جمع بندی بی ارزش شدن پول و مادیات در زمان ظهور

تب‌های اولیه

20 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بی ارزش شدن پول و مادیات در زمان ظهور

با سلام و خسته نباشید
ایا این حرف ها واقعیات دارند که میگند امام زمان ظهور کند پول بی ارزش می شود و همه چیز رایگان می شود و همه ثروتمند می شوند و کسی مشکل مالی پیدا نمی کند؟
سپاس

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد مشکور

[TD][/TD]

erfan.71;1018698 نوشت:
با سلام و خسته نباشید
ایا این حرف ها واقعیات دارند که میگند امام زمان ظهور کند پول بی ارزش می شود و همه چیز رایگان می شود و همه ثروتمند می شوند و کسی مشکل مالی پیدا نمی کند؟
سپاس

سلام و ادب@};-

در پاسخ، نکاتی را مختصراً تقدیم می کنیم:

آنچه از روایات استفاده می شود این است که در عصر طلایی ظهور حضرت حجت (عجل الله فرجه)، مشکلات اقتصادی جامعه بشری در سطح کلان حل خواهد شد. رفاه و آسایش پدید خواهد آمد و عوامل سلطه بر فکر و فرهنگ و اقتصاد از بین خواهد رفت و با زدودن فقر و تهیدستی، زمینه رشد و تکامل مادی و معنوی انسانها فراهم خواهد شد، احادیث و روایاتی که رونق اقتصادی در عصر ظهور را بیان می کند، فراوان است. طبق تصریح آیات و احادیث شریفه، رعایت تقوا، احکام الهی و اجرای عدالت و برابری و رفع ستم، تبعیض و بیدادگری، نزولات آسمانی و برکات گستر ده را برای بشریت در پی خواهد داشت. چنانکه در آیه شریفه قرآن می خوانیم: «اگر مردم آبادیها، ایمان آورده و تقوا پیشه ساخته بودند، برکات آسمان و زمین را به روی ایشان می گشودیم.» (1) که در ادامه به گوشه هایی از اوضاع اقتصادی زمان حکومت حضرت مهدی بر اساس روایات اشاره می کنیم:

- در عصر ظهور حضرت حجت (عجل الله فرجه) با توجه به حاکمیت اصل عدالت و برابری و اجرای دقیق احکام الهی برکل جهان هستی، رحمت الهی و برکات آسمانی در قالب نزول بارانهای مناسب فصلی، تجلی بیشتری پیدا خواهد کرد و زمینه رشد محصولات زراعتی فراهم خواهد شد. زمین نیز برکات، منابع و ذخایر خود را بدون هیچ گونه امساکی عرضه خواهد کرد. از پیامبر گرامی اسلام نقل شده است که فرمودند: «امت من در زمان ظهور مهدی (عجل الله فرجه)، به نعمتهایی دست می یابند که پیش از آن، در هیچ دوره ای دست نیافته بودند. در آن روزگار آسمان باران فراوان دهد و زمین هیچ رویدنی را در دل خود نگاه ندارد.»(2)

- همچنین با توسعه علم و دانش، تمامی منابع و ذخایر روزمینی و زیرزمینی، شناسایی و کشف شده همه و همه دست به دست هم خواهند داد و در جهت تأمین رفاه و آسایش انسان، در آن عصر طلایی و رؤیایی بسیج و استخدام خواهند شد. در حدیثی راجع به عصر ظهور می خوانیم: «انسان در عصر حاکمیت جهانی حضرت مهدی (عجل الله فرجه)، هرآنچه از انواع دانه های زراعی بر زمین بیفشاند، هفت صدبرابر، برداشت می کند. همان گونه که خدای متعال در قرآن کریم فرموده است: مثل آنان که مال شان را در راه خدا انفاق کنند، به مانند دانه ای است که از یک دانه، هفت خوشه بروید و در هر خوشه ای صد دانه باشد، و خداوند برای هرکس که بخواهد می افزاید.»(3) در حدیث دیگری می خوانیم: «حکومت او شرق و غرب جهان را فرامی گیرد و گنجهای زمین،برای او ظاهر می شود و در سرتاسر جهان جای ویرانی باقی نخواهد ماند، مگر این که آن را آباد خواهد ساخت.»(4)

- از جمله اقدامات و برنامه های اقتصادی حکومت حضرت مهدی (عجل الله فرجه) که نقش مؤثری در ایجاد رفاه و آسایش اقتصادی و خشکاندن ریشه های فقر و محرومیت در کل جهان دارد؛ اخذ مالیات اسلامی و توزیع عادلانه آن، در بین افراد مستمند، علیل، بیمار و مستحق خواهد بود.(5) آن گونه که در روایات آمده است، تارکین مالیات اسلامی و مانعین از پرداخت زکات، مجازات سنگین در انتظارشان خواهد بود. در عصر ظهور، مالیات اسلامی به صورت دقیق، جمع آوری و کاملاً عادلانه توزیع و تقسیم می گردد و نظام طبقاتی حاکم قبل از ظهور، نابود گردیده و جامعه ای مبتنی بر معیارهای اسلامی و انسانی، به وجود خواهد آمد. لذا در روایتی می خوانیم: «خون دو کس در اسلام هدر است، ولی این حکم را کسی اجرا نمی کند تا حضرت قائم(علیه السلام) قیام کند، یکی خون مرد زن دار زناکار است که آن حضرت او را سنگسار می کند و دیگر خون کسی است که از پرداخت زکات خودداری می کند. حضرت مهدی(عجل الله فرجه) گردن او را خواهد زد.»(6)

پی نوشت ها:
1. سوره اعراف/آیه 96.
2. بحارالانوار ج51 ص78.
3. عقد الدرر، فصل 7، ص 211: «یزرع الانسان مداً یخرج له سبعمأة کما قال اللَّه تعالی کمثل حبّة انبتت سبع سنابل فی کل سنبلة مأة حبّة و اللَّه یضاعف لمَن یشاء.
4. نهج البلاغه، خطبه 138: «و تخرج له الارض افالیذ کبدها و تلقی الیه سلما مقالیدها».».
5. امام صادق(ع) می فرماید: «اگر همه مردم زکات اموال خود را بپردازند مسلمان فقیر و نیازمندی نخواهد ماند. و مردم فقیر، محتاج، گرسنه و برهنه نمی شوند مگر به خاطر گناه ثروتمندان».وسایل الشیعة، ج 9، باب 1 از ابواب زکات، حدیث 6.
6. معجم احادیث الامام المهدی، ج 4، ص 140؛ بحارالانوار، ج 79، ص 42.

ممنون از راهنمایی تان: توی یک سخنرانی شنیده بودم که زمانیکه امام زمان ظهور کند: انسان ها توسط اسم اعظم می توانند به هر چی که دوست دارند دست پیدا کنند ! مثلا طرف اراده می کنه به واسطه اسم اعظم میتونه برای خود اش هر چی بخواد محیا کنه مثلا یک کیسه طلا !!! یا طرف گفته بود که در عصر حکومت امام زمان : طلا کنار خیابان ریخته و هیچ کس به طلا ها توجه نمی کند چون بی نیاز هستند !!
ایا این صحبت ها صحت دارند؟
ایا این حالت ها( 73 تا اسم اعظم) زمانیکه امام زمان ظهور کنند درجا فعال میشوند؟ یا بعد از برقراری حکومت اسلامی و جنگی که امام با سفیانی دارد (شکست سفیانی)اجرا می شود؟
سپاس
سپاس

erfan.71;1018923 نوشت:
ممنون از راهنمایی تان: توی یک سخنرانی شنیده بودم که زمانیکه امام زمان ظهور کند: انسان ها توسط اسم اعظم می توانند به هر چی که دوست دارند دست پیدا کنند ! مثلا طرف اراده می کنه به واسطه اسم اعظم میتونه برای خود اش هر چی بخواد محیا کنه مثلا یک کیسه طلا !!! یا طرف گفته بود که در عصر حکومت امام زمان : طلا کنار خیابان ریخته و هیچ کس به طلا ها توجه نمی کند چون بی نیاز هستند !!
ایا این صحبت ها صحت دارند؟

erfan.71;1018923 نوشت:
ایا این حالت ها( 73 تا اسم اعظم) زمانیکه امام زمان ظهور کنند درجا فعال میشوند؟ یا بعد از برقراری حکومت اسلامی و جنگی که امام با سفیانی دارد (شکست سفیانی)اجرا می شود؟

سلام مجدد@};-

البته در روایات، به فراوانی گنجها و ثروت های دوران ظهور اشاره شده مانند اینکه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره منابع ثروت حکومت امام مهدی (عجل الله فرجه) فرمود: «زمین گنجینه‌هایش را برای او خارج می‌سازد و وی مال و سرمایۀ بی‌شمار بین مردم پخش می‌کند.»(1) شاید در نگاه سطحی و اولیه گمان شود که طلا و جواهرات آن قدر فراوان می شود که کنار خیابان و زیر دست و پا ریخته و در دسترس همگان هست و کسی به آنها نگاه نمی کند! و یا تصور شود که مردم با دسترسی به اسم اعظم بدون هیچ دغدغه و تلاشی اراده می کنند و کیسه طلا و جواهر و هر چیز دیگری که نیازشان باشد مهیا می کنند؟! این نوع نگاه، حاکی از بی ارزش و بی مقدار شدن طلا و جواهرات در عصر ظهور است! در حالی که طلا و جواهرات و گنج های زیرزمینی در زمان ظهور ارزش خود را از دست نمی دهند بلکه در حکومت حضرت حجت (علیه السلام) بدرستی و در جای خود صرف می شود و وضعیت زندگی مردم بدلیل فراوانی و استغنای درونی بگونه ای بهبود می یابد که کسی عطش و ولع مادیات و زیاده خواهی و ثروت اندوزی ندارد. پس واقعیت چیز دیگری است ...

در واقع؛ این عبارت که: «زمین گنجینه‌هایش(طلا و جواهرات) را برای او خارج می‌سازد»، می تواند به این معنا باشد که «در حکومت جهانی امام عصر (عجل الله فرجه) همه نقاط زمین آباد و سرسبز و مالامال از محصول می شود، معادن زیرزمینی استخراج می شود، زمین روئیدنی هایش را می رویاند، آسمان قطرات بارانش را فرو می فرستد، از زمین و آسمان نعمت ریزش می کند، وفور (و فراوانی) نعمت است و نقطه ای خالی از عمران نخواهد ماند.»(2) همچنین در روایات داریم که وقتی حضرت تشریف می آورند، در روی زمین نقطه ای نمی ماند که سبز نباشد. در حدیثی آمده است: در دوران ظهور کسی که از دمشق به طرف کوفه حرکت می کند، در سراسر مسیر خود، روی زمین سرسبز راه می رود. یعنی جهان از لحاظ وضع ظاهرش اینقدر عوض می شود. دنیا پر از نعمت می شود، آنقدر پر از نعمت می شود که برای احدی حاجتی نمی ماند. منادی حضرت در میان مردم ندا می کند که هر نیازمندی هست سراغ من بیاید. در روایات آمده که یک نفر می آید، بعد به او می گویند که هر چه داری پهن کن، پارچه ای دارد پهن می کند، آن را پر می کنند، او می بیند هیچ کس دیگر نیامد، خودبه خود خجالت می کشد، وقتی خجالت کشید برمی گردد و می گوید: من نمی خواهم. می گویند: چیزی را که به کسی دادیم پس نمی گیریم و او با شرمندگی آن را تا منزلش حمل می کند. یعنی مردم چنین غنا و استغنایی پیدا می کنند؛ یعنی هم غنی می شوند و هم دلهایشان بی نیاز می شود. در روایات فراوان از طریق اهل سنت مثلاً در کتاب عقدالدرّر داریم که شمشهای طلا را می برند در خانه افراد که انفاق کنند می گویند: ما نیاز نداریم. کسی برای صرف زکات، صدقات، مبرات، و صله اش جا پیدا نمی کند. اینها چیزی است که الآن برای ما باور کردنش سخت است اما به اراده و قدرت خداوند در عصر ظهور و حکومت عدل مهدی آل محمد (علیه السلام) و دوران شکوفایی عقل، حتی بیش از آنچه در روایات به تصویر کشیده شده تحقق خواهد یافت.(3)

در حقیقت، این اسلام و قوانین اسلامی است که اگر به درستی به آنها عمل بشود توانایی پیشرفت و توسعه و فراوانی و بهبود وضعیت اقتصادی مردم را دارد می تواند زمین و اهل زمین را مستغنی و بی نیاز کند. در زمان حضور و حکومت حضرت مهدی(علیه السلام) به این قوانین، به بهترین شکل ممکن عمل می شود، به اضافه برکات و عنایات الهی. هیچ نوع احتکار پیش نمی آید، هر نوع قمار، رشوه و امثال اینها که باعث می شود این تبعیضها پیش بیاید از میان برداشته می شود مطلقا هم کسی به سراغ آنها نمی رود. از آن طرف هم انفاق و احسان در حد اعلا بین مردم رایج می شود، از آن طرف یک شخصیتی مثل آقا بقیة اللّه (علیه السلام) هر روز در مقابل مردم با دست باز ایستاده و کسی هم که می آید احساس نمی کند که نیازی دارد تا از آن حضرت چیزی مطالبه کند. وقتی هم حضرت از مردم مطالبه می کند که اگر نیازمندی هست بیاید؛ هیچ کس پاسخ مثبت نمی دهد. بنابراین خود اسلام این قدرت را دارد که اگر به آن عمل بشود مردم را بی نیاز و دامن ایشان را پر از طلا و جواهر کند.(4)

اما در باره اسم اعظم و دارندگان آن گفتنی است: اسم اعظم در اختیار بندگان خاص خدای متعال قرار دارد.(5) و هر کسی توانایی فراگیری آن را ندارد. بطور اجمال ویژگی اساسی دارندگان اسم اعظم بدین قرار است: یکی از آنها انقطاع کامل از غیر خداست که دل آنها صرفا متوجه خدا باشد و در هنگام خواندن خدا، اصلا توجهی به غیر او نداشته باشند. در این خصوص روایات بسیاری وارد شده است.(6) پس اینطور نیست که گمان شود بعد از ظهور همه مردم به اسم اعظم دست یافته و هر کس اراده کند با تمسک به اسم اعظم، می تواند هر خواسته و نیازی که داشته باشد را محقق سازد!

موفق باشید ...

پی نوشت ها:
1. کورانی، علی، عصر ظهور، ص ۳۶۳، به نقل از بحار، ج ۵۱، ص ۶۸.
2. دولت مهدی سیرت مهدی، مصطفی دلشاد تهرانی، ص۴۶۳.
3. برگرفته از مقاله ویژگیهای عصر ظهور، علی اکبر مهدی پور، مجله موعود، شماره 39، 1382.
4. همان، با کمی تغییر.
5. امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «به عیسى بن مریم دو حرف داده شد كه با آنها كار میكرد و به موسى چهار حرف و به ابراهیم هشت حرف و به نوح پانزده حرف و به آدم بیست و پنج حرف داده شد و خداى تعالى تمام این حروف را براى محمد (صلّى اللَّه علیه و آله) جمع فرمود، همانا اسم اعظم خدا هفتاد و سه حرفست و هفتاد و دو حرف آن به محمد (صلی الله علیه و آله) داده شد و یك حرف از او پنهان شد.»، الكافی، ج‏۱، ص: ۲۳۰.
6. برای مطالعه ر.ک: مصباح الشریعة- ترجمه مصطفوى، ص ۷۹.

مشکور;1019027 نوشت:
بنابراین خود اسلام این قدرت را دارد که اگر به آن عمل بشود مردم را بی نیاز و دامن ایشان را پر از طلا و جواهر کند.(4)

چطور این کار انجا میشه؟
آیا بر اساس احکام اسلامی، می تونید یک مسیری رو برای این کار ترسیم کنید؟

فروردین;1019030 نوشت:
چطور این کار انجا میشه؟
آیا بر اساس احکام اسلامی، می تونید یک مسیری رو برای این کار ترسیم کنید؟

سلام مجدد@};-

وقتی می گوییم بر اساس اسلام و احکام و قوانین اسلام منظور آنست که اگر همه آحاد جامعه اسلامی از صدر تا ذیل، تلاش کنند بطور جدّی و دقیق به احکام و برنامه های فردی و اجتماعی دین عمل کنند بدون شک، به هدایت و تأیید الهی آثار و برکات و توفیقات و پیشرفت های گسترده ای در همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی آن جامعه نمایان خواهد شد. تمام برنامه ها و احکام و قوانین دین اسلام اعم از برنامه های معرفتی، عملی و اخلاقی آن، در حقیقت ترسیم مسیر سعادت و کمال بشریت در بُعد زندگی مادی و معنوی و دنیوی و اخروی است. که در اصطلاح به آن سبک و روش زندگی دینی گفته می شود که تبیین و ترسیم این مسیر بزرگ و وسیع، در این مختصر نمی گنجد.

بعنوان نمونه ای کوچک؛ اگر جامعه اسلامی را به یک خانواده چند نفره تشبیه کنیم اگر تمام اعضاء خانواده (از والدین گرفته تا فرزندان) بر اساس یک مدل و سبک و روش مهندسی شده و منظم و متقن، عمل کنند و به اصول و آرمانهای این جامعه کوچک در مسیر تعالی و کمال خانواده پایبند باشند، حتی اگر به بخش هایی از این مدل کامل و منظم و متقن عمل کنند به همان میزان پایبندی و عمل به اصول و آرمانها، در مسیر کمال و سعادت خانواده گامهای موفق و بلندی برخواهند داشت، حال تصور کنید که اگر بطور کامل و دقیق به برنامه ها و دستورات و آرمانهای کمالی خانواده متمسک باشند چه اتفاقی در کانون خانواده خواهد افتاد، حال اگر همین مبنا و ملاک و معیار را به کل جامعه تعمیم دهیم، همان اتفاق مبارک و غیرقابل تصور در سطح جامعه اسلامی خواهد افتاد و جامعه اسلامی در همه شئون خود در مسیر رشد و تعالی و سعادت قرار خواهد گرفت. تصور کنید اگر فرد فرد جامعه به حق خود قانع باشند و به حقوق دیگران تجاوز نکنند! اگر کسبه و بازاریان، در معاملات و مراودات فی مابین، جانب انصاف و رعایت حال ضعفا و محرومین را داشته باشند! اگر آحاد جامعه به پرداخت حقوق الهی خمس و زکات و انفاق و صدقات پایبند باشند! اگر حلال و حرام در همه ابعادش در جامعه اسلامی رعایت شود! مسئولین جامعه اسلامی اهل تلاش و کوشش و خدمت مضاعف و ایثار و گذشت و قانع به حقوق خود باشند! اگر در جامعه اسلامی و بین مسلمانان، رد پای ربا و قمار و رشوه و رانت خواری و ده ها و صدها گناه و فساد دیگر رواج نداشت! و ده ها و صدها اگر دیگری که از دل احکام و دستورات نورانی دین مبین اسلام بدست می آید ...

همانطور که گفتیم شاید طرح کامل و جامعی که اسلام برای سعادت و کمال دنیا و آخرت بشریت دارد الآن برای شما باور کردنش سخت باشد ولی برای این که بتوان کمی به باور نزدیک کنیم مثالی می زنیم: «در صدر اسلام با آن فقری که جهان اسلام داشت مثلاً 313 نفر در جنگ بدر آمده بودند برای جنگیدن، 2 تا اسب دارند. دیگر فقر از این بیشتر؟! در جریان جنگ تبوک چند نفر با یک خرما سد جوع می کردند. همین افراد در سایه عمل به دستورات اسلام، یعنی با همین زکات و خمس و سایر چیزهایی که اسلام قرار داده، در مدت کوتاهی در کمتر از دو قرن به جایی رسیدند که در زمان هارون الرشید با این که امام معصومی هم سر کار نبود، یک ظالمی سر کار بود ولی به دلیل همین مقدار که به ظواهر اسلام عمل می شد، وضع به گونه ای شد که از مصر نامه نوشتند به هارون الرشید که ما برای نگهداری زکاتهای جمع آوری شده جایی نداریم، به هر کس مراجعه می کنیم می گوید که من نیاز ندارم. ببینید همین مقدار که به ظواهر اسلام (حکم زکات و انفاق) عمل شده به این نتیجه رسیده اند و هارون در جواب نوشت برای این که این پولها آنجا نماند در کنار هر مسجد یک مدرسه بسازید. آن روز مطابق آماری که دارند ـ البته شاید دقیق نباشد ـ شصت هزار مسجد در آن منطقه بوده است. در کنار هر مسجد یک مدرسه ساختند تا این پولها هزینه شوند.» (برگرفته از مقاله ویژگیهای عصر ظهور، علی اکبر مهدی پور، مجله موعود، شماره 39، 1382، با کمی تغییر)

فروردین;1019030 نوشت:
چطور این کار انجا میشه؟
آیا بر اساس احکام اسلامی، می تونید یک مسیری رو برای این کار ترسیم کنید؟

سلام مجدد@};-

مضافاً شاید اگر بخواهیم بر اساس دین مبین اسلام یک طرح و الگوی جامع و مانعی را به اختصار بیابیم بتوان در بیان نورانی حضرت امیر (علیه السلام) که فرمود: «اوصیکُم بِتَقْوَی اللّه‏ وَ نَظمِ اَمْرِکُم؛ شما را به پرهیزکاری و نظم در کارها سفارش می‏کنم» یافت.(نهج البلاغه نامه 47،ص977.) وقتی گفته می شود تقوا مقصود تقوا و پرهیزکاری، دینداری و اخلاق و عمل به فرامین الهی و رعایت حلال و حرام در همه شئون و مراتب آن اعم از فردی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... مورد نظر است و وقتی گفته می شود نظم، یعنی نظم و هماهنگی و برنامه ریزی در همه شئون زندگی و ساحت های علمی و عملی، کار و تلاش و مجاهدت های گوناگون و احترام و رعایت همه جوانب قانون است.

ببینید کشورهایی که از لحاظ علمی و تکنولوژی به پیشرفت هایی دست یافته اند شاید به یک معنا فاقد روح تقوا و پرهیزکاری و ایمان و عمل صالح و رعایت حلال و حرام و دستورات دین الهی هستند اما به بُعد نظم و برنامه ریزی و رعایت قانون، توجه ویژه ای داشته اند، همین امر موجب شده، پیشرفت های زیادی در زمینه امور دنیا کسب کنند. حال تصور کنید اگر جامعه ای در کنار بهره مندی از فاکتور نظم و قانون و هماهنگی و برنامه ریزی، به لباس تقوا و پاکدامنی و ایمان و عمل صالح و رعایت حلال و حرام الهی نیز آراسته شود و از خیرات و برکات و امدادهایی که خداوند به مؤمنان و پرهیزکاران وعده داده نیز برخوردار شود به چه جایگاه رفیعی در زندگی دنیا و آخرت خواهد رسید.

مشکور;1019040 نوشت:
ببینید کشورهایی که از لحاظ علمی و تکنولوژی به پیشرفت هایی دست یافته اند شاید به یک معنا فاقد روح تقوا و پرهیزکاری و ایمان و عمل صالح و رعایت حلال و حرام و دستورات دین الهی هستند اما به بُعد نظم و برنامه ریزی و رعایت قانون، توجه ویژه ای داشته اند، همین امر موجب شده، پیشرفت های زیادی در زمینه امور دنیا کسب کنند.

سلام مشکور گرامی
این شیوه ای که ترسیم فرمودید، اقتصاد دستوری است که
اقتصاد دانان تقریبا از 200 سال پیش ناکارآمدیش رو مطرح کرده اند و البته ما هم مجددا ناکارآمدیش رو تجربه کردیم. کشورهای پیشرفته دنیا بر اساس اقتصاد دستوری کار نمی کنند، بلکه به شیوه های جدید اقتصاد آزاد گرایش پیدا کرده اند که همین باعث پیشرفتشان شده.

یک زمانی این تفکر در کشورمون به وجود اومد که ما می تونیم مشکلات رو با اقتصاد دستوری حل کنیم بدون توجه به انتقاداتی که از این شیوه وجود داشت. اما این شیوه یک بار دیگه ناکارآمدیش رو نشون داد و در توجیهش این دیدگاه مطرح شد که مشکل از اقتصاد دستوری نیست، بلکه مشکل از مردمه که درستکار نیستند. این در حالیه که در اقتصاد آزاد، نیاز نیست همه درستکار باشند چون منافع افراد در راستای سازماندهی بازار و منافع جامعه قرار میگیره.

بر اساس فرمایشات شما، در زمان ظهور قراره همه مردم درست کار بشن. شاید این یک مسئله ماوراء الطبیعی باشه به خصوص که خیلی از روایات از اتفاقات ماورایی در زمان ظهور خبر میدن. به هر حال تا اون موقع باید کار رو به کاردان سپرد. در شرایط عادی نمیشه اداره کشور رو مشروط به درستکار شدن همه مردم کرد چون ممکنه قبل از ظهور این اتفاق نیفته.

مشکور;1019027 نوشت:
س اینطور نیست که گمان شود بعد از ظهور همه مردم به اسم اعظم دست یافته و هر کس اراده کند با تمسک به اسم اعظم، می تواند هر خواسته و نیازی که داشته باشد را محقق سازد!

ممنون از راهنمایی تان: من توی یک صوت که درباره دنیای پس از ظهور هست : شنیدم که گفته شده زمانیکه امام زمان ظهور کند 73 تا اسم اعظم به مردم آموخته میشود و مردم توسط این اسم اعظم ها می توانند کار های خاصی مثل» طی الرض کنند : مثلا طرف از همان جایی که هست اراده کند و همراه به جسم اش برود کربلا !
طبق گفته های شما : پس آن کارشناس مهدویت یعنی اشتباه گفته !!؟؟
سپاس

فروردین;1019050 نوشت:
سلام مشکور گرامی
این شیوه ای که ترسیم فرمودید، اقتصاد دستوری است که اقتصاد دانان تقریبا از 200 سال پیش ناکارآمدیش رو مطرح کرده اند و البته ما هم مجددا ناکارآمدیش رو تجربه کردیم. کشورهای پیشرفته دنیا بر اساس اقتصاد دستوری کار نمی کنند، بلکه به شیوه های جدید اقتصاد آزاد گرایش پیدا کرده اند که همین باعث پیشرفتشان شده.

یک زمانی این تفکر در کشورمون به وجود اومد که ما می تونیم مشکلات رو با اقتصاد دستوری حل کنیم بدون توجه به انتقاداتی که از این شیوه وجود داشت. اما این شیوه یک بار دیگه ناکارآمدیش رو نشون داد و در توجیهش این دیدگاه مطرح شد که مشکل از اقتصاد دستوری نیست، بلکه مشکل از مردمه که درستکار نیستند. این در حالیه که در اقتصاد آزاد، نیاز نیست همه درستکار باشند چون منافع افراد در راستای سازماندهی بازار و منافع جامعه قرار میگیره.

بر اساس فرمایشات شما، در زمان ظهور قراره همه مردم درست کار بشن. شاید این یک مسئله ماوراء الطبیعی باشه به خصوص که خیلی از روایات از اتفاقات ماورایی در زمان ظهور خبر میدن. به هر حال تا اون موقع باید کار رو به کاردان سپرد. در شرایط عادی نمیشه اداره کشور رو مشروط به درستکار شدن همه مردم کرد چون ممکنه قبل از ظهور این اتفاق نیفته.


سلام مجدد

شیوه ای که بیان کردیم اقتصاد دستوری نیست بلکه مبتنی بر اقتصاد اسلامی است که هم برای مالکیت خصوصی و هم مالکیت عمومی ارزش و اعتبار قائل است، راه فعالیتهای اقتصادی در جامعه اسلامی کاملاً باز و آزاد است و اتفاقاً فعالان اقتصادی مورد تشویق قرار می گیرند اما قاعده مند، با رعایت چارچوب و استانداردهای دینی و اسلامی و البته مبانی دقیق و اصولی علمی هم دارد. و در مقام تقابل منافع عمومی جامعه با منافع شخصی، منافع عموم را ترجیح می دهد. بی شک، تحقق آن مستلزم آنست که امر حکومت و اقتصاد در دست اشخاص با کفایت و کاردان و البته متعهد و متقی باشد یعنی تخصص و تعهد را توأمان داشته باشند. در اقتصاد اسلامی صحبت این نیست که فقط مردم درستکار و درست کردار باشند و درست انتخاب کنند تا چرخ حکومت و سیاست و اقتصاد بدرستی بچرخد بلکه هم مردم و هم حاکمان و مسئولان و هم اصول و مبانی و قواعد و چارچوبها باید درست و اصولی باشند.

در اقتصاد نظامهای لیبرالی و مبتنی بر سرمایه داری غرب (اقتصاد آزاد) تنها اصل سود و منفعت بیشتر، حاکم است، چنین سیستمی مبتنی بر جهان بینی مادی است و تنها منافع طبقه حاکم و سرمایه دار و کارتل های بزرگ اقتصادی مدنظر است بعبارتی بصورت قانونی و سیسماتیک، یک درصد جامعه یعنی طبقه سرمایه دار و حاکم، حداکثر برخورداری را دارند و 99 درصد بقیه، از حداقل ها برخوردار می شوند، بزرگترین فسادها و سوء استفاده ها، رانت ها، تبانی ها و پول شویی ها در همین سیستم باصطلاح اقتصاد آزاد انجام می شود اما در قالب لباس قانونی و موجه، بعبارتی تخلفات در این سیستم ظالمانه کاملاً قانونی صورت می گیرد و چنین وانمود می شود که ظاهراً سلامت دارد.

صحبت در این خصوص بسیار است که بدلیل اینکه رسالت این تایپیک مطلب دیگری است به همین مقدار بسنده می کنیم. می توانید بحث بررسی و مقایسه اقتصاد اسلامی با اقتصاد لیبرالی و آزاد را در تایپیک دیگری دنبال کنید.

erfan.71;1019055 نوشت:
ممنون از راهنمایی تان: من توی یک صوت که درباره دنیای پس از ظهور هست : شنیدم که گفته شده زمانیکه امام زمان ظهور کند 73 تا اسم اعظم به مردم آموخته میشود و مردم توسط این اسم اعظم ها می توانند کار های خاصی مثل» طی الرض کنند : مثلا طرف از همان جایی که هست اراده کند و همراه به جسم اش برود کربلا !
طبق گفته های شما : پس آن کارشناس مهدویت یعنی اشتباه گفته !!؟؟
سپاس

سلام مجدد@};-

اولاً چنانکه پیشتر گفتیم اسم اعظم حقیقتی است که خداوند به انسان کامل و اولیاء خدا تعلیم می دهد فلذا در دوران ظهور هر کس به مقام اولیاء اللهی برسد و یا ذوب در انسان کامل، یعنی حضرت حجت (عجل الله فرجه) که مظهر اسم اعظم الهی است باشد از اسم اعظم برخوردار است و اما دلیلی در روایات نداریم که برای همه مردم عصر ظهور، چنین مقامی را تعریف کرده باشند. البته در خصوص 313 نفر یاران خاص حضرت روایات بسیاری مبنی بر قدرت های خاص و کرامت هایی که به ایشان اعطا می شود وارد شده است. در خصوص طی الارض؛ در روایات فراوانی از چگونگی طی مسافت آن حضرت و یارانش به این عنوان (طی الارض) تعبیر شده است. چگونگی طی الارض، برای ما به روشنی معلوم نیست؛ ولی می توان آن را یک جا به جایی بسیار سریع برای انسان دانست. امام رضا (علیه السلام) در روایتی پس از معرفی حضرت مهدی (عجل الله فرجه) می فرماید: «او، کسی است که زمین برای او در نور دیده می شود.» امام صادق (علیه السلام) نیز درباره طی الارض یاران حضرت مهدی (علیه السلام) فرمود: «پس، از گوشه و کنار زمین به سوی او جمع می شوند و زمین برای آن ها به هم پیچیده می شود، تا این که با او بیعت می کند.»(1)

ثانیاً بعید نیست که طی الارض مختص یاران خاص حضرت از اقصی نقاط جهان باشد، و این امر به اشاره حضرت و اذن و اراده خدای متعال باشد، نه اینکه تصور شود که همه آنها اسم اعظم می دانند و با گفتن اسم اعظم طی الارض می کنند. چنانکه امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «هنگامی که به حضرت مهدی(عجل الله فرجه) اذن خروج و قیام داده شود، خداوند را به نام عبری آن فرامی خواند. در آن هنگام یارانش که سیصد و سیزده نفرند و همانند ابرهای پاییزی پراکنده اند، مهیا می شوند و آنان همان صاحبان پرچم ها و فرماندهان هستند. برخی از آنان شب هنگام درحالی که در بستر آرمیده اند، ناپدید می شوند و به هنگام صبح خود را در مکه می بینند و برخی به هنگام روز سوار بر ابرها دیده می شوند. آنان با نام خود و پدر و فامیل و شهرت شناخته می شوند.»(2)

ثالثاً در مورد چگونگی ورود اصحاب حضرت مهدی (عجل الله فرجه) به مکه، چند احتمال وجود دارد:
۱. اینکه این جماعت به طور اعجاز و با سرعت وارد مکه می‏ شوند. این احتمال، مطابق ظاهر برخی روایات و صریح برخی روایات دیگر است. در برخی روایات آمده که آن ها در یک ساعت در جایی اجتماع می ‏کنند، ولی در برخی روایات تصریح به اعجازی بودن آن شده است.
۲ . احتمال دیگر اینکه مردم چند دسته شوند: برخی از راه طبیعی خدمت امام(عجل الله تعالی فرجه الشریف) مشرف می ‏شوند؛ برخی نیز شب هنگام که در رختخواب خود آرمیده ‏اند، ناگهان خود را در مکه می‏ یابند؛ برخی نیز بر ابر سوار در روز به خدمت حضرت مشرف می ‏شوند.
۳. همگی با سفر عادی به خدمت حضرت مشرف می ‏شوند؛ زیرا همان گونه که در روایات اشاره شده به اسم مهدی‏(عجل الله فرجه) در ماه رمضان ندا داده می ‏شود و ظهور حضرت نیز در دهم محرم است. در فاصله این مدت، مخلصین، خود را به حضرت می ‏رسانند.

از میان این احتمالات، احتمال سوم ترجیح دارد؛ زیرا اگرچه مطابق زمان صدور این روایات حرکت سریع به سوی مقصدی دور تنها با اعجاز متصور بوده، ولی در این عصر بلکه عصر ظهور، حرکت ‏ها به حدی سریع شده که اجتماع افرادی را از اطراف عالم در یک ساعت ممکن ساخته است. از این رو ممکن است که مقصود از سیر در سحاب و ابرها سفر با هواپیما و پیچیده شدن زمین، سفر با ماشین و قطار سریع السیر باشد.(3)

پی نوشت ها:
1. بنقل از کتاب فرهنگنامه مهدویت، سلیمیان، خدامراد، بنیاد فرهنگی مهدی موعود، تهران، 1388.
2. إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج‏5، ص: 172 ،ح546،ناشر: اعلمى‏، بيروت‏، 1425 ق‏،چاپ: اول‏.
3. رضوانی، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۰۰ ـ ۴۹۱. کتاب جمکران، قم، 1390،چاپ هفتم.

مشکور;1019123 نوشت:
شیوه ای که بیان کردیم اقتصاد دستوری نیست بلکه مبتنی بر اقتصاد اسلامی است که هم برای مالکیت خصوصی و هم مالکیت عمومی ارزش و اعتبار قائل است

احترام قائل شدن برای مالکیت خصوصی منافاتی با دستوری بودن اقتصاد ما نداره.

مشکور;1019123 نوشت:
اتفاقاً فعالان اقتصادی مورد تشویق قرار می گیرند

این تشویق و تنبیهها جزء مشخصات اقتصادهای دستوریه. در اقتصاد دستوری،دولت تعیین می کنه که چه چیزی با چه قیمتی تولید بشه و تشویق و تنبیهها هم دستوریه. مثلاً دولت میگه "ماست باید کیلویی فلان تومان به فروش برسه" بعد میاد گرانفروش رو تنبیه می کنه و ارزانفروش رو تشویق. حالا شاید یه نفر این محصول رو با کیفیت بهتر تهیه کرد ... اینجا کارشناس می فرستیم محصول رو بررسی کنه و اگر خوب بود تشویقش می کنیم. اما باید خیلی دقت بشه که قیمتها درست تعیین بشن، و تشویق و تنبیهها درست انجام بشه. حالا توی این فرآیند "کارشناسی" کلی زد و بند و فساد یا اشتباه به وجود بیاد.

اما در اقتصاد آزاد خود مصرف کننده با انتخاب محصول می تونه یک تولید کننده رو تشویق یا تنبیه کنه. اگر کارایی این دو شیوه رو در اقتصاد دنیا مقایسه کنیم می بینیم که اقتصاد آزاد موفقتر بوده.

مشکور;1019123 نوشت:
در اقتصاد نظامهای لیبرالی و مبتنی بر سرمایه داری غرب (اقتصاد آزاد) تنها اصل سود و منفعت بیشتر، حاکم است، چنین سیستمی مبتنی بر جهان بینی مادی است و تنها منافع طبقه حاکم و سرمایه دار و کارتل های بزرگ اقتصادی مدنظر است بعبارتی بصورت قانونی و سیسماتیک، یک درصد جامعه یعنی طبقه سرمایه دار و حاکم، حداکثر برخورداری را دارند و 99 درصد بقیه، از حداقل ها برخوردار می شوند.

شما فرض کنید یک شرکت خودروسازی تاسیس کرده اید داخل ایران. آیا هدف شما کسب سود و مادیات نیست؟
شاید بگید هدف ما افزایش ایمنی و کیفیت محصولمون هم هست. خب در اقتصاد آزاد تولید کننده مجبور به افزایش کیفیته تا بتونه رقابت کنه. اما در اقتصاد دستوری این انگیزه ها کمرنگ میشن چون رقابت کمرنگ تره.
حالا شما این کارخانه رو دارید و ثروتمند شده اید. حالا چاره کاهش اختلاف طبقاتی چیه؟ راهش این نیست که بیایم و جلوی کسب و کار رو بگیریم و مانع از سودسازی بشیم، بلکه مثل همه دنیا می تونیم مالیات بگیریم. مشکل فقط راههای فرار مالیاتیه که هم در ایران هست و هم در خارج و برای این مشکل باید قانون بهبود داده بشه. این ربطی به آزاد یا دستوری بودن اقتصاد نداره.

مشکور;1019123 نوشت:
بزرگترین فسادها و سوء استفاده ها، رانت ها، تبانی ها و پول شویی ها در همین سیستم باصطلاح اقتصاد آزاد انجام می شود اما در قالب لباس قانونی و موجه، بعبارتی تخلفات در این سیستم ظالمانه کاملاً قانونی صورت می گیرد و چنین وانمود می شود که ظاهراً سلامت دارد.

اقتصادهای دولتی زمینه بیشتری برای فساد دارند. این چیزیه که 200 ساله شناخته شده و ما هم دوباره تجربش کردیم.
فردی که مالک یک شرکته، هیچ دلیلی نداره که از شرکت خودش دزدی کنه چون دارایی خودشه. هیچ دلیلی هم نداره که اجازه فساد رو در شرکت تحت نظر خودش بده چون در نهایت ضررش به خودش می رسه. جلوگیری از فساد یک سری نظارتهای جزئی نیاز داره.

به نظرم علم اقتصاد اسلامی باید به روز بشه مثل خیلی از علوم اسلامی دیگه که به روز شدند. منظور من کنار گذاشتن اقتصاد اسلامی نیست، بلکه متناسب کردنش با شرایط روز و علوم جدید دنیاست. این کار نیازمند هوشمند ترین و متخصص ترین افراده. ان شاء الله که در زمان ظهور این کار انجام میشه ولی فعلا باید خود متخصصین به فکر حل مشکلات باشند.

مشکور;1018917 نوشت:
لذا در روایتی می خوانیم: «خون دو کس در اسلام هدر است، ولی این حکم را کسی اجرا نمی کند تا حضرت قائم(علیه السلام) قیام کند، یکی خون مرد زن دار زناکار است که آن حضرت او را سنگسار می کند و دیگر خون کسی است که از پرداخت زکات خودداری می کند. حضرت مهدی(عجل الله فرجه) گردن او را خواهد زد.»(6)

سلام
این روایات چقدر مستند اند؟
کسی که مالیات رو نپردازه می تونه جریمه یا زندان بشه. چه نیازی هست به گردن زدن؟

در سند این جور روایات باید خیلی دقت بشه و اگر سند محکمی نداشته باشند حتما ضعف سندشون ذکر بشه.

فروردین;1019138 نوشت:
احترام قائل شدن برای مالکیت خصوصی منافاتی با دستوری بودن اقتصاد ما نداره.


این تشویق و تنبیهها جزء مشخصات اقتصادهای دستوریه. در اقتصاد دستوری،دولت تعیین می کنه که چه چیزی با چه قیمتی تولید بشه و تشویق و تنبیهها هم دستوریه. مثلاً دولت میگه "ماست باید کیلویی فلان تومان به فروش برسه" بعد میاد گرانفروش رو تنبیه می کنه و ارزانفروش رو تشویق. حالا شاید یه نفر این محصول رو با کیفیت بهتر تهیه کرد ... اینجا کارشناس می فرستیم محصول رو بررسی کنه و اگر خوب بود تشویقش می کنیم. اما باید خیلی دقت بشه که قیمتها درست تعیین بشن، و تشویق و تنبیهها درست انجام بشه. حالا توی این فرآیند "کارشناسی" کلی زد و بند و فساد یا اشتباه به وجود بیاد.

اما در اقتصاد آزاد خود مصرف کننده با انتخاب محصول می تونه یک تولید کننده رو تشویق یا تنبیه کنه. اگر کارایی این دو شیوه رو در اقتصاد دنیا مقایسه کنیم می بینیم که اقتصاد آزاد موفقتر بوده.


شما فرض کنید یک شرکت خودروسازی تاسیس کرده اید داخل ایران. آیا هدف شما کسب سود و مادیات نیست؟
شاید بگید هدف ما افزایش ایمنی و کیفیت محصولمون هم هست. خب در اقتصاد آزاد تولید کننده مجبور به افزایش کیفیته تا بتونه رقابت کنه. اما در اقتصاد دستوری این انگیزه ها کمرنگ میشن چون رقابت کمرنگ تره.
حالا شما این کارخانه رو دارید و ثروتمند شده اید. حالا چاره کاهش اختلاف طبقاتی چیه؟ راهش این نیست که بیایم و جلوی کسب و کار رو بگیریم و مانع از سودسازی بشیم، بلکه مثل همه دنیا می تونیم مالیات بگیریم. مشکل فقط راههای فرار مالیاتیه که هم در ایران هست و هم در خارج و برای این مشکل باید قانون بهبود داده بشه. این ربطی به آزاد یا دستوری بودن اقتصاد نداره.

پیشنهاد می کنم تاریخچه صنایعی مثل ایران خودرو و کفش ملی رو بخونید و ببینید که چطور خیلی از صنایع خوب ما بر اثر مداخله تبدیل به صنایعی ناکارآمد و ورشکسته شدند.

اقتصادهای دولتی زمینه بیشتری برای فساد دارند. این چیزیه که 200 ساله شناخته شده و ما هم دوباره تجربش کردیم.
فردی که مالک یک شرکته، هیچ دلیلی نداره که از شرکت خودش دزدی کنه چون دارایی خودشه. هیچ دلیلی هم نداره که اجازه فساد رو در شرکت تحت نظر خودش بده چون در نهایت ضررش به خودش می رسه.

جلوگیری از فساد یک سری نظارتهای جزئی نیاز داره. کاش روحانیون گرامی به عنوان افراد دلسوز، نقش نظارت رو در اقتصاد به عهده می گرفتند نه نقش مداخله مستقیم رو . و کاش متناسب با مسئولیتهایی که به عهده شون گذاشته شده آموزش دریافت می کردند.

سلام
مطالب مفیدی بیان کردید
ولی متاسفانه اقتصاد ازاد حداقل در شرایط کنونی کشور کاربردی نداره . این نوع اقتصاد برای کشوری که از همه جوانب اقتصادی و سیاسی زیر تحریمه جواب نمیده!
نمونه اش هم بسته شدن بنگاه های کسب و کار کوچک و بزرگ خصوصی ست کسی حاضر نمیشه در این شرایطی که ثبات روابط اقتصادی وجود نداره ریسک کنه و سرمایه گذاری کنه .

sнαвηαм;1019141 نوشت:
نمونه اش هم بسته شدن بنگاه های کسب و کار کوچک و بزرگ خصوصی ست کسی حاضر نمیشه در این شرایطی که ثبات روابط اقتصادی وجود نداره ریسک کنه و سرمایه گذاری کنه .

ممنون از توضیح خوب شما
اما همه جای دنیا مواردی هست که بخش خصوصی زیر بار سرمایه گذاری نمیره و این یکی از جاهاییه که دوست باید ورود کنه. مثلاً برای یک شرکت پست خصوصی، ارسال بسته های پستی به روستاهای دوردست صرفه اقتصادی نداره و این رو می سپرن به بخش دولتی. یا اینکه لازمه یک سری زیر ساختها رو دولت بسازه.
اما یه جایی هست که نیاز به مداخله وجود نداره. یه جایی هم هست که مداخله کار رو خراب می کنه. در مورد این که چه مداخله ای در کجا اتفاق بیفته باید متخصصین تصمیم بگیرند و مطمئن باشید که اگر کار به کاردان سپرده بشه، کشور در شرایط تحریم هم کشور بهتر عمل می کنه.

و باید دقت کنیم که ممکنه خیلی از این دخالتها واقعا اسلامی نباشند و اسلام هیچ منافاتی با خیلی از نظرات اقتصاددانان نداشته باشه.

فروردین;1019138 نوشت:
این تشویق و تنبیهها جزء مشخصات اقتصادهای دستوریه.

فروردین;1019138 نوشت:
اما در اقتصاد آزاد خود مصرف کننده با انتخاب محصول می تونه

با سلام و تشکر از شما گل

اشکالات زیادی بر اقتصاد لیبرالی و آزاد و نظام سرمایه داری که در غرب امروز رایج است وارد است و از طرفی اشکالاتی را که به اقتصاد اسلامی نسبت می دهید وارد نیست بلکه اگر اشکالی هم وارد باشد بر عملکرد دولتها و مراکز نظارتی و بنگاه های اقتصادی وارد است نه بر شیوه اقتصاد اسلامی و مبانی حکومت دینی، متأسفانه بعد از انقلاب اسلامی دولت ها آنگونه که شایسته و حق مطلب است اسلامی و انقلابی نبوده و مبتنی بر آرمانهای اسلام و انقلاب اسلامی عمل نکرده اند. فلذا شایسته نیست اشکالات عملکردی را به رویکردهای انقلاب اسلامی نسبت داد.

گفتیم جای بحث در این مقوله بسیار است، اما خارج از موضوع تایپیک است، اگر مایل به ادامه چنین بحثی هستید در تایپیک مستقلی پیگیری کنید.@};-

مشکور;1019158 نوشت:
اشکالات زیادی بر اقتصاد لیبرالی و آزاد و نظام سرمایه داری که در غرب امروز رایج است وارد است و از طرفی اشکالاتی را که به اقتصاد اسلامی نسبت می دهید وارد نیست بلکه اگر اشکالی هم وارد باشد بر عملکرد دولتها و مراکز نظارتی و بنگاه های اقتصادی وارد است نه بر شیوه اقتصاد اسلامی و مبانی حکومت دینی، متأسفانه بعد از انقلاب اسلامی دولت ها آنگونه که شایسته و حق مطلب است اسلامی و انقلابی نبوده و مبتنی بر آرمانهای اسلام و انقلاب اسلامی عمل نکرده اند. فلذا شایسته نیست اشکالات عملکردی را به رویکردهای انقلاب اسلامی نسبت داد.

ممنون از توضیحات خوب شما و عذرخواهی می کنم که خارج از تاپیک صحبت شد.
بخشهایی که به مثالها پرده بودم رو ویرایش کردم چون همان طور که فرمودید خارج از موضوع تاپیکه.

فروردین;1019140 نوشت:
سلام
این روایات چقدر مستند اند؟
کسی که مالیات رو نپردازه می تونه جریمه یا زندان بشه. چه نیازی هست به گردن زدن؟

در سند این جور روایات باید خیلی دقت بشه و اگر سند محکمی نداشته باشند حتما ضعف سندشون ذکر بشه.


با سلام وتشکر از شما

ما در خلال بیان مطلب و ذکر روایت، سند و منبع روایت را ذکر کرده ایم اگر نسبت به سند و منبع روایت، تشکیک دارید می توانید از کارشناسان بخش حدیث، بپرسید. ضمن آنکه در زمان حکومت حضرت (عجل الله فرجه) امتناع از پرداخت مالیات، به معنای تعدی و مخالفت با حکومت عدل مهدوی است و نوعی خروج علیه حکومت حق مهدی (علیه السلام) محسوب می شود و حکم چنین کسی در زمان ظهور و حکومت عدل مهدوی، چه بسا همان است که در روایت بیان شده است.

پرسش:
ایا این قبیل سخنان که می گویند پس از ظهور امام زمان(عجل الله فرجه) پول فراوان و بی ارزش؛ همه چیز رایگان و در دسترس و همه ثروتمند می شوند و از طریق اسم اعظم کسی مشکل مالی پیدا نمی کند واقعیت دارد؟

پاسخ:
آنچه از روایات استفاده می شود این است که در عصر طلایی ظهور حضرت حجت (عجل الله فرجه)، مشکلات اقتصادی جامعه بشری در سطح کلان حل خواهد شد. رفاه و آسایش پدید خواهد آمد و عوامل سلطه طواغیت، بر فکر و فرهنگ و اقتصاد از بین خواهد رفت و با زدودن فقر و تهیدستی، زمینه رشد و تکامل مادی و معنوی انسانها فراهم خواهد شد. احادیث و روایاتی که رونق اقتصادی در عصر ظهور را بیان می کند، فراوان است. طبق تصریح آیات و احادیث شریفه، رعایت تقوا، احکام الهی و اجرای عدالت و برابری و رفع ستم، تبعیض و بیدادگری، نزولات آسمانی و برکات گسترده را برای بشریت در پی خواهد داشت.(1) در ادامه به گوشه هایی از اوضاع اقتصادی زمان حکومت حضرت مهدی بر اساس روایات اشاره می کنیم:

1- در عصر ظهور حضرت حجت (عجل الله فرجه) با توجه به حاکمیت اصل عدالت و برابری و اجرای دقیق احکام الهی برکل جهان هستی، رحمت الهی و برکات آسمانی در قالب نزول بارانهای مناسب فصلی، تجلی بیشتری پیدا خواهد کرد و زمینه رشد محصولات زراعتی فراهم خواهد شد. زمین نیز برکات، منابع و ذخایر خود را بدون هیچ گونه امساکی عرضه خواهد کرد. از پیامبر گرامی اسلام نقل شده است که فرمودند: «امت من در زمان ظهور مهدی (عجل الله فرجه)، به نعمتهایی دست می یابند که پیش از آن، در هیچ دوره ای دست نیافته بودند. در آن روزگار آسمان باران فراوان دهد و زمین هیچ رویدنی را در دل خود نگاه ندارد.»(2)
2- همچنین با توسعه علم و دانش، تمامی منابع و ذخایر روزمینی و زیرزمینی، شناسایی و کشف شده همه و همه دست به دست هم خواهند داد و در جهت تأمین رفاه و آسایش انسان، در آن عصر طلایی و رؤیایی بسیج و استخدام خواهند شد. در حدیثی راجع به عصر ظهور می خوانیم: «انسان در عصر حاکمیت جهانی حضرت مهدی (عجل الله فرجه)، هرآنچه از انواع دانه های زراعی بر زمین بیفشاند، هفت صدبرابر، برداشت می کند. همان گونه که خدای متعال در قرآن کریم فرموده است: مَثَل آنان که مال شان را در راه خدا انفاق کنند، به مانند دانه ای است که از یک دانه، هفت خوشه بروید و در هر خوشه ای صد دانه باشد، و خداوند برای هرکس که بخواهد می افزاید.»(3) در حدیث دیگری می خوانیم: «حکومت او شرق و غرب جهان را فرامی گیرد و گنجهای زمین،برای او ظاهر می شود و در سرتاسر جهان جای ویرانی باقی نخواهد ماند، مگر این که آن را آباد خواهد ساخت.»(4)
3- از جمله اقدامات و برنامه های اقتصادی حکومت حضرت مهدی (عجل الله فرجه) که نقش مؤثری در ایجاد رفاه و آسایش اقتصادی و خشکاندن ریشه های فقر و محرومیت در کل جهان دارد؛ اخذ مالیات اسلامی و توزیع عادلانه آن، در بین افراد مستمند، علیل، بیمار و مستحق خواهد بود.(5) آن گونه که در روایات آمده است، تارکین مالیات اسلامی و مانعین از پرداخت زکات، مجازات سنگین در انتظارشان خواهد بود.(6) در عصر ظهور، مالیات اسلامی به صورت دقیق، جمع آوری و کاملاً عادلانه توزیع و تقسیم می گردد و نظام طبقاتی حاکم قبل از ظهور، نابود گردیده و جامعه ای مبتنی بر معیارهای اسلامی و انسانی، به وجود خواهد آمد.

شاید در یک نگاه سطحی و اولیه برخی گمان کنند که طلا و جواهرات آن قدر فراوان می شود که کنار خیابان و زیر دست و پا ریخته و در دسترس همگان هست بگونه ای که کسی به آنها نگاه نمی کند! و یا تصور شود که مردم با دسترسی به اسم اعظم بدون هیچ دغدغه و تلاشی اراده می کنند و کیسه طلا و جواهر و هر چیز دیگری که نیازشان باشد مهیا می کنند؟! این نوع نگاه، حاکی از بی ارزش و بی مقدار شدن طلا و جواهرات در عصر ظهور است! در حالی که طلا و جواهرات و گنج های زیرزمینی در زمان ظهور ارزش خود را از دست نمی دهند بلکه در حکومت حضرت حجت (علیه السلام) بدرستی و در جای خود صرف می شود و وضعیت زندگی مردم بدلیل فراوانی و استغنای درونی بگونه ای بهبود می یابد که کسی عطش و ولع مادیات و زیاده خواهی و ثروت اندوزی ندارد. پس واقعیت چیز دیگری است ... در واقع؛ این عبارت که: «زمین گنجینه‌هایش(طلا و جواهرات) را برای او خارج می‌سازد»، می تواند به این معنا باشد که «در حکومت جهانی امام عصر (عجل الله فرجه) همه نقاط زمین آباد و سرسبز و مالامال از محصول می شود، معادن زیرزمینی استخراج می شود، زمین روئیدنی هایش را می رویاند، آسمان قطرات بارانش را فرو می فرستد، از زمین و آسمان نعمت ریزش می کند، وفور (و فراوانی) نعمت است و نقطه ای خالی از عمران نخواهد ماند.»(7) همچنین در روایات داریم که وقتی حضرت تشریف می آورند، در روی زمین نقطه ای نمی ماند که سبز نباشد. در روایات فراوان از طریق اهل سنت مثلاً در کتاب عقدالدرّر داریم که شمشهای طلا را می برند در خانه افراد که انفاق کنند می گویند: ما نیاز نداریم. کسی برای صرف زکات، صدقات، مبرات، و صله اش جا پیدا نمی کند. اینها چیزی است که الآن برای ما باور کردنش سخت است اما به اراده و قدرت خداوند در عصر ظهور و حکومت عدل مهدی آل محمد (علیه السلام) و دوران شکوفایی عقل، حتی بیش از آنچه در روایات به تصویر کشیده شده تحقق خواهد یافت.(8)

در حقیقت، این اسلام و قوانین اسلامی است که اگر در پرتو رعایت تقوا و نظم و تدبیر امور، به درستی به آنها عمل بشود توانایی پیشرفت و توسعه و فراوانی و بهبود وضعیت اقتصادی مردم را دارد می تواند زمین و اهل زمین را مستغنی و بی نیاز کند. در زمان حضور و حکومت حضرت مهدی(علیه السلام) به این قوانین، به بهترین شکل ممکن عمل می شود، به اضافه برکات و عنایات الهی، از اینرو هیچ نوع احتکار پیش نمی آید، هر نوع قمار، رشوه و امثال اینها که باعث می شود این تبعیضها پیش بیاید از میان برداشته می شود مطلقا هم کسی به سراغ آنها نمی رود. از طرفی هم انفاق و احسان در حد اعلا بین مردم رایج می شود، از طرف دیگر هم یک شخصیتی مثل آقا بقیة اللّه (علیه السلام) همچون امیری کریم و دست و دل باز در رأس حکومت قرار دارد وقتی هم حضرت از مردم مطالبه می کند که اگر نیازمندی هست بیاید؛ هیچ کس پاسخ مثبت نمی دهد. بنابراین خود اسلام این قدرت را دارد که اگر به آن عمل بشود مردم را بی نیاز و دامن ایشان را پر از طلا و جواهر کند.(9) اما در باره اسم اعظم و دارندگان آن گفتنی است: اسم اعظم در اختیار بندگان خاص خدای متعال قرار دارد.(10) و هر کسی توانایی فراگیری آن را ندارد. بطور اجمال ویژگی اساسی دارندگان اسم اعظم بدین قرار است: یکی از آنها انقطاع کامل از غیر خداست که دل آنها صرفا متوجه خدا باشد و در هنگام خواندن خدا، اصلا توجهی به غیر او نداشته باشند. در این خصوص روایات بسیاری وارد شده است.(11) پس اینطور نیست که گمان شود بعد از ظهور همه مردم به اسم اعظم دست یافته و هر کس اراده کند با تمسک به اسم اعظم، می تواند هر خواسته و نیازی که داشته باشد را محقق سازد!

پی نوشت ها:
1. چنانکه در آیه شریفه می فرماید: «اگر مردم آبادیها، ایمان آورده و تقوا پیشه ساخته بودند، برکات آسمان و زمین را به روی ایشان می گشودیم.»، سوره اعراف/آیه 96.
2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، دار احیاء التراث العربی، بیروت - لبنان، بی تا، ج51، ص78.
3. مقدسی شافعی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر، مسجد مقدس جمکران، قم، بی تا، فصل 7، ص 211: «یزرع الانسان مداً یخرج له سبعمأة کما قال اللَّه تعالی کمثل حبّة انبتت سبع سنابل فی کل سنبلة مأة حبّة و اللَّه یضاعف لمَن یشاء.»
4. نهج البلاغه، خطبه 138: «و تخرج له الارض افالیذ کبدها و تلقی الیه سلما مقالیدها».».
5. امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «اگر همه مردم زکات اموال خود را بپردازند مسلمان فقیر و نیازمندی نخواهد ماند. و مردم فقیر، محتاج، گرسنه و برهنه نمی شوند مگر به خاطر گناه ثروتمندان»، وسایل الشیعة، حرعاملی، محمد بن حسن، موسسه آل البیت لاحیاء التراث، قم، بی تا، ج 9، باب 1 از ابواب زکات، حدیث 6.
6. معجم احادیث الامام المهدی، موسسه معارف اسلامی، نشر مسجد مقدس جمکران، قم، بی تا، ج 4، ص 140؛ بحارالانوار، پیشین، ج 79، ص 42.
7. دلشاد تهرانی، مصطفی، دولت مهدی سیرت مهدی، نشر ذکر، تهران، 1381، ص۴۶۳.
8. برگرفته از مقاله ویژگیهای عصر ظهور، علی اکبر مهدی پور، مجله موعود، شماره 39، 1382.
9. همان، با کمی تغییر.
10. امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «به عیسى بن مریم دو حرف داده شد كه با آنها كار میكرد و به موسى چهار حرف و به ابراهیم هشت حرف و به نوح پانزده حرف و به آدم بیست و پنج حرف داده شد و خداى تعالى تمام این حروف را براى محمد (صلّى اللَّه علیه و آله) جمع فرمود، همانا اسم اعظم خدا هفتاد و سه حرفست و هفتاد و دو حرف آن به محمد (صلی الله علیه و آله) داده شد و یك حرف از او پنهان شد.»، الكافی، کلینی، محمد بن یعقوب، مترجم و شارح: رسولی، هاشم، کتابفروشی علمیه اسلامیه، تهران، 1369، ج‏۱، ص: ۲۳۰.
11. برای مطالعه ر.ک: مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة، منسوب به امام صادق (عليه السلام)، ترجمه: حسن مصطفوى، نشر قلم، تهران، 1363 ش، ص ۷۹.

موضوع قفل شده است