جمع بندی امام زمان (عج) از ظهور تا قیام

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
امام زمان (عج) از ظهور تا قیام

با سلام
میگویند که قیام امام زمان عج در محرم هست ولی ظهور ایشان در همان 23 رمضان بعد از صیحه آسمانی بنده چند سوال داشتم در مورد فعالیت ها و علمکرد امام زمان عج از ظهور تا قیام
1- ایشان بعد از ظهور چکار میکنند آیا از همان اول کاملا آشکارا تبلیغ میکنند برای جذب یاران؟ یا مثلا شهر مکه رو در اختیار میگیرند؟
2- با توجه به ظهور ایشان چرا از رمضان تا محرم طول میکشد که ایشان آماده قیام شوند؟ مگر مردم به سرعت خود را به یاری ایشان نمی رسانند؟
3- بنده خواندم که ایشان مدتی مدینه میروند بعد سپاه سفیانی به دنبال ایشان می آید و ایشان به سمت مکه میاد و اون حادثه خسف بیدا برای سپاهیان سفیانی اتفاق می افتد اما آیا فعالیت های شاخص دیگری امام عج انجام میدهند در این مدت از ظهور تا قیام؟
مثلا مناظره با اهل سنت؟ مناظره با بزرگان ادیان و ...؟ دعوت کل عالم به طوری که ایشان و دعوتشان را بشناسند؟ و...

با احترام@};-@};-@};-

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"]
[/TD]


کارشناس بحث: استاد مشکور

[TD][/TD]

جوجه اردک زشت;1027098 نوشت:
با سلام
میگویند که قیام امام زمان عج در محرم هست ولی ظهور ایشان در همان 23 رمضان بعد از صیحه آسمانی بنده چند سوال داشتم در مورد فعالیت ها و علمکرد امام زمان عج از ظهور تا قیام
1- ایشان بعد از ظهور چکار میکنند آیا از همان اول کاملا آشکارا تبلیغ میکنند برای جذب یاران؟ یا مثلا شهر مکه رو در اختیار میگیرند؟
2- با توجه به ظهور ایشان چرا از رمضان تا محرم طول میکشد که ایشان آماده قیام شوند؟ مگر مردم به سرعت خود را به یاری ایشان نمی رسانند؟
3- بنده خواندم که ایشان مدتی مدینه میروند بعد سپاه سفیانی به دنبال ایشان می آید و ایشان به سمت مکه میاد و اون حادثه خسف بیدا برای سپاهیان سفیانی اتفاق می افتد اما آیا فعالیت های شاخص دیگری امام عج انجام میدهند در این مدت از ظهور تا قیام؟
مثلا مناظره با اهل سنت؟ مناظره با بزرگان ادیان و ...؟ دعوت کل عالم به طوری که ایشان و دعوتشان را بشناسند؟ و...

با احترام


با سلام و احترام@};-

مقدمتاً چنانکه شما نیز اشاره کردید امام عصر (عجل الله فرجه)٬ بعد از صحیه و ندای آسمانی در شب جمعه٬ ۲۳ ماه مبارک رمضان(شب قدر)٬ "ظهور" میفرمایند. و بعد از حدود "سه ماه و نیم" و در روز شنبه٬ عاشورای (دهم) ماه محرم در مکه مکرمه و از کنار کعبه٬ مابین رکن و مقام (رکن یمانی و مقام اسماعیل)، "قیام" ٬ میفرمایند و پرچم و رایۀ خویش را برای آغاز حکومت جهانی ٬ علنی میفرمایند. بنابراین، بین ظهور و قیام امام عصر، فاصله زمانی در حدود سه ماه و نیم٬ وجود دارد. در این میان، در احادیث معتبر از پنج نشانه حتمی ظهور (یمانی، سفیانی، ندای آسمانی، قتل نفس زکیه و خسف بیداء) به صورت ویژه و مستقل سخن به میان آمده است.(1) اهمیت این پنج نشانه‌ را می‌توان هم از تعدد روایات مربوط به آن‌ها و هم از جداسازی و بیان این نشانه‌ها به شکل مستقل دریافت.(2) این قبیل احادیث در باره نشانه های ظهور، دلالت بر این دارد که ظهور امام مهدی (علیه‌السلام)، متوقف بر نشانه های حتمی است که باید به وقوع بپیوندد. طبق روایت، ندای آسمانی، برای اثبات اینکه امام مهدی، از طرف خداوند متعال، برگزیده و فرستاده شده است و خروج سفیانی به عنوان دشمن اصلی امام، به جنگ میان حق و باطل، اشاره دارد. خروج یمانی، به ضرورت وجود قوا و لشکر جبهه حق و نصرت در ظهور امام مهدی، اشاره دارد و شهادت نفس زکیه، به طغیان حکومت و نظام ناصبی و دشمن اهل بیت در کشور حجاز (عربستان)، اشاره می کند. و خسف بیداء و فرورفتن لشکر سفیانی در زمین در منطقه بیداء در بین مکه و مدینه، نشانگر صحت پیشگویی و صدق خبر پیامبر و بیانگر این است که حکومت جهانی امام مهدی، ادامه حکومت رسول الله و اتمام رسالت پیامبر اسلام، می باشد.(3) در این مجال، در پاسخ به سؤالات شما گفتنی است:

1- از روایات مربوط به نشانه های حتمی ظهور می توان دریافت که حضرت از همان آغاز ظهور و پس از تحقق نشانه های حتمی ظهور، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. البته با توجه به تحقق نشانه های حتمی که حکم اتمام حجت بر جهانیان را دارد دیگر چیزی برای مخفی ماندن نمی ماند. طبق روایات، ظهور حضرت مهدی (عجل لله فرجه) منوط به خروج سفیانی و صیحه آسمانی٬ معرفی شده است. با این ندا ٬ نام و نسب و برحق بودن حضرت مهدی و پیروانش برای جهانیان اعلان می شود و مردم از زمان ظهور آگاه می شوند.(4) همچنین در روایات گفته شده؛ تمام اهل زمین، ندای آسمانی را می‌شنوند، و نیز هر قوم و گروه ندا را به زبان خودشان می شنوند. فلذا وقتی همه جهانیان، حضرت مهدی را به وسیله آن ندا با نام و نسب می شناسد. دیگر ٬ جایی برای عذر و بهانه باقی نمی ماند که اگر ما واقعا می دانستیم او حجت خداوند است٬ از او پیروی می کردیم.(5) بر این اساس، گرچه نشانه های حتمی(علی الخصوص، ندای آسمانی) خود بمنزله اتمام حجت هستند اما با این وجود یاران جبهه حق، در این فاصله از زمان ظهور تا زمان قیام، به دعوت و تبلیغ اقوام و گروه ها و ملل جهان و پیروان ادیان برای پیوستن به جبهه حق می پردازند تا هیچ عذر و بهانه ای برای احدی باقی نماند.
و اما در خصوص خود حضرت گفته شده امام عصر، بعد از ندای آسمانی و در فاصله بین ظهور و قیام، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. در حدیثی از امام سجاد، بر این موضوع، اشاره شده است: «... فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْیَانِیُّ اخْتَفَى الْمَهْدِیُّ ثُمَّ یَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِکَ؛ ... هنگامیکه سفیانی در ماه رجب خروج کرد، حضرت مهدی مخفی خواهند شد و سپس در ماه محرم، خروج و قیام خواهند فرمود.»(6) و نیز از امام باقر در ضمن روایت معتبری نقل شده است: «... وَ یَبْعَثُ السُّفْیَانِیُّ بَعْثاً إِلَى الْمَدِینَةِ فَیَنْفَرُ الْمَهْدِیُّ مِنْهَا إِلَى مَکَّةَ فَیَبْلُغُ أَمِیرَ جَیْشِ السُّفْیَانِیِّ أَنَّ الْمَهْدِیَّ قَدْ خَرَجَ إِلَى مَکَّةَ فَیَبْعَثُ جَیْشاً عَلَى أَثَرِهِ فَلَا یُدْرِکُهُ حَتَّى یَدْخُلَ مَکَّةَ خائِفاً یَتَرَقَّبُ عَلَى سُنَّةِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ... ؛ ... و سفیانی سپاهی را به سوی مدینه می‌فرستد و امام مهدی (عجل الله فرجه) از مدینه به مکه پناه می‌‌برد... به فرمانده سپاه سفیانی خبر می‌رسد که حضرت به مکه رفته است پس سپاه را به دنبال حضرت می‌فرستد اما به حضرت دست نمی‌یابند تا اینکه حضرت طبق سنت حضرت موسی نگران و مضطرب وارد مکه می‌شوند... .»(7) بنابراین، این گونه روایات، نشان میدهد که حضرت بعد از ندای آسمانی و ماه رمضان، فعالیت های محدودی و نیمه علنی دارند و به همین خاطر است، که لشکر سفیانی بعد از اطلاع از مکان حضرت و فعالیت های نیمه علنی وی، به قصد دستگیری و پایان دادن به حکومت حق، به سمت مدینه، گسیل میشوند. و طبیعتا، در این مدت حدود چهار ماهه و فاصله بین ظهور و قیام، شیعیان، از طریق افرادی چون، یمانی و نفس زکیه به عنوان سفیران امام عصر با ایشان، در ارتباط خواهند بود.(8) بنابراین، از این دسته احادیث، استنباط میشود که بعد از صیحه آسمانی و خروج سفیانی، امام عصر، مثل دوران غیبت صغری، نواب خاصی خواهند داشت که به عنوان نماینده به مکه می فرستند و پیام امام زمان را می رسانند.(9)

2- چون نشانه های حتمی ظهور از خروج سفیانی و حرکت یمانی از یمن و سید خراسانی از مسیر خراسان و عراق در یک ماه اتفاق می افتد و در مسیر حرکت، علاوه بر بُعد مسافت با دشواری های بسیاری از قبیل دعوت و تبلیغ مردم و حتی درگیری با مخالفان و جریانات حامی سفیانی همراه است، از اینرو تا رسیدن یاران به مکه برای همراهی با امام و آغاز قیام به مدتی زمان نیاز است، گفتنی است: در زمان "قیام" حضرت، از کنار خانه خدا، حداقل ۳۱۳ نفر از یاران خاص ایشان٬ در کنار وی خواهند بود. اما بعد از قیام و اعلام آغاز "خروج" برای اقامه حکومت جهانی اسلامی٬ ایشان منتظر می مانند که تعداد یاران و حلقه دوم اصحاب٬ به ۱۰ هزار نفر برسد و آنگاه "خروج" خویش را از مکه برای فتح جهان٬ آغاز میفرمایند.(10)

3- بعید نیست، بعد از تحقق نشانه های قطعی ظهور و ندای آسمانی که اتمام حجتی بر همه جهانیان و آغاز ظهور حضرت است، در حدفاصل زمان ظهور تا قیام، افراد و گروه های بسیاری از فرق و مذاهب و ادیان و ملل جهان که طالب حقیقت هستند خودشان را به حضرت می رسانند تا از نزدیک نشانه ها و حجت های عینی بیشتری از منجی حهان ببینند و به حضرت ایمان بیاورند و امام (علیه السلام) بر اساس رسالتی که دارند، حضرت نیز برای اتمام حجت، از هر روشی برای تبلیغ و دعوت افراد و گروه ها و جریانات یا مستقیم و یا از طریق نمایندگانشان، دریغ نمی ورزند. و در این میان چه بسا محافل و جلساتی با بزرگان ادیان جهان و فرق و مذاهب اسلامی برای گفتگو و مناظره نیز برپا شود.

موفق باشید ...@};-

پی نوشت ها:
1. شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۰.
2. پژوهشی پیرامون علائم حتمی ظهور، مهدی پور، صص ۲۱- ۲۲ و ۴۸-۴۹.
3. کورانی، الیمانیون قادمون، ص ۱۱۵-۱۱۶.
4. عبدلله بن ابی یعفور از امام جعفر صادق (علیه السلام) می پرسد: «مراد از « صوت » چیست؟ آیا مراد ٬ همان ندا دهنده است؟ امام فرمود: نعم و به یعرف صاحب هذا الامر. بله و به وسیله آن ٬ صاحب این امر شناخته می شود.»، نعمانی، الغیبۀ، ص ۲۵۸.

5. مفضل بن عمر از امام جعفر صادق روایت می کند که فرمود: «… و ینادی باسمه و کنیته و نسبه و یکثر ذلک علی افواه المحقین و المبطلین و الموافقین و المخالفین لتلزمهم الحجة بمعرفتهم به… ؛ به اسم و کنیه و نسب حضرت ندا داده می شود و این مطلب ٬ دهان به دهان بین اهل حق و باطل و موافقان و مخالفان می چرخد تا حجت را بر آنان در شناختن او تمام کند.» مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳.
6. مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۳.
7. نعمانی، الغیبۀ، ص۲۸۰. و مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۳۸.
8. کورانی، الیمانیون قادمون، ص ۱۲۷.

9. بنقل از سایت پاسخگویی پرسمان، از ظهور تا قیام، با کمی تغییر و تصرف.
10. همان.

مشکور;1027190 نوشت:
1- از روایات مربوط به نشانه های حتمی ظهور می توان دریافت که حضرت از همان آغاز ظهور و پس از تحقق نشانه های حتمی ظهور، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. البته با توجه به تحقق نشانه های حتمی که حکم اتمام حجت بر جهانیان را دارد دیگر چیزی برای مخفی ماندن نمی ماند. طبق روایات، ظهور حضرت مهدی (عجل لله فرجه) منوط به خروج سفیانی و صیحه آسمانی٬ معرفی شده است. با این ندا ٬ نام و نسب و برحق بودن حضرت مهدی و پیروانش برای جهانیان اعلان می شود و مردم از زمان ظهور آگاه می شوند.(4) همچنین در روایات گفته شده؛ تمام اهل زمین، ندای آسمانی را می‌شنوند، و نیز هر قوم و گروه ندا را به زبان خودشان می شنوند. فلذا وقتی همه جهانیان، حضرت مهدی را به وسیله آن ندا با نام و نسب می شناسد. دیگر ٬ جایی برای عذر و بهانه باقی نمی ماند که اگر ما واقعا می دانستیم او حجت خداوند است٬ از او پیروی می کردیم.(5) بر این اساس، گرچه نشانه های حتمی(علی الخصوص، ندای آسمانی) خود بمنزله اتمام حجت هستند اما با این وجود یاران جبهه حق، در این فاصله از زمان ظهور تا زمان قیام، به دعوت و تبلیغ اقوام و گروه ها و ملل جهان و پیروان ادیان برای پیوستن به جبهه حق می پردازند تا هیچ عذر و بهانه ای برای احدی باقی نماند.
و اما در خصوص خود حضرت گفته شده امام عصر، بعد از ندای آسمانی و در فاصله بین ظهور و قیام، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. در حدیثی از امام سجاد، بر این موضوع، اشاره شده است: «... فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْیَانِیُّ اخْتَفَى الْمَهْدِیُّ ثُمَّ یَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِکَ؛ ... هنگامیکه سفیانی در ماه رجب خروج کرد، حضرت مهدی مخفی خواهند شد و سپس در ماه محرم، خروج و قیام خواهند فرمود.»(6) و نیز از امام باقر در ضمن روایت معتبری نقل شده است: «... وَ یَبْعَثُ السُّفْیَانِیُّ بَعْثاً إِلَى الْمَدِینَةِ فَیَنْفَرُ الْمَهْدِیُّ مِنْهَا إِلَى مَکَّةَ فَیَبْلُغُ أَمِیرَ جَیْشِ السُّفْیَانِیِّ أَنَّ الْمَهْدِیَّ قَدْ خَرَجَ إِلَى مَکَّةَ فَیَبْعَثُ جَیْشاً عَلَى أَثَرِهِ فَلَا یُدْرِکُهُ حَتَّى یَدْخُلَ مَکَّةَ خائِفاً یَتَرَقَّبُ عَلَى سُنَّةِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ... ؛ ... و سفیانی سپاهی را به سوی مدینه می‌فرستد و امام مهدی (عجل الله فرجه) از مدینه به مکه پناه می‌‌برد... به فرمانده سپاه سفیانی خبر می‌رسد که حضرت به مکه رفته است پس سپاه را به دنبال حضرت می‌فرستد اما به حضرت دست نمی‌یابند تا اینکه حضرت طبق سنت حضرت موسی نگران و مضطرب وارد مکه می‌شوند... .»(7) بنابراین، این گونه روایات، نشان میدهد که حضرت بعد از ندای آسمانی و ماه رمضان، فعالیت های محدودی و نیمه علنی دارند و به همین خاطر است، که لشکر سفیانی بعد از اطلاع از مکان حضرت و فعالیت های نیمه علنی وی، به قصد دستگیری و پایان دادن به حکومت حق، به سمت مدینه، گسیل میشوند. و طبیعتا، در این مدت حدود چهار ماهه و فاصله بین ظهور و قیام، شیعیان، از طریق افرادی چون، یمانی و نفس زکیه به عنوان سفیران امام عصر با ایشان، در ارتباط خواهند بود.(8) بنابراین، از این دسته احادیث، استنباط میشود که بعد از صیحه آسمانی و خروج سفیانی، امام عصر، مثل دوران غیبت صغری، نواب خاصی خواهند داشت که به عنوان نماینده به مکه می فرستند و پیام امام زمان را می رسانند.(9)

با سلام خدمت استاد گرامی
ببخشید که چند وقتی هست با سوال هام مزاحمتون میشم@};-
ببینید وقتی صیحه اتفاق می افتد قاعدتا چون رخداد فوق العاده واضح و محیر العقولی هست همه عالم احتمالا در جستجوی امام زمان میافتند چرا؟ خوب مشخص هست دیگه میخوان ببین این مهدی(عج) که گفته شده کی هست خب اگر امام زمان آشکار نباشن یا نیمه علنی کار کنند این یکجورایی نقض غرض هست از یک طرف میگید بیام برای بیعت از یک طرف وقتی جستجو میکنیم نیستید؟( این قاعدتا حرف مردم خواهد بود)
اما جنبه دوم بحث:
اگر امام کاملا علنی از از زمان ظهور شروع به فعلیت کنند چی؟ حکومت آن زمان مکه یا دشمن ایشان است که ظاهر با وجود قتل نفس زکیه اینطور است و قاعدتا به جنگ مقابله به امام میپردازد بنابرین امام یا باید مخفی شوند یا باید همان اول ظهور بجنگد. اگر حکومت آن زمان مکه خواهان امام باشد خب ایشان همان اول حکومت را تشکیل میدهند
بعد سوم مسئله:
اگر امام بعد از ظهور فعالیت نیمه علنی داشته باشند با مفهوم ظهور منافات دارد ظهور یعنی علنی فعالیت کردن دیگه ظهوری که باز نائب بخوان داشته باشند دیگر چه صیغه ای هست؟

بنابرین سوالی برای بنده ایجاد شده که آخه مگر میشه ایشان ظهور کنند ولی همان موقع قیام نکند
از شما چ پنهان بنده قبل از اینکه متوجه بشم امام در زمان صیحه ظهور میکنند گمانم این بود ایشان همان محرم ظهور میکنند و بلافاصله با 313 نفر شروع به قیام میکنند و احتمالا به سرعت شهر مکه را تحت اختیار
میگیرند.

مشکور;1027190 نوشت:
3- بعید نیست، بعد از تحقق نشانه های قطعی ظهور و ندای آسمانی که اتمام حجتی بر همه جهانیان و آغاز ظهور حضرت است، در حدفاصل زمان ظهور تا قیام، افراد و گروه های بسیاری از فرق و مذاهب و ادیان و ملل جهان که طالب حقیقت هستند خودشان را به حضرت می رسانند تا از نزدیک نشانه ها و حجت های عینی بیشتری از منجی حهان ببینند و به حضرت ایمان بیاورند و امام (علیه السلام) بر اساس رسالتی که دارند، حضرت نیز برای اتمام حجت، از هر روشی برای تبلیغ و دعوت افراد و گروه ها و جریانات یا مستقیم و یا از طریق نمایندگانشان، دریغ نمی ورزند. و در این میان چه بسا محافل و جلساتی با بزرگان ادیان جهان و فرق و مذاهب اسلامی برای گفتگو و مناظره نیز برپا شود.

بنده هم احتمالات را میدانم میخواستم ببینم روایاتی در این موارد هست یا خیر وگرنه احتمالات که معلوم هست
ممنونم@};-

جوجه اردک زشت;1027219 نوشت:
با سلام خدمت استاد گرامی
ببخشید که چند وقتی هست با سوال هام مزاحمتون میشم
ببینید وقتی صیحه اتفاق می افتد قاعدتا چون رخداد فوق العاده واضح و محیر العقولی هست همه عالم احتمالا در جستجوی امام زمان میافتند چرا؟ خوب مشخص هست دیگه میخوان ببین این مهدی(عج) که گفته شده کی هست خب اگر امام زمان آشکار نباشن یا نیمه علنی کار کنند این یکجورایی نقض غرض هست از یک طرف میگید بیام برای بیعت از یک طرف وقتی جستجو میکنیم نیستید؟( این قاعدتا حرف مردم خواهد بود)
اما جنبه دوم بحث:
اگر امام کاملا علنی از از زمان ظهور شروع به فعلیت کنند چی؟ حکومت آن زمان مکه یا دشمن ایشان است که ظاهر با وجود قتل نفس زکیه اینطور است و قاعدتا به جنگ مقابله به امام میپردازد بنابرین امام یا باید مخفی شوند یا باید همان اول ظهور بجنگد. اگر حکومت آن زمان مکه خواهان امام باشد خب ایشان همان اول حکومت را تشکیل میدهند
بعد سوم مسئله:
اگر امام بعد از ظهور فعالیت نیمه علنی داشته باشند با مفهوم ظهور منافات دارد ظهور یعنی علنی فعالیت کردن دیگه ظهوری که باز نائب بخوان داشته باشند دیگر چه صیغه ای هست؟

سلام مجدد

مقصود از اینکه گفتیم حضرت بعد از ظهور و در حد فاصل ظهور تا قیام، فعالیت علنی محدود و کمی دارند بخاطر رعایت جانب احتیاط است، خصوصاً چنانکه در روایات آمده پس از خروج سفیانی، و تلاش او برای یافتن و کشتن حضرت و ناتمام گذاشتن رسالت حضرت را در دستور کار دارند، فلذا رعایت جانب احتیاط بیشتری لازم است. اما این بدان معنا نیست که افراد و گروه های مختلفی که از اقصی نقاط جهان و از ملل و ادیان و مذاهب گوناگون برای دیدار و شناخت و گفتگو با امام عصر (عجل الله فرجه) می آیند امکان دیدار برایشان فراهم نمی شود. بلکه از طرق مختلف یا با حضور خود امام در محل اقامت آنها و یا از طریق راهنمایی و وساطت نمایندگان و امناء حضرت، اسباب و زمینه دیدار و گفتگو با حضرت فراهم می شود، اینکه گفته شده شرایط دوران آغازین ظهور، همانند دوران غیبت صغری است به این معناست که حضرت نواب و نمایندگان خاصی را برای تبلیغ و دعوت مردم، رتق و فتق برخی امور و فراهم آوردن مقدمات قیام به اقصی نقاط بلاد اسلامی گسیل می دارند، نه اینکه شرایط دیدار حضرت همانند دوران غیبت صغری باشد.

بعبارتی بعنوان مثال، می توان شرایط دوران حدفاصل ظهور تا قیام را همانند دوران برخی امامان معصوم (علیهم السلام) در دوران خلافت عباسیون دانست که در بین مردم ظهور داشتند اما بدلیل حساست ها و سختگیری های دستگاه خلافت، دیدار با مشتاقان و طالبان معرفت با احتیاط بیشتر و رعایت تدابیر و تمهیداتی انجام می شد.

جوجه اردک زشت;1027219 نوشت:
بنابرین سوالی برای بنده ایجاد شده که آخه مگر میشه ایشان ظهور کنند ولی همان موقع قیام نکند
از شما چ پنهان بنده قبل از اینکه متوجه بشم امام در زمان صیحه ظهور میکنند گمانم این بود ایشان همان محرم ظهور میکنند و بلافاصله با 313 نفر شروع به قیام میکنند و احتمالا به سرعت شهر مکه را تحت اختیار
میگیرند.

روایات موثق و معتبری که بیانش گذشت حاکی از اختلاف چند ماهه زمان ظهور (در 23 ماه مبارک) و زمان قیام (دهم ماه محرم) است. البته دیدگاه دیگری نیز در همین رابطه مطرح است که بر اساس روایات، برخی معتقدند بین ظهور و قیام حضرت اختلافی وجود ندارد که البته در این بحث، با توجه به صراحت و شفافیت روایاتی که گویای دیدگاه اول است، ابتنای بحث را بر دیدگاه اول قرار دادیم.

جوجه اردک زشت;1027219 نوشت:
بنده هم احتمالات را میدانم میخواستم ببینم روایاتی در این موارد هست یا خیر وگرنه احتمالات که معلوم هست
ممنونم

در روایات مربوط به مقطع ظهور، بطور صریح در این خصوص چیزی بیان نشده البته شاید این روایت تا حدود زیادی مؤید احتمالاتی باشد که بیان شد. در روایتی امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «قائم (عجل الله فرجه) به دیوار کعبه تکیه داده و مردم جهان را مخاطب قرار می دهد و می فرماید: هر کس بخواهد آدم و شیث را ببیند، اینک منم آدم و شیث، هر کس بخواهد نوح و سام را ببیند، اینک منم نوح و سام، هر کس بخواهد ابراهیم و اسماعیل را ببیند، اینک منم ابراهیم و اسماعیل، هر کس بخواهد موسی و یوشع را ببیند، منم موسی و یوشع، هر کس بخواهد عیسی و شمعون را ببیند، منم عیسی و شمعون، ‌هر کس بخواهد محمد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) را ببیند، منم محمد و علی (علیهماالسلام)، هر کس بخواهد حسن و حسین را ببیند، منم حسن و حسین، هر کس بخواهد امامان از اولاد حسین (علیه السلام) را ببیند، منم آن امامان معصوم از نسل پاک حسین ،‌اینک سخنان مرا گوش کنید تا شما را از آن چه شنیده و می دانید و آن چه تا کنون نشنیده و نمی دانید، خبر دهم... .»(1) و این سخنان در ادامه همان ندای آسمانی است چنانکه امام صادق (علیه السلام) در این زمینه می فرماید: هنگامی که مهدی (عجل الله فرجه) ظهور کند به کعبه تکیه می زند و می گوید: «بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین» سپس خود را معرفی می نماید که: من بقیه الله، من خلیفه الله و حجت الهی در میان شما هستم. در آن حال هر کسی به او سلام می کند، می گوید: السلام علیک یا بقیه الله.»(2)

از این روایات، بویژه روایت اول می توان فهمید وقتی حضرت در ندای آسمانی، خود را اینگونه به جهانیان معرفی می کند، بدون شک، مشتاقان و طالبان حق و حقیقت و رهپویان راه انبیاء عظام الهی و عدالت جویان که برای دیدار منجی عالم بشریت ثانیه شماری می کردند از اقصی نقاط جهان رهسپار مکه معظمه می شوند تا ضمن دیدار و شناخت حضرت با او بیعت کنند، همچنین علمای ادیان و مذاهب گوناگون برای تصدیق سخنانی که از طریق ندای آسمانی شنیده اند و مباحثه و مناظره با او راهی مکه معظمه می شوند.

پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، ج۵۳،ص۹.
2. غیبت، فضل بن شاذان، بنقل از مقاله شاخصه های امام مهدی، حجت الاسلام مهران آدرویش.

سلام

مشکور;1027276 نوشت:
بعبارتی بعنوان مثال، می توان شرایط دوران حدفاصل ظهور تا قیام را همانند دوران برخی امامان معصوم (علیهم السلام) در دوران خلافت عباسیون دانست که در بین مردم ظهور داشتند اما بدلیل حساست ها و سختگیری های دستگاه خلافت، دیدار با مشتاقان و طالبان معرفت با احتیاط بیشتر و رعایت تدابیر و تمهیداتی انجام می شد.

در زمان اهل بیت حداقل مکان اهل بیت معلوم بود اما اینطور که میگید ظاهرا محل زندگی امام معلوم نیست در این دوران ظهور تا قیام !
بنده حرفم اینه اگر معلوم باشه امام جا هستند خوب حاکم همان منطقه یا به امام میپیوندد یا میجنگد اگر معلوم نباشد هم که این باز حالت غیبت دارد نه ظهور

مشکور;1027276 نوشت:
روایات موثق و معتبری که بیانش گذشت حاکی از اختلاف چند ماهه زمان ظهور (در 23 ماه مبارک) و زمان قیام (دهم ماه محرم) است. البته دیدگاه دیگری نیز در همین رابطه مطرح است که بر اساس روایات، برخی معتقدند بین ظهور و قیام حضرت اختلافی وجود ندارد که البته در این بحث، با توجه به صراحت و شفافیت روایاتی که گویای دیدگاه اول است، ابتنای بحث را بر دیدگاه اول قرار دادیم.

آخه ما 5 نشانه حتمی برای ظهور داریم اینطور که این دیدگاه میگه خسف بیدا و قتل نفس زکیه ظاهرا میفته برای بعد از ظهور و قبل قیام
آخه این چه نشانه ای هست که بعد از ظهور اتفاق می افتد؟
اول باید نشانه باشد بعد ظهور

جوجه اردک زشت;1027827 نوشت:
در زمان اهل بیت حداقل مکان اهل بیت معلوم بود اما اینطور که میگید ظاهرا محل زندگی امام معلوم نیست در این دوران ظهور تا قیام !
بنده حرفم اینه اگر معلوم باشه امام جا هستند خوب حاکم همان منطقه یا به امام میپیوندد یا میجنگد اگر معلوم نباشد هم که این باز حالت غیبت دارد نه ظهور

سلام مجدد
طبق روایات حضرت حجت (عجل الله فرجه) از مکه معظمه ظهور کرده و برنامه فراهم کردن مقدمات ظهور را آغاز می کند و در این مدت تا زمان قیام، مکان ایشان مخفی و پوشیده بر مؤمنان و منتظران و حق جویان نیست و از طرق مختلف طالبان و منتظران موفق به دیدار حضرت می شوند لکن برای حفظ جان حضرت از خطر دشمنان، خصوصاً خطر سفیانی با تدبیر و تمهیدات بیشتری گام برمی دارند. در نتیجه بعد از ظهور، مکان حضرت معلوم است اما گاهی به اقتضاء احساس خطر و تهدیداتی که مشاهده و احساس می شود مکانشان را تغییر داده و یا به شهر دیگری جابجا می شوند.

جوجه اردک زشت;1027827 نوشت:
آخه ما 5 نشانه حتمی برای ظهور داریم اینطور که این دیدگاه میگه خسف بیدا و قتل نفس زکیه ظاهرا میفته برای بعد از ظهور و قبل قیام
آخه این چه نشانه ای هست که بعد از ظهور اتفاق می افتد؟
اول باید نشانه باشد بعد ظهور

در رفع این اشکال و ابهام می توان گفت: ظهور یک دوره است تا زمان قیام (از 23 ماه رمضان تا 10 محرم الحرام) نه یک روز و یک لحظه و آن، که نشانه های حتمی آن (5 نشانه) از قبل و بعد آن شروع می شود تا اتمام حجتی بر همگان باشد. فلذا برخی نشانه ها قبل از شروع ظهور جلوه گری می کنند مانند خروج سفیانی از شام و خروج یمانی از یمن و با صیحه آسمانی و اعلام ظهور توسط حضرت از کنار خانه خدا، اصل ظهور آغاز می شود و پس از آن، سفیانی که از ظهور حضرت مطلع می شود سپاهی را بطرف مکه و برای کشتن امام عصر گسیل می دارد که در نزدیکی مکه دچار حادثه خسف بیداء می شوند و در نهایت بعنوان آخرین نشانه ظهور و اتمام حجت نهایی تا قیام جهانی حضرت، سید حسنی (نفس زکیه) 15 روز قبل از قیام به شهادت می رسد. چنانکه شیخ مفید (ره) از امام باقر (علیه السلام) روایت می کند که فرمود: «فاصله بین قتل نفس زکیه و ظهور قائم (ع) بیش از پانزده شبانه روز زیادتر نیست.» از روایتی استفاده می‌شود که او نماینده امام مهدی (عجل الله فرجه) است که از طرف آن حضرت مأموریت یافته پیام آن حضرت را در مسجد الحرام به مردم اعلان کند. وی پس از انجام این مأموریت توسط دشمنان حضرت به شهادت می‌رسد.

جمع بندی

 

پرسش:
گفته شده: «قیام امام زمان (عجل الله فرجه) در محرم رخ میدهد ولی ظهور ایشان کمی قبل تر در 23 ماه رمضان، بعد از صیحه آسمانی،» در مورد فعالیت ها و علمکرد امام زمان (علیه السلام) از ظهور تا قیام سؤالاتی مطرح می شود:
1- ایشان بعد از ظهور چکار میکنند آیا از همان اول کاملا آشکارا تبلیغ میکنند؟ یا ابتداءاً شهر مکه را در اختیار میگیرند؟
2- چرا ظهور ایشان از ماه رمضان تا دهم محرم طول میکشد؛ مگر مردم به سرعت خود را به یاری ایشان نمی رسانند؟
3- گفته شده، ایشان، مدتی به مدینه میروند وقتی سپاه سفیانی به دنبال ایشان می آید، ایشان به سمت مکه حرکت می کند و آنگاه حادثه خسف بیدا برای سپاهیان سفیانی اتفاق می افتد. آیا حضرت در مدت ظهور تا قیام فعالیت های شاخص دیگری انجام میدهند؟ مثلا مناظره با اهل سنت؟ مناظره با بزرگان ادیان و ...؟ دعوت و تبلیغ جهانیان؟
4- بر اساس این دیدگاه (تفاوت ظهور و قیام) ظاهراً دو نشانه خسف بیدا و قتل نفس زکیه بعد از ظهور و قبل قیام اتفاق می افتد مگر نباید نشانه های ظهور قبل از آن رخ بدهند؟

 

پاسخ:
مقدمتاً چنانکه شما نیز اشاره کردید امام عصر (عجل الله فرجه)٬ بعد از صحیه و ندای آسمانی در شب جمعه٬ 23 ماه مبارک رمضان(شب قدر)٬ "ظهور" میفرمایند. و بعد از حدود "سه ماه و نیم" و در روز شنبه٬ عاشورای (دهم) ماه محرم در مکه مکرمه و از کنار کعبه٬ مابین رکن و مقام (رکن یمانی و مقام اسماعیل)، "قیام" ٬ میفرمایند و پرچم و رایۀ خویش را برای آغاز حکومت جهانی ٬ علنی میفرمایند. بنابراین، بین ظهور و قیام امام عصر، فاصله زمانی در حدود سه ماه و نیم٬ وجود دارد. ناگفته نماند در این خصوص دو دیدگاه مطرح است 1. بین ظهور و قیام تفاوت زمانی وجود دارد. 2. برخی نیز معتقدند بین ظهور و قیام حضرت اختلافی وجود ندارد. در این بحث، با توجه به صراحت روایات دسته اول، ابتنای بحث را بر دیدگاه اول قرار دادیم. در این میان، در احادیث معتبر از پنج نشانه حتمی ظهور (یمانی، سفیانی، ندای آسمانی، قتل نفس زکیه و خسف بیداء) به صورت ویژه و مستقل سخن به میان آمده است.(1) اهمیت این پنج نشانه‌ را می‌توان هم از تعدد روایات مربوط به آن‌ها و هم از جداسازی و بیان این نشانه‌ها به شکل مستقل دریافت.(2) این قبیل احادیث در باره نشانه های ظهور، دلالت بر این دارد که ظهور امام مهدی (علیه‌السلام)، متوقف بر نشانه های حتمی است که باید به وقوع بپیوندد.

در این مجال، در پاسخ به سؤالات شما گفتنی است:
1- از روایات مربوط به نشانه های حتمی ظهور می توان دریافت که حضرت از همان آغاز ظهور و پس از تحقق نشانه های حتمی ظهور، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. البته با توجه به تحقق نشانه های حتمی که حکم اتمام حجت بر جهانیان را دارد دیگر چیزی برای مخفی ماندن نمی ماند. البته طبق روایات، ظهور حضرت مهدی (عجل الله فرجه) منوط به خروج سفیانی و صیحه آسمانی٬ معرفی شده است. با این ندا ٬ نام و نسب و برحق بودن حضرت مهدی و پیروانش برای جهانیان اعلان می شود و مردم از زمان ظهور آگاه می شوند.(3) همچنین در روایات گفته شده؛ تمام اهل زمین، ندای آسمانی را می‌شنوند، و نیز هر قوم و گروه ندا را به زبان خودشان می شنوند. فلذا وقتی همه جهانیان، حضرت مهدی را به وسیله آن ندا با نام و نسب می شناسد. دیگر ٬ جایی برای عذر و بهانه باقی نمی ماند که اگر ما واقعا می دانستیم او حجت خداوند است٬ از او پیروی می کردیم.(4) بر این اساس، گرچه نشانه های حتمی(علی الخصوص، ندای آسمانی) خود بمنزله اتمام حجت هستند اما با این وجود یاران جبهه حق، در این فاصله از زمان ظهور تا زمان قیام، به دعوت و تبلیغ اقوام و گروه ها و ملل جهان و پیروان ادیان برای پیوستن به جبهه حق می پردازند تا هیچ عذر و بهانه ای برای احدی باقی نماند. و اما در خصوص خود حضرت گفته شده امام عصر، بعد از ندای آسمانی و در فاصله بین ظهور و قیام، اندک فعالیت نیمه علنی دارند. (5) و نیز از امام باقر در ضمن روایت معتبری نقل شده است: «... و سفیانی سپاهی را به سوی مدینه می‌فرستد و امام مهدی (عجل الله فرجه) از مدینه به مکه پناه می‌‌برد... به فرمانده سپاه سفیانی خبر می‌رسد که حضرت به مکه رفته است پس سپاه را به دنبال حضرت می‌فرستد اما به حضرت دست نمی‌یابند تا اینکه حضرت طبق سنت حضرت موسی نگران و مضطرب وارد مکه می‌شوند... .»(6)
بنابراین، این گونه روایات، نشان میدهد که حضرت بعد از ندای آسمانی و ماه رمضان، فعالیت های محدود و نیمه علنی دارند و البته این نحوه فعالیت، بیشتر بخاطر رعایت جانب احتیاط است، بعبارتی برای حفظ جان حضرت از خطر دشمنان، خصوصاً خطر سفیانی لازم است با تدبیر و تمهیدات بیشتری گام بردارند. در نتیجه بعد از ظهور، مکان حضرت معلوم است اما گاهی به اقتضاء احساس خطر و تهدیداتی که مشاهده و احساس می شود مکانشان را تغییر داده و یا به شهر دیگری جابجا می شوند. فلذا شرایط اقتضا می کند، در این مدت حدود چهار ماهه؛ فاصله بین ظهور و قیام، شیعیان، از طریق نمایندگان و یاران خاص، با ایشان، در ارتباط باشند.(7) بنابراین، امام عصر، مثل دوران غیبت صغری، نواب خاصی خواهند داشت که به عنوان نماینده به مکه می فرستند و پیام امام زمان را می رسانند.(8) البته این مطلب بدان معناست که حضرت، نواب و نمایندگان خاصی را برای تبلیغ و دعوت مردم، رتق و فتق برخی امور و فراهم آوردن مقدمات قیام به اقصی نقاط بلاد اسلامی گسیل می دارند، نه اینکه شرایط دوران ظهور و امکان دیدار با حضرت، عیناً همانند شرایط دوران غیبت صغری باشد.

2- چون نشانه های حتمی ظهور از خروج سفیانی و حرکت یمانی از یمن و سید خراسانی از مسیر خراسان و عراق در یک ماه اتفاق می افتد و در مسیر حرکت، علاوه بر بُعد مسافت با دشواری های بسیاری از قبیل دعوت و تبلیغ مردم و حتی درگیری با مخالفان و جریانات حامی سفیانی همراه است، از اینرو تا رسیدن یاران به مکه برای همراهی با امام و آغاز قیام به مدتی زمان نیاز است، گفتنی است: در زمان "قیام" حضرت، از کنار خانه خدا، حداقل 313 نفر از یاران خاص ایشان٬ در کنار وی خواهند بود. اما بعد از قیام و اعلام آغاز "خروج" برای اقامه حکومت جهانی اسلامی٬ ایشان منتظر می مانند که تعداد یاران و حلقه دوم اصحاب٬ به ۱۰ هزار نفر برسد و آنگاه "خروج" خویش را از مکه برای فتح جهان٬ آغاز میفرمایند.(9)

3- بعید نیست، بعد از تحقق نشانه های قطعی ظهور و ندای آسمانی که اتمام حجتی بر همه جهانیان و آغاز ظهور حضرت است، در حدفاصل زمان ظهور تا قیام، افراد و گروه های بسیاری از فرق و مذاهب و ادیان و ملل جهان که طالب حقیقت هستند خودشان را به حضرت می رسانند تا از نزدیک نشانه ها و حجت های عینی بیشتری از منجی حهان ببینند تا به حضرت ایمان بیاورند و امام (علیه السلام) نیز بمنظور اتمام حجت، از ارائه حجت و نشانه های بیشتر دریغ نمی ورزند. و در این میان چه بسا محافل و جلساتی با بزرگان ادیان جهان و فرق و مذاهب اسلامی برای گفتگو و مناظره نیز برپا شود. البته در روایات مربوط به مقطع ظهور، بطور صریح در این خصوص چیزی بیان نشده البته شاید این روایت، تا حدود زیادی مؤید احتمالاتی باشد که بیان شد. در روایتی امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «قائم (عجل الله فرجه) به دیوار کعبه تکیه داده و مردم جهان را مخاطب قرار می دهد و می فرماید: هر کس بخواهد آدم و شیث را ببیند، اینک منم آدم و شیث، هر کس بخواهد نوح و سام را ببیند، اینک منم نوح و سام، ..... هر کس بخواهد محمد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) را ببیند، منم محمد و علی (علیهماالسلام)، هر کس بخواهد حسن و حسین را ببیند، منم حسن و حسین، هر کس بخواهد امامان از اولاد حسین (علیه السلام) را ببیند، منم آن امامان معصوم از نسل پاک حسین ،‌اینک سخنان مرا گوش کنید تا شما را از آن چه شنیده و می دانید و آن چه تا کنون نشنیده و نمی دانید، خبر دهم... .»(10) و این سخنان در ادامه همان ندای آسمانی است.(11)

4- در رفع این اشکال و ابهام می توان گفت: ظهور یک دوره است تا زمان قیام (از 23 ماه رمضان تا 10 محرم الحرام) نه یک روز و یک لحظه و آن، از این رو، نشانه های حتمی (5 نشانه) از قبل و بعد آن شروع می شود تا اتمام حجتی بر همگان باشد. فلذا برخی نشانه ها قبل از شروع ظهور جلوه گری می کنند مانند خروج سفیانی از شام و خروج یمانی از یمن و با صیحه آسمانی و اعلام ظهور توسط حضرت از کنار خانه خدا، اصل ظهور آغاز می شود و پس از آن، سفیانی که از ظهور حضرت مطلع می شود سپاهی را بطرف مکه و برای کشتن امام عصر گسیل می دارد که در نزدیکی مکه دچار حادثه خسف بیداء می شوند و در نهایت بعنوان آخرین نشانه ظهور و اتمام حجت نهایی تا قیام جهانی حضرت، سید حسنی (نفس زکیه) 15 روز قبل از قیام قائم به شهادت می رسد. چنانکه شیخ صدوق با ذکر سند از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که: «بین قیام قائم آل محمد (عجل الله فرجه) و کشتن نفس زکیه تنها پانزده شب فاصله خواهد بود.»(12)

پی نوشت ها:
1. شیخ صدوق، کمال الدین، مترجم: کمره ای، کتابفروشی اسلامیه، تهران، 1377، ج 2، ص 650.
2. مهدی پور، علی اکبر، پژوهشی پیرامون علائم حتمی ظهور، نورالكتاب: ضامن آهو، مشهد، ۱۳۸۹، صص 21- 22و 48-49.
3. عبدلله بن ابی یعفور از امام جعفر صادق (علیه السلام) می پرسد: «مراد از « صوت » چیست؟ آیا مراد ٬ همان ندا دهنده است؟ امام فرمود: نعم و به یعرف صاحب هذا الامر. بله و به وسیله آن ٬ صاحب این امر شناخته می شود.»، نعمانی، الغیبۀ، نشر صدوق، تهران، 1376، ص 258.
4. مفضل بن عمر از امام جعفر صادق روایت می کند که فرمود: «… و ینادی باسمه و کنیته و نسبه و یکثر ذلک علی افواه المحقین و المبطلین و الموافقین و المخالفین لتلزمهم الحجة بمعرفتهم به… ؛ به اسم و کنیه و نسب حضرت ندا داده می شود و این مطلب ٬ دهان به دهان بین اهل حق و باطل و موافقان و مخالفان می چرخد تا حجت را بر آنان در شناختن او تمام کند.» مجلسی، بحارالانوار، دار احیاء التراث العربی، بیروت - لبنان، بی تا، ج 53، ص 3.
5. در حدیثی از امام سجاد، بر این موضوع، اشاره شده است: «... فَإِذَا ظَهَرَ السُّفْیَانِیُّ اخْتَفَى الْمَهْدِیُّ ثُمَّ یَخْرُجُ بَعْدَ ذَلِکَ؛ ... هنگامیکه سفیانی در ماه رجب خروج کرد، حضرت مهدی مخفی خواهند شد و سپس در ماه محرم، خروج و قیام خواهند فرمود.»، مجلسی، بحارالانوار، پیشین، ج 52، ص 213.
6. «... وَ یَبْعَثُ السُّفْیَانِیُّ بَعْثاً إِلَى الْمَدِینَةِ فَیَنْفَرُ الْمَهْدِیُّ مِنْهَا إِلَى مَکَّةَ فَیَبْلُغُ أَمِیرَ جَیْشِ السُّفْیَانِیِّ أَنَّ الْمَهْدِیَّ قَدْ خَرَجَ إِلَى مَکَّةَ فَیَبْعَثُ جَیْشاً عَلَى أَثَرِهِ فَلَا یُدْرِکُهُ حَتَّى یَدْخُلَ مَکَّةَ خائِفاً یَتَرَقَّبُ عَلَى سُنَّةِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ...»، نعمانی، الغیبۀ، پیشین، ص 280. و مجلسی، بحارالانوار، پیشین، ج 52، ص 238.
7. کورانی، الیمانیون قادمون، نشر معروف، قم، 1394، ص 127.
8. بنقل از سایت پاسخگویی پرسمان، از ظهور تا قیام، با کمی تغییر و تصرف.
9. همان.
10. بحارالانوار، ج 53، پیشین، ص 9.
11. چنانکه امام صادق (علیه السلام) در این زمینه می فرماید: «هنگامی که مهدی (عجل الله فرجه) ظهور کند به کعبه تکیه می زند و می گوید: «بقیه الله خیر لکم ان کنتم مومنین» سپس خود را معرفی می نماید که: من بقیه الله، من خلیفه الله و حجت الهی در میان شما هستم. در آن حال هر کسی به او سلام می کند، می گوید: السلام علیک یا بقیه الله.»، غیبت، فضل بن شاذان، صدرایی خویی، بی جا، بی تا، بنقل از مقاله شاخصه های امام مهدی، حجت الاسلام مهران آدرویش.
12. لَیسَ بَینَ قِیامِ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَینَ قَتْلِ النَّفْسِ الزَّکیةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَیلَةً؛ کمال الدین و اتمام النعمه، پیشین، ج 2، ص 649.

موضوع قفل شده است