اصول عقاید خوارج از دیدگاه شهید مطهری

[="red"]تعریف:[/]
خوارج یعنی شورشیان. این واژه از «خروج» به معنای سرکشی و طغیان گرفته شده است. (جاذبه و دافعه علی، ص107). در اصطلاح تاریخ کلامی گروهی از فرق کلامی اسلامی هستند که هستهٔ اولیهٔ آن‌ها در جنگ صفین و در سپاه کوفه شکل گرفت. اختلاف آن‌ها و شیعیان تحت فرماندهی علی بن ابی‌طالب (ع) منجربه جنگ نهروان شد. قبل از این جنگ علی آن‌ها را نصیحت کرد و شبهات دینی آن‌ها را برطرف ساخت. عده‌ای به‌سمت او گرویدند، اما تعداد زیادی از آن‌ها مهیای جنگ با علی(ع) شدند.

[="darkred"]ریشه اعتقادات خواراج بر چند چیز استوار بود:[/]
1. تکفیر علی و عثمان و معاویه و اصحاب جمل و اصحاب تحکیم (کسانی که به حکمیت رای داده بودند). مگر آنان که به حکمیت رای داده و توبه کرده بودند.
2. تکفیر کسانی که قائل به کفر علی و عثمان و آنن که یادآور شدیم نباشند.
3. ایمان تنها عقیده قلبی نیست، بلکه عمل به و اوامر وترک نواحی جزء ایمان است. ایمان امر مرکبی از اعتقاد و عمل است.
4. وجوب بلا شرط شورش بر والی و امام ستمگر.
اینان به واسطه این عقاید، صبح کردند در حالی تمام مردم روی زمین را کافر و همه را مهدور الدم می دانستند.(جاذبه و دافعه علی، ص116).