ریاء چیست؟

تب‌های اولیه

55 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ریاء چیست؟

سلام
ریا چیه؟
اگر ممکنه در مورد ریا توضیح بدین و بفرمایید در چه صورت مرتکب ریا می شویم؟
ممنون میشم اگر کارشناسان محترم و کاربرانی که اطلاعی در این مورد دارند
کمی توضیح بدن.

برچسب: 

maryam91;53272 نوشت:
ریا چیه؟ اگر ممکنه در مورد ریا توضیح بدین و بفرمایید در چه صورت مرتکب ریا می شویم؟ ممنون میشم اگر کارشناسان محترم و کاربرانی که اطلاعی در این مورد دارند کمی توضیح بدن.

با سلام

ریا آن است که عمل را طوری انجام دهد که دیگران ببینند و از این طریق کسب وجاهت و موقعیت برای عمل کننده حاصل شود

ريا عبارت است از طلب كردن اعتبار و منزلت در دلهاى مردم به وسيله صفات و خصال نيك و پسنديده يا آثارى كه دلالت بر صفت نيك كند

ريا یعنی در چشم نشاندن كارها و به گوش ديگران رساندن اعمال است; يعنى انگيزه انسان در كارهاى خير و عبادات، خدا نيست; بلكه جلب توجّه ديگران و دل بستن به تحسين خلق است. اگر سعى كنيم كارمان را ديگران ببينند و در پنهان تمايل انجام آن را نداشته باشيم و حتى آن را ترك كنيم، نشانه وجود رياست.


در واقع ریا نکته مخالف اخلاص است

باز اگردرمورد علل ابتلا به ریا چگونگی در مان آن و مباحث دیگر آن سوال داشتید بفرمائید

عمار;53325 نوشت:
باز اگردرمورد علل ابتلا به ریا چگونگی در مان آن و مباحث دیگر آن سوال داشتید بفرمائید

ممنون ، بله اگر میشه در مورد راه های افزایش اخلاص توضیح بدین.
و یک سوال دیگه اینکه: یعنی اگر فرد قصد خودنمایی نداشته باشه ، حتی اگر نشان دادن عملش موجب جلب توجه دیگران بشه ، ریا نیست؟

با سلام:Gol:
برای جواب سوال اولتان باید بگویم که:

خلوص كامل در اعمال به آساني به دست نمي‏آيد. اگر انسان در هر عملي سعي كند آن را فقط براي خدا انجام دهد، به مرور زمان خلوص او بيشتر مي‏شود و اعمالش رنگ خدايي پيدا مي‏كند. البته شيطان تلاش مي‏كند تا چنين خلوصي در انسان به وجود نيايد و تا آن جا كه ممكن است رفتار انسان را به ريا آلوده مي‏كند. اما نبايد نا اميد شويد؛ بلكه بايد بناي خود را بر اخلاص بگذاريد و اميدوار باشيد كه به تدريج به خلوص دست خواهيد يافت. اگرانسان در عبادت‏هايش توجه داشته باشد كه در محضر خداست و خداي متعال ناظر او مي‏باشد، با اخلاص بيشتري عبادت خواهد كرد و حضور قلب بيشتري در نماز حاصل خواهد شد. اما خجالت كشيدن از خدا بسيار خوب است و همين سبب مي‏شود كه انسان در پنهان و آشكار گناه نكند. حياي از خدا، يك فضيلت است كه بايد آن را تقويت كرد. براي پرهيز از گناه نيز بايد ترس از خدا را در خود تقويت كنيد. آيات و روايات مربوط به عذاب الهي و خشمخدا به گناهكاران را بخوانيد تا ترس از خدا شديد شود و سبب پرهيز از گناهان گردد. احساس نزديكي به خدا نيز بسيار حالت خوبي است كه بايد همراه با صداقت و تقوا باشد؛ زيرا قرب حقيقي در پرتو اطاعت كامل و ترك محرمات حاصل مي‏شود و اگر انسان با ادامه گناه باز احساس قرب به خدا كند، ممكن است از مكرهاي شيطان باشد و سبب سقوط و يا حداقل ركود انسان گردد.
براي ارتقاي تدريجي خلوص، بايد پيوسته در حال مراقبه باشيد. آنچه مهم است عزم و همت شما در عمل به راهكارهاي ذكر شده در آن مي‏باشد.

وجواب سوال دوم اینکه:

اگر ما عملی را انجام دهیم ودیگران ببینند ولی قصد ما از‌آن ریا نباشد اشکالی ندارد وریا محسوب نمی شود مثل نماز جماعت که شاید خیلی از دوستان در اونجا باشند وما رو ببینند بگیم ریا میشه نه اینطور نیست وریا نمی شود.
ویک نکته مهم و اون اینکه بعضی موقعه شیطان با وسوسه اینکه انجام کار نیکی ریا میشه ما رو از انجام آن پشیمان میکنه در حالی که شخص اصلا ریا رو نیت نکرده وشیطان فقط بخاطر اینکه شخص رو از انجام کار نیک پشیمان کنه فکر ریا رو در ذهن او میاره.
موفق باشید دوست عزیز.

ممنونم از دوستانی که پاسخ دادند.
من نسبت به ریا خیلی حساسیت بدی پیدا کردم. خیلی از کارها رو از ترس اینکه ریا نشه سعی میکنم در جمع انجام ندم که همین کلی برام دردسر ساز شده.
یا مثلا از ترس اینکه تعریف دیگران از من ، بعدا موجب این بشه که من از این تعریف دیگران خوشحال بشم و تمام عملی که انجام داده ام از بین بره ، خیلی وقتا در حال مخفی کاری هستم.
برای غلبه به این تفکرات و احساسات چیکار کنم؟

با سلام
بزرگوار سعی کنید به جای اینکه اعمالتان را کنترل کنید نیت تان را کنترل کنید وقتی نیت شما خیر است دیدن یا ندیدن مردم به نیت و کار شما صدمه ای نمی زند اصلا بعضی کارها را باید در جلوی دید مردم انجام داد تامردم نیز تشویق شوند مثلا نماز جماعت خوش اخلاقی رفتار صحیح با دیگران و انجام واجبات که خود این کاربه نوعی می تواند تبلیغ دین باشد مثلا شما در یک مهمانی که مردم نشسته اند و مشغول حرف زدن هستند بلند میشوید و نماز خود را می خوانید و عده ای نیز با این کار شما یاد نماز می افتند ونمازشان را می خوانند اگر اینجا شما مخفیانه بخوانید کار بدی کرده اید ولی همان طور که عرض کردم مهم نیت شماست که آیا به خاطر خدا بلند میشوید و نماز می خوانید یا به خاطر این که مردم بگویند فلانی نمازهایش را اول وقت می خواند شما در چنین موقعیتی می توانید دو کار انجام بدهید نماز را از ترس ریا ترک کنید یا اینکه قربه الی الله نماز بخوانید و نیت تان را اصلاح کنید که قطعا کار دوم صحیح است و اگر گفتید که اگر بخوانم ریا می شود این وسوسه شیطان است و شیطان با این وسوسه از انجام کار خیر باز میدارد

maryam91;53454 نوشت:
من نسبت به ریا خیلی حساسیت بدی پیدا کردم. خیلی از کارها رو از ترس اینکه ریا نشه سعی میکنم در جمع انجام ندم که همین کلی برام دردسر ساز شده. یا مثلا از ترس اینکه تعریف دیگران از من ، بعدا موجب این بشه که من از این تعریف دیگران خوشحال بشم و تمام عملی که انجام داده ام از بین بره ، خیلی وقتا در حال مخفی کاری هستم. برای غلبه به این تفکرات و احساسات چیکار کنم؟

با سلام

مريم بزرگوار

خيلي از اعمال رذيله در انسان ملكه مي شود و تا اين عمل در انسان ملكه نشده است وسواس داشتن و حساسيت بر روي كارهاي معمولي درست نيست

همان طور كه جناب عمار فرمودند انسان برخي كارها را بايد در معرض عموم انجام دهد.

به نظر تا عمل ريا براي انسان ملكه نفساني نشده است و انسان دوست داشته باشد اعمالش در معرض عموم باشد و در ميان مردم و به خاطر مردم باشد
وسواس داشتن به اعمال براي انسان هم خطرناك خواهد بود

هر چند بايد مواظب وسوسه هاي شيطان بود و نفس را دست كم نگرفت

سلام بر بزرگواران اسک دین

یه سوالی که در مورد ریا برایم پیش امده که ریا در چه صورت گناه و در چه صورت مورد کراهت قرار گرفته است؟

شاید در محیط اجتماع با مردمی روبه رو شده اید كه با همه كس می‌جوشند و گرم می‌گیرند؛ تنها تلاش‌شان این است كه از این راه، نظر سایرین را به خود جلب كنند و به اصطلاح، ارزش خویش را بالاببرند، با آن كه اعماق قلبشان از مهر و عاطفه خالی است، زیر پوشش مهر و محبت، چهره واقعی خود را پنهان می‌سازند؛ به تملق و چاپلوسی و حسن خُلقِ تصنعی متوسل می‌شوند و به منظور ارضای جامعه و برحسب مقتضیات، تظاهر به ارزش‌های واقعی را وسیله‌ای می‌دانند و با آن تجارت می‌كنند و این تمایل مرموز، تمام رفتار و كردار و اندیشه هایشان را دربر می‌گیرد، ولی فراموش می‌كنند كه شخصیت و فضایل نفسانی، هزاربار بر عقیده دیگران نسبت به شخص برتری دارد و به هیچ وجه با یكدیگر قابل مقایسه نیست.وقتی انسان می‌بیند كه كلیه تلاش‌های این گروه، به جای توجه به ندای وجدان، صَرف ارضای هوای نفس می‌گردد، به خوبی پی می‌برد كه آن‌ها تا چه اندازه گرفتار غریزه خودنمایی هستند.آرا و نظرهای دیگران بدین پایه از اهمیت نمی رسد كه در نیك بختی كسی تأثیری داشته باشد؛ باید همواره برای احساسات و نظرهای مردم ارزشی در حد خود قائل شد و فهمید كه مایه خوش بختی در نهاد آدمی متمكن است، نه در نظرهای دیگران وگرنه بشر با عادت به چنین اندیشه‌ای برده و اسیر نظر سایرین می‌شود و استقلال و حریت نفس را ازدست می‌دهد.وآنگهی، در بیش‌تر موارد، قضاوت مردم نسبت به یكدیگر متكی بر اصل منافع شخصی و غالباً غرض آلود و نادرست است و بر اساس شرایط و مقتضیات تغییر می‌كند؛ هرگاه این نكته را به یادآوریم، به میزان ارزشِ داوری‌های افراد، در این خصوص به خوبی پی خواهیم برد.بنابراین، اگر انسان در زندگی راه صحیحی انتخاب كند كه خوشایند دیگران نیست و او را به خاطر اتخاذ آن خط‌مشی اصولی مورد انتقاد قرارمی دهند، نباید از گفتار بیهوده مردم دچار رنجی گران شود.

امیرمؤمنان علی ـ علیه السّلام ـ فرمود:«لایَسوئَنَّكَ مایَقولُ النّاسُ فیكَ، فَاِنَّهُ اِنْ كانَ كَما یَقولونَ كان ذَنباً عَجَّلَتْ عُقُوبَتُهُ وَاِنْ كانَ عَلی خِلاف ماقالُوا كانَتْ حَسَنةً لَمْ تَعْمَلْها ؛مبادا از سخنانی كه دیگران درباره ات می‌گویند، رنجیده خاطر شوی؛ زیرا اگر انتقاد آن‌ها به جاست (و تو شخصی بدكرداری)، به زودی به كیفر بدكرداری خود خواهی رسید و اگر آن‌ها سخن خلاف واقع می‌گویند، این اجر و ثوابی است كه بی زحمت و رنج به تو رسیده است»

يكی از محققان آمریكایی «ویلیام جون ریلی» در این زمینه می‌نویسد:
«هیچ كس بی‌شخصیت‌تر و بی‌معنی‌تر از آن آدم‌های خودپسندِ مرددی كه نه گرم و نه سرد و نه خشك و نه ترند، نیست؛ زیرا كه آن‌ها همیشه در این تجسس و فكرند كه سایرین درباره شان چه می‌اندیشند و لذا همیشه در صددند تا كاری كنند كه مطبوع طبع مردم دیگر واقع شوند.این گونه افراد، درحقیقت شخصیت و اراده خود را فدای تمایلات اجتماعی دیگران می‌كنند؛ اگر شما اجازه بدهید كه بیش از حد تحت تأثیر دیگران واقع شوید، هیچ‌وقت نه جرأت انجام كاری را خواهیدداشت و نه موفق و كامیاب خواهیدبود.البته این مطلب دارای چنین مفهومی نیست كه انسان از پیشنهادهای سودمند و خیرخواهانه دیگران به كلی چشم بپوشد و استفاده نكند، بلكه موضوعی كه باید به خاطر داشت، این است كه تنها آن دسته از پیشنهادهایی را كه معتقدید ارزش بیش‌تری دارد و مفیدتر است و راه‌حل كامل‌تر و صحیح‌تری را نشان می‌دهد، قبول كرده به كار ببرید.اگر شما دنبال آمال مغرضانه و آرمان‌های خصوصی دیگران بروید، به هرج‌ومرج اجتماعی و ناراحتی شخصی گرفتار خواهیدشد؛ از سوی دیگر، در قبال افكاری كه دارید و معتقدید كه سودمند است پایمردی به خرج دهید؛ آسوده، نیرومند، مستقل و مطمئن خواهیدبود؛ تعقیب بیهوده اغراض و مصوبات دیگران، هر میل قلبی مهم و فكر ارزنده شما را تغییرداده و آزادگی و اراده و استقلال فردی و شخصیت، به تمام معنی كلمه را از دست‌تان خواهدربود و هرگز نخواهیدتوانست «خودتان» باشید؛ اگر آزادی فكر را از دست بدهید، همه چیز را از دست داده اید. وضع و حالت و عقاید عمومی مردم در اجتماعات، متغیر و متضاد است؛ هرقدر برای جلب نظر عمومی تعقیب و اصرار داشته باشید، كم تر به نتیجه می‌رسید و هر اندازه به آن كم تر متوجه و تسلیم شوید، بیش‌تر به سوی شما متمایل می‌شود؛ دنیا طبیعتاً مردی را كه جرأت و شهامتِ اتخاذ تصمیم برای خود و اراده قوی داشته باشد، ستایش می‌كند».
http://www.armandaily.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=25025:2010-11-08-15-46-21&catid=124:spiritualty&Itemid=53

مسودی;61007 نوشت:
سلام بر بزرگواران اسک دین

یه سوالی که در مورد ریا برایم پیش امده که ریا در چه صورت گناه و در چه صورت مورد کراهت قرار گرفته است؟


سلام.

گاهی اوقات انسان کار خیری را برای خدا انجام می‌دهد ولی بعداً که مردم با خبر می‌شوند و او را تشویق می‌کنند او خوشحال می‌شود این ریا محسوب نمی‌شود.
و اگر انسان عملی انجام دهد و مردم از آن با خبر شوند از آن مسرور گردد در حالی که انگیزه او از آغاز ارائه به مردم نبوده‌. ضرری به قصد و قربت و عمل الهی او نمی‌زند.(وسائل‌، ج 1، باب 15، ص 55 / اخلاق در قرآن‌، مکارم‌، ج 1، ص 292.)
علمای اخلاق ریا را به سه بخش ریا در ایمان‌، ریا در عبادات و ریا در غیر عبادت‌ها تقسیم کرده‌اند.
از این قسم‌، ریا در ایمان (منافق بودن‌) را بدترین اقسام ریا و از اقسام کفر دانسته‌اند.
ریا در عبادات را به همة اشکال آن (عبادت واجب‌، مستحب و حرکات عبادت‌) حرام و باعث باطل شدن آن دانسته‌اند. در غیر عبادت‌ها مانند تمیز بودن به خاطر مردم و... را جایز دانسته‌اند و حتی در برخی موارد آن را لازم دانسته‌اند؛ اَمّا تصریح کرده‌اند که راه احتیاط آن است که اهل ایمان از همة مراتب ریا پرهیز کنند؛ زیرا منشأ ریا حُب مقام و دنیا است و با پیروی آن در امور دنیوی این ملکه رذیله و پست‌، در درون ما رشد کرده و کم کم به ریای در عبادت نیز کشیده می‌شود.(ر.ک‌:گناهان کبیره‌، شهید دستغیب‌، ج 1ـ2، ص 66، دفتر انتشارات اسلامی / معراج السعاده‌، ملا احمد نراقی‌، ص 557، انتشارات هجرت‌.)

سلام
چرا عموما بعضی ها که تسبیح به اب میکشند و میدانند ریا هست و خاصا در مورد ایمان به
خداوند و دین هم گناه است اما به کارشان ادامه میدهند و از نقابی که زدند لذت میبرند/ ایا
اینگونه افراد کافرند؟ اگر کافر نیستند پس چرا از گناهی که میکنند هراسی در دل ندارند و
هر دم تکرار اشتباه میکنند؟

مسودی;61929 نوشت:
سلام
چرا عموما بعضی ها که تسبیح به اب میکشند و میدانند ریا هست و خاصا در مورد ایمان به
خداوند و دین هم گناه است اما به کارشان ادامه میدهند و از نقابی که زدند لذت میبرند/ ایا
اینگونه افراد کافرند؟ اگر کافر نیستند پس چرا از گناهی که میکنند هراسی در دل ندارند و
هر دم تکرار اشتباه میکنند؟

سلام.

وزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ

عنكبوت 38

سادات;61980 نوشت:
سلام.

وزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ

عنكبوت 38



سلام
خیلی ممنون که باعث خیر شدید که بعد از چند سال لای قران رو باز کنم.
برخورد با این گونه افراد باید چگونه باشد (بعضی از این افراد بیشتر متمکن اموال و صاحب منصب هستند)؟

Maryam91;53454 نوشت:
ممنونم از دوستانی که پاسخ دادند.
من نسبت به ریا خیلی حساسیت بدی پیدا کردم. خیلی از کارها رو از ترس اینکه ریا نشه سعی میکنم در جمع انجام ندم که همین کلی برام دردسر ساز شده.
یا مثلا از ترس اینکه تعریف دیگران از من ، بعدا موجب این بشه که من از این تعریف دیگران خوشحال بشم و تمام عملی که انجام داده ام از بین بره ، خیلی وقتا در حال مخفی کاری هستم.
برای غلبه به این تفکرات و احساسات چیکار کنم؟

با سلام و تشکر از همۀ دوستان و اساتید:Gol:

در خصوص ریا سخن بسیار گفته شده و مطالب در این مقال و راه های کسب اخلاص بیش از حد، فزون است.

در این مجال به فرازی از کتاب شریف چهل حدیث از عارف کامل امام خمینی (ره) در خصوص بیان "یک تنبه علمی برای قلع و قمع کردن مادۀ ریا" بسنده می کنیم:

"اگر خدای تبارک و تعالی صاحب قلب و متصرف در اوست (و تنها مؤثر در عالم وجود است) و شما یک بندۀ ضعیف و عاجز هستید، پس بالاستقلال نمی توانید به استعانت از ریا تصرف در قلوب کنید، بلکه تنها او قادر است و ارادۀ او بر ارادۀ شما و همۀ موجودات، مسلط است. پس ریا و سالوس انسانی اگر برای جلب قلوب عباد و بندگان است، و جانب دلها را نگاه داشتن و منزلت و قدر در قلوب دیگران پیدا کردن و اشتهار به خوبی یافتن است. (که معمولاً چنین است) این از تصرف و قدرت بشر به طور کلی خارج است.

بی شک خداوندِ قلوب و صاحبِ دلها به هر کس می خواهد، قلوب را متوجه می فرماید، حتی ممکن است بدون ارادۀ خداوند، انسان ریاکار نتیجۀ معکوس بگیرد. دیدیم و شنیدیم اشخاص سالوس و دوروی بسیاری که قلوبشان پاک نبوده، و در اثر ریاکاری آخر کار رسوا شده اند و آنچه می خواستند نتیجه بگیرند به عکس اتفاق افتاده است." (برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به چهل حدیث امام خمینی (ره)، نشر فرهنگی رجاء، صص 31-32، با کمی تغییرات.)

وانگهی به اتفاق، همۀ اهل معرفت، قائلند که ریا از وسوسه های شیطانی و ریشه در وسواس خناس دارد که تحت قوۀ وهمیۀ انسان شدت و حدت می یابد.

مؤثرترین راه درمان آن، بی توجهی به این توهم و وسوسه شیطانی است. این توهّم و گمان باطل ما و از وسواس شیطان است که مردم، عمل و طاعت ما می بینند و به همان میزان در قلوب شان، "قدر و منزلت" و "شأن و جایگاه" پیدا می کنیم.

در یک جمله می توان گفت: ریا از جمله حجاب های درونی خود ماست، باید خود این حجاب هولناک را از هم بدریم.

به قول حافظ شیرازی: "تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز ..."

التماس دعا ...:Gol:

سلام
پست 21قبل واقعا معقولانه بود و استفاده لازم را بردیم:Gol:
سوال من در خصوص این بود که برخورد ما با چنین افراد ریا کاری که عموما عوام فریب هم هستند باید چگونه باشد ؟
افرادی که در ظاهر مسلمان و در باطن هر کجا که زورشان برسد خیلی کارها انجام میدهند!!

سلام.

اگر ديديد با اين رياكاري دارند به مردم ،به دين و كلا مصالح عموم ضرر مي زنند لازم است كه به ايشان تذكر دهيد و اگر باز هم ادامه دادند حتما كارهاي خلاف ايشان را گرازش كنيد. با اين حال بحث ريا خيلي بحث گسترده اي است و بعضي ها در اين زمينه بازيگران قهاري هستند كه شايد نتوان به اين آساني آنها را رسوا كرد.

پاسخ کارشناسان کامل نبود،در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است که اگر حتی عملی که در حضور مردم انجام میدهیم از عمل ما در خفا کمتر باشد آنهم ریا است.
این نکته بسیار ظریفی است زیرا سر ریا توجه به غیر خدا است در جائی که باید فقط به خدا توجه کرد.

tahora87;121813 نوشت:
در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است که اگر حتی عملی که در حضور مردم انجام میدهیم از عمل ما در خفا کمتر باشد آنهم ریا است. این نکته بسیار ظریفی است زیرا سر ریا توجه به غیر خدا است در جائی که باید فقط به خدا توجه کرد.


[=microsoft sans serif][=&quot]عَنْ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ سلام الله علیهم ، أَنَّهُ قَالَ‏ : [/][/]
[=microsoft sans serif][=&quot]
[/]
[/]

[=microsoft sans serif][=&quot]« الدُّنْيَا كُلُّهَا جَهْلٌ إِلَّا مَوَاضِعَ الْعِلْمِ وَ الْعِلْمُ كُلُّهُ حُجَّةٌ إِلَّا مَا عُمِلَ بِهِ وَ الْعَمَلُ كُلُّهُ رِيَاءٌ إِلَّا مَا كَانَ مُخْلَصاً وَ الْإِخْلَاصُ عَلَى خَطَرٍ حَتَّى يَنْظُرَ الْعَبْدُ بِمَا يُخْتَمُ لَه‏ » . 1[/][/]


کل دنیا جهل است مگر مواضع علم و کل علم حجت (وزر و وبال) است مگر آن چه که بدان عمل شود و کل عمل ریا و خودنمایی است مگر آن چه که از روی اخلاص انجام شود و اخلاص خطر دارد تا این که بنده نظر کند به خاتمه ی امر خود [ که چگونه با او معامله کنند ]
[=&quot].
[/]
نکته : این که با وجود اخلاص ، مؤمن علی الاتصال و مدام در حال خوف و رجا باشد .

پی نوشت :
[=&quot]1 - بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج‏2 29 باب 9 استعمال العلم و الإخلاص في طلبه و تشديد الأمر على العالم ..... ص : 26[/]

چندی می شود در مدرسه به علت عدم وجود اساتید رفقا از من می خواهند به امامت بایستم ولی می ترسم که همین مشکل ریا حادث شده تماز هیچ کداممان مقبول نشود
چه کنم؟

مسعودی;62093 نوشت:
سلام
پست 21 این موضوع واقعا معقولانه بود و استفاده لازم را بردیم:Gol:
سوال من در خصوص این بود که برخورد ما با چنین افراد ریا کاری که عموما عوام فریب هم هستند باید چگونه باشد ؟
افرادی که در ظاهر مسلمان و در باطن هر کجا که زورشان برسد خیلی کارها انجام میدهند!!

سلام و عرض ادب خدمت دوستان و مسعودی گرامی


در برخورد با افراد ریا کار باید دقت داشته باشیم که رفتار آنها را به دو دسته ی ظلم در حق دیگران و رفتاری که ضرر و ظلمی به کسی نیست، تقسیم کنیم.
مسلم است در آنجایی که ظلمی از آنها مشاهده شد با درایتی خواص و عکس العملی مناسب احقاق حق می کنیم و چشم پوشی نمی نمایم. :Narahat az:
اما در رفتاری که ظلم به کسی نیست و ظاهرنمایی است، رسوا کردن آنها را به خدا واگذار می کنیم و خدا بهتر می داند که چگونه با آنها برخورد کند چون اوست عالم متعال.

seyedamin;195582 نوشت:
چندی می شود در مدرسه به علت عدم وجود اساتید رفقا از من می خواهند به امامت بایستم ولی می ترسم که همین مشکل ریا حادث شده تماز هیچ کداممان مقبول نشود
چه کنم؟

.

seyedamin بزرگوار
بايد خود را با ملاك ريا سنجي بيآزماييد و اگر ريا بود خود را پالايش كنيد و الا خود را بيمه نموديد و ديگر به وساوس شيطان دقت نكنيد و تمام حواس خود را به عبادت خود مشغول كنيد.

ميزان ريا سنجي چيست؟

عرفان;195883 نوشت:
.

ميزان ريا سنجي چيست؟

با سلام
میزان خود انسان هست.
مثلا در جمع کارش را با شادی و شور انجام می دهد و در خلوت با کسالت. دوست دارد دیگران کارش را ببینند و تمجید و تشکر کنند ازش .
اگر همه ی مردم جمع بشوند و برای یک انسان هورا بکشند و تعریف کنند و همه جمع شوند بدش را بگویند فرقی برای او نداشته باشد...

ashr;195893 نوشت:
با سلام
میزان خود انسان هست.
مثلا در جمع کارش را با شادی و شور انجام می دهد و در خلوت با کسالت. دوست دارد دیگران کارش را ببینند و تمجید و تشکر کنند ازش .
اگر همه ی مردم جمع بشوند و برای یک انسان هورا بکشند و تعریف کنند و همه جمع شوند بدش را بگویند فرقی برای او نداشته باشد...


قبل از بحث بر سر میزان ریا سنجی چند حدیث تقدیم می کنم:
حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:
در روز قیامت، حق تعالی امر می فرماید که جماعتی را به جهنم ببرند. پس به مالک دوزخ خطاب می فرماید که: بگو به آتش، که قدمهای ایشان را نسوزاند، که ایشان به پای خود به مساجد می رفتند؛ و رویشان را نسوزاند، که وضو را تمام و کامل به جا می آوردند؛ و دستهایشان را نسوزاند، که به دعا به درگاه من بر می داشتند؛ و زبانشان را نسوزاند، که بسیار قرآن می خواندند. پس خازن جهنم به ایشان می گوید: ای اشقیا! چه کرده اید که با این اعمال مستحق جهنم شده اید؟ ایشان می گویند: ما کارهای خود را برای غیر خدا می کردیم. در این روز به ما گفتند که مزد خود را از کسی بگیرید که کار از برای او کرده اید.(بحار الانوار جلد 72 صفحه 296)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
از ریا اجتناب کنید! به درستی که آن، شرک به خداست. ریاکار را در روز قیامت به چهار نام می خوانند: ای کافر! ای بدکار! ای مکار! ای زیانکار! ثواب عمل تو برطرف شد و مزدت باطل گردید، و تو را در این روز بهره ای نیست. برو مزد خود را از کسی که برای او کار کردی، بطلب. (بحار الانوار جلد 72 صفحه 295)

از امام صادق علیه السلام روایت شده که لقمان فرزند خود را وصیت فرمود:
ریا کننده را سه علامت است: چون تنهاست، در عبادت کسل و سستی می نماید؛ و در نزد مردم مردانه به عبادت می ایستد؛ و هر کار که می کند، توقع دارد که او را به آن کار ستایش کنند. (بحارالانوار جلد 72 صفحه 296)

رسول معظم اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند:
کسی که به ریای مردم نماز بخواند او مشرک است؛ و کسی که به ریای مردم حج کند مشرک است؛ و کسی که به ریای مردم روزه بگیرد مشرک است؛ و کسی که به ریای مردم زکات دهد مشرک است؛ و هرکس فرموده ی خدا را برای مردم انجام دهد مشرک است؛ و خدا عمل ریا کننده را قبول نمی کند. (بحار الانوار جلد 72 صفحه 297)

امام صادق علیه السلام فرموده اند:
هر بنده که باطن خود را نیکو کند و نیت خود را درست سازد، چند روزی نمی گذرد، مگر آنکه خدا نیکی او را بر خلق ظاهر گرداند؛ و هرکس باطن خود را بد دارد، چند روزی نمی گذرد، مگر اینکه بدی او را ظاهر گرداند.(بحارالانوار جلد 72 صفحه 282)

و در حدیث دیگری فرمود:
هرکس اندکی از عمل را از برای خدا کند، خدا زیاده از آن بر خلق ظاهر سازد؛ و کسی که بسیاری از اعمال را با تعب بدن و بیداری شبها به قصد ریا انجام دهد، البته عمل او را در نظر آن جماعت که ایشان را منظور داشته، سهل و اندک نماید. (بحار الانوار جلد 72 صفحه 290)

جناب استاد اینکه می گویند (حقیر هم از اساتید شنیده ام)
شیطان بین اجنه بود و وقتی ملائکه دیدند که اینهمه برای خداوند عبادت میکند و دائم در حال عبادت هست در حد حتی فرشتگان که آخر ملائکه به خداوند میگویند که حیف است بر روی زمین باشد کاش بیاید طبقه چهارم آسمان و ..... ولی خداوند که عالم بر ریاء شیطان بود ولی حرف ملائکه را پذیرفت هرچند که به آنها گفت جای ابلیس در اینجا نیست که در قضیه طرد شیطان از درگاه الهی آشکار میشود ریاء ابلیس ، می شود از بزرگترین ریاء هستی ذکر کرد؟

جناب عرفان سلام علیکم
خدا اجرت را چندین برابر و علمت را زیاد و عمرت را طولانی و عاقبتت را به خیر کند
باز هم از این شهد خالص الهی در جان و دل ما بریز
ولی جناب عرفان ترسم را بیشتر کردی و احتیاطم افرون نمودی
چون بار ها پیش آمده حدیثی نقل کنم و چشم داشتی به خوش آمد خلق داشتم ...
نمی دانم این خناس چگونه بر سینه ام وارد آمده که این چنین تحت وساوس او راه کج می کنم
خدا کمکم کند...
با تشکر مجدد از احادیث
و ایضا از علامه بزرگوار مجلسی که حقا دری گران از خود به جا گذاشت

تمام كارهاي عبادي بايد نيّت وجود داشته باشد و نيّت هم خالص و قصد انجام كارها تنها براي رضاي خدا باشد و اگر در اعمال انسان ريا و خودنمائي وجود داشته باشد، آن اعمال ثمرة واقعي را در بر نخواهد داشت و مقبول درگاه الهي نميگردد.براي تشخيص ريا راه‌هائي وجود دارد كه از جمله در حديث شريفي از اميرمؤمنان براي افراد رياكار چند علامت و نشانه معين شده است.

حضرت علي ـ عليه السلام ـ مي‌فرمايد: «لِلْمُرائِيِ اَرْبَعُ عَلاماتٍ: يَكْسِلُ اِذا كانَ وَحْدَهُ وَ يَنْشُطُ اِذا كانَ في النّاسِ و يَزيدُ في العَمَلِ اِذا اُثْنِيَ عليهِ وَ‌ يَنْقُصُ مِنْهُ اِذا لَمْ يُثْني عَلَيهِ» رياكار چهار علامت دارد: اگر تنها باشد اعمال خود را با كسالت انجام مي‌دهد، و اگر در ميان مردم باشد با نشاط انجام مي‌دهد، هرگاه او را مدح و ثنا گويند بر عملش مي‌افزايد، و هرگاه ثنا نگويند از آن مي‌كاهد(1)

انسان بايد مواظب اعمال و كردار خود باشد و آن را به ريا و خودنمايي نابود نسازد. امّا گاهي انسان دچار وسوسة ريا مي‌شود و تصورات واهي از ريا سراغش مي‌آيد و جلو اعمال عبادي را سد مي‌كند. به عبارت ديگر با اين‌كه در مسئله اخلاص در عبادت و دوري از ريا بايد كمال مراقبت را مبذول داشت. امّا گاهي اوقات اين مراقبت از حدّ عادي بيرون مي‌رود و به صورت وسوسه در مي‌آيد و بخصوص آنها كه در آغاز راه هستند بيشتر دچار اين‌گونه وسوسه‌ها مي‌شوند.

در اين‌جا وظيفه آن است كه به وسوسه اعتنا نكنيم و همين كه از خطور اين‌گونه تصورات و اوهام ناراحت هستيم دليل بر آن است كه ريايي در كار نيست و اين شيطان است كه مي‌خواهد ما را از راه باز دارد.

از رسول خدا ـ صلي اللّه عليه و آله ـ نقل شده است كه فرمود: «إذا أتي الشَّيْطانُ اَحَدَكُمْ وَ هُوَ في صَلوتِهِ اِنّكَ مُرائي فَلْيُطِلْ صَلوتَهُ ما بَدا لَهُ مالَمْ يَفُتْهُ وَقْتُ فريضَةٍ، وَ إذا كانَ شيئٍ مِنْ أمْرِ الاخِرَةِ فَلْيًتَمَكَّثْ ما بَدا لَهُ وَ إِذا كانَ علي شَيْءٍ مِنْ أمْرِ الدُّنْيا فَلْيَبْرَحْ...(2)» اگر كسي در نماز باشد و شيطان او را به رياكاري وسوسه متهم كند تا وقت باقي است هرچه مي‌تواند نمازش را طولاني كند، نيز اگر مشغول يك كار اخروي است، باز هم به وسوسة شيطان اعتنا نكند و به كار خود ادامه دهد. امّا اگر كاري كه در دست دارد مربوط به دنيا است بي‌درنگ آنرا رها كند...

و در حديث ديگري آمده است كه شخصي خدمت حضرت پيامبر ـ صلي اللّه عليه و آله ـ عرض كرد: اي رسول خدا! بعضي از ما در حال روزه يا مشغول نماز است و شيطان او را وسوسه مي‌كند و مي‌گويد تو رياكاري. حضرت فرمود:« هرگاه چنين شد بگوييد: خدايا به تو پناه مي‌برم و تو از حال من آگاه‌تري و به وسوسة شيطان اعتماد نكند و كارش را دنبال كند.(3)»

خلاصه اين‌كه وسواس در ريا خودش دليل بر اخلاص و نداشتن ريا است و بايد كار خود را انجام داد و به وسوسه‌ها اعتنا نكرد.

اشاره اي به راه درمان ريا

1-چون اصل ايجاد ريا براي اين است كه شخص در مال و منافع ديگران طمع مي‌كند يا محبت و ستايش آنان را مي‌طلبد و يا از مذمت ديگران مي‌ترسد لازم است اصل اين عوامل را از ميان بر داشت و عزت و اعتبار را از جانب خداوند دانست كه عزت تنها از آن خداوند است. هر كه را بخواهد عزيز و سر افراز مي‌كند و هر كه را بخواهد خار و بي مايه مي نمايد.
هيچ دنداني نخندد در جهان
بي رضا و امر آن فرمان روان
هيچ برگي مي‌نيفتد از درخت
بي‌رضا و حكم آن سلطان بخت
از دهان، لقمه نشد سوي گلو
تا نگفت آن لقمه را حق «او خلو»(4)
2- انجام برخي عبادات در خلوت و تمرين اخلاص،
3-بد دانستن ريا كاري در دل و مبارزه نفساني با آن روي آوردن به اخلاص در عمل از جمله راه هاي عملي درمان ريا هستند.
4-توجه به پوچي عمل ريايي

پاورقی:
1. ميزان الحكمة، چاپ جديد، ج2، ص1020.
2. بحارالانوار، ج69، ص295.
3. بحارالانوار، ج69، ص295.
4. داخل شود.

seyedamin;196335 نوشت:
جناب عرفان سلام علیکم
خدا اجرت را چندین برابر و علمت را زیاد و عمرت را طولانی و عاقبتت را به خیر کند
باز هم از این شهد خالص الهی در جان و دل ما بریز
ولی جناب عرفان ترسم را بیشتر کردی و احتیاطم افرون نمودی
چون بار ها پیش آمده حدیثی نقل کنم و چشم داشتی به خوش آمد خلق داشتم ...
نمی دانم این خناس چگونه بر سینه ام وارد آمده که این چنین تحت وساوس او راه کج می کنم
خدا کمکم کند...
با تشکر مجدد از احادیث
و ایضا از علامه بزرگوار مجلسی که حقا دری گران از خود به جا گذاشت


علیکم السلام
از اینکه بنده رو مورد لطف قرار دادید و دعاهایی بسیار عالی و دلنشین در حق بنده روا داشتید تشکر دارم و از خدا درخواست استجابتشان در حق خودتان را دارم.

برای اینکه ترس شما در حد متعادلش باقی بماند و در این زمینه به افراط و تفریط کشیده نشوید(چراکه ترس وسیله ایست تا امید زیاد از حد نگردد و فرد به خطا نرود)، معیاری بسیار دقیق و در دسترس تقدیم می کنم.

بعضی از موارد شرط و یا جزو عمل می باشند، به این معنا که آن گاهی شرط بوجود آمدن رفتار و عملی وجود آن حالت یا کار است و یا آن کار جزئی از اجزاء رفتار و عمل ماست:
مثلا؛ تا موی بلندی نباشد شغل پیرایش کاربردی ندارد(شرط انجام عمل).
تا پارچه برش نخورد لباس دوخته نمی شود(جزء انجام عمل).

حال درباره مسئله مورد بحث ما: به عنوان مثال جزئی از اجزاء مداحی این است که طوری بخوانیم تا مردم خوششان بیاید و دل بسوزانند و اشک بریزند.
اما این ریا نیست چرا که ریا نیت عمل است و آن جزء عمل و تداخلی با هم ندارند.
و یا حضور مردم(و من هم که فردی از آنها هستم) شرط بوجود آمدن نماز جماعت است ولی آیا حضور من در آنجا ریا می شود؟!!
باید جواب داد: " نه "
چرا که شرط عمل با نیت عمل متفاوت است.

تذکر مهم: صورتی وجود دارد که افراد نمی توانند این دو را تفکیک کنند و به خطا می روند و مرتکب ریا می شوند.

سلام علی استاذنا عرفان
افسوس که جز دعا نمی توانم در حقتان بکنم.
سخنان ره نمایتان افق هدایت را برایم روشن نمود.
امّا هنوز مشکلاتی دارم که انشا الله به با نطق شیرین شما مرفوع گردد
1.بنده در مجلسی شعر می خواندم بعد از یکی از جلسات یکی از وعاظ خبره شهر تهران مرا تشویق کرد و من بسیار مشعوف شدم یا دگر بار پیش آمد که سر کلاسی در مورد فرق اسلامی به چند نکته اشاره کرده و به چند سوال استاد جواب دادم و ایشان نیز مرا تشویق کرده بنده مسرور شدم آیا این سرور و شعف عیبی دارد؟ یا در مقابل یک بار در شعر خوانی یک کلمه را اشتباه تلفظ کردم و غمین شدم آیا این غم عیبی دارد؟
2. بنده به نیت خوش آمد مردم کار را شروع نمی کنم ولی در میانش احساس می کنم که افراد احتمالا باید بنده را تحسین کنند ... ولی به سرعت آن را کنار زده و نفسم را با ذکر شریف لا حول ولا قوة الا بالله آرام می کنم آیا مجرد آمدن این فکر در ذهنم نشان از تقوای کم من نیست؟
3. اگر در نماز مثلا در سجده برای ریا یک سبحان الله اضافی بگویم آن ذکر حبط می شود یا سجده یا کل نماز؟
باز هم کمال تشکر را دارد که وقت گرانبهایتان را صرف حقیر کرده سوالاتم را جواب می دهید

یه تقسیم بندی خیلی جالبی در کتاب اخلاق در قرآن حضرت آیة الله مکارم شیرازی دیدم که خوندنش خالی از لطف نیست.

بعضى از بزرگان فقهاء چگونگى ورود ريا را در عمل انسان به ده صورت ترسيم كرده‏ اند:

نخست اين كه، انگيزه او بر عمل فقط ارائه به مردم باشد كه قطعاً عمل او باطل است.

دوم اين كه، هدفش هم خدا باشد و هم ريا و آن نيز موجب بطلان عمل مى ‏شود.

سوم اين كه، تنها در بعضى از اجزاءِ واجب عمل خود قصد ريا كند مثل اين كه ركوع‏ يا سجود نماز واجب را به قصد ريا انجام دهد اين نيز موجب بطلان عمل است هرچند محلّ تدارك آن جزء باقى باشد، به همين جهت ريا را تشبيه به باطل شدن وضو هنگام نماز كرده‏ اند، هرچند احتياط آن است كه جزء ريائى را دوباره به جا آورد و بعد از پايان، نماز را اعاده نمايد.

چهارم اين كه، در بعضى از اجزاء مستحبّ مانند قنوت قصد ريا كند و آن را نيز موجب بطلان عمل دانسته ‏اند.

پنجم اين كه، اصل عمل براى خداست ولى آن را در مكانى (مانند مسجد) به جا مى ‏آورد كه انگيزه الهى ندارد، آن هم موجب بطلان عمل است.

ششم اين‏كه، درمورد زمان عمل، ريا مى ‏كند؛ مثلًا، اصل نماز بقصد خداست امّا انجام آن در اوّل وقت به نيّت ريا مى ‏باشد آن هم مانند رياى در مكان موجب فساد عمل است.

هفتم اين كه، در مورد بعضى از ويژگيها و اوصاف عمل قصد ريا دارد؛ مثل اين كه انجام نماز را با جماعت يا با حالت خضوع و خشوع به قصد ريا باشد هرچند نسبت به اصل نماز به راستى قصد خدا دارد، آن هم موجب بطلان عمل است؛ زيرا اين ويژگيها از اصل عمل جدا نيست و به تعبير ديگر اين اوصاف با موصوف خود متّحد مى ‏باشد.

هشتم اين كه، اصل عمل به نيّت خداست امّا مقدّمات آن جنبه ريائى دارد؛ مثل اين كه نماز را در مسجد به قصد خدا به جا مى ‏آورد ولى حركت به سوى مسجد به قصد ريا است، بسيارى از فقهاء اين نوع ريا را موجب بطلان عمل نمى ‏دانند زيرا مقدّمات ريائى خارج از عمل بوده است، و قاعده فقهى نيز همين را اقتضا مى ‏كند.

نهم اين كه، بعضى از اوصاف بيرونى را به نيّت ريا انجام مى ‏دهد، مثل اين كه اصل نماز را به قصد خدا انجام مى ‏دهد ولى انداختن تحت‏ الحنك را به قصد ريا، اين نوع ريا هر چند كار زشت و مذمومى است ولى موجب بطلان اصل عمل نمى ‏شود.

دهم اين كه انجام عمل فقط براى خداست ولى اگر مردم او را ببينند خوشحال می ‏شود بى آن كه هيچ تأثيرى در كيفيّت انجام عمل داشته باشد اين قسم نيز موجب‏ بطلان عمل نيست بلكه در حقيقت ريا محسوب نمى ‏شود، زيرا ريا آن است كه انگيزه ‏اى براى عمل شود.

با سلام.چون بحث ریا هست من خواستم بگم..اگر من کار خوبی کردم..و نمیخاستم کسی با خبر شود...ولی اگر کسی با خبر شد..و از من تعریف کرد..و من خوشم آمد..ایا باز هم این میشود ریاء.؟....خوب طبیعت انسان اینطور است که خوشش میاید از او تعریف کنند.....هر چند من برای مردم این کار را نکردم..

سلام بر برادرم

علی شیرازی;205210 نوشت:
با سلام.چون بحث ریا هست من خواستم بگم..اگر من کار خوبی کردم..و نمیخاستم کسی با خبر شود...ولی اگر کسی با خبر شد..و از من تعریف کرد..و من خوشم آمد..ایا باز هم این میشود ریاء.؟....خوب طبیعت انسان اینطور است که خوشش میاید از او تعریف کنند.....هر چند من برای مردم این کار را نکردم..

جناب سینا در پستشان جواب شما را فرمودند:

سینا;205184 نوشت:
دهم اين كه انجام عمل فقط براى خداست ولى اگر مردم او را ببينند خوشحال می ‏شود بى آن كه هيچ تأثيرى در كيفيّت انجام عمل داشته باشد اين قسم نيز موجب‏ بطلان عمل نيست بلكه در حقيقت ريا محسوب نمى ‏شود، زيرا ريا آن است كه انگيزه ‏اى براى عمل شود.

سلام
بنده اگر اساتید اجازه بدهند می خواهم مباحث این تایپک را منظم بیاورم
امیدوارم اساتید بنده را در این راه زیاد کمک کنند

سلام
یادمه آقای پناهیان میگفتند که
[="Purple"]هر وقت احساس کردین دارین[/] [="Red"]ریاء[/] [="Purple"]میکنین دو برابرش کنین برا[/] [="Green"]خدا[/]
کار جالبیه :ok::

چرا ریا را بشناسیم؟
دلیل برای شناختن ریا همین بس که پیامبر فرمودند:

عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: إِنَّ الْجَنَّةَ تَكَلَّمَتْ وَ قَالَتْ إِنِّي حَرَامٌ عَلَى كُلِّ بَخِيلٍ وَ مُرَاءٍ.

رسول اكرم صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: بهشت سخن گفت و اظهار داشت من حرام مى‏باشم بر كسى كه بخل ورزد و رياكار باشد.

- وَ عَنْهُ ص قَالَ: إِنَّ النَّارَ وَ أَهْلَهَا يَعِجُّونَ مِنْ أَهْلِ الرِّئَاءِ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ كَيْفَ تَعِجُّ النَّارُ قَالَ مِنْ حَرِّ النَّارِ الَّتِي يُعَذَّبُونَ بِهَا.(1)

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: آتش و اهل آن از رياكاران فرياد و شيون مى‏كنند، گفته شد: يا رسول اللَّه آنها چگونه شيون مى‏نمايند فرمودند: از آتش سوزانى كه آنها در آن مورد عذاب قرار مى‏گيرند.

پس عقل حکم می کند تا ریا را بشناسیم و از آن دوری کنیم تا گرفتارش نشویم

به علاوه در روایات داریم که:

عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ ع قَالَ: الشِّرْكُ فِي النَّاسِ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ‏ عَلَى الْمِسْحِ الْأَسْوَدِ فِي اللَّيْلَةِ الْمُظْلِمَةِ(2)
امام حسن عسكرى عليه السّلام فرمودند: شرك در ميان مردم از حركت مورچه روى فرش سياه در شب سياه هم مخفى‏تر است.


که با توجه به این که علّامه مجلسی (رضی الله عنه) این روایت را در باب ریا آوردند یکی از مصادیق این روایت را ریا می دانند

حال که به این میزان پوشیده و مخفی است انگیزه ی ما بیشتر می شود تا این زریله را بهتر بیشتر بشناسیم و با آن مقابله کنیم

پاورقی:

1:بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏69، ص: 305




2:بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏69، ص: 299

بسم الله...

برای وارد شدن در هد بحثی لازم است که بدانیم بحث چیست حال ما که می خواهیم وارد بحث ریا شویم باید بدانیم ریا چیست

عمار;53325 نوشت:
ريا یعنی در چشم نشاندن كارها و به گوش ديگران رساندن اعمال است; يعنى انگيزه انسان در كارهاى خير و عبادات، خدا نيست; بلكه جلب توجّه ديگران و دل بستن به تحسين خلق است. اگر سعى كنيم كارمان را ديگران ببينند و در پنهان تمايل انجام آن را نداشته باشيم و حتى آن را ترك كنيم، نشانه وجود رياست. در واقع ریا نکته مخالف اخلاص است

طاها;53321 نوشت:
ریا آن است که عمل را طوری انجام دهد که دیگران ببینند و از این طریق کسب وجاهت و موقعیت برای عمل کننده حاصل شود ريا عبارت است از طلب كردن اعتبار و منزلت در دلهاى مردم به وسيله صفات و خصال نيك و پسنديده يا آثارى كه دلالت بر صفت نيك كند

ریا عبارت است از اراده مقام و منزلت بوسیله اطاعت خداوند متعال بنابراین به چنین عابدی مرائی «ریا كار یا خودنما» و به مردمی كه عابد، عبادتش را به آنها می نمایاند تا جایی در دل آنها پیدا كند رائی و به عملی كه شخص ریاكار اظهار می كند مرائی به «وسیله ریا» و به قصد این شخص ریا می گویند. (1)

فکر کنم برای دریافتن اجمالی معنی ریا کافی باشد

پاورقی:

نقل قول ها از همین تایپک است (پست های 6 و 7)

1: اندیشه ی قم

[="mediumturquoise"]يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ[/]

با سلام و درود

سادات;61895 نوشت:
شاید در محیط اجتماع با مردمی روبه رو شده اید كه با همه كس می‌جوشند و گرم می‌گیرند؛ تنها تلاش‌شان این است كه از این راه، نظر سایرین را به خود جلب كنند و به اصطلاح، ارزش خویش را بالاببرند، با آن كه اعماق قلبشان از مهر و عاطفه خالی است، زیر پوشش مهر و محبت، چهره واقعی خود را پنهان می‌سازند؛ به تملق و چاپلوسی و حسن خُلقِ تصنعی متوسل می‌شوند و به منظور ارضای جامعه و برحسب مقتضیات، تظاهر به ارزش‌های واقعی را وسیله‌ای می‌دانند و با آن تجارت می‌كنند و این تمایل مرموز، تمام رفتار و كردار و اندیشه هایشان را دربر می‌گیرد، ولی فراموش می‌كنند كه شخصیت و فضایل نفسانی، هزاربار بر عقیده دیگران نسبت به شخص برتری دارد و به هیچ وجه با یكدیگر قابل مقایسه نیست.وقتی انسان می‌بیند كه كلیه تلاش‌های این گروه، به جای توجه به ندای وجدان، صَرف ارضای هوای نفس می‌گردد، به خوبی پی می‌برد كه آن‌ها تا چه اندازه گرفتار غریزه خودنمایی هستند.آرا و نظرهای دیگران بدین پایه از اهمیت نمی رسد كه در نیك بختی كسی تأثیری داشته باشد؛ باید همواره برای احساسات و نظرهای مردم ارزشی در حد خود قائل شد و فهمید كه مایه خوش بختی در نهاد آدمی متمكن است،[="red"] نه در نظرهای دیگران وگرنه بشر با عادت به چنین اندیشه‌ای برده و اسیر نظر سایرین می‌شود و استقلال و حریت نفس را ازدست می‌دهد.[/]وآنگهی، در بیش‌تر موارد، قضاوت مردم نسبت به یكدیگر متكی بر اصل منافع شخصی و غالباً غرض آلود و نادرست است و بر اساس شرایط و مقتضیات تغییر می‌كند؛ هرگاه این نكته را به یادآوریم، به میزان ارزشِ داوری‌های افراد، در این خصوص به خوبی پی خواهیم برد.بنابراین، اگر انسان در زندگی راه صحیحی انتخاب كند كه خوشایند دیگران نیست و او را به خاطر اتخاذ آن خط‌مشی اصولی مورد انتقاد قرارمی دهند، نباید از گفتار بیهوده مردم دچار رنجی گران شود.

چطور باید به یک ازادی فکری رسید؟ . منظورم اینه که چطور کسی که وسواس فکری داره که همش داره به این فکر می کنه که دیگران در موردش چی فکر می کنند میتونه به یک ازادی فکری از این وسواس(؟) برسه و این فکر رو ترک کنه ؟

[="MediumTurquoise"]يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ[/]

ایا این تفکر ریا است ؟

اگه این کار رو برای خدا انجام بدم خدا منو توی دل دیگران جا میده (هدفش توی دل دیگران جا شدنه) ؟؟؟؟

نمیدونم واضح کفتم یا نه:Gig:

غارنشین;227479 نوشت:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ

ایا این تفکر ریا است ؟

اگه این کار رو برای خدا انجام بدم خدا منو توی دل دیگران جا میده (هدفش توی دل دیگران جا شدنه) ؟؟؟؟

نمیدونم واضح کفتم یا نه:gig:


دوست عزیز
فرضی که مطرح کرده اید ریا است چون نیت اصلی رضایت غیر خدا است،البته در صورتی که کار مذکور از جمله کارهائی باشد که قصد قربت در آن معتبر است، یعنی کاری که شرط صحت آن کار برای خدا بودن باشد. مثل نماز-مثلا فرد بگوید اگر من نماز اول وقت بخوانم یا در مسجد حاضر شوم خداوند محبت من را در دل دیگران بیاندازد.
اما اگر از جمله این گونه کارها نباشد مثلا منظم کار کردن ، و فرد نیتی را که شما گفتید داشت ،ریا نکرده بلکه اخلاص نداشته و این دو اصطلاح با هم فرق دارند.
موفق باشید.

سلام دوستان خوبم
سخن در مورد ریا و مذمت آن، بلکه سخن در مورد عجب که عبارت از بزرگ شمردن عمل صالح و مسرور بودن بدان و خود را از حد تقصیر خارج دانستن است، بسیار است که در این مورد همه عزیزانم را به مطالعه کتاب چهل حدیث امام توصیه میکنم.
حضرت امام در بخشی ار شرح حدیث دوم که پیرامون دعوت به اخلاص هست می فرمایند:
ای عزیز، در کارهای خود دقیق شو و از نفس خود در هر عملی حساب بکش، و او را در برابر هر پیش آمدی استنطاق کن که آیا اقدامش در خیرات و در امور شریفه برای چیست؟ دردش چیست که می خواهد از مسائل نماز شب سؤال کند، یا اذکار آن را تحویل بدهد؟ می خواهد برای خدا مسئله بفهمد یا بگوید، یا می خواهد خود را از اهل آن قلمداد کند؟ چرا سفر زیارتی که رفته با هر وسیله است به مردم می فهماند؟ حتی عددش را! چرا صدقاتی را که در خفا می دهد راضی نمی شود که کسی از او مطلع نشود، با هر راهی شده سخنی از آن به میان آورده به مردم ارائه می دهد؟ اگر برای خداست و می خواهد که مردم دیگر به او تأسی کنند، اظهارش خوب است؛ شکر خدا کند به این ضمیر صاف و قلب پاک؛ ولی ملتفت باشد که در مناظرۀ با نفس گول شیطنت او را نخورده باشد، و عمل ریایی را با صورت مقدسی به خوردش ندهد. و اگر برای خدا نیست، ترک آن اظهار کند که این «سُمعه» است، و از شجرۀ ملعونۀ ریا است و عمل او را خداوند منّان قبول نمی فرماید و امر می فرماید در سجّین قرار دهند.
حال اى عزيز: فكرى كن و چاره اى براى خود پيدا كن و بدان كه شهرت پيش اين مردم ناچيز، چيزى نيست، و قلوب اين مردم كه اگر گنجشكى بخورد سير نمیشود، قدر و قابليتى ندارد، و اين مخلوق ضعيف را قدرتى نيست. قدرت فقط در دستگاه قدس ربوبيت پيدا میشود و فاعل على الاطلاق و مسبب الاسباب آن ذات مقدس است. تمام مخلوقات، اگر پشت به پشت هم دهند، كه يك پشه خلق كنند، نتوانند و اگر پشه اى از آنها چيزى بربايد، نتوانند پس بگيرند.
قدرت پيش حق تعالى است. او است موثر در تمام موجودات. با هر زحمت و رياضتى شده، در قلب خود با قلم عقل نگارش ده كه: لا مؤثر فى الوجود الا الله، نيست كاركنى در دار تحقق جز خدا
چهل حدیث صفحه 51

ريا را در يك مثال تعريف مي كنم
ريا مانند شير مخلوط به آب است
چطور وقتي يك شير با آب مخلوط مي شود خالص بودنش را از دست مي دهد و ارزش كمتري پيدا مي كند و يا اصلا ديگر ارزشي ندارد . ريا هم با اعمال ما چنين كاري را انجام ميدهد و ارزش آنان را از بين مي برد
و حال آن كه ما انسان ها براي چيزهايي كه خالص باشند هر قيمتي را ميدهيم

سلام دوستان اسک دینی گل.
خسته نباشید.
من آدمی هستم که سخت از ریا می ترسم همین سبب برخی مشکلات درون من شده هست .
من سعی دارم بیشتر کارهام را سریع انجام بدم و در خفا انجام بدم کسی متوجه نشه اما هنگامی که کسی متوجه می شه من خوشحال می شم و از تشویق آنها هم لذت می برم . ولی میل درونی بنده این هست که کسی نفهمه کلا ولی از طرفی از تشویق دیگران هم خوشحال می شوم !!!!
آیا این از مصداق های ریا هست ؟؟
بعد اگه یکی در دلش دوست داشت ریا کنه و همه را از کارهای خوبش آگاه کنه . ولی چون عقلانی از این کار بدش می یامد و می دونه ریا باعث بی نتیجه شدن و بی پاداش شدن اون عمل خیر می شه این کار را در خفا انجام داد تا کسی نبینه (یعنی دلش دوست داره ریا کنه و از اینکار هم لذت می بره ولی در عقلش و عملش سعی داره نکنه) ریا محصوب میشه؟

کارشناس بحث : استاد

rezachess;228476 نوشت:
سلام دوستان اسک دینی گل.
خسته نباشید.
من آدمی هستم که سخت از ریا می ترسم همین سبب برخی مشکلات درون من شده هست .
من سعی دارم بیشتر کارهام را سریع انجام بدم و در خفا انجام بدم کسی متوجه نشه اما هنگامی که کسی متوجه می شه من خوشحال می شم و از تشویق آنها هم لذت می برم . ولی میل درونی بنده این هست که کسی نفهمه کلا ولی از طرفی از تشویق دیگران هم خوشحال می شوم !!!!
آیا این از مصداق های ریا هست ؟؟
بعد اگه یکی در دلش دوست داشت ریا کنه و همه را از کارهای خوبش آگاه کنه . ولی چون عقلانی از این کار بدش می یامد و می دونه ریا باعث بی نتیجه شدن و بی پاداش شدن اون عمل خیر می شه این کار را در خفا انجام داد تا کسی نبینه (یعنی دلش دوست داره ریا کنه و از اینکار هم لذت می بره ولی در عقلش و عملش سعی داره نکنه) ریا محصوب میشه؟

کارشناس بحث : استاد


با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی
"ریا عبارت است از نشان دادن و وانمود کردن چیزی از اعمال حسنه یا خصال پسندیده و یا عقاید برحق به مردم، برای منزلت پیدا کردن در قلوب آن‏ها و اشتهار پیدا کردن پیش آن‏ها به خوبی و صحت و امانت و دیانت بدون قصد صحیح الهی"(1).
ریا دارای درجات و مراتب است. رهایی از همه مراتب و درجات آن از مختصات اولیای الهی است. عامه مردم به یک یا برخی از مراتب ریا مبتلا هستند و این مقدار به ایمان یا اخلاص آن‏ها ضرر نمی‏رساند. امام خمینی (ره) می‏فرماید: "نفس عامه مردم به حسب جبلت ( سرشت) مایل است که خیرات (و خوبی‏های) آن‏ها پیش مردم ظاهر گردد، گرچه خیرات (و خوبی را آنان به قصد خودنمایی و) ظاهر شدن نکند، ولی نفس‏شان مفطور به این حُبّ و دوستی است (یعنی ذاتاً این معنا را دوست دارد) این موجب بطلان عمل یا شرک و نفاق و کفر نیست". (2)
یکی از دعاهایی که در زیارت "امین الله" آمده، درخواست محبوبیت نزد اهل آسمان و زمین از خدا است.
زراره می‏گوید: به حضرت امام محمد باقر (ع) عرض کردم: گاهی شخصی کار نیکی انجام می‏دهد، و کار نیک او را دیگران می‏بینند و انجام دهنده کار نیک از این که دیگران او را می‏بینند، خوشحال و مسرور می‏شود، (آیا این کار او ریا شمرده می‏شود) فرمود: "اگر کار نیک را به قصد تعریف و تمجید انجام ندهد، عیبی ندارد، زیرا هیچ کس نیست مگر این که دوست دارد کارهای نیک او را دیگران ببینند". (3)
امیدوارم جواب خود را یافته باشید.
پی‏ نوشت‏ها:
1. امام خمینی، چهل حدیث، ص 35، الحدیث الثانی.

2. همان، ص 57.
3. کلینی، اصول کافی، ج 2، ص 297، کتاب ایمان و کفر، باب ریا، حدیث 18.

سلام

ریا مختص کار نیک است؟

یا کار بدم شامل می شود؟

دوست محترمم
با دقت در دو سطر اول پاسخ قبلی بنده که تعریف ریاست روشن می شود که در تعریف فقط کارهای نیک ذکر شده.
موفق باشید.

سلام علیکم
اگر بشود یه مطلب منسجم و خلاصه در مورد درمان این رذیله بیان شود که مورد استفاده ی ما مبتلایان قرار بگیرد ممنون می شوم

[="Tahoma"][="Navy"]

سید امین;239604 نوشت:
سلام علیکم
اگر بشود یه مطلب منسجم و خلاصه در مورد درمان این رذیله بیان شود که مورد استفاده ی ما مبتلایان قرار بگیرد ممنون می شوم

باسلام و عرض ادب
می توانید برای جواب خود به پست زیر مراجعه فرمایید:
http://www.askdin.com/thread6121.html[/]

کاری که به نیت جلب توجه و ریا انجام شود آیا گناه دارد و یا فقط ثوابش زایل میشود؟

حمیده هادی;303123 نوشت:
کاری که به نیت جلب توجه و ریا انجام شود آیا گناه دارد و یا فقط ثوابش زایل میشود؟

سلام
ریا علاوه بر اینکه اجر کار را از بین می برد، از گناهان کبیره نیز هست...

[="Tahoma"][="Navy"]

حمیده هادی;303123 نوشت:
کاری که به نیت جلب توجه و ریا انجام شود آیا گناه دارد و یا فقط ثوابش زایل میشود؟

بسمه تعالی
ريا كردن از گناهان هلاك كننده و معاصى كبيره است و آيات و اخبار بر ذمّ آن اتّفاق و هماهنگى دارند، خداى سبحان مى‏ فرمايد:
«فَوَيْلٌ لِلْمُصَلّينَ، الَّذينَ هُمْ عَن صَلاتِهِمْ ساهُونَ، الَّذينَ هُمْ يُراؤُنَ، وَ يَمْنَعُونَ الْماعُونَ» 107: 4 - 7(ماعون، 4 - 7) «واى بر نمازگزاران، كه از نماز خود غافل و سهل انگارند، آنان كه ريا كنند و از زكات دادن باز دارند».
و مى‏ فرمايد:
«فَمَنْ كانَ يَرْجُو لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلا صالِحا وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أحَدا» 18: 110(كهف، 110) «هر كه ديدار پروردگار خويش را اميد دارد، بايد كار كند كارى شايسته و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك قرار ندهد».
و مى‏ فرمايد:«يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ الا قَليلا» 4: 142(نساء، 142) «با مردم ريا مى‏ كنند و جز اندكى خدا را ياد نمى ‏كنند».
و مى ‏فرمايد:
«كَالَّذى يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ» 2: 264(بقره، 264).
«چون كسى كه مال خويش به رياى مردمان انفاق مى‏ كند».
و رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود:«إنّ أخوف ما أخاف عليكم الشّرك الأصغر».
«بيش از هر چيز بر شما از شرك كهين بيم دارم». پرسيدند: شرك كهين چيست؟ فرمود:
«ريا، خداى عز و جل وقتى بندگان را در قيامت جزاى اعمال دهد مى‏ فرمايد: نزد كسانى رويد كه در دنيا براى ايشان ريا مى‏ كرديد و ببينيد كه آيا پاداش شما در نزد آنها هست».
و فرمود: «از جبّ الحزن [چاه اندوه‏] به خدا پناه بريد» گفتند: يا رسول اللّه، جب الحزن چيست؟ فرمود: «واديى است در دوزخ براى قاريان رياكار».
و فرمود: «خداى تعالى مى‏ فرمايد: هر كه عملى و عبادتى كرد و ديگرى را با من شركت داد آن عمل براى آن ديگرى باشد كه من از آن عمل بيزار و از انباز بى‏ نيازم».
و فرمود:«لا يقبل اللّه تعالى عملا فيه مثقال ذرّة من رياء»
«خداى تعالى عملى را كه يك ذره ريا در آن باشد نمى‏ پذيرد».
و فرمود:«إنّ أدنى الرّياء الشّرك»
«اندك ريا شرك است».
و فرمود: «روز قيامت مرائى را ندا كنند: اى نابكار اى غدّار اى ريا كار عمل تو تباه و مزد تو باطل شد، برو و مزد از آن بگير كه كار براى وى كردى».
روزى آن حضرت مى ‏گريست، شخصى پرسيد: چرا مى‏ گرييد؟ فرمود:
«بر امّت خويش از شرك بيمناكم. نه آنكه بت يا آفتاب يا ماه يا سنگى را پرستند و ليكن در اعمال خود ريا كنند».
و فرمود:«سيأتي على النّاس زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا في الدّنيا لا يريدون به ما عند ربّهم، يكون دينهم رياء لا يخالطهم خوف، يعمّهم اللّه بعقاب فيدعونه دعاء الغريق فلا يستجيب لهم».
«زمانى بر مردم خواهد آمد كه براى طمع در دنيا باطنشان پليد و خبيث و ظاهرشان زيبا و نيكو شود و آنچه را كه نزد پروردگارشان است (ثواب الهى) نمى‏ جويند، دينشان رياء است و ترس از خدا در دلشان جاى ندارد، عقاب خداوند همه آنها را فرو مى‏ گيرد و آنگاه همچون كسى كه در حال غرق شدن است خدا را مى‏ خوانند ولى دعاشان را اجابت نكند».
و فرمود:«إنّ الملك ليصعد بعمل العبد مبتهجا به فاذا صعد بحسناته يقول اللّه عزّ و جلّ: اجعلوها في سجّين إنه ليس إيّاى أراد بها».
«فرشته با مسرّت و خوشحالى عمل بنده را بالا مى ‏برد و چون حسنات او را بالا برد خداى عز و جل مى‏ فرمايد: اين اعمال را در سجّين (دفتر بدكاران) گذاريد كه براى من بجا نياورده».
و فرمود: «فرشتگانى كه نگهبانان اعمالند عمل بنده را از روزه و نماز و انفاق و اجتهاد و ورع كه آوازى همچون آواز رعد و درخشندگى مانند روشنى خورشيد دارد به آسمان هفتم بالا مى‏ برند و سه هزار فرشته همراه آن عملند، تا به آسمان هفتم رسند، فرشته‏اى كه بر آسمان هفتم موكّل است مى ‏گويد: بايستيد و اين عمل را بر روى و بر جوارح صاحبش بزنيد، با آن دل او را قفل كنيد، من هر عملى را كه براى خدا نباشد رد و منع مى‏ كنم، مراد صاحب اين عمل خدا نبوده، او مى‏ خواسته نزد فقها رفعتى پيدا كند و در مجالس علما نام او را ياد كنند و آوازه‏اش در شهرها منتشر شود، خداوند مرا امر فرموده كه نگذارم عملش از من در گذرد و به ديگرى برسد، و هر عملى كه خالص براى خدا نباشد رياء است، و خداوند عمل ريا كار را نمى‏ پذيرد».
و فرمود: «فرشتگان نگهبان عمل بنده را از نماز و زكات و روزه و حج و عمره و خلق نيكو و خاموشى و ذكر خداى تعالى بالا مى ‏برند و ملائكه آسمان‏ها آن عمل را مشايعت مى‏ كنند تا از همه حجابها مى‏ گذرد و در پيشگاه خدا مى‏ ايستند و همه گواهى مى‏ دهند كه اين عمل شايسته و با اخلاص است. فرمود: آنگاه خداى تعالى به آنها مى ‏فرمايد: شما نگهبانان عمل بنده من هستيد و من نگهبان دل وى‏ ام، اين عمل را براى من نكرده و در دل نيّتى ديگر داشته پس لعنت من بر او باد، و همه فرشتگان گويند لعنت تو و لعنت ما بر او باد، و آسمان‏ها و هر كه در آسمان‏هاست گويند لعنت خدا بر او باد».
[/]

موضوع قفل شده است