افانت تنقذ من فی النار ، یعنی شفاعت بی شفاعت!!
تبهای اولیه
طبق آیه 19 سوره زمر، افانت تنقذ من فی النار، یعنی که اصلا بحث شفاعت را نمی توان پذیرفت. چرا که اگر کسی مومن است دیگر جایش بهشت است و نیازی به شفاعت ندارد . اما آنکه جهنمی هست ، که طبق این آیه نمی توان از جهنم خارجش کرد. پس شفاعت دیگر جایی ندارد. همه می دانند که انسان نه بهشتی و نه جهنمی نداریم . بین این دو که نمی تواند باشد . یا بهشتی یا جهنمی . اگر بهشتی که شفاعت لازم نیست اگر جهنمی شد که دیگر در آتش است و نمی تواند کسی او را شفاعت کند پس بحث شفاعت را نباید پذیرفت.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
دوست گرامی جناب هیوا
ببخشید برای اینکه فعلا زیاد حرف نزنم خلاصه عرض می کنم. پس اون آیاتی که در اونها به شفاعت و اذن به اون سخن گفته شده چی کار کنیم؟
باتشکر - یاعلی
بسمه تعالی
آنکه جهنمی هست ، که طبق این آیه نمی توان از جهنم خارجش کرد. پس شفاعت دیگر جایی ندارد
و همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم مىشويد اين امرى است حتمى و قطعى بر پروردگارت! سپس آنها را كه تقوا پيشه كردند از آن رهايى مىبخشيم و ظالمان را- در حالى كه (از ضعف و ذلّت) به زانو درآمدهاند- در آن رها مىسازيم.
همه می دانند که انسان نه بهشتی و نه جهنمی نداریم . بین این دو که نمی تواند باشد . یا بهشتی یا جهنمی .
نظر قرآن بر خلاف نظر شماست. قرآن می گوید عده ای نه بهشتی هستند و نه جهنمی بلكه آنها در جائی به نام اعراف و در جایگاهی میان بهشت و دوزخ هستند.
در ميان بهشتيان و دوزخيان حجاب و فاصلهاى قرار دارد كه اعراف ناميده مىشود و بر اين اعراف، مردانى هستند كه هر يك از دوزخيان و بهشتيان را به سيمايشان مىشناسند و بهشتيان را صدا مىزنند كه درود خدا بر شما باد، اينان هنوز داخل در بهشت نشدهاند، در حالى كه اميد آن را دارند. اينان، زمانى كه چشمشان به دوزخيان مىافتد مىگويند: اين مردان، مردانى از دوزخيان را كه از سيمايشان آنها را مىشناسند صدا مىزنند و مىگويند: ديديد كه گردآورى شما از مال و ثروت و زن و فرزند و تكبرهاى شما به حالتان سودى نداد؟ آيا اينها كه در اعراف هستند، همانها نيستند كه شما سوگند ياد كرديد كه رحمت خدا هرگز شامل حالشان نخواهد شد؟ در اين وقت خداوند به آنان مىفرمايد: داخل بهشت شويد كه نه ترسى داريد و نه غمناك مىشويد
پس بحث شفاعت را نباید پذیرفت.
ولی آیات قرآن می گوید شفاعت را باید پذیرفت
چه كسى است نزد او شفاعت كند مگر به اذن او
هيچ شفاعت كنندهاى جز به اذن او شفيع نتواند شد
آنها هرگز نمىتوانند شفاعتى داشته باشند مگر كسى كه نزد خداوند رحمان عهد و پيمانى دارد.
در آن روز، شفاعت هيچكس سودى نمىبخشد، جز كسى كه خداوند رحمان به او اجازه داده و از گفتار او راضى است
خداوند همه اعمال امروز و آينده و گذشته آنها را مىداند و آنها جز براى كسى كه خدا از او خشنود است شفاعت نمىكنند و از ترس او بيمناكند.
هيچ شفاعتى نزد او جز براى كسانى كه به آنان اذن داده شود سودى ندارد و در آن روز همه در اضطرابند تا زمانى كه اين نگرانى از دلهاى آنها زايل گردد و فرمان از ناحيه او صادر شود در اين هنگام گروهى از كسانى كه گناهكاران، آنان را شافعين در روز قيامت مىدانستند از گروه ديگرى مىپرسند خداوند در اين باره چه فرمود؟ آنها مىگويند: حق را بيان فرموده است و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه.
همچنین برای اطلاع از بعضی از روایات در مورد شفاعت رجوع كنید به شرح مسلم نووي؛ ج3، ص35. باب اثبات شفاعت و خارج كردن موحدين از آتش.
(أَ فَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذابِ أَ فَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النَّارِ)
جمله" حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذابِ" (فرمان عذاب الهى در باره او محقق شده) اشاره به آياتى همچون آيه 85 سوره ص است كه در باره شيطان و پيروانش مىگويد: لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ:" بطور مسلم دوزخ را از تو و از پيروان تو پر خواهم كرد"! بديهى است قطعى شدن فرمان عذاب در باره اين گروه جنبه اجبارى نداشته، بلكه به خاطر اعمالى است كه مرتكب شدهاند، و اصرارى است كه در ظلم و فساد و گناه داشتهاند، به گونهاى كه روح ايمان و تشخيص براى هميشه در آنان مرده، و وجود آنان يكپارچه وجود جهنمى شده! و از اينجا روشن مىشود جمله" أَ فَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النَّارِ":" آيا تو مىتوانى كسى را كه در دل آتش است نجات دهى"؟ اشاره لطيفى به اين حقيقت است كه دوزخى بودن آنان آن قدر مسلم است كه گويى هم اكنون در دل آتشند، و مىدانيم چنين كسانى كه تمام راههاى ارتباطى خود را با خدا بريدهاند راه نجاتى ندارند، حتى پيغمبر اسلام ص با اينكه" رحمة للعالمين" است، نمىتواند آنان را از عذاب رهايى بخشد.
این آیه درباره کافران است اما مومنان در آیه بعد وضعیتشان مشخص شده است
ولى كسانى كه تقواى الهى پيشه كردند غرفههايى در بهشت از آن آنها است كه بر فراز آنها غرفههاى ديگرى بنا شده" (لكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِها غُرَفٌ).
وشفاعت برای مومنانی استکه در اعمالشان کمبودی وجود دارد که این کمبود با شفاعت جبران می شود
با سلام خدمت همه دوستان حق جو
جناب هيوا قبلا سوالهاي بهتري طرح مي كردند !
شما كه مي خواهيد شفاعت را رد كنيد چرا صحنه قيامت را به هم مي ريزيد ؟
طبق نظرات همه مسلمانان قبل از اينكه انسانها به بهشت يا جهنم بروند قيامتي خواهد بود و به حساب همه انسانها رسيدگي مي شود .
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَه وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَه (زلزال 7-8)
بعد از حسابرسي جايگاه هر كسي مشخص مي شود .
اينجاست كه شفاعت شفيعان به كار مي آيد و برخي از گناهكاران كه استحقاق شفاعت دارند مورد شفاعت قرار ميگيرند .
در ضمن اين كه فكر مي كنيد هركس وارد جهنم شد در آن خالد و ابدي خواهد بود نيز فكريست بي پايه و اساس.
چرا كه تعداد كساني كه در جهنم براي هميشه باقي خواهند ماند بسيار اندكند و جمعيت زيادي از اهالي جهنم پس از تنبيه شدن به سوي بهشت باز خواهند گشت .
اميد كه با فهم صحيح مباحث قرآني به آنها عمل كنيم تا در سراي آخرت سر بلند باشيم .
موفق باشيد :Gol::Gol::Gol: