جمع بندی دفاع از وطن و شهادت

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دفاع از وطن و شهادت

با سلام و خسته نباشید

بنده دو سوال از اساتید محترم دارم

سوال اول اینکه اگر مسلمانی به دلیل مهاجرت در کشورهایی با دین مادری غیر اسلام زندگی میکند یا دین مادری خودش رو کنار گذاشته و مسلمان شده و عضوی از ارتش اون کشوره و یا اصطلاحا سربازه و وظیفش اطاعت از دستوراته در صورتی که ارتش اون کشور قصد وارد شدن به جنگ با یک کشور مسلمان رو داشته باشه وظیفه اون سرباز چیه؟
اگه به ارتش خودش خیانت کنه خودِ خیانت حالت خوشایندی نداره و البته برای یک زیر دست خیانت کردن کار راحتی نیست و شاید امکانش نباشه و حتی جونشو به خاطر این کار از دست بده از طرف دیگه امکان کنار رفتن از جنگ و پیروی نکردن از دستورات هم براش وجود نداره و اگر هم بخواد با مسلمان وارد جنگ بشه در واقع نمیشه دیگه بهش گفت مسلمان
میخوام بدونم تکلیف این شخص چیه

و سوال دوم اینکه آیا کسی که حضورش در جنگ فقط به خاطر وطن پرستی و دفاع از کشوره یا در کنار انگیزه خدایی و دفاع از دین، دفاع از وطنش هم براش هدف مهمیه و در اون جنگ کشته بشه آیا شهید محسوب میشه؟
چون آیه ای از قران دیدم که گفته بود اگر قصد وارد شدن به جنگ در راه خدا رو ندارید لااقل از مرزهای خود دفاع کنید
پس صرفا دفاع از مرز هم از نظر قران میتونه هدف مهمی باشه و مورد تشویق قرار گرفته
و اینکه مثلا اگه دو کشور شیعه با هم وارد جنگ بشن که سرباز های هر دو طرف که برای کشتن هم صف کشیدن هر دو اعتقادات مشترکی دارن در این صورت برای انگیزه جنگ باید هدفی جدای از دین هم برای سربازها به وجود بیاد که همون دفاع از مرز،ارتش و اعتبار کشوره
آیا صرفا دفاع از کشور میتونه به عنوان یک هدف مقدس ارزش کشته شدن رو داشته باشه؟ و آیا فردی که در جنگ با این هدف کشته میشه میتونه ارزش بالاتری نسبت به کسی که توی حوادثی مثل تصادف یا زلزله کشته شده داشته باشه یا حتی شهید محسوب بشه؟

با سپاس

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد بدیع

[TD][/TD]

به عشق خدا;1010441 نوشت:
با سلام و خسته نباشید

سوال اول اینکه اگر مسلمانی به دلیل مهاجرت در کشورهایی با دین مادری غیر اسلام زندگی میکند یا دین مادری خودش رو کنار گذاشته و مسلمان شده و عضوی از ارتش اون کشوره و یا اصطلاحا سربازه و وظیفش اطاعت از دستوراته در صورتی که ارتش اون کشور قصد وارد شدن به جنگ با یک کشور مسلمان رو داشته باشه وظیفه اون سرباز چیه؟
اگه به ارتش خودش خیانت کنه خودِ خیانت حالت خوشایندی نداره و البته برای یک زیر دست خیانت کردن کار راحتی نیست و شاید امکانش نباشه و حتی جونشو به خاطر این کار از دست بده از طرف دیگه امکان کنار رفتن از جنگ و پیروی نکردن از دستورات هم براش وجود نداره و اگر هم بخواد با مسلمان وارد جنگ بشه در واقع نمیشه دیگه بهش گفت مسلمان
میخوام بدونم تکلیف این شخص چیه

با سلام و احترام

جنگ و کشتار مسلمانان در ردیف کفر به خداوند معرفی شده است.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «قِتالُ‏ المسلمِ‏ كُفْر؛ جنگ با مسلمان کفر است.»(1)

در روایت دیگری از آن حضرت نقل شده است:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفِهِمَا عَلَى غَيْرِ سُنَّةٍ فَالْقَاتِلُ وَ الْمَقْتُولُ فِي النَّارِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا الْقَاتِلُ فَمَا بَالُ الْمَقْتُولِ قَالَ لِأَنَّهُ أَرَادَ قَتْلًا؛ هر گاه دو مسلمان، بدون دليلى از سنّت، به روى هم شمشير بكشند، قاتل و مقتول هر دو در آتش اند. عرض شد: اى رسول خدا! قاتل درست، اما مقتول چرا؟ فرمود: چون او هم قصد كشتن داشته است».(2)

بنابراین هیچ ضرورتی نمی تواند مجوز شرکت در قتال مسلمین باشد. ممکن است بگویید سرباز ارتش در این موارد مضطر است و بالاجبار باید در این جنگ شرکت کند.

اضطرار تا زمانی میتواند حرامی را حلال کند که به ریخته شدن خون و کشتن دیگری منجر نشود. اما در صورتی که بخواهد مستلزم چنین کاری شود نباید به آن عمل شود حتی اگر جان خود فرد در خطر قرار گیرد. به عنوان مثال فردی شما را تهدید میکند که اگر دیگری را نکشی من تو را خواهم کشت. شما نمی توانی به خاطر اضطرار دست به قتل بزنی!

امام صادق(علیه السلام) میفرمایند:

«إِنَّمَا جُعِلَتِ التَّقِيَّةُ لِيُحْقَنَ بِهَا الدَّمُ فَإِذَا بَلَغَ‏ الدَّمَ‏ فَلَيْسَ تَقِيَّةٌ؛ تقیه بدان جهت تشریع شده است تا توسط آن خون افراد حفظ شود پس زمانی که تقیه منجر به ریختن خون دیگری شود ، جایز نمی باشد».(3)

بنابراین به طور کلی یک مسلمان نباید در کشورهای دیگر چنین شغل هایی را بپذیرد که باعث شود جان دیگر انسان ها را به خطر اندازد.

پی نوشت:

  1. نهج الفصاحة، ص598.
  2. وسائل الشيعة، ج‏15، ص148.
  3. الكافی، ج‏2، ص220.

به عشق خدا;1010441 نوشت:
سوال دوم اینکه آیا کسی که حضورش در جنگ فقط به خاطر وطن پرستی و دفاع از کشوره یا در کنار انگیزه خدایی و دفاع از دین، دفاع از وطنش هم براش هدف مهمیه و در اون جنگ کشته بشه آیا شهید محسوب میشه؟
چون آیه ای از قران دیدم که گفته بود اگر قصد وارد شدن به جنگ در راه خدا رو ندارید لااقل از مرزهای خود دفاع کنید
پس صرفا دفاع از مرز هم از نظر قران میتونه هدف مهمی باشه و مورد تشویق قرار گرفته
و اینکه مثلا اگه دو کشور شیعه با هم وارد جنگ بشن که سرباز های هر دو طرف که برای کشتن هم صف کشیدن هر دو اعتقادات مشترکی دارن در این صورت برای انگیزه جنگ باید هدفی جدای از دین هم برای سربازها به وجود بیاد که همون دفاع از مرز،ارتش و اعتبار کشوره
آیا صرفا دفاع از کشور میتونه به عنوان یک هدف مقدس ارزش کشته شدن رو داشته باشه؟ و آیا فردی که در جنگ با این هدف کشته میشه میتونه ارزش بالاتری نسبت به کسی که توی حوادثی مثل تصادف یا زلزله کشته شده داشته باشه یا حتی شهید محسوب بشه؟

در پاسخ به این سوال چند نکته وجود دارد:

نکته اول
یکی از اقسام جهاد در اسلام، جهاد دفاعی است. جهاد دفاعی به معنای پیکار با دشمن به هدف دفاع از اسلام و مسلمانان و سرزمین های اسلامی است. بنابراین در صورتی که سرزمین های اسلامی مورد هجمه قرار گیرد و خوف و خطر بر اسلام و مسلمین استیلا پیدا کند جهاد دفاعی واجب میشود که همان دفاع از وطن است همراه با انگیزه الهی.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: « مَنْ قُتِلَ دُونَ مَظْلِمَتِهِ‏ فَهُوَ شَهِید؛ کسی که در راه دفع ستم از خود کشته شود شهید است.»(1)

نکته دوم
در برخی موارد و به هدف اصلاح و یا خاموش کردن آتش فتنه جنگ با مسلمان جایز است. در قرآن آمده است:

«وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‏ فَقاتِلُوا الَّتي‏ تَبْغي‏ حَتَّى تَفي‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطين‏؛ و هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهيد و اگر يكى از آن دو بر ديگرى تجاوز كند، با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا بازگردد و هر گاه بازگشت (و زمينه صلح فراهم شد)، در ميان آن دو به عدالت صلح برقرار سازيد و عدالت پيشه كنيد كه خداوند عدالت پيشگان را دوست می دارد».(2)
بنابراین قتال با مسلم به دستور خداوند و همراه با نیت الهی نیز متصور است.

نکته سوم
در برخی از روایات کسی که در راه دفاع از مال و یا خانواده خود نیز کشته شود شهید شمرده شده است.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند:
«مَنْ قُتِلَ دُونَ مَظْلِمَتِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا مَرْيَمَ هَلْ تَدْرِي مَا دُونَ مَظْلِمَتِهِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ الرَّجُلُ يُقْتَلُ دُونَ أَهْلِهِ وَ دُونَ مَالِهِ وَ أَشْبَاهِ ذَلِك؛ هر کس در راه دفاع از خودش کشته شود، شهيد است. آيا مي داني دفاع از خود یعنی چه؟ ... کسي که در راه حفظ خانواده و مالش و مانند آن کشته شود.»(3)

پی نوشت:
1. كافی، ج‏9، ص473.
2. حجرات/ 9.
3. تهذيب الأحكام، ج‏6، ص167.


پرسش: من درباره جنگ و جهاد چند سوال داشتم:

الف. اگر مسلمانی به استخدام ارتش در کشورهای دیگر درآمده باشد و ارتش آن کشور وارد جنگ با کشورهای اسلامی شود، وظیفه او چیست؟ اگر از شرکت در جنگ تمرد کند ممکن است به جرم خیانت اعدام شود.

ب. کسی که هدفش از حضور در جنگ وطن پرستی و دفاع از وطن نه رضایت و دستور خداوند باشد، اگر در چنین جنگی کشته شود شهید محسوب میشود؟

ج. وقتی دو کشور مسلمان وارد جنگ میشوند باید انگیزه ای غیر از انگیزه های دینی داشته باشند. چون هر دو مسلمان هستند و نمی توان به نیت الهی مسلمان دیگری را کشت. بنابراین اگر قرار باشد انگیزه مقدسی در چنین جنگ هایی وجود داشته باشد آن انگیزه چیست؟

پاسخ:

الف. جنگ و کشتار مسلمانان در ردیف کفر به خداوند معرفی شده است.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «قِتالُ‏ المسلمِ‏ كُفْر؛ جنگ با مسلمان کفر است.»(1)

در روایت دیگری از آن حضرت نقل شده است:

«إِذَا الْتَقَى الْمُسْلِمَانِ بِسَيْفِهِمَا عَلَى غَيْرِ سُنَّةٍ فَالْقَاتِلُ وَ الْمَقْتُولُ فِي النَّارِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا الْقَاتِلُ فَمَا بَالُ الْمَقْتُولِ قَالَ لِأَنَّهُ أَرَادَ قَتْلًا؛ هر گاه دو مسلمان، بدون دليلى از سنّت، به روى هم شمشير بكشند، قاتل و مقتول هر دو در آتش اند. عرض شد: اى رسول خدا! قاتل درست، اما مقتول چرا؟ فرمود: چون او هم قصد كشتن داشته است».(2)

بنابراین هیچ ضرورتی نمی تواند مجوز شرکت در قتال مسلمین باشد. ممکن است بگویید سرباز ارتش در این موارد مضطر است و بالاجبار باید در این جنگ شرکت کند.

اضطرار تا زمانی میتواند حرامی را حلال کند که به ریخته شدن خون و کشتن دیگری منجر نشود. اما در صورتی که بخواهد مستلزم چنین کاری شود نباید به آن عمل شود حتی اگر جان خود فرد در خطر قرار گیرد. به عنوان مثال فردی شما را تهدید میکند که اگر دیگری را نکشی من تو را خواهم کشت. شما نمی توانی به خاطر اضطرار دست به قتل بزنی!

امام صادق(علیه السلام) میفرمایند:

«إِنَّمَا جُعِلَتِ التَّقِيَّةُ لِيُحْقَنَ بِهَا الدَّمُ فَإِذَا بَلَغَ‏ الدَّمَ‏ فَلَيْسَ تَقِيَّةٌ؛ تقیه بدان جهت تشریع شده است تا توسط آن خون افراد حفظ شود پس زمانی که تقیه منجر به ریختن خون دیگری شود ، جایز نمی باشد».(3)

بنابراین به طور کلی یک مسلمان نباید در کشورهای دیگر چنین شغل هایی را بپذیرد که باعث شود جان دیگر انسان ها را به خطر اندازد.

ب. یکی از اقسام جهاد در اسلام، جهاد دفاعی است. جهاد دفاعی به معنای پیکار با دشمن به هدف دفاع از اسلام و مسلمانان و سرزمین های اسلامی است. بنابراین در صورتی که سرزمین های اسلامی مورد هجمه قرار گیرد و خوف و خطر بر اسلام و مسلمین استیلا پیدا کند جهاد دفاعی واجب میشود که همان دفاع از وطن است همراه با انگیزه الهی.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «مَنْ قُتِلَ دُونَ مَظْلِمَتِهِ فَهُوَ شَهِيدٌ ثُمَّ قَالَ يَا أَبَا مَرْيَمَ هَلْ تَدْرِي مَا دُونَ مَظْلِمَتِهِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ الرَّجُلُ يُقْتَلُ دُونَ أَهْلِهِ وَ دُونَ مَالِهِ وَ أَشْبَاهِ ذَلِك؛ هر کس در راه دفاع از خودش کشته شود، شهيد است. آيا مي داني دفاع از خود یعنی چه؟ ... کسي که در راه حفظ خانواده و مالش و مانند آن کشته شود.»(4)
بنابراین دفاع از وطن با انگیزه الهی تعارضی ندارد و میتواند در یک راستا قرار گیرد.

ج. در برخی موارد و به هدف اصلاح و یا خاموش کردن آتش فتنه جنگ با مسلمان جایز است. در قرآن آمده است:

«وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‏ فَقاتِلُوا الَّتي‏ تَبْغي‏ حَتَّى تَفي‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطين‏؛ و هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتى دهيد و اگر يكى از آن دو بر ديگرى تجاوز كند، با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا بازگردد و هر گاه بازگشت (و زمينه صلح فراهم شد)، در ميان آن دو به عدالت صلح برقرار سازيد و عدالت پيشه كنيد كه خداوند عدالت پيشگان را دوست می دارد».(5)

بنابراین قتال با مسلم به دستور خداوند و همراه با نیت الهی نیز متصور است.


  1. پاينده، ابو القاسم‏(1363ش)، نهج الفصاحة، دنیای دانش، تهران، ص598.
  2. شیخحرعاملی، محمدبنحسن(1104ق)، وسائلالشیعة، قم، موسسهآلالبیت، ج‏15، ص148.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب(329 ق)، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج‏2، ص220.
  4. شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، محقق و مصحح، موسوی خرسان، حسن، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق، ج‏6، ص167.
  5. حجرات/ 9.
موضوع قفل شده است