قبل از بوجود آمدن زمین و آسمان چگونه می توان روز و شب داشت؟

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
قبل از بوجود آمدن زمین و آسمان چگونه می توان روز و شب داشت؟

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(سجده /4 ) الله كسي است كه آسمانها و زمين و آنچه را ميان اين دو است در شش آفريده سپس بر عرش قرار گرفت، هيچ ولي و شفاعت كننده‏اي براي شما جز او نيست، آيا متذكر نمي‏شويد؟

وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (هود/7 ) او كسي است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد و عرش او بر آب قرار داشت، تا شما را آزمايش كند تا كداميك عملتان بهتر است و اگر بگوئي شما بعد از مرگ برانگيخته مي‏شويد مسلما كافران مي‏گويند اين سحر آشكاري است!

با سلام خدمت بزرگواران و اساتید
سوالی که به ذهن من خطور کرده این است که خداوند در 6 روز آسمان و زمین را آفریده است و اساسا تا قبل از آن خورشید و گردش سیاره ها و کره زمین وجود نداشته اند.
حال با توجه به این مساله که روز و شب وجود نداشته است چطور ذکر شده است که خداوند در 6
روز زمین و آسمان را آفریده است؟!!

با سلام در اینج مراد از یوم شب وروزنیست تا اشکال پیش آید به اینکته ها دقت کنید در زیر:
يوم در لغت و قرآن:
اصل اين لغت به معناي زمان محدود مطلق است چه كم يا زياد، مادي يا ماوراء مادي، روز يا اعم از روز و شب. و اين واژه «يوم» در قرآن در لغت حداقل در چند معنا استعمال شده است:
1ـ از طلوع خورشيد تا غروب آن: مثل:«فمن لم يجد فصيام ثلاثة ايام في الحج»

«و هر كس كه [قرباني حج] نيافت [بايد] در هنگام حج سه روز روزه [بدارد].»

2ـ مقداري (دوره‌اي) از زمان: مثل «فذكر هم بايام الله»«و روزهاي خدا را به آنان يادآوري كن»

«تلك الايام نداولها بين الناس

«ما اين روزها [ي شكست و پيروزي] را ميان مردم به نوبت مي‌گردانيم.»

در حديثي از اميرالمومنين علي (ع) آمده است:

«الدهر يومان يوم لك و يوم عليك.»

«روزگار دو روز (دوره9 است يك دوره به نفع تو و يك دوره بر عليه توست.»

و در روايتي زير آيه 54 سوره اعراف از معصوم (ع) نقل شد كه فرمودند:

«في سنة ايام يعني في سنة اوقات.»

«در شش روز يعني در شش وقت.»

پس با توجه به سياق آيات خلقت آسمانها و زمين در شش يوم، مقصود از «يوم» همان دوره يا مرحله است.

فنا;59288 نوشت:
پس با توجه به سياق آيات خلقت آسمانها و زمين در شش يوم، مقصود از «يوم» همان دوره يا مرحله است.

با سلام
این گفته شما اگر صحت داشته باشد، تاییدیه ادامه بحثی است که بنده عرض کردم که قرآن برای عموم مردم نازل نشده است(چون قابل تفسیر است)
چون این دیگه از ساده ترین آیه های قرآن است و حتی در ترجمه ها نیز به مرحله اشاره نشده و همگی روز را عنوان کرده اند.

ضمنا خیلی میتونه مفید باشه که بدونم چرا بجای کلمه "روز" از کلمه "مرحله" استفاده نشده است.
آیا تمام روزها در قرآن معنی مرحله را میدهند یا فقط در وضعیتهای خاص اینگونه است؟

اما یک نکته:
در پاره‎ای از تفاسیر به نقل از پیامبر اسلام(ص) روایت شده است که خداوند آسمان را در روزهای پنجشنبه و آدینه آفرید و روز شنبه را ویژة آفرینش فرشتگان گردانید (طبری، 26/111، 112).
آیا طبری نیز رد است؟

یابنده;59278 نوشت:
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(سجده /4 ) الله كسي است كه آسمانها و زمين و آنچه را ميان اين دو است در شش آفريده سپس بر عرش قرار گرفت، هيچ ولي و شفاعت كننده‏اي براي شما جز او نيست، آيا متذكر نمي‏شويد؟

وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ (هود/7 ) او كسي است كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد و عرش او بر آب قرار داشت، تا شما را آزمايش كند تا كداميك عملتان بهتر است و اگر بگوئي شما بعد از مرگ برانگيخته مي‏شويد مسلما كافران مي‏گويند اين سحر آشكاري است!

با سلام خدمت بزرگواران و اساتید
سوالی که به ذهن من خطور کرده این است که خداوند در 6 روز آسمان و زمین را آفریده است و اساسا تا قبل از آن خورشید و گردش سیاره ها و کره زمین وجود نداشته اند.
حال با توجه به این مساله که روز و شب وجود نداشته است چطور ذکر شده است که خداوند در 6
روز زمین و آسمان را آفریده است؟!!

با سلام
یه توضیح کوچک بدهم دوست گرامی !
شبهه شما دقیقا یک سال پیش بود که عده ای از خدا بی خبرها در سایت افشا مطرح کرده بودند و به خیال خود توانسته اند اشکالی از قرآن بگیرند و در اکثر سایتها این شبهات را مطرح کرده!؟
که بعد از جوابیه محکمی که به آنها داده شد جایی برای پاسخ گویی آنها نگذاشت اگر در نت این جمله را جستجو کنید خودتان متوجه میشوید!!(۶۰ اشتباه قرآن)

شايد نياز به تذكر نداشته باشد كه روز در آيات فوق هرگز به معني روز معمولي نيست ، چرا كه قبل از آفرينش زمين و آسمان اصلا روز به اين معني وجود نداشت ،
بلكه منظور از آن دورانهاي آفرينش است كه گاه ميليونها يا ميلياردها سال به طول انجاميده .
آنجا كه مي گويد اربعة ايام ( چهار روز ) منظور تتمه چهار روز است ، به اين ترتيب در دو روز اول از اين چهار روز زمين آفريده شد ، و در دو روز بعد ساير خصوصيات زمين ، به اضافه خلقت آسمانها در دو روز مجموعا شش روز ( شش دوران ) مي شود .
نظير اين تعبير در زبان عرب و تعبيرات فارسي نيز وجود دارد كه في المثل گفته مي شود : از اينجا تا مكه ده روز طول مي كشد ، و تا مدينه پانزده روز ، يعني پنج روز فاصله مكه و مدينه است و ده روز فاصله اينجا تا مكه .
البته اگر آيات متعدد آفرينش در شش روز نبود چنين تفسيري پذيرفته نمي شد ، ولي از آنجا كه آيات قرآن يكديگر را تفسير مي كنند ، و قرينه يكديگر مي شوند ، تفسير بالا بخوبي قابل قبول است .
بحث از آفرينش جهان در شش روز ، در هفت مورد از آيات قرآن مجيد آمده است ولي در سه مورد ، علاوه بر آسمانها و زمين ، ما بينهما ( آنچه در ميان زمين و آسمان قرار دارد ) نيز به آن اضافه شده است كه در حقيقت توضيحي است براي جمله قبل ، زيرا همه اينها در معني آسمانها و زمين جمع است ، چون مي دانيم آسمان شامل تمام چيزهائي مي شود كه در جهت بالا قرار دارد و زمين نقطه مقابل آن است .
در اينجا فورا اين سؤال به ذهن مي آيد كه قبل از آفرينش زمين و آسمان شب و روزي وجود نداشت ، كه اينها در آن آفريده شود ، شب و روز از گردش زمين به دور خود و در برابر نور آفتاب به وجود مي آيد .
به علاوه پيدايش مجموعه جهان در شش روز ، يعني كمتر از يك هفته چيزي است بر خلاف علم ، زيرا علم مي گويد : ميلياردها سال طول كشيد تا زمين و آسمان به وضع كنوني درآمد .

  1. ولي با توجه به مفهوم وسيع كلمه يوم ( روز ) و معادل آن در زبانهاي ديگر ، پاسخ اين سؤال روشن است ، زيرا بسيار مي شود كه يوم به معني يك دوران به كار مي رود ، خواه اين دوران يك سال باشد يا صد سال يا يك ميليون سال و يا ميلياردها سال ، شواهدي كه اين حقيقت را ثابت مي كند و نشان مي دهد يكي از معاني يوم همان دوران است فراوان مي باشد :
- در قرآن صدها بار كلمه يوم و ايام به كار رفته است ، و در بسياري از موارد به معني شبانه روزي معمول نيست ، مثلا تعبير از عالم رستاخيز به يوم القيامة نشان مي دهد كه مجموعه رستاخيز كه دوراني است بسيار طولاني به عنوان روز قيامت شمرده شده است ، از پاره اي از آيات قرآن استفاده مي شود كه روز
رستاخيز و محاسبه اعمال مردم پنجاه هزار سال طول مي كشد ( سوره معارج آيه 4 )
- در متن كتب لغت نيز مي خوانيم كه يوم گاهي به مقدار زمان ميان طلوع و غروب آفتاب گفته مي شود و گاهي به مدتي از زمان ، هر مقدار بوده باشد .
- در روايات و سخنان پيشوايان ديني نيز كلمه يوم به معني دوران بسيار آمده است ، چنانكه امير مؤمنان علي (عليه السلام) در نهج البلاغه مي فرمايد : الدهر يومان يوم لك و يوم عليك : دنيا براي تو دو روز است ، روزي به سود تو است و روزي به زيان تو .
در تفسير برهان در ذيل همين آيه از تفسير علي بن ابراهيم نيز مي خوانيم كه امام فرمود : في ستة ايام يعني في ستة اوقات : شش روز يعني شش وقت و دوران .
- در گفتگوهاي روزمره و اشعار شعرا در زبانهاي مختلف كلمه يوم و معادل آن نيز به معني دوران زياد ديده مي شود ، مثلا مي گوئيم كره زمين يك روز گداخته و سوزان بود و روز ديگر سرد شد و آثار حيات در آن آشكار گرديد ، در حالي كه دوران گداختگي زمين به ميلياردها سال بالغ مي شود .
يا اينكه مي گوئيم يك روز بني اميه خلافت اسلام را غصب كردند ، و روز ديگر بني عباس ، در حالي كه دوران خلافت هر يك به دهها يا صدها سال بالغ مي گردد .
شعر ظريف و پر معنائي از كليم كاشاني داريم كه شاهد روشني براي بحث ما است آنجا كه مي گويد :
بد نامي حيات دو روزي نبود بيش آن هم كليم با تو بگويم چسان گذشت يك روز صرف بستن دل شد به اين و آن روز دگر به كندن دل زين و آن گذشت از مجموع بحث فوق چنين نتيجه مي گيريم كه خداوند مجموعه زمين و آسمان را در شش دوران متوالي آفريده است ، هر چند اين دورانها گاهي به ميليونها يا ميلياردها سال بالغ شده است و علم امروز هيچگونه مطلبي را كه مخالف اين موضوع باشد بيان نكرده است .
اين دورانهاي ششگانه محتملا به ترتيب ذيل بوده است :
- روزي كه همه جهان به صورت توده گازي شكلي بود كه با گردش به دور خود از هم جدا گرديد و كرات را تشكيل داد .
- اين كرات تدريجا به صورت توده مذاب و نوراني و يا سرد و قابل سكونت در آمدند .
- روز ديگر منظومه شمسي تشكيل يافت و زمين از خورشيد جدا شد .
- روز ديگر زمين سرد و آماده حيات گرديد .
- سپس گياهان و درختان در زمين آشكار شدند .
- سرانجام حيوانات و انسان در روي زمين ظاهر گشتند .

با سلام
آقا رضای گرامی ممنون از پاسخ
من مشکلی با این قضیه ندارم فقط میخواستم به این نتیجه برسم که قرآن برای عموم مردم نازل نشده است. چون در معانی دچار خطا میشویم.

یابنده;59352 نوشت:

یابنده;59352 نوشت:
من مشکلی با این قضیه ندارم فقط میخواستم به این نتیجه برسم که قرآن برای عموم مردم نازل نشده است. چون در معانی دچار خطا میشویم.

[="blue"]

بله درسته
من هم یک سوال بپرسم

فرض کنید الان شما درست حدس زده اید و کشف کرده اید یوم به معنی روز نیست و به معنی میلیاردها سال است

خوب یک نفر عرب زیرک در زمان پیامبر اگر به او می گفت آقا مگر پیش از آفرینش زمین روز و شبی هم بوده

که قرآن گفته ما آسمانها و زمین را در 6 روز آفریدیم

خوب پیامبر چطور می توانسته به آن عرب بفهماند و اثبات کند که یوم به معنی روز نیست ؟/

چطور واقعا به او نشان می داد که یوم یعنی چند میلیارد سال ؟؟؟؟

[="black"] مگر قرآن نگفته که ما پیامبری نفرستادیم مگر به لسان و زبان قومش ؟؟

پس چرا یوم میلیارد سالی در لسان عرب وقوم آن زمان پیامبر نبوده است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آیا این تناقض نیست ؟؟؟؟؟[/]
[/]

یابنده;59352 نوشت:
با سلام
آقا رضای گرامی ممنون از پاسخ
من مشکلی با این قضیه ندارم فقط میخواستم به این نتیجه برسم که قرآن برای عموم مردم نازل نشده است. چون در معانی دچار خطا میشویم.

[=Century Gothic]با سلام
یابنده گرامی قرآن كلام خدا و تجلي اسم جامع و اعظم الهي كه همة بشريت و انديشه‌هاي حقيقت جو را به تدبر در آن فرا مي‌خواند، آن جا كه مي‌فرمايد: «كتابٌ انزلناهُ اليك مبارك ليدّبّروا آياتهِ و ليتذكَّرَا اُولوا الاَلباب»؛ اين كتابي است پر بركت كه بر تو نازل كرده‌ايم تا در آيات آن تدبر كنند و خردمندان متذكر شوند.

قرآن به عنوان كتاب هدايت و راهنماي براي انسان همة صحنه‌هاي زندگي مادي و معنوي او را در بر مي‌گيرد.
شماي قلمروي زندگي ظاهري و باطني، فردي و اجتماعي،‌اخلاقي و حقوقي، دنيايي و آخرتي وغير آن را از آغاز آفرينش و مبدأ شناسي تا مسير و برنامه زندگي و سرمنزل نهايي، همه مورد توجه تشريع و تبيين الهي است.
فضاي بي‌كران حقايق قرآن در راستاي رسيدن انسان به كمال از جنين تا جنان و از ملك تا ملكوت و از ذره تا كهكشان را فرا مي‌گيرد.
در يك جمله قرآن همه لوازم هدايت و تربيت انسان را در خود نهفته
«و نزلنا عليك الكتاب تبياناً لكل شيءٍ»؛ و ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيان گر همه چيز است.:Sham:
يكي از ويژگي ممتاز و منحصر به فرد حقايق قرآني، عمق و ژرفاي شگفت آور آن است.
قرآن، مانند يك چشمه جوشان است كه هميشه بر بشريت جاري است.:Sham:
تاريخ نيز نشان داده است كه راز جاودانگي و ماندگاري قرآن در طول زمان، تازگي و طراوت هميشگي آن براي افكار و انديشه‌هاي بشر همين عمق و ژرفاي حقايق آن است كه هم چون درياي بي‌كران غواصان فكر و فهم را جذب خود نموده و هيچ گاه به نقطه پايان نمي‌رسد. :Sham:

نگاه کنید که جناب نوری در مورد قرآن همانند یک نوجوان همواره از قدرت تخیلات خود کمک میگیرد و طرح سوال میکند?جالب شاید سوالهای جناب نوری سوالهای خیلی از نوجوانها و آنهایی که تازه شروع کردند باشند که این مربوط به سن و سال نمیشود!!
در حديثي نقل شده كه از امام رضا ـ عليه السّلام ـ پرسيدند: «ما بال القرآن لا يزيد النشر و الدرسة الّا غضاضة؟»
چرا قرآن هر چه بيشتر نشر وتوسعه مي‌يابد بر طراوت و تازگي آن افزوده مي‌شود؟:Sham: حضرت فرمودند: «لانّه لَم ينزّل لزمانٍ دون زمانٍ و لا دون ناسٍ...» خداوند متعال قرآن را براي يك زمان معين و براي قوم و مردم خاص قرار نداده است.:Sham:
پس قرآن در هر زماني جديد است و براي هر قومي طراوت و تازگي دارد تا روز قيامت.
علي ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايد: خداي متعال قرآن را به صورت نوري كه چراغ‌هايش هرگز خاموش نمي‌شود و مانند خورشيد فروزنده‌اي كه هيچ گاه از فروزش نمي‌افتد و مثل دريايي كه به قعر آن رسيدن براي هيچ كس ميسر نيست بر پيامبر نازل فرمود.
و فرمود: «و نوراً ليس معه ظلمة, قرآن نوري است كه با وجود آن تاريكي دوام نمي‌يابد».
زيرا اين كتاب آسماني نور افكن‌هايي دارد كه از آن نور مي‌گيرند و پيوسته راه هدايت و سعادت را روشن مي‌كند.

[=Century Gothic] در پناه خداوند شاد باشید

با سلام خدمت شما آقا رضای عزیز
ممنون از اینکه به مطالب بنده توجه کرده و پاسخ میدهید

فرض بر آن است که قرآن برای تمامی انسانها نازل شده است. میشه لطفا بفرمایید من از کجا باید میفهمیدم که این یوم به مفهوم دوران میباشد؟
آیا باید خدمت یک عالم دینی میرفتم؟ که خب این میشود همان تفسیر.
آیا در جایی دیگر از قرآن گفته شده که روز به معنی دوره هست؟
چرا بجای اینکه از کلمه دوره در قرآن بکار رود از کلمه روز استفاده شده که انسان عادی را دچار اشتباه کند؟(آیا به اشتباه انداختن انسانها معجزه است؟)
اصلا چرا یک معجزه باید جایی برای رسوخ به کافران بدهد؟
حضرت ابراهیم داخل آتشی میرود که بی سواد و باسواد میداند آن آتش سوزنده است(معجزه)
حضرت موسی شکاف در دریا ایجاد میکند که بی سواد و با سواد به معجزه بودن آن پی میبرند
حضرت عیسی نابینا را شفا میدهد که بی سواد و با سواد به معجزه بودن آن پی میبرند
حضرت نوح کشتی میسازد و چنان سیلی میاید که بی سواد و با سواد میفهمند
حضرت محمد شق القمر میکند که بی سواد و با سواد متوجه معجزه بودن آن میشود
و هزاران نمونه دیگر از معجزات خداوند که بی سواد و باسواد آنها را درک میکنند.
حال چگونه است که این معجزه را فقط عالمان سطح بالا بالا بالا فقط درک میکنند و معانی و تفاسیر با هم متفاوت میشوند؟

قصد من فقط رسیدن به یک جواب منطقی است. و اصلا خدای ناکرده قصد ایجاد بحث بی مورد و ناقص ندارم.
با سپاس از شما

یابنده;59441 نوشت:
با سلام خدمت شما آقا رضای عزیز
ممنون از اینکه به مطالب بنده توجه کرده و پاسخ میدهید

فرض بر آن است که قرآن برای تمامی انسانها نازل شده است. میشه لطفا بفرمایید من از کجا باید میفهمیدم که این یوم به مفهوم دوران میباشد؟

قصد من فقط رسیدن به یک جواب منطقی است. و اصلا خدای ناکرده قصد ایجاد بحث بی مورد و ناقص ندارم.
با سپاس از شما

[=century gothic]یابنده گرامی قرآن كلام خدا و تجلي اسم جامع و اعظم الهي كه همة بشريت و انديشه‌هاي حقيقت جو را به تدبر در آن فرا مي‌خواند، آن جا كه مي‌فرمايد: «كتابٌ انزلناهُ اليك مبارك ليدّبّروا آياتهِ و ليتذكَّرَا اُولوا الاَلباب»؛ اين كتابي است پر بركت كه بر تو نازل كرده‌ايم تا در آيات آن تدبر كنند و خردمندان متذكر شوند.:Sham:

مگر بعد از معجزاتی که دیگر پیامبران انجام دادند تمامی مردم ایمان آوردند!!!؟
و در مورد کافران دقیقا هیچگاه نتوانستند که ایرادی و شبهه ای بر قرآن وارد کنند!!!!
۱۴۰۰ میگذارد و هنوز کسی ایه ای مثل قرآن نیاورده!!
این تاپیک را ملاحظه بفرماید !!

معجزه ادبی قران کجاست؟
.

رضا;59295 نوشت:
با سلام

شايد نياز به تذكر نداشته باشد كه روز در آيات فوق هرگز به معني روز معمولي نيست ، چرا كه قبل از آفرينش زمين و آسمان اصلا روز به اين معني وجود نداشت ،

به دو دليل منظور از "يوم" نمي تواند به معني دوران باشد:
1- تعداد آيات زيادي به اين موضوع اشاره كرده اند كه در تمامي آنها از "يوم" استفاده شده است كه معني متعارف آن روز مي باشد. اگر "يوم" كنايه از دوران مي بود بايد در تعدادي از آيات از مستقيما از شش دوران استفاده مي شد.
2- شباهتي كه اين آيات با مطالب تورات دارند نشان مي دهد كه منظور از "يوم" روز است و نه دوران. در تورات(كتاب آفرينش) معني از روز به طور واضح توضيح داده شده است و آن همان روز و شب معمولي است و نه دوره و مرحله و از اين چيزها.
به نظر مي رسد كه مطالب تورات بر پايه اين انديشه غلط در زمان قديم كه شب و روز را ناشي از حركت خورشيد و نه زمين مي دانسته است بنا نهاده شده باشد.

سلام
در جایی خوانده بودم که 1 روز نزد خدا معادل 1000 سال ما انسانها می شود. آیا این مطلب به بحث مربوط نمی شود؟

hoomanb;97239 نوشت:
در جایی خوانده بودم که 1 روز نزد خدا معادل 1000 سال ما انسانها می شود. آیا این مطلب به بحث مربوط نمی شود؟

سلام
این سوال بهانه ای برای طرح مطلبی شد و آن اینکه :
اصولا روز یعنی ظهور لذا به قیامت اطلاق روز می شود چون در آن روز همه چیز برای انسان ظاهر و آشکار می شود . بر این مبنا انسان را ایامی در مسیر ارتقاء وجودی اوست تا به سر منزل روز مطلق برسد . آن روزی که تمام هستی برای انسان آشکار گردد و او در بهجت یافتن تمام حقایق سرمست سرمدی شود
و اما چه بسا منظور از روز نزد خدا روز قیامت انسانی باشد که 1000 سال اینجایی به طول می انجامد به عبارت دیگر تمام ظهورات هزار ساله در روزی از عالم آخرت جمع می شود چه اینکه آن روز یوم الجمع است
موفق باشید

مراحل بوجود آمدن کائنات و میزان تطبیق آن با شش روز [=&quot]برای قضاوت در این زمینه و امکان مقایسه بهتر از نسبت زمانی به وجود آمدن کائنات و انسان توجه دوستان رو با خواندن مطلب ذیل به تفکر خردمندانه دعوت میکنم (حاصل بررسی [=&quot]carl sagan[=&quot] استاد علوم فضائی دانشگاه کرنل آمریکا)
[=&quot]اگر عمر کائنات را یکسال فرض کنیم توالی بوجود آمدن بعضی از وقایع به شرح ذیل است :
[=&quot]در 15امین روز از ماه 7 منظومه شمسی و زمین بوجود آمده
[=&quot]در 20امین روز از ماه 9 اولین حیات بر روی زمین بوجود آمده
[=&quot]اولین انسانها در ساعت 22:30روز آخر ماه دوازدهم پیدا شده اند.
[=&quot]در ساعت 23:59:20 اولین تمدن ها بوجود آمده اند
[=&quot]در ساعت 23:59:54 آیین یهود
[=&quot]در ساعت 23:59:55 آیین مسیحیت
[=&quot]در ساعت 23:59:56 آیین اسلام
[=&quot]و هم اکنون ساعت 24:59:59 خواهد بود
[=&quot]به دیگر سخن پس از بیگ بنگ یک سال و یازده ماه و بیست و نه روز و بیست و دو ساعت و نیم تازه انسان اولیه بوجود آمده که بعد از یک ساعت و نیم اولین تمدن بشری را ایجاد کرده بعد از 34ثانیه آیین یهود ظهور کرده یک ثانیه بعدش مسیح یک ثانیه بعدش اسلام ظهور کرده و الان سه ثانیه از ظهور اسلام گذشته است!
در اينجا هم که بحث کرديم:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=6605

manmehdiam;97287 نوشت:
به دیگر سخن پس از بیگ بنگ یک سال و یازده ماه و بیست و نه روز و بیست و دو ساعت و نیم تازه انسان اولیه بوجود آمده که بعد از یک ساعت و نیم اولین تمدن بشری را ایجاد کرده بعد از 34ثانیه آیین یهود ظهور کرده یک ثانیه بعدش مسیح یک ثانیه بعدش اسلام ظهور کرده و الان سه ثانیه از ظهور اسلام گذشته است!

سلام
این یک تصور خام در مورد مساله خلقت شش روزه است
موفق باشید

عرض سلام و ادب

حامد;97551 نوشت:
این یک تصور خام در مورد مساله خلقت شش روزه است

بزرگوار! منظور شما از تصور خام چيست؟! تصور خام در مورد مساله خلقت شش روزه؟؟؟
آنچه گفته شد، تصور نيست ، يافته علمي نحوه پيدايش کائنات است . البته ارتباطي با مساله خلقت شش روزه ندارد! همانگونه که خلقت شش روزه ارتباطي با موضوع پيدايش کائنات ندارد!

naghad;97140 نوشت:
به دو دليل منظور از "يوم" نمي تواند به معني دوران باشد:
1- تعداد آيات زيادي به اين موضوع اشاره كرده اند كه در تمامي آنها از "يوم" استفاده شده است كه معني متعارف آن روز مي باشد. اگر "يوم" كنايه از دوران مي بود بايد در تعدادي از آيات از مستقيما از شش دوران استفاده مي شد.
2- شباهتي كه اين آيات با مطالب تورات دارند نشان مي دهد كه منظور از "يوم" روز است و نه دوران. در تورات(كتاب آفرينش) معني از روز به طور واضح توضيح داده شده است و آن همان روز و شب معمولي است و نه دوره و مرحله و از اين چيزها.
به نظر مي رسد كه مطالب تورات بر پايه اين انديشه غلط در زمان قديم كه شب و روز را ناشي از حركت خورشيد و نه زمين مي دانسته است بنا نهاده شده باشد.


با سلام
خیر دوست عزیز اینطور نیست
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
در زبان عربى‏ براى‏ «روز» دو واژه به كار مى‏رود: يكى‏ «نهار» و يكى‏ «يوم».
اولى‏ به معناى‏ روز در مقابل شب است و دومى ‏به مجموع روز و شب و دوره‏اى‏ از شب‏ها و روزها نيز گفته مى‏شود.
با آنكه خداوند مى‏توانست آسمان و زمين را در يك لحظه بيافريند، امّا او اراده كرده است كه آفرينش موجودات به شكل تدريجى‏ صورت گيرد.
اين آيه مى‏فرمايد: آفرينش آسمان‏ها و زمين در طى‏ شش دوره صورت گرفته است. 1
- براى‏ محو شرك، بايد از قدرت لايزال الهى‏ و آفرينش آسمان‏ها و زمين سخن گفت. (خلق - استوى‏ - ما لكم من دونه من وليّ)
2- آفرينش و مديريّت هستي، از يكديگر جدا نيست. (خلق استوي)
3- عرش، مركز تدبير و اداره جهان است. (استوى‏ على‏ العرش)
4- يكى‏ از راه‏هاى‏ انذار اين است كه تكيه گاه‏ها و دلبستگى‏‏هاى‏ مادّى‏ و غير الهي، ميان تهى‏ و بى‏ اثر معرّفي شوند. (لتنذر... ما لكم من دونه)
5- يكى‏ از راه‏هاى‏ انذار، يادآورى‏ نعمت‏هاست. (خلق... افلا تتذکّرون) اين همه نقش عجب بر در و ديوار وجود هر كه فكرت نكند نقش بود بر ديوار
6- انسان در فطرت خود حقايقى‏ را مى‏يابد، لكن بايد با تذکّر و يادآوري، او را غفلت زدايى‏ نمود. (تتذكّرون)

موضوع قفل شده است