چرا در جنگهاي ايران و روم اعراب دوست داشتند ايرانيان پيروز شوند؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا در جنگهاي ايران و روم اعراب دوست داشتند ايرانيان پيروز شوند؟

چرا اعراب جاهلي در جنگهاي ايران و روم دوست داشتند ايران پيروز شود و روم شكست بخورد و حتي با مسلمانان شرط بندي كردند و سوره روم نازل شد كه غلبت الروم ...؟

ابتدا از شما دعوت می کنم به این آدرس سری بزنید و در ادامه در خدمت شما هستم
http://www.askdin.com/showthread.php?t=521

ابن عطیه می گوید : مسلمانان دوست داشتند روم شکست نخورد چرا که مشرکان و یهودیان به سراغ ایران رفتند و خواستند که بساط اسلام را جمع کند. لذا مسلمانان از ایران نگران بودند . ابن عطیه می گوید: انسان دوست دارد دشمن کوچکتر پیروز شود تا پیامد کمتری داشته باشد.[=Calibri][1] و روم دشمن کوچک مسلمانان بود. خسرو پرویز دو نفر را به سراغ پیامبر فرستاد و به حضرت رسول گفتند که کسری یعنی خسرو پرویز کار او را یکسره خواهد کرد. در این جنگ ایران و روم در آغاز ایران به آسیای صغیر و مصر و دمشق و فلسطین حمله کرد و در جنگ دوم ایران و روم در واقع هر دو نابود شدند و از جنگ خسته شده و و مقدمات ضعف آنها فراهم می شد و در شرایطی قرار می گرفتند که بعدها مسلمانان بتوانند وارد سرزمینهای ایران و روم شوند. مسلمانان از دو جهت خوشحال می شدند یکی اینکه به هر حال ایران شکست می خورد و دشمن درجه یک آنها توانایی نابودی آنها را از دست می داد و دیگر اینکه مسلمانان یقین کردند بنابر آنچه در سوره اسراء آمده به اینکه حکومت در اختیار آنان قرار خواهد گرفت. دلیل خوشحالی اعراب مشرک از پیروزی احتمالی ایران این بود که منافع اقتصادی به ایشان می رسید و اینان ترس از دست رفتن منافع اقتصادی خودشان را داشتند. چرا که راه شام و یمن بحران داشت و واسطه گری شرق و غرب کار ایشان بود . در دوره روستینان روم قدرتمند شده بود و نیروی دریایی قوی ای داشت و عرب ها بیمناک شدند . راه شرق عمان به عراق و راه دوم که یمن را به شام وصل می کرد مسیرهای بازرگانی اعراب بود .[=Calibri][2] اعراب به همین خاطر از پیروزی ایران خوشحال شدند. در بعد نظامی هم این ها خوشحال شدند چرا که ماجرای ابرهه و مسیحی کردن یهودیان نجران پیش آمد و ماجرای عثمان باعث شد که عربهای مشرک از قیصر روم نا امید شوند و در عین حال از ایران خاطره منفی نداشتند.


[=&quot][1] - کتاب ابن خلدون، العبر، ج 2 ص 703

[=&quot][2] - اسواق ا لعرب ، ص 15 – 16
موضوع قفل شده است