جمع بندی شخصیت و زندگی شیخ صدوق (ره)

سلام علیکم
ضمن دعا برای قبول طاعات و عبادات و آروزی هر چه بیشتر استفاده کردن از شبهای قدر
برخی از سوالها در تاپیک های مختلفی در همین سایت پاسخ داده شده است. اگر لطف کنید تاپیک های مورد نظر را مطالعه بفرمائید اگر باز پرسشی ماند خدمتتان هستم

جمع بندی:

پرسش:

داستان تولد شیخ صدوق و دعای امام زمان چیست؟داستان تازه بودن بدن ایشان پس از هزار سال چیست؟ایشان چه شخصیتی داشته است؟

پاسخ:

در مورد تولد شیخ صدوق نقل شده که پدر شیخ صدوق نامه‌اى به امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف)نوشت و با واسطه به حسين بن روح رساندتا اين نامه را به حضرت برساند. پس از سه روز خبر رسید که حضرت(علیه السلام) براى ابن بابويه دعا کرد و فرمود در آينده نزديک خداوند به او فرزندى خواهد داد که منشاء برکات زيادى خواهد شد.(1) شیخ طوسی در کتاب غيبت، درباره تولد صدوق چنين نگاشته است: بسيار از بزرگان قم نقل کرده‌اند که على بن حسين بن بابويه با دخترعموى خود ازدواج کرد ولى از وى صاحب فرزند نشد. نامه‌اى به حسین بن روح نوشت که از حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) بخواهد تا براى او دعا کند که خداوند به او فرزند عطا فرمايد از حضرت جواب آمد که از اين همسر صاحب فرزند نمى‌شوى ولى بزودى با کنیزی ديلمى ازدواج خواهى کرد که خداوند از او دو فرزند فقیه به تو خواهد داد.(2) به ایـن ترتیب عنایت الهى شامل حال وى شده و به دعاى حضرت حجت (علیه‌السلام) در سـال 306ه.ق متولد شد. ایشان به زودی توانست یکی از علمای بزرگ زمان خود شود. آوازه‌ی علمی ایشان باعث شد تا در سال 347 هـ.ق، به تقاضاى رکـن الدوله دیلمى (یکی از امرای آل بویه) در رى، اقـامت و به رهبـرى علمـى و مذهبـى شیعیـان عصربپـردازد.(3) در منابع متعددی از مناظرات این عالم بزرگ شیعی در مجلس رکن الدوله با ملحدین و مخالفین مذهب شیعه یاد شده است. ثمره علمی شیخ صدوق، 300 کتاب بود، هنگام‌ حضور ایشان در شهری به نام ایلاق‌، حدود سال‌ 368ق‌ به‌ گفته خودش‌ بالغ‌ بر 245 تألیف‌ داشته‌ است‌.(4)که همه آنها به دست ما نرسیده است. نجاشی در فهرست خویش حدود 200 اثر وی را می‌آورد که در شاخه‌های مختلف علوم دینی و همه آنها ارزشمندند و از زمان تألیف تاکنون مورد استفاده علماء بوده است،(4) البته بسیاری از آثار او به دست ما نرسیده استکمال الدین، علل الشرایع، عیون اخبار الرضا (علیه السلام)، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، المقنع از جمله آنهاست. معروفترین و مهمترین کتاب ایشان«من لایحضره الفقیه» است که یکی از کتب اربعه شیعه به شمار می آید. ایشان در سال381ق با بیش از هفتاد سال سن درگذشت و در شهر ری دفن شد که مقبره ایشان امروزه به قبرستان ابن بابویه معروف است. پس از مدتی این مکان به محلی زراعی تبدیل شد اما در زمان فتحعلی شاه قاجار در سال1238 هجری سیل عظیمی تمامی اراضی مزروعی را فراگرفت که بر اثر آن سردابی ظاهر شد و در آن جسدی را مشاهده کردند که تمام اعضای بدن آن سالم و تازه بوده و با صورتی نیکو آرمیده بود! ایشان ناخنهای یک دست را گرفته و ناخن دست دیگر را نگرفته بود. بدن چنان سالم و تازه بود که چنین به نظر می‌آمد که تازه از حمام بیرون آمده است و فقط رشته‌های نخ پوسیده کفن که از هم گسسته شده بود در اطراف جسد بر روی خاک ریخته بود! با تفحص و بررسی‌های انجام شده در سرداب، متوجه لوح و سنگ قبری می‌شوند که بر روی آن چنین نوشته شده است: هذا المرقد العالم الکامل المحدث، ثقة المحدثین، صدوق الطایفه، ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی. سرانجام فتحعلی شاه دستور می دهد تا بقعه ای زیبا بر سر مزار ایشان ساخته شود.(5)

منابع:

1. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، نجف، 1350ق، ج3، ص154

2. شیخ طوسی‌، محمد، الغیبة، با مقدمه آقابزرگ‌ تهرانی‌، نجف‌، 1323ق‌، ص188

3.شوشتری‌، قاضی‌ نورالله‌، مجالس‌ المؤمنین‌، تهران‌، 1375ق‌، ج2، ص325

4.شیخ صدوق، محمد، من‌ لایحضره‌ الفقیه‌، به‌ کوشش‌ حسن‌ موسوی‌ خرسان‌، بیروت‌، 1401ق‌، ج1، ص2-3

5.خوانساری، روضات الجنات، ، اسماعیلیان قم، بی تا، ج 6 ص 140؛ تنکابنی، قصص العلماء، اسلامیه، تهران، 1364ش، ص 396