جمع بندی مؤمن و خود بزرگ بینی
تبهای اولیه
width: 700 | align: center |
---|---|
[TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
[/TD] | |
[TD="align: center"][/TD] | |
کارشناس بحث: استاد کافی | |
[TD][/TD] | |
پرسش:
آیا اگر بنده در دلم بگویم مومنم و به آن ببالم، این امر غرور و خودبزرگ بینی است؟
پاسخ:
خود بزرگ بینی یا همان عُجب به معنای بزرگ شمردن و خشنود شدن از اعمال نیک خود است به شرط آن که نسبتشان را به خدا فراموش کند، آنها را از جانب خود بداند و از تباه شدن آنها نترسد. (1)
بنابراین در چنین صورتی وقتی شما، به مومن بودن خود می بالید، اگر مومن بودن خود را توفیقی از ناحیه حضرت حق بدانید و سجده شکر به جا بیاورید، دچار عجب و خود بزرگ بینی نشده اید.
پی نوشت:
1.فیض کاشانی، المحجة البیضاء، موسسة النشر الاسلامی، ج۶، ص۲۷۶.