مسجد قبه الصخره، محل معراج پيامبر (ص) + تصویر

منطقه حرم شريف كه علاوه بر مسجدالاقصی و مسجد صخره با گنبد طلايی اش، صحن ها و ساختمان هايی را پيرامون خود داشته كه مساحت آن مجموعه به 14 هكتار می رسد.
اين منطقه برفراز كوه «موريا» قرار داشته و دارای 14 دروازه است، از جمله دروازه های «اسباط»، «خطه»، شرف الانبياء، «ناظر»، «قطانين»، «مطهره» سلسله، مغربيان، «طلايی» و دروازه جديد. همچنين در اين منطقه اتاق های متعدد، 8 حلقه چاه در صحن مسجد صخره و 17 چاه در حياط مسجدالاقصی و جمعاً 4 گلدسته قراردارد.
مسجد صخره اصولاً به دليل نقشی كه در واقعه اسرا و معراج پيامبر اكرم (ص) و نزول ايشان در اين مسجد دارد، بسيار مورد توجه مسلمانان است. زير گنبد طلايی اين مسجد كه همانا نماد شهر قدس است و بسياری آن را با گنبد مسجدالاقصی اشتباه می كنند، صخره ای موجود است كه اساساً به همين سبب اين مسجد، **صخره** نام گرفته است.

در بخش تحتانی اين صخره كه در سمت جنوبی قرار دارد جای پای مبارك حضرت محمد (ص) ديده می شود كه از همان جا سوار برمركب خود به هفت آسمان عروج نمودند. در عين حال گفته می شود كه محراب موجود در صحن اين مسجد، مكان برگزاری نماز جماعت پيامبر اسلام (ص) با پيامبران ديگر و فرشتگان بوده كه در شب معراج برگزار شد. ضمناً در كنار صخره مقام حضرت خضر (ع) واقع است.

جالب آن كه صخره از همان آغاز ميان زمين و آسمان معلق بود كه البته خود نشانگر معجزه الهی است. اين درحالی است كه عده ای از مسلمانان از بيم سقوط آن، ديواری در پائين آن احداث كرده اند.
طول اين صخره از شمال به جنوب 5/17 و عرض آن از شرق به غرب 5/13 متر و ارتفاع آن يك تا دو متر است. صليبيان در سال 1099 اين مسجد را به كليسا تبديل كرده و مسلخی در آن احداث كردند، اما صلاح الدين ايوبی ، كليسا و مسلخ را ويران ساخت. جلوه های معماری اسلامی در مسجد صخره كاملاً هويدا است و اكثر مورخان متفق هستند كه اين مسجد از زيباترين بناها و آثار تاريخی است.