جمع بندی جنسیت در فضای مجازی

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
جنسیت در فضای مجازی

سلام
اگر کسی در فضای مجازی ، جنسیت خود را بر عکس معرفی کند اشکالی دارد؟
این کار چه عواقب و پیامدهایی دارد؟
با سپاس

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد امیـد

[TD][/TD]

محسن ..;1014565 نوشت:
سلام
اگر کسی در فضای مجازی ، جنسیت خود را بر عکس معرفی کند اشکالی دارد؟
این کار چه عواقب و پیامدهایی دارد؟
با سپاس

سلام

پاسخ به این پرسش نیازمند صرف وقت می باشد.
از صبر و شکیبایی شما صمیمانه تشکر می کنم.

جمع بندی

پرسش:
اگر کسی در فضای مجازی، جنسیت خود را بر عکس معرفی کند اشکالی دارد؟ این کار چه عواقب و پیامدهایی دارد؟

پاسخ:
انسان موجودی است که نیازهای گوناگونی دارد. نیاز هر گونه حالت فردی است که برای زندگی، رشد و سلامت، واجب و ضروری است. اگر به نیازها رسیدگی و ارضا شوند، سلامتی حفظ می شود و بهبود می یابد. اما اگر نیازها نادیده گرفته شوند، آسیبی ایجاد می شود که سلامت جسمی یا روانی را مختلّ می کند. یک دسته از نیازهای انسان، «نیازهای روانشناختی» است. نیازهای روانشناختی، شامل «خودمختاری، شایستگی و ارتباط» می باشند. این نیازها در عمق وجود انسان قرار دارند و در هر کسی فطری هستند.

این نیازها به نوع محیطی که در آن بزرگ شده ایم و در حال حاضر در آن هستیم و می کوشیم برای آینده مان به وجود آوریم بستگی ندارند. از میان نیازهای رواشناختی، «نیاز به ارتباط» به معنای «نیاز به برقراریِ پیوندها و دلبستگی های عاطفی با دیگران» است. ارضای نیاز به ارتباط، مستلزم برقرارکردنِ پیوندها و دلبستگی های عاطفی با دیگران است. این نیازْ بیانگر میل به مرتبط بودنِ عاطفی و درگیربودن در روابط صمیمانه است(1). اما برخی کنش و واکنش ها باعث خروج افراد از روابط اجتماعی می شوند. اعتماد در روابط، نقش مرکزی را به عهده دارد. وقتی اعتماد وجود داشته باشد، افراد تمایل دارند در رابطه درگیر شوند. برعکس معرفی کردن جنسیت در فضای مجازی نوعی دروغ و فریب است که با اعتماد در رابطه تناقض دارد.

برخی پژوهش ها نشان می دهند که دروغ گفتن در میان انسان ها به صورت شگفت آوری، امری عادّی است. به عنوان نمونه در تحقیقی که بر روی یک نمونه تصادفی که نمایانگر جامعه امریکا بود، مشخص شد که هر فرد در هر روز به طور متوسط 1/65 دروغ می گوید (تقریبا معادل 550 دروغ برای هر فرد در یک سال). البته همه این دروغ ها بزرگ نیستند؛ بلکه تعدادی از آنها جزئی و مشروع می باشند؛ همانند دروغ گفتن به خاطر پرهیز از دلخوری دیگران یا دروغ گفتن برای حمایت از شخص ثالث.

پژوهشگران به بررسی نقش دروغ و فریب در شبکه های اجتماعی توجه کرده اند. بررسیِ نقش فریب در شبکه های اجتماعی، گسترده تر از موضوع این سؤال (برعکس معرفی کردنِ جنسیت در فضای مجازی) است و شامل آن می شود. روانشناسان اجتماعی درجه فریب را با چهار نوع دروغ گفتن مشخص می کنند:
- دروغ گفتنِ مشروع: دروغ گفتن برای حمایت کردن یا احسان نمودن (سود رساندن) یا کمک کردن به دیگری
- دروغ گفتن برای تقویتِ خود یعنی حفظ آبروی خود، خودداری از شرمندگی، سرزنش یا تنبیه یا به دست آوردنِ یک نفع (این نوع دروغ ها به کسی ضرر نمی رساند و فقط نفع شخصی دارند).
- دروغ گفتنِ خودخواهانه برای حمایت از خود به هزینه دیگری یا پنهان کردنِ یک جرم یا گناه
- دروغِ ضدّ اجتماعی که فرد دروغگو عمدا به دیگری ضربه و آسیب وارد می کند.

آن چه در موضوع دروغ در فضای مجازی مهمّ است، تفاوت گذاشتن میان دو نوع اصلیِ دروغ _ یعنی دروغِ مشروع و دروغِ ضدّاجتماعی_ است. در دروغ مشروع، فرد می خواهد از خود یا دیگری به گونه ای حمایت نماید. اما این حمایت به بهای ضررزدن به دیگری نمی باشد. در دروغ مشروع، فرد سعی می کند روابط نه تنها حفظ شوند؛ بلکه در بهترین شرایط باقی بمانند. مثال بارز این مسأله در فضای مجازی، دروغ گفتن درباره جنسیّت برای در امان ماندن از آزار و اذیتِ عده ای از کاربرها می باشد. بارها در گروه های مجازی دیده شده که عدّه ای از خانم ها برای اینکه از مزایای تبادل اطلاعات در گروه های تخصّصیِ مجازی بهره ببرند و برخی آقایان مزاحمشان نشوند، نام های مردانه برای پروفایل شان انتخاب می کنند.

این نوع دروغ از نظر روانشناسان مشروع است. اما در دروغ های ضدّاجتماعی، فرد دروغگو می خواهد به بهای واردشدنِ ضرر به دیگری، خود به نفع و سود شخصی برسد. مثالی مضحک برای این نوع دروغگویی، مردهایی هستند که با ساختن پروفایل هایی با نام زنانه از مردهای دیگر رمزِ شارژِ تلفن همراه می گیرند. فردی که دروغ ضدّاجتماعی می گوید، خودخواه است. او با هزینه قربانی، به سود و نفع شخصی می رسد. این نوع دروغ، تخریب کننده روابط است و باعث می شود انسجام و ساختارِ شبکه اجتماعی مختلّ گردد(2). به همین دلیل پس از چند سال از ورود و متداول شدنِ فضای مجازی در کشور، می بینیم که عده بسیار زیادی از کاربران با بدبینی به شبکه های مجازی نگاه می کنند و اعتماد بسیار پایینی به اطلاعات و خبرهای موجود در فضای مجازی و کاربرهای فعال در آن دارند.

 

پی نوشت ها:
1: ریو، جان مارشال، انگیزش و هیجان، ترجمه یحیی سیدمحمّدی، نشر ویرایش، ص75و 128و 129، 1389
2: Iñiguez. Gerardo, Govezensky. Tzipe, Dunbar. Robin, Kaski. Kimmo, Barrio. Rafael A, 2014, Effects of deception in social networks, National center for biotechnology information

 

موضوع قفل شده است