جمع بندی طلاق و جدایی و تأثیرات آن در زندگی من

تب‌های اولیه

15 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
طلاق و جدایی و تأثیرات آن در زندگی من

بعد دوسال به این نتیجه قطعی رسیدم که جدایی و طلاق تنها راهمه بجز من تمام فامیل و وکلا هم همینو میگن. اما میگه تا مهریتو نبخشی طلاق نمیدم...بخاطر تمام ضررهای مادی و جسمی و روحی که به من زده و همچنین جهیزیه سنگینی که پدرم خرید و اون نامرد داغون کرد...الان هم وضع مادی خوبی ندارم مجبورم مهریمو بخام....در مرحله دادگاهیم و 7 ماهه جداییم.من یه دختر زیبا و جوونم که فعالیت اجتماعی و مراودات زیاد دارم و نمیتونم در این وضعیت بمونم و فشار روم خیییلی زیاده....خیلی میترسم از دینم برم...تروخدا چکار کنم

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد امیـد

[TD][/TD]

mery;1012753 نوشت:
چکار کنم

سلام

پاسخگویی کامل به سؤال شما نیاز به وقت دارد.

لطفا تا ارسال پاسخ کامل شکیبا باشید.

با تشکر

mery;1012753 نوشت:
بعد دوسال به این نتیجه قطعی رسیدم که جدایی و طلاق تنها راهمه بجز من تمام فامیل و وکلا هم همینو میگن. اما میگه تا مهریتو نبخشی طلاق نمیدم...بخاطر تمام ضررهای مادی و جسمی و روحی که به من زده و همچنین جهیزیه سنگینی که پدرم خرید و اون نامرد داغون کرد...الان هم وضع مادی خوبی ندارم مجبورم مهریمو بخام....در مرحله دادگاهیم و 7 ماهه جداییم.من یه دختر زیبا و جوونم که فعالیت اجتماعی و مراودات زیاد دارم و نمیتونم در این وضعیت بمونم و فشار روم خیییلی زیاده....خیلی میترسم از دینم برم...تروخدا چکار کنم

سلام
هر جوانی که ازدواج می کند، به امید داشتنِ زندگیِ آرامش بخش و سالم پای سفره عقد می نشیند. اما گاهی پیش می آید که زن و شوهر به دلایلی نمی توانند در کنار یکدیگر به تفاهم برسند و تصمیم بر جدایی می گیرند.

در قانون مدنیِ ایران، از یک سو حقّ دریافت مهریّه و نفقه با زن می باشد و از سوی دیگر حقّ طلاق با مرد است. بنابراین اگر خانمی بخواهد از رابطه زناشویی خارج شود و طلاق بگیرد، در صورت عدم رضایت شوهر برای طلاق، خانم باید ثابت کند که زندگیِ مشترک برایش همراه با عُسْر و حَرَج می باشد. در صورت اثبات عسر و حرجِ خانم، دادگاه به طلاق همراه با دریافتِ مهریه حکم می کند. اما عسر و حرج چیست؟ قانونگذار در تبصره‌ی ماده‌ی ۱۱۳۰ از این قانون، عسر و حرج را این گونه تعریف کرده است:«به‌وجود آمدن وضعیتی که ادامه‌ زندگی را برای زوجه با مشقّت همراه ساخته و تحمّل آن مشکل باشد». اما هر مشقّت و ضرریْ عسر و حرج به شمار نمی آید.

عسر وحرج عبارت از ضرر و مشقت شدید یا فاحش است که عادتأ قابل تحمل نباشد
در تبصره به مصادیق عسر و حرج نیز تصریح شده است که شامل موارد زیر می شود:

- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی یا ۹ ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجّه
- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است. در صورتی که زوج به تعهد خود عمل ننماید یا پس از ترک، مجدداً به مصرف مواد مذکور روی آورد، بنا به درخواست زوجه طلاق انجام خواهد شد.
- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر
- ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمرِّ زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.
- ابتلاء زوج به بیماری های صعب العلاج روانی یا سرایت کننده یا هر عارضه صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختلّ نماید.
اضافه بر موارد فوق، در مواردی که برای دادگاه احراز شود که زندگی مشترک برای زن، همراه با عسر و حرج است نیز حکم طلاق صادر می شود.

با این اوصاف شما برای اینکه از همسرتان طلاق بگیرید و مهریه را نیز قانونا از همسرتان دریافت نمایید، باید برای دادگاه ثابت کنید که زندگی مشترک برای تان همراه با عسر و حرج است.

اگر زن نتواند عسر و حرج در زندگی را برای دادگاه ثابت کند، چه باید انجام دهد؟

زنانی هستند که مهریه خود را اجرا می گذارند و به این صورت شوهر را تحت فشار قرار می دهند. شکی نیست که مهریه حقّ قانونیِ هر خانم متأهلی است. از سوی دیگر طلاق نیز حقّ شوهر است. اینجاست که جنگی فرسایشی بین زن و شوهر به راه می افتد. زن به دنبال گرفتنِ مهریه می دَوَد و شوهر هم زنش را طلاق نمی دهد. زیرا می داند که زن بالاخره باید یا عسر و حرج در زندگی مشترک را ثابت کند یا موافقت شوهر با طلاق را جلب نماید. از آن جایی که اثبات عسر و حرج در زندگی مشترک برای عده ای از زنان، به سادگی امکان پذیر نیست، این خانم ها مجبور می شوند موافقت شوهر را جلب کنند.

ببینید. واقعیت این است که هر دوی زن و شوهر بازنده جنگ و کشمکش هستند. هر دو عمر خود را به پای دعوایی بی حاصل هدر می دهند. اگر واقعا زن و شوهر هر دو نمی خواهند به زندگی ادامه دهند، بهتر است هر دو بدون دخالتِ اطرافیان بنشینند و با یکدیگر توافق کنند. شما هم اگر اصرار به طلاق دارید، با شوهرتان تنها بنشینید و صحبت کنید. با او با مهربانی حرف بزنید. به او اهانت نکنید. بالاخره هر دو نتوانسته اید زندگی کنید. نمی توان تنها یک نفر را مقصّر دانست. به دنبال مقصّر گشتن هم کاری بیهوده است. سعی کنید با شوهرتان مؤدبانه حرف بزنید و موافقتش را برای پرداختِ بخشی از مهریه _ حتی به صورت اقساط _ جلب نمایید. شما هم بخشی از مهریه را به همسرتان ببخشید. به این صورت، به نحوی شایسته و به خوبی از یکدیگر جدا می شوید. قرآن کریم در دو آیه 28 و 49 سوره مبارکه احزاب، به «جدایی به نحوی شایسته و با خوبی» (سَراح جَمِیل) اشاره می کند.

اگر می ترسید اطرافیان شوهرتان او را از پرداخت بخشی از مهریه منصرف کنند، یک روز با او صحبت کنید و وقتی موفق شدید پذیرش او برای پرداخت بخشی از مهریه به صورت قسطی را جلب کنید، بلافاصله با هم به دادگاه خانواده بروید و کارهای حقوقیِ این جدایی را انجام دهید و از شوهرتان بخواهید در این مورد با اطرافیانش صحبت نکند. با کمی گذشت و درایت می توانید به مقصودتان برسید. هر چند من شک دارم زندگی شما پس از طلاق و جدایی، بهتر از وضعیت این روزهایتان باشد. قبلا به شما گفته ام که طبق آمارِ موثّق، نود درصد زنان، یک سال پس از طلاق پشیمان می شوند و تمایل دارند به زندگی برگردند؛ اما تعداد بسیاری دیگر نمی توانند به زندگی مشترک بازگردند.

سلام. تاپیکهای قبلیتونو خوندم. فقط میخواستم بگم من یک همدانشگاهی داشتم بعد از ازدواجش تا 4 سال ندیدمش. با عشق و علاقه و شناخت ازدواج کردن و فامیل نسبتا نزدیک بودن. بعد از 4 سال دیدمش اینقدر گریه کرد و گفت و گفت و گفت که دیگه میخوان جدا بشن و 400 تا سکه مهر هم میخواد ببخشه و ... . اما بعد از یکی دو ماه از اون روز، از بچه ها شنیدم که سر زندگیشه.

دلم سوخت واقعا ناراحت شدم. امیدوارم خدا یک راهی جلوی پاتون بگذاره. پاسخ استاد امید هم خیلی درست و خوب بود.

سلام
ممنون از وقتی که برا پاسخ گذاشتید...اما نظر من کاملا با شماها فرق میکنه....در هر صورت امیدوارم کسی این روزها رو تو زندگیش نبینه

mery;1016184 نوشت:
سلام
ممنون از وقتی که برا پاسخ گذاشتید...اما نظر من کاملا با شماها فرق میکنه....در هر صورت امیدوارم کسی این روزها رو تو زندگیش نبینه

الان چکار میکنی؟ تا کجا پیش رفتی؟

⭕️ یک سوم ازدواج‌های ایران در سال ۹۶ منجر به طلاق شد!

رییس کانون سردفتران ازدواج و طلاق
در سال ۹۶ در ایران ساعتی ۲۱ طلاق و ۷۰ ازدواج به ثبت رسید و در کل نزدیک به یک سوم ازدواج‌های ایران در سال ۹۶ منجر به طلاق شد!

در میان دلایل شخصی عامل طلاق زوجین ، چند دلیل عمومیت بیشتری داشته است. مانند اینکه زوجین جایگاه ازدواج را به صورت کامل برای خود روشن نکرده و تصورشان این بود که همانند رابطه دوستی پیش از ازدواج، رابطه شان ادامه پیدا می‌کند . از طرف دیگر کاهش مسئولیت پذیری زوج و زوجه و ورود تشریفات و تجملات از دیگر علل اولویت دار طلاق زوجین بود.

بر اساس تحقیقات، ۹۰ درصد افرادی که ازدواج‌های آنها تابع شرایط سنتی بوده است درگیر پروسه طلاق نمی‌شدند .

تأثیر اشتغال منفی زن در زندگی مشترک و عدم تطابق زوج و زوجین در رابطه با این موضوع نیز یکی دیگر از عوامل طلاق زوجین بود.

در سال 91 ساعتی 16 طلاق داشته ایم، در سال ۹۶ میزان طلاق به ساعتی ۲۱ طلاق در کشور رسید.
و از ابتدای سال ۹۷ خوشبختانه روند طلاق با وجود ۲۰ سال روند صعودی، روند نزولی پیدا کرد.

عزیزم سلام
از خوندن شرایط زندگیت واقعا ناراحت شدم. انشاالله به زودی شرایط زندگیت آروم بشه ...
البته که ما هیچ اطلاعی از اتفاقات زندگیتون و اینکه چرا همچین تصمیمی گرفتی نداریم اما باتوجه به اینکه گفتین به شما ضرر های جسمی و روحی زده و جهیزیه تون رو خراب کرده به نظر منم قطعا جدایی بهترین تصمیمه.
اصلا مردی که قصد ندادن مهریه زن رو داشته باشه طبق احادیث زناکار است و واقعا موجود پستی است.
عزیزم فقط فقط به خدا توکل کن.قطعا خدای تو هم بزرگه و حق به حق داره میرسه...

امید;1013375 نوشت:
سلام
هر جوانی که ازدواج می کند، به امید داشتنِ زندگیِ آرامش بخش و سالم پای سفره عقد می نشیند. اما گاهی پیش می آید که زن و شوهر به دلایلی نمی توانند در کنار یکدیگر به تفاهم برسند و تصمیم بر جدایی می گیرند.

در قانون مدنیِ ایران، از یک سو حقّ دریافت مهریّه و نفقه با زن می باشد و از سوی دیگر حقّ طلاق با مرد است. بنابراین اگر خانمی بخواهد از رابطه زناشویی خارج شود و طلاق بگیرد، در صورت عدم رضایت شوهر برای طلاق، خانم باید ثابت کند که زندگیِ مشترک برایش همراه با عُسْر و حَرَج می باشد. در صورت اثبات عسر و حرجِ خانم، دادگاه به طلاق همراه با دریافتِ مهریه حکم می کند. اما عسر و حرج چیست؟ قانونگذار در تبصره‌ی ماده‌ی ۱۱۳۰ از این قانون، عسر و حرج را این گونه تعریف کرده است:«به‌وجود آمدن وضعیتی که ادامه‌ زندگی را برای زوجه با مشقّت همراه ساخته و تحمّل آن مشکل باشد». اما هر مشقّت و ضرریْ عسر و حرج به شمار نمی آید.

عسر وحرج عبارت از ضرر و مشقت شدید یا فاحش است که عادتأ قابل تحمل نباشد
در تبصره به مصادیق عسر و حرج نیز تصریح شده است که شامل موارد زیر می شود:

- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی یا ۹ ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجّه
- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است. در صورتی که زوج به تعهد خود عمل ننماید یا پس از ترک، مجدداً به مصرف مواد مذکور روی آورد، بنا به درخواست زوجه طلاق انجام خواهد شد.
- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر
- ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمرِّ زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.
- ابتلاء زوج به بیماری های صعب العلاج روانی یا سرایت کننده یا هر عارضه صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختلّ نماید.
اضافه بر موارد فوق، در مواردی که برای دادگاه احراز شود که زندگی مشترک برای زن، همراه با عسر و حرج است نیز حکم طلاق صادر می شود.

با این اوصاف شما برای اینکه از همسرتان طلاق بگیرید و مهریه را نیز قانونا از همسرتان دریافت نمایید، باید برای دادگاه ثابت کنید که زندگی مشترک برای تان همراه با عسر و حرج است.

اگر زن نتواند عسر و حرج در زندگی را برای دادگاه ثابت کند، چه باید انجام دهد؟

زنانی هستند که مهریه خود را اجرا می گذارند و به این صورت شوهر را تحت فشار قرار می دهند. شکی نیست که مهریه حقّ قانونیِ هر خانم متأهلی است. از سوی دیگر طلاق نیز حقّ شوهر است. اینجاست که جنگی فرسایشی بین زن و شوهر به راه می افتد. زن به دنبال گرفتنِ مهریه می دَوَد و شوهر هم زنش را طلاق نمی دهد. زیرا می داند که زن بالاخره باید یا عسر و حرج در زندگی مشترک را ثابت کند یا موافقت شوهر با طلاق را جلب نماید. از آن جایی که اثبات عسر و حرج در زندگی مشترک برای عده ای از زنان، به سادگی امکان پذیر نیست، این خانم ها مجبور می شوند موافقت شوهر را جلب کنند.

ببینید. واقعیت این است که هر دوی زن و شوهر بازنده جنگ و کشمکش هستند. هر دو عمر خود را به پای دعوایی بی حاصل هدر می دهند. اگر واقعا زن و شوهر هر دو نمی خواهند به زندگی ادامه دهند، بهتر است هر دو بدون دخالتِ اطرافیان بنشینند و با یکدیگر توافق کنند. شما هم اگر اصرار به طلاق دارید، با شوهرتان تنها بنشینید و صحبت کنید. با او با مهربانی حرف بزنید. به او اهانت نکنید. بالاخره هر دو نتوانسته اید زندگی کنید. نمی توان تنها یک نفر را مقصّر دانست. به دنبال مقصّر گشتن هم کاری بیهوده است. سعی کنید با شوهرتان مؤدبانه حرف بزنید و موافقتش را برای پرداختِ بخشی از مهریه _ حتی به صورت اقساط _ جلب نمایید. شما هم بخشی از مهریه را به همسرتان ببخشید. به این صورت، به نحوی شایسته و به خوبی از یکدیگر جدا می شوید. قرآن کریم در دو آیه 28 و 49 سوره مبارکه احزاب، به «جدایی به نحوی شایسته و با خوبی» (سَراح جَمِیل) اشاره می کند.

اگر می ترسید اطرافیان شوهرتان او را از پرداخت بخشی از مهریه منصرف کنند، یک روز با او صحبت کنید و وقتی موفق شدید پذیرش او برای پرداخت بخشی از مهریه به صورت قسطی را جلب کنید، بلافاصله با هم به دادگاه خانواده بروید و کارهای حقوقیِ این جدایی را انجام دهید و از شوهرتان بخواهید در این مورد با اطرافیانش صحبت نکند. با کمی گذشت و درایت می توانید به مقصودتان برسید. هر چند من شک دارم زندگی شما پس از طلاق و جدایی، بهتر از وضعیت این روزهایتان باشد. قبلا به شما گفته ام که طبق آمارِ موثّق، نود درصد زنان، یک سال پس از طلاق پشیمان می شوند و تمایل دارند به زندگی برگردند؛ اما تعداد بسیاری دیگر نمی توانند به زندگی مشترک بازگردند.


سلام
آقای امید
من بارها مشاوره هاتون رو خوندم و از اینکه کاملا با دید مردسالارانه به موضوعات نگاه میکنید متاسفم.
شما بدون توجه به شرایط خانم و اینکه خدا میداند در این دو سال چه بر سرش آمده و الان هم در بدترین شرایط مادی است و جهیزیه اش خراب شده از قانون و شرایط سخت اثبات عسر و حرج صحبت میکنید.
شما میگید با همسرشون سر میزان مهریه با مهربانی صحبت کنند!!! و رضایتش رو برای گرفتن حتی بخشی از مهریه به صورت قسطی بگیرد!!!
به نظرم شما متوجه اختلافات و مشکلات خانوادگی نیستید.اگر درک و قابلیت گفتگوی دونفره در این زندگی وجود داشت که به اینجا نمیکشید...
چرا با گفتن اینکه 90 درصد زن ها بعد از طلاق پشیمان میشوند این خانم رو در برزخی وحشتناک قرار میدهید و بعد هم خیلی راحت ایشان رو به ماندن در زندگی تموم شده ای سوق میدهید؟؟؟
به نظرم شما اصلا دید انسانی نسبت به زن ندارید و احساس و غرور و شخصیت و حق انتخابی برای زن قائل نیستید و این برای شما که مشاوره میدهد خیلی بد است و ممکن است مدیون بقیه شوید...
شما خیلی خیلی بهتر از این می توانستید به این خانم مشاوره بدید اما متاسفانه به نظرم بیشتر ایشان را گمراه و نا امید کردید....

sara90;1016532 نوشت:
شما خیلی خیلی بهتر از این می توانستید به این خانم مشاوره بدید

سلام

از مشارکت شما در این موضوع تشکر می کنم.
شما خودتان را جای من فرض کنید و به این خانم مشاوره دهید. این را یک درخواست بدانید. نمی خواهم ایرادگیری کنم. می خواهم حقیقت برای خودم روشن شود. به این خانم بگویید با شرایطی که دارد چه کار انجام دهد.
این خانم هم نظر شما را می خواند و ان شاءالله نظرتان راهگشای مشکلش خواهد بود.
من هم با اشتیاق، نظر و مشاوره شما را می خوانم و یاد می گیرم چگونه به خانمی که در این شرایط قرار گرفته مشاوره دهمhappy8->

امید;1016580 نوشت:
سلام

از مشارکت شما در این موضوع تشکر می کنم.
شما خودتان را جای من فرض کنید و به این خانم مشاوره دهید. این را یک درخواست بدانید. نمی خواهم ایرادگیری کنم. می خواهم حقیقت برای خودم روشن شود. به این خانم بگویید با شرایطی که دارد چه کار انجام دهد.
این خانم هم نظر شما را می خواند و ان شاءالله نظرتان راهگشای مشکلش خواهد بود.
من هم با اشتیاق، نظر و مشاوره شما را می خوانم و یاد می گیرم چگونه به خانمی که در این شرایط قرار گرفته مشاوره دهمhappy8->


سلام
همونطور که قبلا گفتم ما اطلاعی از ماجرای زندگی خانم نداریم پس قطعا مشاوره دقیقی نمیتوان داد.اما با توجه به اینکه ایشون در مراحل دادگاه به سر میبرند قطعا میتوانند خیلی دقیق تر و واقع بینانه تر تصمیم بگیرند چون خیلی از افراد وقتی کارشان به اینجا میرسد با نشان دادن چهره واقعی شان و حرمت شکنی ها و تهمت ها و لجبازیها.... فقط سعی میکنند در دادگاه پیروز شوند.
البته بعضی خانواده ها هم هستند که در این شرایط با کمک مصلح وارد شده و کدورتها رو حل میکنند و هر دو از رفتارشون پشیمان میشوند.
پس خانم محترم شما خودت بهتر میتونی با توجه به شرایط و اوضاعی که میبینی تصمیم قطعی برای آیندت بگیری.
عزیزم شما یک انسان عاقل و صاحب اختیار هستی و قرار نیست مثل جامعه های عقب افتاده در فشار روحی و با بی احترامی و حق کشی زندگی کنی.
اگه با توجه به شرایطی که داری میبینی شخصیت و عزت نفس و سلامتی و آرامش و مال و آبرو و ....تو با بودن با همچین شخصیتی در خطر است حتما تصمیم جدی برای زندگیت بگیر.
شما جوان هستی و قطعا آرزوها و اهداف زیادی برای زندگیت داری و نباید با بودن در زندگی و مسیر غلطی تباه شوید.
همچنان روند دادگاه رو طی کنید و حتما حقوق خود را مطالبه کنید.البته که شرایط خودتون و همسرتون در رسیدن به مهریه و... مهم هستند که در دادگاه بررسی میشوند و پیشنهاد میدم با وکیل مشورت کنید.
موفق باشید...

sara90;1016631 نوشت:
سلام
همونطور که قبلا گفتم ما اطلاعی از ماجرای زندگی خانم نداریم پس قطعا مشاوره دقیقی نمیتوان داد.اما با توجه به اینکه ایشون در مراحل دادگاه به سر میبرند قطعا میتوانند خیلی دقیق تر و واقع بینانه تر تصمیم بگیرند چون خیلی از افراد وقتی کارشان به اینجا میرسد با نشان دادن چهره واقعی شان و حرمت شکنی ها و تهمت ها و لجبازیها.... فقط سعی میکنند در دادگاه پیروز شوند.
البته بعضی خانواده ها هم هستند که در این شرایط با کمک مصلح وارد شده و کدورتها رو حل میکنند و هر دو از رفتارشون پشیمان میشوند.
پس خانم محترم شما خودت بهتر میتونی با توجه به شرایط و اوضاعی که میبینی تصمیم قطعی برای آیندت بگیری.
عزیزم شما یک انسان عاقل و صاحب اختیار هستی و قرار نیست مثل جامعه های عقب افتاده در فشار روحی و با بی احترامی و حق کشی زندگی کنی.
اگه با توجه به شرایطی که داری میبینی شخصیت و عزت نفس و سلامتی و آرامش و مال و آبرو و ....تو با بودن با همچین شخصیتی در خطر است حتما تصمیم جدی برای زندگیت بگیر.
شما جوان هستی و قطعا آرزوها و اهداف زیادی برای زندگیت داری و نباید با بودن در زندگی و مسیر غلطی تباه شوید.
همچنان روند دادگاه رو طی کنید و حتما حقوق خود را مطالبه کنید.البته که شرایط خودتون و همسرتون در رسیدن به مهریه و... مهم هستند که در دادگاه بررسی میشوند و پیشنهاد میدم با وکیل مشورت کنید.
موفق باشید...

سلام

ان شاءالله پرسشگر محترم پاسخ شما را می خوانند و از آن در حلّ مشلشان بهره خواهند گرفت.

mery;1012753 نوشت:
بعد دوسال به این نتیجه قطعی رسیدم که جدایی و طلاق تنها راهمه بجز من تمام فامیل و وکلا هم همینو میگن. اما میگه تا مهریتو نبخشی طلاق نمیدم...بخاطر تمام ضررهای مادی و جسمی و روحی که به من زده و همچنین جهیزیه سنگینی که پدرم خرید و اون نامرد داغون کرد...الان هم وضع مادی خوبی ندارم مجبورم مهریمو بخام....در مرحله دادگاهیم و 7 ماهه جداییم.من یه دختر زیبا و جوونم که فعالیت اجتماعی و مراودات زیاد دارم و نمیتونم در این وضعیت بمونم و فشار روم خیییلی زیاده....خیلی میترسم از دینم برم...تروخدا چکار کنم

بسم الله الرحمن الرحیم

در ایران نسبت به اکثریت کشورها مهریه در حد بالایی تعیین میشه
در دیگر کشورها از 10 میلیون گرفته تا نهایت 30 ، 40 میلیون و حتی کمتر

نمیدونم مهریه شما چقدر هست ولی احتمالا به دلیل بالا بودن امکان پرداخت از طرف شوهرتون مقدور نیست

میتونید تا حدی که ضررهای وارده رو جبران کنه درخواست بدید و بقیه رو ببخشید
منطقی باهاش صحبت کنید و ببینید دقیقا چی میخواد؟

شاید اصلا ته دلش دوس نداره طلاق صورت بگیره و دنبال یه سری تغییرات مثبتی هست که زندگی رو ادامه بده .

پرسش:

من خانم جوانِ متأهلی هستم که به خاطر اختلاف با شوهرم پس از دو سال به این نتیجه رسیدم که باید جدا شوم. هفت ماه است که جدا زندگی می­کنیم و برای طلاق به دادگاه مراجعه می­نماییم. اما شوهرم می­گوید:"باید مهریه ات را ببخشی تا طلاقت دهم". اکنون وضع مادی مناسبی ندارم و مجبورم مهریه­ام را مطالبه نمایم. لطفا راهنمایی­ام کنید که چه کاری انجام دهم.

پاسخ:

هر جوانی که ازدواج می کند، به امید داشتنِ زندگیِ آرامش بخش و سالم پای سفره عقد می نشیند. اما گاهی پیش می آید که زن و شوهر به دلایلی نمی توانند در کنار یکدیگر به تفاهم برسند و تصمیم بر جدایی می گیرند.

در قانون مدنیِ ایران، از یک سو حقّ دریافت مهریّه و نفقه با زن می باشد و از سوی دیگر حقّ طلاق با مرد است. بنابراین اگر خانمی بخواهد از رابطه زناشویی خارج شود و طلاق بگیرد، در صورت عدم رضایت شوهر برای طلاق، خانم باید ثابت کند که زندگیِ مشترک برایش همراه با عُسْر و حَرَج می باشد. در صورت اثبات عسر و حرجِ خانم، دادگاه به طلاق همراه با دریافتِ مهریه حکم می کند. اما عسر و حرج چیست؟ قانونگذار در تبصره‌ی ماده‌ی ۱۱۳۰ از این قانون، عسر و حرج را این گونه تعریف کرده است:«به‌وجود آمدن وضعیتی که ادامه‌ زندگی را برای زوجه با مشقّت همراه ساخته و تحمّل آن مشکل باشد». اما هر مشقّت و ضرریْ عسر و حرج به شمار نمی آید.

عسر وحرج عبارت از ضرر و مشقت شدید یا فاحش است که عادتأ قابل تحمل نباشد
در تبصره به مصادیق عسر و حرج نیز تصریح شده است که شامل موارد زیر می شود:

- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی یا ۹ ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجّه
- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است. در صورتی که زوج به تعهد خود عمل ننماید یا پس از ترک، مجدداً به مصرف مواد مذکور روی آورد، بنا به درخواست زوجه طلاق انجام خواهد شد.
- محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر
- ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمرِّ زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.
- ابتلاء زوج به بیماری های صعب العلاج روانی یا سرایت کننده یا هر عارضه صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختلّ نماید.
اضافه بر موارد فوق، در مواردی که برای دادگاه احراز شود که زندگی مشترک برای زن، همراه با عسر و حرج است نیز حکم طلاق صادر می شود.

با این اوصاف شما برای اینکه از همسرتان طلاق بگیرید و مهریه را نیز قانونا از همسرتان دریافت نمایید، باید برای دادگاه ثابت کنید که زندگی مشترک برای تان همراه با عسر و حرج است.

اگر زن نتواند عسر و حرج در زندگی را برای دادگاه ثابت کند، چه باید انجام دهد؟

زنانی هستند که مهریه خود را اجرا می گذارند و به این صورت شوهر را تحت فشار قرار می دهند. شکی نیست که مهریه حقّ قانونیِ هر خانم متأهلی است. از سوی دیگر طلاق نیز حقّ شوهر است. اینجاست که جنگی فرسایشی بین زن و شوهر به راه می افتد. زن به دنبال گرفتنِ مهریه می دَوَد و شوهر هم زنش را طلاق نمی دهد. زیرا می داند که زن بالاخره باید یا عسر و حرج در زندگی مشترک را ثابت کند یا موافقت شوهر با طلاق را جلب نماید. از آن جایی که اثبات عسر و حرج در زندگی مشترک برای عده ای از زنان، به سادگی امکان پذیر نیست، این خانم ها مجبور می شوند موافقت شوهر را جلب کنند.

واقعیت این است که هر دوی زن و شوهر بازنده جنگ و کشمکش هستند. هر دو عمر خود را به پای دعوایی بی حاصل هدر می دهند. اگر واقعا زن و شوهر هر دو نمی خواهند به زندگی ادامه دهند، بهتر است هر دو بدون دخالتِ اطرافیان بنشینند و با یکدیگر توافق کنند. شما هم اگر اصرار به طلاق دارید، با شوهرتان تنها بنشینید و صحبت کنید. با او با مهربانی حرف بزنید. به او اهانت نکنید. بالاخره هر دو نتوانسته اید زندگی کنید. نمی توان تنها یک نفر را مقصّر دانست. به دنبال مقصّر گشتن هم کاری بیهوده است. سعی کنید با شوهرتان مؤدبانه حرف بزنید و موافقتش را برای پرداختِ بخشی از مهریه _ حتی به صورت اقساط _ جلب نمایید. شما هم بخشی از مهریه را به همسرتان ببخشید. به این صورت، به نحوی شایسته و به خوبی از یکدیگر جدا می شوید. قرآن کریم در دو آیه 28 و 49 سوره مبارکه احزاب، به «جدایی به نحوی شایسته و با خوبی» (سَراح جَمِیل) اشاره می کند.

اگر می ترسید اطرافیان شوهرتان او را از پرداخت بخشی از مهریه منصرف کنند، یک روز با او صحبت کنید و وقتی موفق شدید پذیرش او برای پرداخت بخشی از مهریه به صورت قسطی را جلب کنید، بلافاصله با هم به دادگاه خانواده بروید و کارهای حقوقیِ این جدایی را انجام دهید و از شوهرتان بخواهید در این مورد با اطرافیانش صحبت نکند. با کمی گذشت و درایت می توانید به مقصودتان برسید. هر چند من شک دارم زندگی شما پس از طلاق و جدایی، بهتر از وضعیت این روزهایتان باشد. قبلا به شما گفته ام که طبق آمارِ موثّق، نود درصد زنان، یک سال پس از طلاق پشیمان می شوند و تمایل دارند به زندگی برگردند؛ اما تعداد بسیاری دیگر نمی توانند به زندگی مشترک بازگردند.

موضوع قفل شده است