شعري از سيد حِميَريّ درباره غدير

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شعري از سيد حِميَريّ درباره غدير

[="DarkGreen"]شعري از سيّد حِميَري درباره اميرالمؤمنين(ع) و غدير :[/]

إذا أنا لم أحفظ وَصاةَ محمّـــد :Gol:***:Gol: ولا عهدَهُ يومَ الغديرِ المُؤَكَّدا
فإنّي كَمَن يَشري الضلالةَ بِالهُدى :Gol:*** :Gol: تَنَصَّرَ مِن بعدِ الهُدی أو تَهَوَّدا
وما لــــي و تَيماً أو عَديّاً و إنّمـــا :Gol:*** :Gol: اُولو نعمتي في الله مِن آلِ أحمدا
تَتِمُّ صلاتـــــي بِالصلاةِ عليهِمُ :Gol: *** :Gol: و ليست صلاتي بعد أن اَتَشَهَّدا
بـــكاملةٍ إن لم اُصَلِّ عليهِمُ :Gol:*** :Gol: وأدعو لهم ربّاً كريما مُمَجَّدا
بذلتُ لهم وُدّي ونُصحي ونُصرتي :Gol:*** :Gol: مَدَى الدّهرِ ما سُمّيتُ يا صاح سيّدا

[="Red"]توضيح :[/]
الوَصاة هي الوصية
المراد من تَيم أو عَديّ قبيلة ابي بكر و عمر.
« يا صاح » في البيت الأخير هو المنادی المرخّم و اصله « يا صاحبُ! »

[="blue"]سید حمیری" این شاعر بلند آوازه نیز در شمار شاعران و سرایندگان [="magenta"]حماسه غدیر[/] است که از جمله در این مورد چنین می‌سراید: [/]
[="darkgreen"]"هان‌ای کسی که دین و ایمان خود را به زرق و برق دنیا و جاه و مقام آن فروخته ای، بدان که خدا چنین دستوری نداده است."
"تو از کجا و با کدامین معیار و ملاک به دشمنی با جانشین راستین پیامبر، علی (ع)برخاسته‌ای، آن هم با این آگاهی که پیامبر خدا از آن حضرت خشنود بود."
"راستی در روز [="red"]غدیر[/] پیامبر گرامی چه کسی را از میان همه یاران خویش که بر گردش بودند، ندا داد و نام بلند آوازه‌اش را برد؟"
"در مورد چه کسی فرمود:این علی،سررشته دار و امام راستین هر کسی است که من سررشته دار او هستم؟"
"و دعا کرد که: بار خدایا،هر آن که علی را دوست بدارد، تو او را دوست داشته باش و هر کس او را دشمن دارد،تو دشمن او باش!راستی پیامبر،اینها را در مورد چه کسی جز امیر مومنان فرمود؟"[/]

[="purple"]و نیز در سروده دیگری درباره حماسه جاودانه غدیر این گونه می‌سراید: [/]
"چرا در یک سرزمین پر طراوت و سرسبز دستور بر زمین نهادن بارها و فرود کاروانها را ندادی؟"
"آری، در سرزمین [="#ff0000"]غدیر [/]خم بود که خدا به پیامبرش پیام داد که: هان ای محمد (ص) به پا خیز و در میان مردم سخن بگو."

اشعار عمروبن عاص (لعنت الله)

عمروبن عاص خطاب به معاویه بن ابی سفیان اشعاری در منزلت حضرت علی علیه السلام سروده است که ترجمه آن عبارت است از:
شهی کز پیغمبر بامراله ------------------------------شد او بر همه سرور و داد خواه
چه بسیار درباره اش مصطفی--------------------- سفارش به امت نمود از وفا
وصایای پیغمبر پاکدین ------------------------------به شأن علی آن ولیّ امین
شنیدیم بسیار در هر مقام ---------------------------- که تصریح فرمود او را به نام
بروز غدیر آن شه انبیا-------------------------------- به منبر برآمد چو بدر سما
به امر خداوندگار عزیز ------------------------------- به بانگ رسا آن شه با تمیز
در آن دم که کف بر کفش داشت جفت ------------------------ بر جملگی این دُر نغر سفت
بفرمود «من کنت مولاه» را ------------------------------------- که جمله شناسند آن شاه را