- آيا دين اميال و گرايش هاي انسان را بدون پاسخ نگذاشته است؟
تبهای اولیه
گرايش و تمايلات اصيل بشر يعنى آنچه خداوند در نهاد انسان قرار داده و با آن خلق شده است، دو نوع است:
الف) تمايلات غريزى: مقصود از آن آن سرى از اميال و گرايشهايى است كه صبغهى جسمانى و مادى دارد مانند غريزه جنسى و ميل به جنس مخالف، غريزه تشنگى و گرسنگى و ميل به آب و غذا.
ب ) تمايلات فطرى: اميال و گرايشهاى معنوى مانند فطرت خداجويى، ظلمستيزى، عدالتخواهى، زيبايى دوستى و...
الف) گرايشهاى اصيل (واقعى): اين گرايش در وجود و نهاد هر انسان نهاده شده است و برخاسته از ذات انسان و انسانيت انسان است.
ب ) گرايشهاى كاذب: گرايشهايى است كه براى برخى انسانها تحت تأثير عوامل و محركهاى خارجى، پيدا مىشود مانند ميل به قماربازى، ميل به سرقت، ميل به آدمكشى و...
بنابراين گرايشهاى انسان به دو دسته:
الف) اصيل (صادق)، كه خود اين دسته به دو دسته غريزى و فطرى تقسيم مىشود.
ب ) كاذب.
موسيقى ارضا مىكرده است كه چون اين ارضاى كاذب بوده و روح تشنه او را كه جوياى حضرت حق بوده، سيراب نمىكرده است. در پايان عمر دچار اختلال روانى شده است.
2- گرايشها و تمايلات بشر را مىتوان به دو دسته تقسيم كرد: 3- نحوه ارضاى گرايشهاى اصيل نيز ممكن است صحيح باشد و ممكن است نادرست و كاذب باشد مثلاً ارضاى صحيح غريزه تشنگى به وسيله نوشيدن آب است، ارضاى صحيح غريزه گرسنگى به وسيله خوردن غذاهاى مفيد و سالم است اما ممكن است اين غرائز با نوشيدنىها و خوردنىهايى كه براى سلامتى مضر است، ارضا شود. اين ارضاى كاذب است همچنان كه در مورد «بتوون» موسيقىدان معروف آمده است كه گرايش فطرى به خداوند و ميل خداجويى و گرايشهاى عرفانى خود را از طريق نواختن t{نتيجه سخن:}t اين كه مىگوييم دين اميال و گرايشهاى انسان را بدون پاسخ نگذاشته. اولاً، مقصود از آن گرايشهاى اصيل (غريزى و فطرى) است نه كاذب. ثانيا، مقصود اين است كه اين اميال و گرايشهاى درونى انسان را به سمتى كه مسير سعادت و تكامل انسان است، جهتدهى و كنترل كرده است. لذا ضمن پاسخگويى به غريزه جنسى و رد رهبانيت در اسلام، آن را به شكل خاصى كنترل و جهتدهى و مهار كرده است كه به عفت عمومى، بنيان خانواده و در يك كلام به مسير تكامل و سعادت انسان و جامعه ضرر نزند. معناى پاسخگويى به ميل جنسى انسان اين نيست كه غريزه جنسى و ميل شهوانى انسان را رها كرده و هر آنچه كه خواهش نفس انسان است مانند همجنسبازى، تأييد كند. يا پاسخ به ميل و غريزه گرسنگى انسان، باز گذاشتن دست انسان در خوردن هر غذايى چه آنچه كه براى سلامتى مفيد است چه آنچه مضر است، چه آنچه در مسير تكامل معنوى مضر است چه آنچه مفيد است، نيست بلكه كنترل و جهتدهى صحيح به آن و ارضاى صادق آن است. گرايش به زيبايى نيز، گرايشى اصيل است اما نحوه ارضاى آن نيز بايد صادق باشد، رقص و موسيقى اولاً، جزو گرايشهاى اصيل نيست بلكه شيوهاى براى ارضاى گرايش جنسى و گرايش به زيبايى است لكن از آنجا كه اثرات سوء و نامطلوب فردى و اجتماعى وارد به شكل مطلق مورد قبول نيست بلكه با حد و مرز و جهت خاصى مورد قبول و تأييد اسلام است.