جمع بندی حماس ، تقیه و بحران غزه
تب‌های اولیه
به نظر شمادر شرایط فعلی بخاطر وخامت اوضاع معیشتی مردم غزه و نبود آب و غذا،سوخت و برق و...مجبور به تقیه و پذیرش طرح "معامله قرن"هستند؟
و بعد اینکه مشکلات اقتصادی کمی حل شد،و بنیه دفاعی کشور کمی قوی شد،به فکر مبارزه و شروع جهاد بیفتن!
لَّا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَن تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ
افراد باایمان نباید به جای مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند؛ و هر کس چنین کند، هیچ رابطه‌ای با خدا ندارد (و پیوند او بکلّی از خدا گسسته می‌شود)؛ مگر اینکه از تنبیه و آسیب جدی و مهلک=آسیبپذیری از ناحیه دشمنان بترسید. (و به خاطر هدفهای مهمتری تقیّه کنید). خداوند شما را از (نافرمانی) خود، برحذر می‌دارد؛ و بازگشت (شما) به سوی خداست.
ضمنا باتوجه به آیه 91 فرموده :
Surah At-Taubah, Verse 91:
لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَىٰ وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
بر ضعیفان و بیماران و آنها که وسیله‌ای برای انفاق (در راه جهاد) ندارند، ایرادی نیست (که در میدان جنگ شرکت نجویند،) هرگاه برای خدا و رسولش خیرخواهی کنند (؛ و از آنچه در توان دارند، مضایقه ننمایند). بر نیکوکاران راه مؤاخذه نیست؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است!
توبه مردم غزه بعلت محاصره شدید و کمبود آب و غذا و سو تغذیه شدید،همشون جزو قشر مستضعف جامعه هستند.و قدرت جهاد ندارند!و از جهاد معاف هستند!
و باتوجه به آیه 60انفال هنوز قدرت و آمادگی حداقلی برای جهاد را ندارند،چون گفته باید به اندازه ای از قدرت نظامی برسند که بتوانند دشمنان خدا و خود را بترسانند.!
Surah Al-Anfal, Verse 60:
وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ
هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها [= دشمنان]، آماده سازید! و (همچنین) اسبهای ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خودرا بترسانید! و (همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را، که شما نمی‌شناسید و خدا آنها را می‌شناسد! و هر چه در راه خدا (و تقویت بنیه دفاعی اسلام) انفاق کنید، بطور کامل به شما بازگردانده می‌شود، و به شما ستم نخواهد!
| width: 700 | align: center |
|---|---|
| [TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
[/TD] | |
[TD="align: center"] [/TD] | |
| کارشناس بحث: استاد مستنبط | |
| [TD][/TD] | |
به نظر شمادر شرایط فعلی بخاطر وخامت اوضاع معیشتی مردم غزه و نبود آب و غذا،سوخت و برق و...مجبور به تقیه و پذیرش طرح "معامله قرن"هستند؟
سلام علیکم
تقیه و محاصره در شعب ابی طالب:
وضعیت کنونی مردم غزه، از شرایط رسول الله و مسلمانان در شعب ابی طالب بدتر نیست. قدرت و امکانات فلسطینی ها و پشتیبانی منطقه ای از آنها بسیار بیشتر است. بنا بر این جایی برای تقیه نمی ماند. همان طور که رسول الله در آن شرایط وحشتناک، تقیه نکردند.
به نظر شمادر شرایط فعلی بخاطر وخامت اوضاع معیشتی مردم غزه و نبود آب و غذا،سوخت و برق و...مجبور به تقیه و پذیرش طرح "معامله قرن"هستند؟
و بعد اینکه مشکلات اقتصادی کمی حل شد،و بنیه دفاعی کشور کمی قوی شد،به فکر مبارزه و شروع جهاد بیفتن!
تقیه و نهضت سید الشهداء:
شرایط امام حسین علیه السلام از هر جهت، پیچیده و سخت بود. چه اضطراری از این بالاتر که فرزندان کوچک و بزرگ ایشان، بهترین اقوام و خویشان و بهترین یاران وشیعیان، به شهادت برسند و زنان و دختران خردسال به اسیری بروند؟ عده زنان و کودکان که در کربلا، قادر بر جنگیدن نبودند و به اسارت رفتند، کم نبود، اما هیچکدام عاملی برای تقیه محسوب نمی شدند، چون از یک طرف اصل دین در خطر بود و تقیه، تهدید کیان دین را تقویت می کرد. از طرف دیگر، شهادت و تحمل سختی ها، باعث تضعیف حکومت جور و امتداد حق در طول تاریخ شد. ایستادگی سید الشهدا در کربلا و مظلومیت ایشان، قیامهای بعدی در جهان اسلام را به دنبال داشت و عامل اصلی بیداری و نارضایتی مردم و نهایتا سرنگونی حکومت شد.
و باتوجه به آیه 60انفال هنوز قدرت و آمادگی حداقلی برای جهاد را ندارند،چون گفته باید به اندازه ای از قدرت نظامی برسند که بتوانند دشمنان خدا و خود را بترسانند.!
Surah Al-Anfal, Verse 60:
وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ
دستور جهاد و دستور تقویت قوا:
این آیه پس از تشکیل حکومت اسلامی در مدینه نازل شد و امر به تقویت نظامی می فرماید اما ارتباطی با فرمان جهاد یا شرایط آن ندارد. اصل اذن جهاد «أُذِنَ لِلَّذينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى نَصْرِهِمْ لَقَديرٌ»(1) بود و نسبت به شرایط ضعف و کمبود اسلحه هم اطلاق داد. یعنی آیه اصلا کمبود امکانات و ضعف آمادگی و قدرت کم را مانع جهاد نمی داند و بر عکس، به صراحت می فرماید که خدا شما را یاری خواهد کرد.
تا قبل از این آیه، مسلمانان دستور مبارزه و جهاد نداشتند و حتی به جهاد دفاعی هم دست نزده بودند.
پی نوشت:
1. به کسانی که مورد هجوم واقع شده و کفار به جنگشان آمده اند، اذن داده شد [که بجنگند]، زیرا آنها تحت ظلم قرار گرفتند و خدا بر نصرت و یاری شان، قدرتمند و تواناست. سوره حج/ 39.
ه نظر شمادر شرایط فعلی بخاطر وخامت اوضاع معیشتی مردم غزه و نبود آب و غذا،سوخت و برق و...مجبور به تقیه و پذیرش طرح "معامله قرن"هستند؟
و بعد اینکه مشکلات اقتصادی کمی حل شد،و بنیه دفاعی کشور کمی قوی شد،به فکر مبارزه و شروع جهاد بیفتن!
تقیه حرام:
تقیه حرام:
فقها، تقیه را در مواردی حرام شمرده‌اند؛ از جمله احکام واجب و حرامی که رعایت کردن آنها از نظر شارع اهمیت بسیار دارد و تقیه کردن در آنها به نابودی اساس دین می‌انجامد، مانند محو کردن قرآن، از بین بردن کعبه و نفی احکام ضروری یا اصول دین یا مذهب، بیزاری جستن از ائمه اطهار (علیهم السلام) و ... .
برخی فقها، تقیه را جز در موارد ضرورت، حرام می دانند[1].
پی نوشت:
مجبور به تقیه و پذیرش طرح "معامله قرن"هستند؟
و بعد اینکه مشکلات اقتصادی کمی حل شد،و بنیه دفاعی کشور کمی قوی شد،به فکر مبارزه و شروع جهاد بیفتن!
تقیه حرام:
فقها، تقیه را در مواردی حرام شمرده‌اند؛ از جمله احکام واجب و حرامی که رعایت کردن آنها از نظر شارع اهمیت بسیار دارد و تقیه کردن در آنها به نابودی اساس دین می‌انجامد، مانند محو کردن قرآن، از بین بردن کعبه و نفی احکام ضروری یا اصول دین یا مذهب، بیزاری جستن از ائمه اطهار (علیهم السلام) و ... .
فلسطین و تقیه:
سکوت در مساله فلسطین و مخصوصا طرح تغییر پایتخت، که به تثبیت اسلام زدایی و جدایی قبله اول مسلمانان کمک می رساند، می تواند از مصادیق تقیه حرام باشد، زیرا مساله فلسطین بیش از هر چیز، طراحی کلان و طولانی مدت قدرتهای استعماری و طاغوتهای جهان است تا بتوانند با تشکیل پایگاهی کوچک و قدرتمند، تدریجا در دل امت اسلامی جای پای خود را محکم کنند و با گسترش تدریجی نفوذ و سلطه، بتوانند تمدن اسلامی و دین اسلام را نابود کنند. کاری که جز با تشکیل یک حکومت در دل امت و سرزمینهای اسلامی امکان پذیر نیست و خنثی کردن آن هم جز با ایستادگی و شکستن سکوت به هر نحوی، ممکن نخواهد شد.
جمع بندی
پرسش:
آیا در شرایط سخت فعلی و وخامت معیشت در غزه، نبود آب و غذا، سوخت، برق، فقدان نیرو و امکانات نظامی و با توجه به آیات 28 آل عمران، 91 توبه، و 60 انفال، مجبور به تقیه و پذیرش "معامله قرن" هستند؟ به این امید که بعد از رفع نسبی مشکلات اقتصادی و تقویت بنیه دفاعی، به فکر مبارزه و شروع جهاد بیفتند؟
پاسخ:
تقیه و محاصره شعب ابی طالب:
وضعیت کنونی مردم غزه، از شرایط رسول الله و مسلمانان در شعب ابی طالب بدتر نیست و قدرت، امکانات و پشتیبانی منطقه ای از آنها بسیار بیشتر است. بنا بر این جایی برای تقیه نمی ماند. همان طور که رسول الله در آن شرایط وحشتناک، تقیه نکردند.
تقیه و نهضت سید الشهداء:
شرایط امام حسین (علیه السلام) از هر جهت، پیچیده و سخت بود. چه اضطراری از این بالاتر که فرزندان کوچک و بزرگ ایشان، بهترین اقوام و خویشان و بهترین یاران و شیعیان، به شهادت برسند و زنان و دختران خردسال به اسیری بروند؟ عده زنان و کودکان که در کربلا، قادر بر جنگیدن نبودند و به اسارت رفتند، کم نبود، اما هیچکدام عاملی برای تقیه محسوب نمی شدند، چون از یک طرف اصل دین در خطر بود و تقیه، تهدید کیان دین را تقویت می کرد. از طرف دیگر، شهادت و تحمل سختی ها، باعث تضعیف حکومت جور و امتداد حق در طول تاریخ شد. ایستادگی سید الشهدا در کربلا و مظلومیت ایشان، قیامهای بعدی در جهان اسلام را به دنبال داشت و عامل اصلی بیداری و نارضایتی مردم و نهایتا سرنگونی حکومت شد.
تقیه و انقلاب اسلامی:
امام خمینی در ابتدای قیام خود به علمای بلاد نامه نوشتند و صریحا هم اعلام کردند که در شرایط کنونی تقیه حرام است. اگر امام به جو غالب در آن زمان مبنی بر تقیه، عمل می کردند، نه پادشاهی چند هزار ساله در ایران سرنگون می شد و نه حرکت دین ستیزی و سلطه کفار در کشور، کند می شد. در حالیکه انقلاب اسلامی در مقایسه با دیگر انقلابهای دنیا، آرام ترین انقلاب و با کمترین تلفات و زحمت بود و به بهترین نتیجه در قیاس با دیگر انقلابها دست یافت.
تقیه حرام:
فقها، تقیه را در مواردی حرام شمرده‌اند؛ از جمله احکام واجب و حرامی که رعایت کردن آنها از نظر شارع اهمیت بسیار دارد و تقیه کردن در آنها به نابودی اساس دین می‌انجامد، مانند محو کردن قرآن، از بین بردن کعبه و نفی احکام ضروری یا اصول دین یا مذهب، بیزاری جستن از ائمه اطهار (علیهم السلام) و ... . برخی فقها، تقیه را جز در موارد ضرورت، حرام می دانند.(1)
فلسطین و تقیه:
سکوت در مساله فلسطین و مخصوصا طرح تغییر پایتخت، که به تثبیت اسلام زدایی و جدایی قبله اول مسلمانان کمک می رساند، می تواند از مصادیق تقیه حرام باشد، زیرا مساله فلسطین بیش از هر چیز، طراحی کلان و طولانی مدت قدرتهای استعماری و طاغوتهای جهان است تا بتوانند با تشکیل پایگاهی کوچک و قدرتمند، تدریجا در دل امت اسلامی جای پای خود را محکم کنند و با گسترش تدریجی نفوذ و سلطه، بتوانند تمدن اسلامی و دین اسلام را نابود کنند. کاری که جز با تشکیل یک حکومت در دل امت و سرزمینهای اسلامی امکان پذیر نیست و خنثی کردن آن هم جز با ایستادگی و شکستن سکوت به هر نحوی، ممکن نخواهد شد.
پی نوشت:
1. «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: التَّقِيَّةُ فِي كُلِّ ضَرُورَةٍ وَ صَاحِبُهَا أَعْلَمُ بِهَا حِينَ تَنْزِلُ بِهِ»، شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشيعة، ج16، ص: 214، باب 25، بَابُ وُجُوبِ التَّقِيَّةِ فِي كُلِّ ضَرُورَةٍ بِقَدْرِهَا وَ تَحْرِيمِ التَّقِيَّةِ مَعَ عَدَمِهَا وَ حُكْمِ التَّقِيَّةِ فِي شُرْبِ الْخَمْرِ وَ مَسْحِ الْخُفَّيْنِ وَ مُتْعَةِ الْحَجِّ، ح21392- 1، 30 جلد، مؤسسه آل البيت عليهم السلام، قم - ايران، اول، 1409 ه ق.