در مورد مسأله ايجاد زمان و مكان توضيح دهيد؟

بارزترين فرق خداي خالق با مخلوق محدود اين است كه مخلوق ؛ محدود به دو چيز است كه براي خالق تصوّر آن دو چيز معنا ندارد و آن دو چيز زمان و مكان است . اصلاً اين دو از ويژگيهاي يك مخلوق است .
زمان و مكان معنا نداشت و فقط خداي يگانه بود . به طفيل خلقت اوّلين مخلوق زمان و مكان هم كه از محدوديتهاي مخلوق است به وجود آمد . اوّلين مكان كه مكان اوّلين مخلوق است عرش نام گرفت و اوّلين زمان كه با خلقت اوّلين مخلوق شروع شد ليله القدر نام گرفت . البته گذشت زمان يك امر انتزاعي است و با ملاك قرار دادن چيزهاي مختلف به عنوان معيار سنجش زمان ، گذشت زمان هم فرق مي كند . مثلاً گذشت زمان براي ما در دنيا با مقايسه با حركت خورشيد يك دور چرخش زمين به دور خودش و يك طلوع و غروب خورشيد است كه به آن يك شبانه روز مي گوييم و آن را برابر با بيست و چهار ساعت مي دانيم .امّا اگر جاذبه خورشيد بر زمين بيشتر شود و لذا زمين كندتر از هميشه دور خودش بگردد يك طلوع و غروب خورشيد ( يك شبانه روز ) چندين برابر بيست و چهار ساعت طول مي كشد . همانطور كه در صحنه قيامت اين اتّفاق مي افتد و يك روز قيامت با حسابهاي كنوني ما پنجاه هزار سال طول مي كشد