جمع بندی افطار یا نماز اول وقت؟

با سلام خدمت جناب رسانه درستکار؛

حتی در شرایطی، اگر مطالبه‌کنندگان، کسانی غیر از پدر و مادر می‌بودند نیز اجابت خواسته‌ی آنان اولویت می‌داشت؛ مثلا، اگر عده‌ای بر سر سفره منتظر شما بوده باشند و بدون شما شروع به غذا خوردن نکنند.

مگر این که شما بتوانید با زبانی نرم و قانع‌کننده آنان را متقاعد بر آغازیدن به سرو غذا کنید و خودتان نیز با حذف مستحبات، در کوتاهترین زمان به آنان ملحق شوید.

با سلام خدمت شما؛

پس با آن چیزی که مورد بحث این تاپیک است متفاوت است.

جمع بندی

پرسش:
در هنگام افطار همه اعضای خانواده در کنار یکدیگر غذا می‌خورند در این میان فرزند خانواده می‌خواهد به جهت خواندن نماز اول وقت سفره و جمع را ترک کند؛ از طرفی، پدر خانواده از فرزند درخواست کرده تا در کنار اعضای خانواده بماند و نماز را به تأخیر بیندازد. حال آيا می‌توان گفت به لحاظ اخلاقی فرزند بی‌توجه به درخواست پدر، نماز را مقدم سازد یا آنکه برای دلجویی از پدر، نماز را به تأخیر بیندازد؟

پاسخ:
از آنجا که درخواست پدر و مادر در تعارض با انجام واجب یا ترک حرام شرعی نیست قطعاً برآورده ساختن مطالبه پدر و مادر ارجحیت دارد. (1)
حتی در شرایطی، اگر مطالبه‌کنندگان، کسانی غیر از پدر و مادر می‌بودند نیز اجابت خواسته‌ی آنان اولویت می‌داشت؛ مثلا، اگر عده‌ای بر سر سفره منتظر ما باشند و بدون حضور شما شروع به غذا خوردن نکنند.
مگر این که فرد بتواند بین نماز اول وقت و حضور به موقع سر سفره جمع کند؛ مثلا با زبانی نرم و قانع‌کننده آنان را متقاعد بر آغازیدن به سرو غذا کرده و خودش نیز با حذف مستحبات، در کوتاهترین زمان به آنان ملحق شود.

پی‌نوشت:

1. شرف‌الدین، حسین، تحلیلی اجتماعی از صله رحم، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، 1378ش، ص 50.