- آيا دين اميال و گرايش هاي انسان را بدون پاسخ نگذاشته است؟

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
- آيا دين اميال و گرايش هاي انسان را بدون پاسخ نگذاشته است؟

گرايش و تمايلات اصيل بشر يعنى آنچه خداوند در نهاد انسان قرار داده و با آن خلق شده است، دو نوع است:
الف) تمايلات غريزى: مقصود از آن آن سرى از اميال و گرايش‏هايى است كه صبغه‏ى جسمانى و مادى دارد مانند غريزه جنسى و ميل به جنس مخالف، غريزه تشنگى و گرسنگى و ميل به آب و غذا.
ب ) تمايلات فطرى: اميال و گرايش‏هاى معنوى مانند فطرت خداجويى، ظلم‏ستيزى، عدالت‏خواهى، زيبايى دوستى و...

الف) گرايش‏هاى اصيل (واقعى): اين گرايش در وجود و نهاد هر انسان نهاده شده است و برخاسته از ذات انسان و انسانيت انسان است.
ب ) گرايش‏هاى كاذب: گرايش‏هايى است كه براى برخى انسان‏ها تحت تأثير عوامل و محرك‏هاى خارجى، پيدا مى‏شود مانند ميل به قماربازى، ميل به سرقت، ميل به آدم‏كشى و...
بنابراين گرايش‏هاى انسان به دو دسته:
الف) اصيل (صادق)، كه خود اين دسته به دو دسته غريزى و فطرى تقسيم مى‏شود.
ب ) كاذب.

موسيقى ارضا مى‏كرده است كه چون اين ارضاى كاذب بوده و روح تشنه او را كه جوياى حضرت حق بوده، سيراب نمى‏كرده است. در پايان عمر دچار اختلال روانى شده است.
2- گرايش‏ها و تمايلات بشر را مى‏توان به دو دسته تقسيم كرد: 3- نحوه ارضاى گرايش‏هاى اصيل نيز ممكن است صحيح باشد و ممكن است نادرست و كاذب باشد مثلاً ارضاى صحيح غريزه تشنگى به وسيله نوشيدن آب است، ارضاى صحيح غريزه گرسنگى به وسيله خوردن غذاهاى مفيد و سالم است اما ممكن است اين غرائز با نوشيدنى‏ها و خوردنى‏هايى كه براى سلامتى مضر است، ارضا شود. اين ارضاى كاذب است همچنان كه در مورد «بتوون» موسيقى‏دان معروف آمده است كه گرايش فطرى به خداوند و ميل خداجويى و گرايش‏هاى عرفانى خود را از طريق نواختن t{نتيجه سخن:}t اين كه مى‏گوييم دين اميال و گرايش‏هاى انسان را بدون پاسخ نگذاشته. اولاً، مقصود از آن گرايش‏هاى اصيل (غريزى و فطرى) است نه كاذب. ثانيا، مقصود اين است كه اين اميال و گرايش‏هاى درونى انسان را به سمتى كه مسير سعادت و تكامل انسان است، جهت‏دهى و كنترل كرده است. لذا ضمن پاسخ‏گويى به غريزه جنسى و رد رهبانيت در اسلام، آن را به شكل خاصى كنترل و جهت‏دهى و مهار كرده است كه به عفت عمومى، بنيان خانواده و در يك كلام به مسير تكامل و سعادت انسان و جامعه ضرر نزند. معناى پاسخ‏گويى به ميل جنسى انسان اين نيست كه غريزه جنسى و ميل شهوانى انسان را رها كرده و هر آنچه كه خواهش نفس انسان است مانند همجنس‏بازى، تأييد كند. يا پاسخ به ميل و غريزه گرسنگى انسان، باز گذاشتن دست انسان در خوردن هر غذايى چه آنچه كه براى سلامتى مفيد است چه آنچه مضر است، چه آنچه در مسير تكامل معنوى مضر است چه آنچه مفيد است، نيست بلكه كنترل و جهت‏دهى صحيح به آن و ارضاى صادق آن است. گرايش به زيبايى نيز، گرايشى اصيل است اما نحوه ارضاى آن نيز بايد صادق باشد، رقص و موسيقى اولاً، جزو گرايش‏هاى اصيل نيست بلكه شيوه‏اى براى ارضاى گرايش جنسى و گرايش به زيبايى است لكن از آنجا كه اثرات سوء و نامطلوب فردى و اجتماعى وارد به شكل مطلق مورد قبول نيست بلكه با حد و مرز و جهت خاصى مورد قبول و تأييد اسلام است.