فرق تقیه و نفاق

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فرق تقیه و نفاق

انسان موجودي اجتماعي است كه همواره در زندگي خويش براي رسيدن به هدف با مشكلات بسياري روبه‏رو است و چه بسا در اين طريق خطراتي نيز او را تهديد كند.
بر همين اساس همواره حفظ جان همراه با التزام و باور به اعتقادات مورد پذيرش بشر بويژه در جوامعي كه دستگاه حاكم با عقايد مورد پذيرش فرد عناد و دشمني دارند اصلي مسلم و معقول بوده است.
اين اصل درباره مسلمانان نيز جاري است، زيرا آنان همواره از ناحيه مشركان كه دين و اعتقادات ديني را سد راه اهداف و مطامع خود مي‏ديده‏اند و نيز حكام جور كه اسلام واقعي را در تعارض با خود مي‏دانسته‏اند مورد تهاجم بوده‏اند.
بر همين اساس تقيه عبارت است از كتمان عقيده باطني براي حفظ جان و سلامت شخصي بدون عدول از عقايد و باورهاي ديني.
مرحوم شيخ مفيد از اعيان و بزرگان شيعه درباره تقيه چنين مي‏گويد:
«التقيه ستر الاعتقاد و مكاتمْ و مكاتمْ المخالفين و ترك مظاهرتهم بما يعقب ضرراً في الدين و الدنيا»(1)
تقيه مستور داشتن اعتقاد باطني و كتمان آن در برابر مخالفان است به جهت ترس و اجتناب از زيان‏هاي دنيوي و ديني.

با توجه به معناي تقيه به روشني مي‏توان دريافت كه تقيه شيوه‏اي است براي اجتناب از انفاق بدون برداشتن اعتقادات.
نفاق عبارت است از:
اظهار ايمان و كتمان كفر در حالي كه تقيه كتمان عقيده براي حفظ جان و اين اصلي است كه همواره مورد پذيرش و عمل عقلا بوده و مي‏باشد.
مسأله تقيه افزون بر پشتوانه عقلي، داراي مبناي قرآني است و در آيات بسياري عمل به تقيه مطرح شده و تقيه به عنوان راهي عقلايي و پسنديده مورد پذيرش قرار گرفته است كه به چند نمونه از آن اشاره مي‏شود:
1. (من كفر بالله من بعده ايمانه الا من اُكراه و قلبه مطمئن بالايمان ولكن من شرح بالكفر صدراً فعليهم غضب من الله و لهم عذاب عظيم).(2)
كساني كه بعد از ايمان كافر شوند - جز آنها كه تحت فشار واقع شده‏اند در حالي كه قلبشان آرام و با ايمان است -
آري، آنها كه سينه خود را براي پذيرش كفر گشوده‏اند، غضب خدا بر آنهاست و عذاب عظيمي در انتظارشان مي‏باشد

2. (لا يتخذ المؤمنون الكافرون اوليأَ مَن دون المؤمنين و من يفعل ذلك فليس من الله في شئ اَلاّان تتقوا منهم تُقَيًْ)(3)
افراد با ايمان نبايد به جاي مؤمنان، كافران را دوست و سرپرست خود قرار دهند و هر كس چنين كند، هيچ رابطه‏اي با خدا ندارد - و پيوند او به كلي از خدا گسسته مي‏شود - مگر اين كه از آنها بپرهيزيد - و به خاطر هدف‏هاي مهم‏تري تقيه كنيد
بسياري از مفسران حتي مفسران اهل‏سنت نيز از اين آيه حكم تقيه را استفاده نموده‏اند.
3. (و قال رجل مؤمن من آل فرعون يكتم ايمانه اتقتلون رَجُلاً ان يقول رَبّي الله)(4)
و مرد مؤمني از آل فرعون كه ايمان خود را پنهان مي‏داشت گفت: آيا مي‏خواهيد مردي را بكشيد به خاطر اينكه مي‏گويد پروردگار من الله است.
امام صادق(ع) مي‏فرمايد: «التقيْ حرز المؤمن(5)
تقيه وسيله حفظ مؤمن است. تقيه به عنوان سپري براي حفظ جان در قرآن كريم و روايات امامان معصوم مطرح است.
امام صادق(ع) در اين زمينه مي‏فرمايد:
«التقيْ تُرس الله في الارض لانّ مؤمن آل فرعون اظهر الاسلام لقتل»
تقيه سپر خداوند در روي زمين است زيرا اگر مؤمن آل فرعون ايمان خود را اظهار مي‏داشت كشته مي‏شد.
در سيره اهل‏بيت(عليهم السلام) نيز استتار و استفاده از تقيه را به عنوان نوعي روش مبارزاتي مشاهده مي‏شود
حركت شبانه پيامبر اسلام(ص) بدون اطلاع از مشركان مكه به مدينه و پنهان شدن آن حضرت در غار ثور و همچنين حركت شبانه امام حسين(ع) از مدينه به مكه و از مكه به سوي كربلا هنگامي - كه مكه سرگرم مناسك حج بودند - نوعي استتار جهت رسيدن به هدف و حفظ جان است.
با توجه به آنچه گفته شد مي‏توان نتيجه گرفت كه تقيه و يا كتمان عقيده براي حفظ جان امري مهم و حياتي است و به عنوان اصل مسلم مورد پذيرش قرآني پيامبران و ائمه(عليهم السلام) قرار گرفته است. اين اصل همواره مورد عمل عقلاي جهان بوده و عمل به آن از ناحيه مسلمانان نيز مطرح شده و اختصاص به شيعه ندارد.

1.تصحيح الاعتقاد، شيخ مفيد، ص 66/
2.سوره نمل، آيه 106/
3.سوره آل‏عمران، آيه 28/
4.سوره غافر، آيه 28/
5.وسائل الشيعه، شيخ حرعاملي، ج 11، باب 24، ص 6؛ مجمع البيان، طبرسي، ج 8، ص 521/

سلام

یه سوال

اگر کسی نخواهد چیزی را کسی بفهمد
(مثلا چیزی یا سوالی کند که ممکن است ادعا تلقی شود و نخواهد چنین ادعایی کند(شخص سائل) )
ایا می تواند تقیه کند و سوالش را به فردی سوم شخص (فرضی) تبدیل کند؟
یا مثلا بخواهد گناه خود را پنهان کند ولی برای انکه بتواند حکش را بداند به شخص فرضی دیگری نسبت دهد؟(ایا این هم تقیه است؟):Gol:

mkk1369;98278 نوشت:
سلام

یه سوال

اگر کسی نخواهد چیزی را کسی بفهمد
(مثلا چیزی یا سوالی کند که ممکن است ادعا تلقی شود و نخواهد چنین ادعایی کند(شخص سائل) )
ایا می تواند تقیه کند و سوالش را به فردی سوم شخص (فرضی) تبدیل کند؟
یا مثلا بخواهد گناه خود را پنهان کند ولی برای انکه بتواند حکش را بداند به شخص فرضی دیگری نسبت دهد؟(ایا این هم تقیه است؟):gol:


با سلام وتشکر
با توجه به تعریف تقیه که جناب طاها این گونه بیان داشتند :
تقيه عبارت است از كتمان عقيده باطني براي حفظ جان و سلامت شخصي بدون عدول از عقايد و باورهاي ديني.
آن چه که از کلام شما بر می آید توریه است که از نظر شرعی مانعی ندارد.
موضوع قفل شده است