آیا جمله «یا ابا صالح المهدی! ادركنی» ماخذ حدیثی دارد؟
تب‌های اولیه
برای پاسخ به سؤال شما ذكر مقدمهای لازم است . میدانید كه عربها «كنیه» را برای اشخاص به دو جهت نام گذاری میكنند:
1 . به لحاظ نام پسر یا دختر . بر فرض به امید آن كه در آینده فرد مورد نظر، فرزندی پیدا كند كه مثلا نام او را فضل بگذارند، از ابتدای میلاد یا پس از آن، به او اگر مرد باشد كنیه ابوالفضل میدهند و اگر زن باشد كنیه ام الفضل .
2 . به لحاظ دارابودن كمالی از كمالات; مثلا به فردی به لحاظ بندگی زیاد، ابوعبدالله; یابرتری بسیار، ابوالفضل یا خوبی و نیكی افزون، ابا صالح میگویند .
با این توضیح یاد آور میشویم كه «ابا صالح» از كنیههای آقا امام زمان (ع) است و در میان عربها و بادیه نشینها بیشتر شهرت دارد . آنان در توسلات و استغاثههای خود، این نام را وسیله قرار میدهند . (1) محدث نوری مینویسد:
احمد بن محمد بن خالد برقی در كتاب محاسن از ابوبصیر آورده است كه حضرت امام صادق (ع) فرمود: «هر گاه راه را گم كردی، ندا كن: یا ابا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق! رحمكم الله .» (2)
جمله ادركنی (مرا دریاب) سخن استغاثه كننده و فریاد كننده است . بنابراین، كنیه «ابا صالح» در مورد حضرت مهدی (عج) ریشه روایی دارد .
نامها و كنیهها و القاب امام زمان (عج) را در كتب زیر جستجو كنید:
- بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج 51، ص 28 .
- منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ج 2، ص 757 .
- نجم الثاقب، محدث نوری، ص 41 . پی نوشت
1 . نجم الثاقب: ، ص 45، نام پانزدهم .
2 . همان، ص 572 .