جمع بندی وظیفه ما در صورت اطلاع یافتن از خیانت دیگران

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
وظیفه ما در صورت اطلاع یافتن از خیانت دیگران

سلام
من به طور اتفاقی گوشی یکی از اقوام دستم بود دیدم با فردی در ارتباطه و براش از خودش کلی عکس و .... فرستاده بود.
متوجه شدم به همسرش داره خیات میکنه.
نمی دونم وظیفم چیه؟
به خودش بگم یا به همسرش یا کلا فراموش کنم؟

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد حنیف

[TD][/TD]


پرسش: من به طور اتفاقی گوشی یکی از اقوام دستم بود دیدم با فردی در ارتباطه و براش از خودش کلی عکس و .... فرستاده بود. متوجه شدم به همسرش داره خیات میکنه. نمی دونم وظیفم چیه؟ به خودش بگم یا به همسرش یا کلا فراموش کنم؟


پاسخ: قبل از اینکه به کار ایشان بپردازیم، بهتر است شما نسبت به عمل خودتان پاسخگو باشید! اگر گوشی کسی جهت تماس یا هر کار دیگری در اختیارتان بوده، به هیچ عنوان حق نداشتید به زوایای دیگر آن سرکشی کرده و تجسس کنید. قرآن به صراحت مومنین را از تجسس در امور دیگران برحذر می دارد. (۱)

رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز فرموده اند: «لا تَطلُبوا عَثَراتِ المؤمنينَ؛ فإنّ مَـن تَتَبّعَ عَثَراتِ أخيهِ تَتَبّعَ اللّهُ عَثَراتِهِ، و مَن تَتَبّعَ اللّهُ عَثَراتِهِ يَفْضَحْهُ و لو في جَوفِ بَيتِهِ؛ لغزش هاى مسلمانان را نجوييد كه هر كس لغزش هاى برادرش را پى جويد، خداوند لغزش هاى او را پيگيرى مى كند؛ و هر كه را كه خداوند عيب جويى كند، رسوايش مى سازد، هر چند در اندرون خانه خود باشد.» (۲)

به هرحال اگر به هر دلیلی از چنین چیزی مطلع شدید، نباید چنین مسئله ای را به گوش همسر ایشان برسانید. شما هیچوقت نمی توانید اطمینان کسب کنید که حدستان درست بوده و ایشان قطعا مرتکب خیانت به همسرش شده. پس تنها کاری که می توانید انجام دهید اینست که به طور غیر مستقیم، او را از عواقب چنین کاری آگاه کرده و مشکلات این رفتار را برایش بازگو کنید. اگر می توانید کتاب یا مجلاتی که در این رابطه مطالبی دارند را در دسترسش قرار دهید؛ از بین دوستانتان اگر فردی هست که بتواند روی ایشان نفوذ داشته و تاثیرگذار باشد، با هم مرتبطشان کنید (این دوست مشترک هرگز نباید از چیزی مطلع شود) و کارهایی از این قبیل.

و در نهایت توجه بفرمایید که ما نقش زیادی در هدایت کردن دیگران به مسیر درست نداریم. تنها کاری که می توان کرد، آگاهی دادن و روشن کردن مسیر است تا طبق فرمایش قرآن هر راهی را که انتخاب می کنند با آگاهی باشد. «لِیَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَ یَحْیى‏ مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَةٍ؛ آنها كه هلاك (و گمراه) مى ‏شوند، از روى اتمام حجّت باشد و آنها كه زنده مى ‏شوند (و هدایت مى ‏یابند)، از روى دلیل روشن باشد.» (۳)

اگر شما در این مورد ایشان را راهنمایی کرده و راه را روشن کردید، اما تاثیری نداشت، وظیفه دیگری ندارید. حتی رسول گرامی اسلام هم فقط مامور به ابلاغ پیام و رساندن سخن پروردگار به مردم بود. خداوند در مورد کسانی که بعد از بیان حق، همچنان بر راه خطای خود پافشاری می کردند به پیامبرش فرموده: «وَ إِنْ كانَ كَبُرَ عَلَیْكَ إِعْراضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِیَ نَفَقاً فِی الْأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِی السَّماءِ فَتَأْتِیَهُمْ بِآیَةٍ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدى‏ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْجاهِلینَ؛ و اگر اعراض آنها بر تو سنگین است، چنانچه بتوانى چاهی در زمین بزنى، یا نردبانى به آسمان بگذارى (و اعماق زمین و آسمانها را جستجو كنى، چنین كن) تا آیه (و نشانه دیگرى) براى آنها بیاورى! (ولى بدان كه این لجوجان، ایمان نمى ‏آورند!) امّا اگر خدا بخواهد، آنها را (به اجبار) بر هدایت جمع خواهد كرد. (ولى هدایت اجبارى، چه سودى دارد؟) پس هرگز از جاهلان مباش.» (۴)

خداوند انسان را مختار آفریده و به همه اجازه داده تا با انتخاب خویش در گمراهی باقی مانده و در نهایت با نتیجه عملشان روبرو شوند.

پی نوشت ها:
۱. سوره حجرات، ۱۲
۲. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، مترجم شیخی، حمیدرضا، موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، قم ۱۳۸۹، ج ۲؛ ص ۲۰۷
۳. سوره انفال، ۴۲
۴. سوره انعام، ۳۵



موضوع قفل شده است