جمع بندی توضیح حدیثی از امام صادق (ع): خداوند نمی خواهد به بنده کافر بلا برسد

جمع بندی:

پرسش:

امام صادق عليه السلام :
قالَ اللهُ عَرَّ وَ جَلَّ لَو لَا أن یَجِدَ عَبدِیَ المُومِنُ فِی قَلبِهِ لَعَصَّبتُ رَأسَ الکَافِرِ بِعِصَابَةِ حَدِیدٍ لا یُصَدَّعُ رأسُهُ أَبَدا.
خداوند عروجل می فرماید اگر بنده مومن من دل آزرده نمی شد، سر انسان کافر را با دستمالی آهنین می بستم، تا هرگز دچار سردرد نشود.
اصول کافی(ط-الاسلامیه) ، ج2 ،ص257(باب شدة ابتلاء المومن، حدیث 24)
طبق این روایت چرا خداوند نمی خواهد بلا به کافر برسد و بلعکس بلا به مومن برسد؟ در صورتی که نعمتی بهتر از بلا سراغ نداریم!

پاسخ:
بلا و مصیبت بخاطر آثار و برکات سازندگی که برای انسان دارد دارای ارزش است و لذا خداوند این ارزش را برای کافران نمی پسندد.
رنج ها و مشکلات، شخص را آبدیده می کند، او را می سازد؛ و روح و روان او را صیقل می دهد و برای رسیدن به درجات بالاتر آماده می کند. انسان باید لیاقت و صلاحیت خود را برای وصول به مقام خلیفة اللهی نشان دهد و آن نیز با موافقیت در این آزمایش ها حاصل خواهد شد؛ مانند کاری که حضرت ابراهیم (علیه السلام) انجام داد و با موفقیت در تمام مراحل آزمایش، لیاقت یافت که به مقام امامت برسد:
و اذا بتلی ابراهیم ربه بکلمات فأتمهن، قال انی جاعلک للناس اماماً؛
هنگامی که خداوند ابراهیم را به اموری چند امتحان نمود و او همه به جای آورد، خداوند بدو گفت: من تو را به پیشوایی خلق برگزیدم.(1)
کلمه فأتمهن در این آیه شریفه، به این معناست که حضرت ابراهیم (علیه السلام) با سربلندی آن امتحان را پشت سر گذاشت، و سپس خدا او را امام و پیشوای مردم قرار داد.

در بعضی روایات آمده است:
اگر بنده مؤمن بداند که چقدر در رنج و بلا، آثار دنیوی و اخروی برای اوست، دوست داشت که با مقراض (قیچی) بدن او را تکه تکه کنند:
لتمنی أنه قرض بالمقاریض.(2)

1.بقره (2) آیه 124.
2. مجلسی، بحارالانوار، ج 67، ص 212؛ اصول کافی، کتاب ایمان و کفر، باب شدت ابتلاء مؤمن، ح 15.