رفت و این موضوع در کتب اهل سنت هم ا شاره شده است.


[=&quot][1][=&quot] - الموسوعة الکبری عن الفاطمه الزهرا، زنجانی، قم: دلیل ما، 1428 ق، ج 4 ص 187 .

[=&quot][2][=&quot] - همان، ج 14، ص 241 .

[=&quot][3][=&quot] - همان، ج 14، ص 242 .

اما در جای دیگر حدیثی یافتیم که کاملا با موضوع حدیث مطرح شده شما ناهمخوانی دارد. در حدیث شما «عصاة امة ابی» بود اما در این حدیث «لعصاة شیعتی» آمده است.
[=&quot]حضرت مجتبي (ع) آورده است که مام ارجمندم را ديدم که از نيمه‏هاي شب تا سپيده‏دم نماز مي‏گزارد و با خداي فرزانه نيايش مي‏کند و براي همسايگان از بارگاه او طلب خير و رستگاري مي‏نمايد.
[=&quot]به او نزديک شدم و گفتم: مادر جان! چرا نخست براي ديگران دعا مي‏کني و پس از آن براي خودمان؟
[=&quot]فرمود: «بني! الجار ثم الدار.»
[=&quot]و نيز يکي از شاگردان امام مجتبی آورده است که در واپسين دقيقه‏هاي حيات ظاهري ريحانه‏ ي پيامبر بود که او نخست غسل کرد و آنگاه لباس جديدي بر تن نمود و در محراب عبادت نشست و دست نياز به بارگاه آن بي‏نياز برد و با شور و عشق و اخلاصي وصف‏ناپذير به راز و نياز پرداخت.
[=&quot]آهسته آهسته به او نزديک شدم، ديدم در فرازي از دعاي خويش چنين زمزمه مي‏کند:«الهي و سيدي اسئلک بالذين اصطفيتهم و ببکا ولدي في مفارقتي، ان تغفر لعصاه شيعتي و شيعه ذريتي.»
[=&quot]«خداي من! سالار من! تو را به شکوه و حرمت پيامبراني که آنان را برگزيده‏اي، و به گريه‏هاي جانسوز فرزندانم در جدايي‏ام، از بارگاهت مي‏خواهم که به لغزشکاران رهروان راه من و فرزندانم ببخشايي و آنان را بيامرزي و از سر مهر و رحمت بي‏کرانت، آنان را به سوي نجات و رستگاري رهنمون گردي!»[=&quot][1]

[=&quot][1][=&quot] - [=&quot]ذخائر العقبی، محب الدین طبری،ص 53؛ کوکب الدری ج1 ص 254


موضوع قفل شده است