جمع بندی احساس می کنم آداب معاشرت بلد نیستم!

تب‌های اولیه

24 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
احساس می کنم آداب معاشرت بلد نیستم!

یاهو

سلام و عرض ادب

من اداب معاشرت بلد نیستم
لطفا اگر کتابی میشناسید یا هرچی که به نکات کاملا جزیی هم اشاره کنه معرفی کنید(یعنی مفصل همه چی رو وضیح بده)
مثلا در جمع یکسری تفکرات غلط دارم که باعث رفتارهای اشتباه میشه ....اینها باعث میشه دیگران از من فرار میکنن
یاعزت نفسم میاد پایین.....و دیگران فکر میکنن شاید من ختر بدی هستم یا اسکیزوفرنم و ...
یکی از اشتباهاتم رو خودم پیدا کردم یکیش بیش مسولیت دهی به خود یعنی مسولیت اینکه دیگران چه فکر و چه کاری میکنند رو به خودم میدم !!!!
دومیش این هست که زیاد به مردم نگاه میکردم و همه چیو به خودم ربط میدادم !

من اصلا نمیدونم تو کدوم موضع چه فکری باید داشته باشم !!!

خب هرکس باید اینجور چیزهارو از مادر و پدرش یاد میگرفت ولی من مادرم خودش بلد نیست

خیلی ممنون

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"]
[/TD]


کارشناس بحث: استاد امیـد

[TD][/TD]

اپولونیوس;1023599 نوشت:
اداب معاشرت

سلام
قواعد اصلی آداب معاشرت بسیار ساده است. این قوانین عبارتند از فرهنگ سخن گفتن، خوشرویی و فروتنی، ظاهر پاکیزه و تسلط روی احساسات و عواطف. هدف این قوانینِ ساده، ساختنِ یک زندگیِ بهتر است. این قوانین باعث یک احترامِ دو طرفه می شوند.

در ادامه تعدادی از آداب معاشرت را خدمت تان می گویم:

- اگر کسی با ما تندی کرد، نباید تلافی کنیم و صدای خود را بالا بریم. فقط کافی است لبخندی بزنیم و محل را ترک کنیم.
- لازم نیست دیگران در مورد برخی موضوعات زندگی ما اطلاعاتی داشته باشند. پرسیدن در مورد این موضوعات نیز کار دور از ادبی است. این موضوعات خصوصی، شامل میزان حقوق یا ثروت، مسائل خانوادگی، مشکلات پزشکی، مسائل عاشقانه، سن و ... باشد.
- اینکه من مسؤول فکر و عملِ دیگران هستم، فکر اشتباهی است. درست است که ما در جامعه زندگی می کنیم و رفتارمان تا حدودی در دیگران تأثیر دارد، اما نباید این تأثیر را بیش از حدّ برای خود جلوه دهیم. مسؤولیتِ فکر و رفتارِ افراد، در درجه اول بر عهده خودشان می باشد. به همین دلیل در قرآن کریم خداوند متعال پنج بار فرموده: « وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى » یعنی « هیچ گناهکاری گناه دیگری را بر دوش نمی کشد »(1).

- نباید در مورد مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی با دیگران جرّ و بحث کنیم. امام امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) به فرزندش محمد حنفيّه مي فرمايند: «يا بُنَیّ لاتَقُلْ ما لاتَعلَمُ بَل لاتَقُلْ كُلَّ ما تَعلَم». یعنی «فرزندم آنچه را نمي دانی نگو؛ بلكه همه آنچه که می دانی را بر زبان نياور»(2).
- نباید عقاید خود را به دیگران تحمیل کنیم.
- یک متکلّم خوب، باید یک شنونده خوب باشد. خداوند متعال به ما دو گوش بخشیده و یک زبان. این می رساند که بیشتر از آنکه حرف بزنیم، باید گوش کنیم.
- یکی از عواملی که باعث می شود ارتباط ما با دیگران سازنده و مفید باشد، خوش گمانی به آنها است. بدگمان بودن به دیگران باعث می شود روابط ما با اطرافیان مان به سردی کشیده شود و تیره و تار گردد. خداوند متعال در سوره مبارکه حجرات، آیه شریفه 12 می فرماید: (یا ایها الذین آمَنُوا اجتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَنّ إنَّ بَعضَ الظَنِّ إثمٌ) یعنی «ای کسانی که ایمان آوده اید، از بسیاری از ظنِ و گمان ها بپرهیزید که برخی از گمان ها گناه اند».


- هنگام صحبت، نباید تُن صدا را زیاد بلند کنیم.
- وقتی دو نفر با هم گفتگو می کنند، نباید بدون اجازه وارد گفتگوی شان شویم.
- یکی از شرایطِ خوب حرف زدن، کم حرف زدن است. در حکمت 349، نهج البلاغه امام امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) می فرمایند: «مَن کَثُرَ کَلامُه، کَثُرَ خَطَؤُهُ» یعنی «کسی که زیاد سخن گوید، زیاد اشتباه می کند».
- باید همیشه به دیگران احترام بگذاریم و در هیچ صورتی نباید بی احترامی کنیم.

- وقتی به محلی وارد می شویم، باید به دیگران سلام کنیم.
- اصلا لازم نیست همیشه به دنبال مدِ روز باشیم. آن چه مهم است این است که لباس های شیک، زیبا و مناسب بپوشیم؛ حتی اگر مُد نباشند.
- اگر کار اشتباهی انجام دادیم، باید عذرخواهی کنیم؛ اما نباید دیگر به آن موضوع اشاره کنیم. زیرا باعث رنجش بیشتر می شود. باید سعی کنیم در آینده دیگر آن اشتباه را انجام ندهیم.


- باید از بلندحرف زدن، خندیدن و نیز زل زدن (زیادنگاه کردن به دیگران) خودداری کنیم. دیگران از زیاد نگاه کردن به خودشان، احساسِ توهین می کنند.

- تشکرکردن از دیگران – مخصوصا والدین، خویشاوندان و دوستان – را فراموش نکنیم. پدر و مادرِ ما سعی کرده اند همه آن چه می دانند را یاد بدهند. اگر تصور می کنیم که برخی مسائل را به ما یاد نداده اند، به این خاطر است که در اطرافِ شان فردی متخصّص را پیدا نمی کردند که این مسائل را به آنها یاد دهد. بنابراین آنها خود نیز قربانیِ شرایط هستند. پس باید نیمه پُرِ لیوان را ببینیم و به خاطر مسائلی که به ما یاد داده اند، از آنها قدردانی نماییم.

پی نوشت:
1: آیه 164 سوره انعام، آیه 18 سوره فاطر، آیه 15 سوره اسراء، آیه 7 سوره زمر و آیه 38 سوره نجم.
2: مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار،ج66، ص50، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1403 ه.ق

یا هو

سلام
ممنونم از راهنماییتون

لطفا در مورد اینکه خانم ها با اقایون چگونه رفتار کنند بیشتر توضیح بدید چه مرد نامحرم باشه چه محرم
من بیشتر مشکلم نحوه ارتباط با اقایون هست

تحویلشون میگیرم یه جور دردسر میشه و ارزشم میاد پایین
میخوام تحویل نگیرم هم زشته ....

تو دانشگاه مثلا وقتی کسی وارد کلاس میشه خب ادم نگاه میکنه ببینه کی داره وارد کلاس میشه من هروقت
نگاه میکنم اگه مرد باشه میاد میشینه بغل دستم منم حریم شخصیم بزرگه معذب میشم واقعا !!!!!!!
یعنی دیگه سعی میکنم اصلا نگاه نکنم ببینم کی داره وارد میشه

اپولونیوس;1023998 نوشت:
لطفا در مورد اینکه خانم ها با اقایون چگونه رفتار کنند بیشتر توضیح بدید چه مرد نامحرم باشه چه محرم
من بیشتر مشکلم نحوه ارتباط با اقایون هست

در مورد قوانین معاشرت با آقایان باید بگویم:

- لازم نیست خانم به همه آقایانی که با او مَحرَم نیستند، پیشی گرفته و ابتدا سلام کند. اما اگر مردِ نامَحرَمی در محیط دانشگاهی - مثلا - به خانم سلام کرد، باید خانم جواب سلامش را بدهد. زیرا بی توجهی به سلامِ دیگران، باعث ناراحتیِ سلام دهنده می شود و دیگران آن را دلیلِ بی ادبی یا خودخواهیِ طرف مقابل به حساب می آورند. در دستورات اسلامی نیز از پاسخ دادنِ خانم ها به سلامِ مردهای نامَحرَم نهی نشده است؛ بلکه به صورت عامّ بیان شده که جواب سلام دادنْ واجب است.

- خانم ها بهتر است ابتدا به مردهای مُسِنّ سلام کنند. اگر استادتان مردی مُسِنّ است، اشکالی ندارد در سلام کردن به او پیش قدم شوید؛ چنان که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به زنان سلام می نمودند و زنان نیز پاسخِ سلامِ ایشان را می دادند. امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) می فرماید:«کَانَ رَسُولُ اللَّهِ یُسَلِّمُ عَلَى النِّسَاءِ وَ یَرْدُدْنَ عَلَیْهِ السَّلَامَ» یعنی «رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به زن‌ها سلام می‌کرد و آنها جوابش را می‌دادند»(1).

- هنگام سلام کردن و پاسخِ سلام شنیدن، به طرف مقابل نگاه کنید. زیرا نگاه نکردن نوعی رعایت نکردنِ آداب معاشرت محسوب می شود.
- هنگام سلام کردن و پاسخ دادن به سلام دیگران، از اشاره کردن با سر، بدون بیان کلمات خودداری نمایید. این نوعی بی ادبی است.
- در مهمانی لازم نیست به تک تکِ افراد به صورت جداگانه سلام کنید و با آنها احوال پرسی نمایید. بلکه کافی است با خانواده میزبان سلام و احوال پرسی کنید و سپس از فاصله مناسب به نشانه سلام کردن سر تکان دهید و احوال پرسیِ مختصری انجام دهید.

- اگر از نشستنِ مرد نامحرم در کنار خود ناراحت می شوید، یکی از دو کارِ زیر را می توانید انجام دهید:

الف) در یک صندلیِ کنار دیوار بنشینید و در صندلیِ کنارِ خودْ کیفِ تان را قرار دهید تا مردی روی آن ننشیند. البته اگر تعداد دانشجوهای کلاس زیاد باشند، پس از پُرشدنِ تمام صندلی ها، مجبور می شوید کیفِ خود را از صندلیِ کناری بردارید تا یک نفر روی آن بنشیند. در این صورت ممکن است یک آقا روی آن بنشیند و شما معذّب شوید.
ب) راه دوم این است که کمی صبر کنید تا تعدادی خانم واردِ کلاس شوند و سپس شما وارد کلاس شوید و در وسطِ جمعِ خانم ها بنشینید تا افرادی که در اطراف شما می نشینند، همگی خانم باشند.


پی نوشت:
1:
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 648، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.

سلام
من هم مشکل زیادی با آداب معاشرت دارم و دلیلش هم اینه که آسپرگرم. از هر 60 نفر یک نفر آسپرگره و یه سری تفاوتها با دیگران داره. مثلا هوش و منطق بالایی دارند اما در روابط اجتماعی نیاز بیشتری به تمرین دارند
https://fa.m.wikipedia.org/wiki/نشانگان_آسپرگر

ولی در کل کتابهای خوبی در مورد آداب معاشرت هست. خودم یک کتاب جیبی در این مورد گرفتم که نکات خوبی رو اشاره کرده بود.

باسلام خداقوت طاعات و عبادات قبول

اول با اجازه استارتر محترم میان سوالات شما اگه اجازه باشه بنده سوالهایی که با خوندن مطالب برام پیش آمده بپرسم اگر باعث انحراف تایپک میشه یه تایپک مجزا بزنم Smile

امید;1023970 نوشت:
- لازم نیست دیگران در مورد برخی موضوعات زندگی ما اطلاعاتی داشته باشند. پرسیدن در مورد این موضوعات نیز کار دور از ادبی است. این موضوعات خصوصی، شامل میزان حقوق یا ثروت، مسائل خانوادگی، مشکلات پزشکی، مسائل عاشقانه، سن و ... باشد.

لطف میکنید اگه اشاره کنید که این دیگران شامل چه کسانی میشه ؟

امید;1023970 نوشت:
- اگر کار اشتباهی انجام دادیم، باید عذرخواهی کنیم؛ اما نباید دیگر به آن موضوع اشاره کنیم. زیرا باعث رنجش بیشتر می شود. باید سعی کنیم در آینده دیگر آن اشتباه را انجام ندهیم.

و سوالی دیگر اگه این اشتباه بودن کاری از طرف شخص مقابل به نظر آید و مثلا بنده به نظر خودم کار اشتباهی انجام ندادم در این صورت باید به چه صورت رفتار کرد با معذرت خواهی یعنی تایید و قبول اشتباه و از طرفی معذرت خواهی نکردن هم باعث بیشتر شدن دلخوری میشه

حتی اگر فرد با توضیحاتمون قبول نکنه که اشتباهی صورت نگرفته بلکه این برداشت اشتباه از طرف ایشون بوده که باعث دلخوری شده

گاهی شده با توضیح دادن شرایط بدتر شده گاهی هم طرف مقابل قبول کرده که برداشت اشتباهش باعث شده که دلخور بشه و اشتباهی صورت نگرفته

امید;1023970 نوشت:
- هنگام صحبت، نباید تُن صدا را زیاد بلند کنیم.

در این مورد هم همیشه مشکل دارم کلا تن صدای بنده بلند هست Smile البته این نظر اطرافیان هست خودم که فکر میکنم خیلی معمولی صحبت میکنم خیلی سعی میکنم که آروم حرف بزنم ولی اکثر مواقع افرادی که باهاشون آروم حرف زدم میگن ما حس خوبی نداریم وقتی انطوری حرف میزنی انگار معذب باشید Smile و خودشون میخواهند که اروم حرف نزنم :d

وقتی هم میخواهم معمولی حرف بزنم تن صدا بلند هست البته بوده که گاهی هم گفتند که خیلی آروم حرف میزنید متوجه نشدم میشه بلندتر صحبت کنید (قصد مسخره کردن نداشته اند هااا ) در حالی که من همون معمولی صحبت میکردم

ولی کلا میگن بلند حرف میزنی :|crying

اللیل والنهار;1024187 نوشت:
این دیگران شامل چه کسانی میشه ؟


سلام

چون سؤال پرسشگر محترم، بیشتر در مورد آداب معاشرت در محیط های عمومی و دانشگاهی بود، منظورم از «دیگران» افرادِ غیر از خانواده اصلی و همسر می باشد. یعنی استاد، راننده تاکسی، همکلاسی و فروشنده مغازه لازم نیست در مورد موضوعات زندگیِ ما اطلاعاتی داشته باشند.

امید;1024081 نوشت:
در مورد قوانین معاشرت با آقایان باید بگویم:

سلام

موقع صحبت کردن با اقایون باید روبه روی انها ایستاد را رومون طرف دیگه باشه و اینکه موقع صحبت باید به چشمهای اقا نگاه کرد یا نه؟

امید;1024192 نوشت:
استاد،

امید;1024192 نوشت:
همکلاسی

اللیل والنهار;1024187 نوشت:
این موضوعات خصوصی

خب اگر این موارد هم جنس باشند فقط رابطه استادی، همکلاسی نباشد به نوعی دوست صمیمی باشیم در این صورت چطور ؟

امید;1023970 نوشت:
نباید در مورد مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی با دیگران جرّ و بحث کنیم. امام امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) به فرزندش محمد حنفيّه مي فرمايند: «يا بُنَیّ لاتَقُلْ ما لاتَعلَمُ بَل لاتَقُلْ كُلَّ ما تَعلَم». یعنی «فرزندم آنچه را نمي دانی نگو؛ بلكه همه آنچه که می دانی را بر زبان نياور»(2).

در این مورد هم بی زحمت بیشتر توضیح بدید ممنون میشم

منظور از جرّ و بحث چیه؟

امید;1023970 نوشت:
نمي دانی نگو

در مورد این موضوع هم گاهی فکر میکنیم یه چیزی میدونیم وقتی هم وارد گفتگو میشویم میفهیم اطلاعاتی نداریم یا خیلی کم است میخواهم اینطور بپرسم که تشخیص این مسئله با خود فرد هست یا اطرافیان

یعنی از نظر اطرافیان شما نمی دانید ولی نظر خود فرد اینکه میداند البته مطمئنا وقتی صحبت میشه فرد به ندانستن خودش میرسه اینگونه مواقع چی؟

امید;1023970 نوشت:
بلكه همه آنچه که می دانی را بر زبان نياور»(2).

باز همچنان باید بر این اصل بود که کلا حرف نزنیم یا منظور محل صحبت هست که بدونیم کجا چی بگیم کجا نگیم

اپولونیوس;1024193 نوشت:
موقع صحبت کردن با اقایون باید روبه روی انها ایستاد را رومون طرف دیگه باشه و اینکه موقع صحبت باید به چشمهای اقا نگاه کرد یا نه؟

موقع صحبت با آقایان، به طرف آنها بایستید. لازم نیست همه دقایق صحبت، چشم تان به آن مرد باشد و به او زل بزنید. می توانید به اطراف یا زمین نگاه کنید. لازم نیست در تمام مدتِ مکالمه سرتان را به زیر خم کنید و به زمین نگاه نمایید. در طول صحبت، گه گاه به مخاطب نگاهی بیاندازید تا واکنش های شنونده به حرف های تان را ببینید. شاید با دیدنِ چهره شنونده متوجه شوید که از حرف های شما متعجب شده است و در این صورت نیاز باشد بیشتر در مورد حرفتان توضیح دهید. شاید با دیدن چهره شنونده متوجه شوید که خسته است و باید صحبت تان را به زمانی دیگر موکول کنید. پس نگاه کردنِ گاه و بیگاه به چهره شنونده این فایده را دارد که متوجه می شوید او چه احساسی دارد و چه چیزی می خواهد.

اپولونیوس;1023998 نوشت:
یا هو

سلام
ممنونم از راهنماییتون

لطفا در مورد اینکه خانم ها با اقایون چگونه رفتار کنند بیشتر توضیح بدید چه مرد نامحرم باشه چه محرم
من بیشتر مشکلم نحوه ارتباط با اقایون هست

تحویلشون میگیرم یه جور دردسر میشه و ارزشم میاد پایین
میخوام تحویل نگیرم هم زشته ....

تو دانشگاه مثلا وقتی کسی وارد کلاس میشه خب ادم نگاه میکنه ببینه کی داره وارد کلاس میشه من هروقت
نگاه میکنم اگه مرد باشه میاد میشینه بغل دستم منم حریم شخصیم بزرگه معذب میشم واقعا !!!!!!!
یعنی دیگه سعی میکنم اصلا نگاه نکنم ببینم کی داره وارد میشه

سلام بزرگوار
مگر چطور نگاه می کنید که اون دانشجوی مرد مستقیم میاد بغل دست شما میشینه ؟
ما هم دانشگاه رفتیم به دانشجوهای نامحرم هم نگاه کردیم تاکنون چنین چیزی که شما میگید ندیدیم .

امید;1024199 نوشت:
موقع صحبت با آقایان، به طرف آنها بایستید.

ولی من هیچوقت نمیتونم به طرف اقایون بایستم و به نظرم این کار درستی هم نیست ادم
معمولا به طرف کسی می ایسته که باهاش صمیمی و خودمانی باشه

yasin97;1024200 نوشت:
سلام بزرگوار
مگر چطور نگاه می کنید که اون دانشجوی مرد مستقیم میاد بغل دست شما میشینه ؟
ما هم دانشگاه رفتیم به دانشجوهای نامحرم هم نگاه کردیم تاکنون چنین چیزی که شما میگید ندیدیم .

سلام

والا خودمم نمیدونم !

ولی من معمولا به مردها اصلا رو نمیدم ....قیافم هم جدی هست و معمولا هم زود عصبانی میشم
با اقایون رفتارهام کلا خشک و خشن و جدی هست

اپولونیوس;1024202 نوشت:
والا خودمم نمیدونم !

ولی من معمولا به مردها اصلا رو نمیدم ....قیافم هم جدی هست و معمولا هم زود عصبانی میشم
با اقایون رفتارهام کلا خشک و خشن و جدی هست


باسلام

شاید اونها هم از ظاهر جدی شما احساس راحتی میکنند Smile

اللیل والنهار;1024203 نوشت:
باسلام

شاید اونها هم از ظاهر جدی شما احساس راحتی میکنند :)

سلام

شاید !!!

والا موقعی هم که میان بغل دستم من اونقدر معذب میشم که به طرف مخالف فرد خم میشم
خجالت میکشم جامو عوض کنم ولی از این به بعد میخوام موقعی که اومدن کنارم پاشم برم اونور تر بشنیم

اپولونیوس;1024204 نوشت:
سلام

شاید !!!

والا موقعی هم که میان بغل دستم من اونقدر معذب میشم که به طرف مخالف فرد خم میشم
خجالت میکشم جامو عوض کنم ولی از این به بعد میخوام موقعی که اومدن کنارم پاشم برم اونور تر بشنیم

تاحدودی متوجه شرایطی که قرار میگیرید می شوم

ولی این کار حساسیت موضوع رو بیشتر میکنه گاهی بعضی از آقایان برای شوخی کردن سربه سرتان ممکنه بگذارند

به جای این کار چندتا نفس عمیق بکشید و فکر کنید یکی از خانمهای کلاس کنارتون نشسته Smile

منم یه چیزایی بگم.کلا سعی کنیم از حرف بیهوده و لغو پرهیز کنیم.زیاد حرف نزنیم که اصلا خوب نیست.خیلی باید مراقب زبان بود وگرنه کار دستمان می دهد.یک غیبت می کنیم اعمال خوبمان به فنا می رود.

اپولونیوس;1024206 نوشت:
من هیچوقت نمیتونم جنسیت رو از ذهنم پاک کنم بهش حساسیت پیدا کردم به خاطر همین اغلب از مردها فرار میکنم

اپولونیوس;1024206 نوشت:
نمیتونم جنسیت و صمیمیت و معاشرتی بودن و اینجور چیزها رو تفکیک کنم

خب با فرار کردن مشکل شما حل نمیشه باید یاد بگیریدکه تفاوتی هست
برای خودتون چهارچوبی در نظر بگیری مثلا با این افراد به اینگونه رفتار میکنم برای خودتون جایگاهشون رو تعریف کنید. در نوع برخورد هم حد و مرز صمیمیت رو هم برای خودتون مشخص کنید

اللیل والنهار;1024187 نوشت:
و سوالی دیگر اگه این اشتباه بودن کاری از طرف شخص مقابل به نظر آید و مثلا بنده به نظر خودم کار اشتباهی انجام ندادم در این صورت باید به چه صورت رفتار کرد با معذرت خواهی یعنی تایید و قبول اشتباه و از طرفی معذرت خواهی نکردن هم باعث بیشتر شدن دلخوری میشه
حتی اگر فرد با توضیحاتمون قبول نکنه که اشتباهی صورت نگرفته بلکه این برداشت اشتباه از طرف ایشون بوده که باعث دلخوری شده
گاهی شده با توضیح دادن شرایط بدتر شده گاهی هم طرف مقابل قبول کرده که برداشت اشتباهش باعث شده که دلخور بشه و اشتباهی صورت نگرفته

درباره این موارد توضیح خواهم داد.

اپولونیوس;1024201 نوشت:
ولی من هیچوقت نمیتونم به طرف اقایون بایستم و به نظرم این کار درستی هم نیست ادم

اگر به سمت فردی که با او صحبت می کنید نایستید، فکرهای مختلفی به ذهن شنونده خطور می کند. ممکن است فکر کند به حرفش اهمیت نمی دهید؛ یا فکر می کند می خواهید حرفش را مورد تمسخر قرار دهید یا تصوّر می کند ظنّ و گمان بسیار بدی نسبت به او دارید.
در تاریخ اسلام زن های زیادی با حضرات معصومین -صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین - صحبت می کردند، سؤال می پرسیدند و پاسخ می گرفتند. آیا همه این خانم ها از پشت پرده یا پشت دیوار با این بزرگواران گفتگو می کردند؟ خیر. آن چه در گفتگوی زن با مرد نامحرم باید رعایت شود، در قرآن کریم بیان شده است. در سوره مبارکه احزاب، آیه شریفه 32 خداوند متعال خطاب به زنان پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله و سلم - می فرماید:« ... پس با ناز و کرشمه صحبت نکنید تا کسی که در دلش مرض است [در شما] طمع نورزد و گفتاری نیکو [و دور از تحریک و ریبه] بگویید».


اپولونیوس;1024201 نوشت:
ادم معمولا به طرف کسی می ایسته که باهاش صمیمی و خودمانی باشه

این تصوّر اشتباه است. می توانید این تصوّرتان را با دوستان و آشنایان تان در میان بگذارید و در مورد صحّت و سقم آن گفتگو کنید.
درست این است که وقتی با کسی کاری داریم، مثلا می خواهیم به سؤال او پاسخ دهیم یا از او سؤال بپرسیم یا می خواهیم از او چیزی بخریم و ... به سمتِ او می ایستیم. در این موارد ما با شنونده هیچ صمیمیّتی احساس نمی کنیم؛ بلکه هدف ما از صحبت، فقط رفع نیازمان است. حضرت زینب کبری - سلام الله علیها - در روز عاشورا وقتی با شمر و عمر بن سعد صحبت کرد و از آنها خواست دست از قتل حضرت سیّدالشهدا - صلوات الله و سلامه علیه - بردارند، پشت به آنها نایستاد. رو به آنها نمود و حرفش را با متانت بیان فرمود.

قبلا گفته اید:

اپولونیوس;1023599 نوشت:
من اصلا نمیدونم تو کدوم موضع چه فکری باید داشته باشم !!!

برای بررسیِ صحّت و سقمِ افکارتان، می توانید آن افکار را با دوستان و آشنایانی که به آنها اطمینان دارید در میان بگذارید و از قضاوتِ این افراد در مورد این افکار بهره بگیرید.

گفتید: "دوست دارید به افراد دچار اسکیزوفرنی کمک کنید". یک راهکار در مورد افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به شما می گویم:
از فیلم «ذهن زیبا» که در مورد یک نابغه مبتلا به اسکیزوفرنی بود، موضوع «در میان گذاشتنِ ادراکات برای بررسیِ صحّت و سقمّ آنها» را نقل می کنم:
در فیم «ذهن زیبا» که به زندگیِ « جان نَش » دانشمند نابغه و برنده نوبل اقتصاد در سال 1994 می پردازد، این فرد وقتی متوجه می شود که کودک دختر و افراد امنیّتی ساخته و پرداخته ذهنش می باشند و واقعیت ندارد، برای تشخیص واقعیّت، از فردی که در کنارش ایستاده می پرسد:«تو هم این مرد که با من حرف می زند را می بینی؟». وقتی آن فرد به او پاسخ مثبت می دهد، به گفتگو با آن مرد می پردازد.

اللیل والنهار;1024187 نوشت:
و سوالی دیگر اگه این اشتباه بودن کاری از طرف شخص مقابل به نظر آید و مثلا بنده به نظر خودم کار اشتباهی انجام ندادم در این صورت باید به چه صورت رفتار کرد با معذرت خواهی یعنی تایید و قبول اشتباه و از طرفی معذرت خواهی نکردن هم باعث بیشتر شدن دلخوری میشه

وقتی سر قضیه ای با فرد دیگری اختلاف داریم و با دیده انصاف به قضیه نگاه می کنیم و متوجه می شویم که کارمان واقعا اشتباه نبوده، بهتر است مسأله را کمی توضیح دهیم و از اصرار بر درست بودنِ رفتارمان خودداری نماییم. اصرار زیاد بر درست بودنِ کار، باعث می شود بحث به درازا کشیده شود و جرّ و بحث پیش آید و رابطه تیره و تار گردد. در پایان بحث، بهتر است بابتِ ناراحتیِ مخاطب عذرخواهی کنیم. این عذرخواهی دلیلِ آن نیست که مخاطب حتما بر حقّ است؛ بلکه با عذرخواهی نشان می دهیم که غروری نداریم و مراقب هستیم که آزاری به دیگران وارد نکنیم. اما این عذرخواهی به معنایِ تأیید حرف های طرف مقابل نیست. حتی می توانیم به او بگوییم با اینکه فکر می کنیم کار اشتباهی مرتکب نشده ایم، اما عذرخواهی می کنیم. سپس صحبت را بیشتر ادامه ندهیم و آن محلّ را ترک کنیم.

یاهو

سلام وعرض ادب خمت کارشناس محترم و همه عزیزان

دوستان راستش من یه کتاب از اینترنت دانلود کردم اسمش اموزش اداب معاشرت هست این هم خیلی خوب هست

پیشنهاد میکنم هرکی خواست بخونه چون همه ی مسایل رو نمیشه اینجا مفصل پرسید و توضیح داد ....

از کارشناس هم خیلی ممنونم بابت راهنماییشون

جمع بندی

پرسش:

احساس می کنم آداب معاشرت بلد نیستم. لطفا درباره مهم ترین آداب معاشرت و نحوه رفتارِ یک خانم با آقایان در محیط های علمی و دانشگاهی توضیح دهید.

 پاسخ:

قواعد اصلی آداب معاشرت بسیار ساده است. این قوانین عبارتند از فرهنگ سخن گفتن، خوشرویی و فروتنی، ظاهر پاکیزه و تسلط روی احساسات و عواطف. هدف این قوانینِ ساده، ساختنِ یک زندگیِ بهتر است. این قوانین باعث یک احترامِ دو طرفه می شوند. در ادامه تعدادی از آداب معاشرت را خدمت تان می گویم:

- اگر کسی با ما تندی کرد، نباید تلافی کنیم و صدای خود را بالا بریم. فقط کافی است لبخندی بزنیم و محل را ترک کنیم.

- لازم نیست دیگران در مورد برخی موضوعات زندگی ما اطلاعاتی داشته باشند. پرسیدن در مورد این موضوعات نیز کار دور از ادبی است. این موضوعات خصوصی، شامل میزان حقوق یا ثروت، مسائل خانوادگی، مشکلات پزشکی، مسائل عاشقانه، سن و ... باشد.

- اینکه من مسؤول فکر و عملِ دیگران هستم، فکر اشتباهی است. درست است که ما در جامعه زندگی می کنیم و رفتارمان تا حدودی در دیگران تأثیر دارد، اما نباید این تأثیر را بیش از حدّ برای خود جلوه دهیم. مسؤولیتِ فکر و رفتارِ افراد، در درجه اول بر عهده خودشان می باشد. به همین دلیل در قرآن کریم خداوند متعال پنج بار فرموده: « وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى » یعنی «هیچ گناهکاری گناه دیگری را بر دوش نمی کشد»(1).

- نباید در مورد مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی با دیگران جرّ و بحث کنیم. امام امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) به فرزندش محمد حنفيّه مي فرمايند: «يا بُنَیّ لاتَقُلْ ما لاتَعلَمُ بَل لاتَقُلْ كُلَّ ما تَعلَم». یعنی «فرزندم آنچه را نمي دانی نگو؛ بلكه همه آنچه که می دانی را بر زبان نياور»(2).

- نباید عقاید خود را به دیگران تحمیل کنیم.

- یک متکلّم خوب، باید یک شنونده خوب باشد. خداوند متعال به ما دو گوش بخشیده و یک زبان. این می رساند که بیشتر از آنکه حرف بزنیم، باید گوش کنیم.

- یکی از عواملی که باعث می شود ارتباط ما با دیگران سازنده و مفید باشد، خوش گمانی به آنها است. بدگمان بودن به دیگران باعث می شود روابط ما با اطرافیان مان به سردی کشیده شود و تیره و تار گردد. خداوند متعال در سوره مبارکه حجرات، آیه شریفه 12 می فرماید: (یا ایها الذین آمَنُوا اجتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَنّ إنَّ بَعضَ الظَنِّ إثمٌ) یعنی «ای کسانی که ایمان آوده اید، از بسیاری از ظنِ و گمان ها بپرهیزید که برخی از گمان ها گناه اند».

- هنگام صحبت، نباید تُن صدا را زیاد بلند کنیم.

- وقتی دو نفر با هم گفتگو می کنند، نباید بدون اجازه وارد گفتگوی شان شویم.

- یکی از شرایطِ خوب حرف زدن، کم حرف زدن است. در حکمت 349، نهج البلاغه امام امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) می فرمایند: «مَن کَثُرَ کَلامُه، کَثُرَ خَطَؤُهُ» یعنی «کسی که زیاد سخن گوید، زیاد اشتباه می کند».

- باید همیشه به دیگران احترام بگذاریم و در هیچ صورتی نباید بی احترامی کنیم.

- وقتی به محلی وارد می شویم، باید به دیگران سلام کنیم.

- اصلا لازم نیست همیشه به دنبال مدِ روز باشیم. آن چه مهم است این است که لباس های شیک، زیبا و مناسب بپوشیم؛ حتی اگر مُد نباشند.

- اگر کار اشتباهی انجام دادیم، باید عذرخواهی کنیم؛ اما نباید دیگر به آن موضوع اشاره کنیم. زیرا باعث رنجش بیشتر می شود. باید سعی کنیم در آینده دیگر آن اشتباه را انجام ندهیم.

- باید از بلندحرف زدن، خندیدن و نیز زل زدن (زیاد نگاه کردن به دیگران) خودداری کنیم. دیگران از زیاد نگاه کردن به خودشان، احساسِ توهین می کنند.

- تشکرکردن از دیگران – مخصوصا والدین، خویشاوندان و دوستان – را فراموش نکنیم. پدر و مادرِ ما سعی کرده اند همه آن چه می دانند را یاد بدهند. اگر تصور می کنیم که برخی مسائل را به ما یاد نداده اند، به این خاطر است که در اطرافِ شان فردی متخصّص پیدا نمی کردند که این مسائل را به آنها یاد دهد. بنابراین آنها خود نیز قربانیِ شرایط هستند. پس باید نیمه پُرِ لیوان را ببینیم و به خاطر مسائلی که به ما یاد داده اند، از آنها قدردانی نماییم.

هنگام معاشرت با آقایان در محیط های دانشگاهی این نکات را رعایت نمایید:

- لازم نیست خانم به همه آقایانی که با او مَحرَم نیستند، پیشی گرفته و ابتدا سلام کند. اما اگر مردِ نامَحرَمی در محیط دانشگاهی - مثلا - به خانم سلام کرد، باید خانم جواب سلامش را بدهد. زیرا بی توجهی به سلامِ دیگران، باعث ناراحتیِ سلام دهنده می شود و دیگران آن را دلیلِ بی ادبی یا خودخواهیِ طرف مقابل به حساب می آورند. در دستورات اسلامی نیز از پاسخ دادنِ خانم ها به سلامِ مردهای نامَحرَم نهی نشده است؛ بلکه به صورت عامّ بیان شده که جواب سلام دادنْ واجب است.

- خانم ها بهتر است ابتدا به مردهای مُسِنّ سلام کنند. اگر استادتان مردی مُسِنّ است، اشکالی ندارد در سلام کردن به او پیش قدم شوید؛ چنان که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به زنان سلام می نمودند و زنان نیز پاسخِ سلامِ ایشان را می دادند. امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) می فرماید:«کَانَ رَسُولُ اللَّهِ یُسَلِّمُ عَلَى النِّسَاءِ وَ یَرْدُدْنَ عَلَیْهِ السَّلَامَ» یعنی «رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به زن‌ها سلام می‌کرد و آنها جوابش را می‌دادند»(3)

- هنگام سلام کردن و پاسخِ سلام شنیدن، به طرف مقابل نگاه کنید. زیرا نگاه نکردن نوعی رعایت نکردنِ آداب معاشرت محسوب می شود.

- هنگام سلام کردن و پاسخ دادن به سلام دیگران، از اشاره کردن با سر، بدون بیان کلمات خودداری نمایید. این نوعی بی ادبی است.

- در مهمانی لازم نیست به تک تکِ افراد به صورت جداگانه سلام کنید و با آنها احوال پرسی نمایید. بلکه کافی است با خانواده میزبان سلام و احوال پرسی کنید و سپس از فاصله مناسب به نشانه سلام کردن سر تکان دهید و احوال پرسیِ مختصری انجام دهید.

پی نوشت:

1: آیه 164 سوره انعام، آیه 18 سوره فاطر، آیه 15 سوره اسراء، آیه 7 سوره زمر و آیه 38 سوره نجم.

2: مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، مؤسسة الوفاء، بیروت، 1403 ه.ق، ج66، ص50. 

3: کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق، ج ‏2، ص 648.