چرا امام حسن (ع) از کوزه زهر آلود آب نوشید و چرا امام رضا (ع) انگور زهر آلود خوردند؟

سلام دوسته من
سوال جالب خوبی داشین و با این همه استدلال که کرده فکر کنم خودت هم جوابش هم می دونی و برای بالا بردن اطلاعات ما این سوال رو پرسیدی باید گفت که روایت هست قبل شهادت امام علی بعضی از بزرگاه شهادت امام علی را به دست ابن ملجم می دانستن که که از زبان پیامبر شنیده بودن یا خودشون از کرماتشون این رو فهمیدن (گفته پیامبر به ابن ملجم شقی ترین انسانها کسی هست که ریش علی را از خون پیشانی اون خضاب(رنگین)کند) و به نزد امام علی رفتن و در خواست مجازات ابن ملجم شدن وامام علی این گفته معروف رو گفت که من کسی قصاص قبل از عمل نمی کنم و از اینکه چرا خودت جلوی اون رو نمی گیری فرمودن بر ما افتخار است مرگ با اطلاع که به این معناس که ما از علم غیب اگاه هستیم ولی از اون سوء استفاده نمی کنیم و فقط در راه اهداف خدا از اون استفاده می کنیم که نمونش رو در نهج البلاغه می بینیم که امام در مورد خلافت با ابن عباس درد دل می کنه و دلیل سکوت خود رو می گه
پس می توان گفت این یه امتحان الهی برای هر مومن بالا مقامه که افتخاری برای او به حساب می یاد
از این اینکه منبع نیوردم معذرت می خوام ولی احادیث معروفن و به راحتی منابعش در می یاد و نهج البلاغه هم دم دست هست شاید این طوری کسی که پی گیری کنه بیشتر از اونی که من می دونم بفهمم

سلام
فکر کنم تند رفتی بحث دوست داشتن نیست، اینکه امام میدونستند توسط ابن ملجم شهید میشن شکی نیست
چون حکمتش و پاسخ قاطعی نداشتی نبایددوستمون رو زیر سوال ببری، بهترین راه حل اینه که از کارشناسان دین بخایم که پاسخ بدن.

ائمه معصومین همانند مردم عادی زندگی می کنند یعنی با روند و روال طبیعی حاکم برجهان .
این چنین نیست که در زند گی روز مره خود دائم از علم غیب و معجزه استفاده کنند.
اگر قرار بر این بود دیگر نه مسلمان واقعی مشخص می شد نه منافق، نه جنگی پیش می آمد ونه شهادتی، نه هیچ مشکل و سختی برای مسلمانان پیش می امد چون همه ی کار ها رابا معجزه انجام می دادند.
بعد ممکن بود یکی مثل شما پیدا بشه اشکال بگیره؛این چه مذهبیه که همه کار هاش رو با چشم بندی و جبر و...... پیش برده

با سلام

توجه داشته باشید که برای ائمه (ع) این امکان وجود دارد که گاهی اوقات مثل حضرت خضر (ع) رفتار کنند. یعنی بنا به مصالحی، دست به اقداماتی بزنند که برای ما قابل بررسی نیست. همانطور که حضرت موسی (ع) تحمل رفتارهای به ظاهر گناه آلود حضرت خضر (ع) را نداشت (سوراخ کردن کشتی، کشتن پسربچه، و غیره).

ولی کلاً تفاوتی نمی کند. یعنی حتی اگر امام (ع) نمی دانسته که قرار است کشته شود، باز هم این منافاتی با امامت او نداشت. زیرا همانطور که دوستمان اشاره کردند، علم غیب به اذن خداوند در اختیار امام قرار دارد، و اگر لازم باشد، خداوند این اذن را به امام نمی دهد تا مسئله ای که خودش می خواهد اتفاق بیافتد.

البته این را در نظر داشته باشید که امام ضد خواست خداوند کاری نمی کند، پس اگر امام می دانست، باز هم آن طور که خداوند تعیین کرده رفتار می کرد.

همانطور که گفتم، هر دو حالت هیچ خللی در اعتقادات شیعی ایجاد نمی کنند.

با تشکر فراوان
یا حق