اين نوع مجازات در قانون اسلام نيست
تبهای اولیه
با سلام
يكي از افراد قبيله بني سليم به نام الياس، ملقب به فجائة، به قتل و دزدي و راهزني و غارت اشتغال داشت تا اين كه به دام افتاد. او را نزد ابوبكر آوردند.
ابوبكر دستور داد در مصلاي شهر مدينه آتش روشن كنند. آنگاه دستور داد او را، در حالي كه دست و پايش را بسته بودند، در آتش انداختند. آوردهاند فجائه در ميان آتش با صداي بلند شهادتين را ميگفت تا سوخت ! (1)
بعضي نيز مانند مقدس اردبیلی رحمه الله آورده اند که علت سوزاندن فجائه توسط ابوبکر عدم بیعت با وی با ابوبکر بوده است ! اين نوع مجازات در قانون اسلام نيست و مخالف قرآن و سنت نبوي است.
خداي متعال ميفرمايد:إنّما جزاء الذين يحاربون الله و رسوله و يسعون في الأرض فساداً أن يقتلو أو يصلبوا أو تُقطعَ أيديهم و أرجلهم من خلاف أو ينفوا من الارض، ذلك لهم خزي في الدنيا و لهم في الاخرة عذاب عظيم(2).
كيفر آنان كه با خدا و پيامبرش به جنگ بر ميخيزند، و بر روي زمين فساد ميكنند، اين است كه اعدام شوند؛ يا به دار آويخته گردند يا (چهار انگشت) دست (راست) و پاي (چپ) آنها به عكس يكديگر بريده شود؛ و يا از سرزمين خود تبعيد گردند. اين رسوايي آنها در دنياست و در آخرت مجازات عظيمي دارند.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نيز به صراحت از اين نوع مجازات منع اكيد فرموده است:لا يُعذب بالنار الا ربّ النار؛ هيچ كس جز پروردگار با آتش عذاب نميكند (نبايد عذاب كند).(3)
اين روايت از نظر اهل سنت از روايات صحيح به شمار ميرود؛ در نتيجه با توجه به قرآن و سنت، اين مجازات بدعتي بود كه ابوبكر گذاشت.:Sham:
در اين جا مناسب است به پيشگاه قرآن كريم رفته و از آيات روشنگر آن استمداد جويم: قرآن در آيه 45 سوره مائده، كساني را كه به احكام الهي گردن نمينهند و بر اساس آن داوري نميكنند، جزو ظالمان بر شمرده است:و مَن لم يحكم بما أنزل الله فأولئك هم الكافرون؛نيز در آيه 34 و 47 همين سوره ميفرمايد:و من لم يحكم بما أنزل الله فأولئك هم الظالمون؛ و من لم يحكم بما أنزل الله فأولئك هم الفاسقون.
اسناد:
(1) ر. ك، الغدير، ج 7، ص 157؛ تاريخ طبري، ج 2، ص 266؛ سنه 11؛ كامل ابن اثير، ج 2، ص 211؛ الاصابة ج 2، ص 322 و... .
(2) مائده، 33.
(3) الغدير، ج 7، ص 156، مسند احمد، ح 15458،....