راههای شناخت امام
تبهای اولیه
شناخت امام از دو راه امكان پذير است:
الف ـ پيامبر گرامي به فرمان خدا بر امامت فردي معين تصريح كند؛
ب ـ امام پيشين بر امامت امام بعدي تصريح كند.
امامت پيشوايان دوازدهگانة شيعه از هر دو راه ثابت شده است.
هم پيامبر طبق روايات بر امامت آنان تصريح كرده است، و هم هر يك از ائمه، امام بعد از خويش را معرفي نمودهاست.
در اين باره حديثی را يادآور ميشويم (براي آگاهي از ساير روايات، به كتب حديث مانند اصول كافي، كفايه الأثر؛ اثبات الهداه، منتخب الأثر و غيره رجوع شود.):
پيامبر گرامي(ص) تنها به نصب علي(ع) اكتفا نكرد، بلكه يادآور شد كه پس از وي امامان دوازدهگانهاي خواهند آمد كه عزت دين و اسلام به واسطة آنها تحقق خواهد پذيرفت،
چنانكه فرمود: «لا يزال الدّين منيعاً ألي أثني عشر خليفه» و به نقل ديگر فرمود: «لا يزال الإسلام عزيزاً إلي إثني عشر خليفه». گفتني است كه روايات دالّ بر وجود خلفاي دوازدهگانه، در معتبرترين کتب اهل سنت نيز آمدهاست (صحيح بخاري، 9/81؛ صحيح مسلم، 6/3 كتاب الأماره مسند احمد، 5/86 و 108؛ مستدرك حاكم: 3/18...).
مسلماً اين دوازده خليفه كه عزت اسلام منوط به وجود آنان شمرده شدهاست، جز بر امامان دوازدهگانه شيعه قابل انطباق نسيت.
زيرا نه خلفاي اموي ماية عزت دين بودند و نه خلفاي عباسي، و نه اين عدد بر آنان قبال تطبيق است.