برتري انسان به فرشته ها تو آيات سوره بقره چطوري اثبات ميشه؟

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
برتري انسان به فرشته ها تو آيات سوره بقره چطوري اثبات ميشه؟

[="navy"]وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿۳۱﴾[/]

[="purple"]و [خدا] همه [معانى] نامها را به آدم آموخت‏سپس آنها را بر فرشتگان عرضه نمود و فرمود اگر راست مى‏گوييد از اسامى اينها به من خبر دهيد (۳۱)
[/]

[="navy"]قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿۳۲﴾[/]

[="purple"]گفتند منزهى تو ما را جز آنچه [خود] به ما آموخته‏اى هيچ دانشى نيست تويى داناى حكيم (۳۲)[/]
[="navy"]
قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿۳۳﴾
[/]

[="purple"]فرمود اى آدم ايشان را از اسامى آنان خبر ده و چون [آدم] ايشان را از اسماءشان خبر داد فرمود آيا به شما نگفتم كه من نهفته آسمانها و زمين را مى‏دانم و آنچه را آشكار مى‏كنيد و آنچه را پنهان مى‏داشتيد مى‏دانم (۳۳)[/]

[="darkgreen"]اينها آيات 31 تا 33 سوره بقرست من هر موقع اين آياتو ميخونم برام اين سوال مطرح ميشه كه : [/]

[="darkred"]تو آيه اول گفته شده(عَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء)يعني خدا اسامي را به انسان آموخت وقتي خداوند از فرشتگان ميخواهد كه ( أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء) فرشتگان در جواب ميگويند مارا علمي نيست جز آنچه تو خود به ما آموخته اي خب در مورد انسان هم كه خداوند فرموده به انسان اسماء را آموختيم پس فرق اين دو مورد چيه؟[/]

[="magenta"]تو هر دو مورد خداونداسامي را بايد مي آموخت پس در اين چند آيه به خاطر چه مزيتي انسان بر فرشتگان برتري ميابد آيا انسان علاوه بر خود اسامي توضيحي از اونها ميده كه خدا به او نگفته بوده ؟[/]

[="navy"]خيلي دوست دارم به جواب اين سوالا برسم از دوستان و كارشناسان ميخوام كمك كنن تا بتونم مفهوم حقيقي اين چند آيرو بفهمم.[/]

با عرض سلام
در مورد اینکه این آیات چگونه فضل انسان را ثابت می کند لازم است به چند آیه قبل اشاره کنیم که در آن ملائک وقتی می خواهند انسان را معرفی کنند وی را موجودی مفسد و خونریز معرفی می کنند که نکته مثبتی در او وجود ندارد و شاید تصورشان این بود که انسان موجودی است ظالم و جاهل که لیاقت خلق شدن را نداشت ولی خداوند در این آیات بر این تصور ملائک خط بطلان کشیده و به آنها خاطر نشان می کند که انسان موجودی است که استعداد یاد گیری اسماء را دارد گر چه شاید این استعداد را به فعلیت نرساند
اما در مورد برتری انسان بر ملائک داشتن این استعداد یاد گیری و لیاقت امانتداری اسماء الهی است که انسان این قدرت و این استعداد را داشت ولی ملائک از داشتن این استعداد محروم بوده و استعداد پذیرش اسماء الهی را نداشتند

موضوع قفل شده است