جمع بندی معنا و مفهوم مراسم راهپیمایی 22 بهمن

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
معنا و مفهوم مراسم راهپیمایی 22 بهمن

حضور درمراسم راهپیمایی وحرکت درخیابان چه معنا ومفهومی دارد

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد دلیل

[TD][/TD]

پرسش:
حضور در مراسم راهپیمایی ها وحرکت در خیابان مانند روز۲۲ بهمن چه معنا و مفهومی دارد؟

پاسخ:
۱- دین اسلام دینی فردی و یک بعدی نیست که تنها به نماز و روزه و عبادت دیگر خلاصه شود. بسیاری از احکام و آموزه های این دین نشان از بعد اجتماعی و عمومی بودن این دین دارد که در تمام ابعاد زندگی انسان دارای برنامه و نظریه می باشد. از طرف دیگر نظام جمهوری اسلامی دارای دو رکن مردم و اسلام می باشد که هر دو رکن در وجود و بقای این نظام نقش اساسی دارد و حضور مردم در مراحل مختلف لازم بوده و نظر مردم یکی از محورهای تصمیم گیری به شمار می رود.

۲- حضور در برنامه های عمومی علاوه بر انسجام و وحدت داخلی اهداف متعدد و راهگشای دیگری نیز دارد که یادآوری اهداف انقلاب اسلامی و برگزاری جشن بزرگ مردمی از برکات آن است. نمونه و مشابه آن در نقاط دیگر دنیا بی سابقه است و با حضور مردم بزرگداشت و گرامی داشت حرکتی می باشد که هدفش برپایی احکام الهی و آگاهی و رشد مردم و رسیدن به عدالت نسبی و در نهایت مقدمه چینی برای حکومت حضرت ولی عصر علیه السلام می باشد.

۳- آیه ای نیز در قرآن وجود دارد که می فرماید:
«وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ؛ و هیچ گامی که موجب خشم کافران می‌شود برنمی‌دارند، و ضربه‌ای از دشمن نمی‌خورند، مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته می‌شود؛ زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمی‌کند!» (۱)

بر این اساس کسی که قدمی بردارد و خشم کفار را برانگیزد، مستحق پاداش و جزای خیر الهی بوده و این کار عمل صالح به شمار می رود.

۴- نکته دیگر این که در این اجتماعات تبری که یکی از اساسی ترین آموزه های دین بوده و بسیار مورد تاکید قرار گرفته است اجرا می شود و با ظالمین امروزی و اعمال ظلم اظهار برائت صورت می گیرد و طبق سیره و دستورات معصومین از مظلومین حمایت می شود. چنان چه امیرالمومنین علی علیه السلام در نامه ۴۷ نهج البلاغه فرمود:
«کُن للظّالِمِ خَصمًا وَ لِلمَظلومِ عَونا؛ با ظالم دشمن باش و برای مظلوم یار و کمک کار باش». (۲)

پی نوشت ها:
۱- سوره توبه آیه ۱۲۰.
۲- علی بن ابیطالب [جمع آوری سید رضی]، نهج البلاغه، تحقیق و ترجمه محمد دشتی، مشرقین، ۱۳۷۹، پنجم، قم، صفحه ۵۵۸.

موضوع قفل شده است