ثار الله
تب‌های اولیه
ثار الله
گاهي بعضي از مسيحيان مي‌گويند: اگر ما، مسيح(ع) را «ابن الله» مي‌گوييم؛درست مانند آن است كه شما به امام حسين(ع) ثارالله و ابن ثاره (خون خدا و فرزند خون خدا)1 مي‌گوييد و يا در پاره‌اي از روايات به علي(ع) يدالله اطلاق شده است.
ولي بايد گفت:
اولاً: اين اشتباه بزرگي است كه بعضي «ثار» را «خون» معني كرده‌اند، زيرا ثار هيچ گاه در لغت عرب به معني خون نيامده است بلكه به معني«خون‌بها» است،(در لغت عرب، به خون «دم» اطلاق مي‌شود.»
بنابراين«ثارالله» يعني: اي كسي كه خون بهاي تو متعلق به خداست و او خون بهاي تو را مي‌گيرد، يعني تو متعلق به يك خانواده نيستي كه خون بهاي تو را رئيس خانواده بگيرد و نيز متعلق به يك قبيله نيستي كه خون بهاي تو را رئيس قبيله بگيرد . تو متعلق به جهان انسانيت و بشريت مي‌باشي، تو متعلق به عالم هستي و ذات پاك خدايي، بنابراين خون بهاي تو را او بايد بگيرد، و همچنين تو فرزند علي ابن ابيطالب هستي كه شهيد راه خدا بود و خونبهاي او را نيز بايد بگيرد.
ثانياً: اگر در عبارتي در مورد مردان خدا تعبير مثلاً به يدالله شود قطعاً يك نوع تشبيه و كنايه و مجاز است، ولي آيا هيچ مسيحي واقعي حاضر است ابن الله بودن مسيح را يك نوع مجاز و كنايه بداند مسلماً چنين نيست زيرا منابع اصيل مسيحيت ابن را به عنوان «فرزند حقيقي» مي‌شمرند و مي‌گويند: این صفت مخصوص مسيح(ع) است نه غير او.
و اين كه در بعضي از نوشته‌هاي سطحي تبليغاتي مسيحي ديده مي‌شود كه ابن الله را به صورت كنايه و تشبيه گرفته‌اند بيشتر جنبه‌ي عوام فريبي دارد، براي روشن شدن اين مطلب عبارت زير را كه نويسنده‌ي كتاب قاموس مقدس در واژه‌ي خدا(صفحه‌ي 345) آورده با دقت توجه كنيد:
1- زيارت عاشورا
2- تفسير نمونه، ج4، ص 229