جمع بندی فشار قبر سعد بن معاذ و تذکر پيامبر(ص) به مادر سعد

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فشار قبر سعد بن معاذ و تذکر پيامبر(ص) به مادر سعد

سلام
ي سؤال حديثي داشتم درباره حديث زير
به رسول خدا (صلى الله علیه و آله )خبر دادند كه سعد بن معاذ فوت كرده. پیغمبر (ص) با اصحابشان از جاى برخاسته، حركت كردند. با دستور حضرت - در حالى كه خود نظارت مى فرمودند - سعد را غسل دادند.
پس از انجام مراسم غسل و كفن، او را در تابوت گذاشته و براى دفن حركت دادند.
در تشییع جنازه او، پیغمبر پابرهنه و بدون عبا حركت مى كرد. گاهى طرف چپ و گاهى طرف راست تابوت را مى گرفت، تا نزدیكى قبر سعد رسیدند. حضرت خود داخل قبر شدند و او را در لحد گذاشتند و دستور دادند سنگ و آجر و وسایل دیگر را بیاورند! سپس با دست مبارك خود، لحد را ساختند و خاك بر او ریختند و در آن خللى دیدند آنرا بر طرف كردند و پس از آن فرمودند:
- من مى دانم این قبر به زودى كهنه و فرسوده خواهد شد، لكن خداوند دوست دارد هر كارى كه بنده اش انجام مى دهد محكم باشد.
در این هنگام، مادر سعد كنار قبر آمد و گفت:
- سعد! بهشت بر تو گوارا باد
رسول خدا فرمود:
- مادر سعد! ساكت باش! با این جزم و یقین از جانب خداوند حرف نزن! اكنون سعد گرفتار فشار قبر است و از این امر آزرده مى باشد.
آن گاه از قبرستان برگشتند.
مردم كه همراه پیغمبر بودند، عرض كردند:
یا رسول الله! كارهایى كه براى سعد انجام دادید نسبت به هیچ كس دیگرى تاكنون انجام نداده بودید: شما با پاى برهنه و بدون عبا جنازه او را تشییع فرمودید.
رسول خدا فرمود:
ملائكه نیز بدون عبا و كفش بودند. از آنان پیروى كردم.
عرض كردند:
گاهى طرف راست و گاهى طرف چپ تابوت را مى گرفتید.
حضرت فرمود:
چون دستم در دست جبرئیل بود، هر طرف را او مى گرفت من هم مى گرفتم.
عرض كردند:
- یا رسول الله بر جنازه سعد نماز خواندید و با دست مباركتان او را در قبر گذاشتید و قبرش را با دست خود درست كردید، باز مى فرمایید سعد را فشار قبر گرفت؟
حضرت فرمود:
- آرى، سعد در خانه بداخلاق بود، فشار قبر به خاطر همین است. [1]

سؤال آيا اين حديث از نظر سندي درست است؟
چگونه پيامبر به يك مادر داغدار چنين گفتند؟ مادر ظرفيت معنوي بالايي داشته يا....؟
ممنون

پی نوشت :
1.بحار الانوار ، ج 6، ص 220 و ج 22،

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"]
[/TD]


کارشناس بحث: استاد تذکره

سلام
در سه نکته پاسخ به محضر شما داده می شود:
اولا :
این روایت معروف و مشهور بوده و در کتب مختلف از جمله وسائل الشیعه بیان شده(1) و معتبر است و در کتاب رجال هم در مورد عدم وثاقت راویان چیزی ثبت نشده است(2):
ثانیا : عربی روایت را برای شما بیان می کنم :
حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ سُفْيَانَ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ الْحَارِثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْهَمْدَانِيُّ فِي مَنْزِلِهِ بِالْكُوفَةِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ يُوسُفَ الْأَزْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ نُوحٍ الْحَنَّاطُ قَالَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ الْيَسَعِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (علیه السلام) قَالَ: أُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقِيلَ إِنَّ سَعْدَ بْنَ مُعَاذٍ قَدْ مَاتَ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ قَامَ أَصْحَابُهُ فَحُمِلَ فَأَمَرَ فَغُسِّلَ عَلَى عِضَادَةِ الْبَابِ فَلَمَّا أَنْ حُنِّطَ وَ كُفِّنَ وَ حُمِلَ عَلَى سَرِيرَةٍ تَبِعَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ثُمَّ كَانَ يَأْخُذُ يَمْنَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً وَ يَسْرَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً حَتَّى انْتَهَى بِهِ إِلَى الْقَبْرِ فَنَزَلَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَتَّى لَحَدَهُ وَ سَوَّى عَلَيْهِ اللَّبِنَ وَ جَعَلَ يَقُولُ نَاوِلْنِي حَجَراً نَاوِلْنِي تُرَاباً رَطْباً يَسُدُّ بِهِ مَا بَيْنَ اللَّبِنِ فَلَمَّا أَنْ فَرَغَ وَ حَثَا التُّرَابَ عَلَيْهِ وَ سَوَّى قَبْرَهُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّهُ سَيَبْلَى وَ يَصِلُ إِلَيْهِ الْبِلَى وَ لَكِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُحِبُّ عَبْداً إِذَا عَمِلَ عَمَلًا فَأَحْكَمَهُ فَلَمَّا أَنْ سَوَّى التُّرْبَةَ عَلَيْهِ قَالَتْ أُمُّ سَعْدٍ مِنْ جَانِبٍ هَنِيئاً لَكَ الْجَنَّةُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) يَا أُمَّ سَعْدٍ مَهْ لَا تَجْزِمِي‏ عَلَى رَبِّكَ فَإِنَّ سَعْداً قَدْ أَصَابَتْهُ ضَمَّةٌ قَالَ وَ رَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ رَجَعَ النَّاسُ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ رَأَيْنَاكَ صَنَعْتَ عَلَى سَعْدٍ مَا لَمْ تَصْنَعْهُ عَلَى أَحَدٍ إِنَّكَ تَبِعْتَ جَنَازَتَهُ بِلَا رِدَاءٍ وَ لَا حِذَاءٍ فَقَالَ ص إِنَّ الْمَلَائِكَةَ كَانَتْ بِلَا حِذَاءٍ وَ لَا رِدَاءٍ فَتَأَسَّيْتُ بِهِمْ قَالُوا وَ كُنْتَ تَأْخُذُ يَمْنَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً وَ يَسْرَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً قَالَ كَانَتْ يَدِي فِي يَدِ جَبْرَئِيلَ آخُذُ حَيْثُ مَا أَخَذَ فَقَالُوا أَمَرْتَ بِغُسْلِهِ وَ صَلَّيْتَ عَلَى جِنَازَتِهِ وَ لَحَدْتَهُ ثُمَّ قُلْتَ إِنَّ سَعْداً قَدْ أَصَابَتْهُ ضَمَّةٌ قَالَ فَقَالَ (صلی الله علیه و آله) نَعَمْ إِنَّهُ كَانَ فِي خُلُقِهِ مَعَ أَهْلِهِ سُوءٌ.(3)
ثالثا :
در روایات مختلف بر اخلاق بد و سوء اخلاق نسبت به خانواده که تاثیر منفی فراوانی در آخرت و عالم برزخ دارد اشاره شده است و بر اساس روایات می توان به راحتی گفت رفتار پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) هیچ مشکلی ندارد و حتی تذکر آن به مادر سعد بن معاذ لازم بود و نیاز به معنویت بالای مادر نیست.

پی نوشت :
1.شيخ حر عاملى، محمد بن حسن‏، وسائل الشیعه، مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏،ناشر: مؤسسة آل البيت‏، قم‏، چاپ 1409 ق‏، ج2 ص443.
2.نرم افزار درایه النور،مرکز تحقیقات علوم اسلامی نور قم.
3.ابن بابويه، محمد بن على‏ ،علل الشرائع‏، ناشر: كتاب فروشى داورى‏ قم، سال چاپ: 1385 ش ، ج‏1، ص309

تذکره;1010330 نوشت:
توان به راحتی گفت رفتار پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) هیچ مشکلی ندارد و حتی تذکر آن به مادر سعد بن معاذ لازم بود و نیاز به معنویت بالای مادر نیست.

سلام
ممنون
واقعا يك روحاني مورد قبول معمولي چنين كاري را مي كند؟
تصور كنيد يكي از اقوام نزديك يك روحاني بد اخلاق باشد آيا او به [HL]مادر عزادارش[/HL] چنين مي گويد؟!!!

داش علي باباخان;1010705 نوشت:
واقعا يك روحاني مورد قبول معمولي چنين كاري را مي كند؟
تصور كنيد يكي از اقوام نزديك يك روحاني بد اخلاق با

با تشکر از این که باز ما را مورد لطف خویش قرار دادید و در خدمت شما هستم :
با توجه به این که مادر سعد از بد اخلاقی پسرش مطلع و یقینا از پسرش شاکی بود و از طرفی پیامبر خدا (صلی الله غلیه و آله ) هم با بصیرت درون می دید که بر سر پسرش چه می آید چاره ای جز جزم و یقین و با قطع صحبت کردن با مادرش از وضعیت پسرش نداشت تا عذاب سعد حذف و یا کاهش پیدا کند.
و البته هیچ اهانتی و تمسخری و یا هر گناه دیگری و ترک اولایی هم از پیامبر خدا (صلی الله غلیه و آله ) سر نزده است.
نمی دانم شما از کجای کلام رسول به حق ناطق، چنین برداشتی نموده اید، بنده چنین برداشتی ندارم.

تذکره;1010716 نوشت:
نمی دانم شما از کجای کلام رسول به حق ناطق، چنین برداشتی نموده اید، بنده چنین برداشتی ندارم.

عرفا ما اين كار را نمي كنيم
و حتي در نماز ميت مي گويم جز خوبي از او خبر نداريم و تو از ما آگاه تر هستي
مادر عزادار خودش گرفتار است
مي شد اين را مثلا بعد مي گفتند
يا در جمع نمي گفتند
يا مقدمه چيني كنند و...

داش علي باباخان;1010738 نوشت:
ش گرفتار است
مي شد اين را مثلا بعد مي گفتند
يا در جمع نمي گفتند
يا مقدمه چيني كنند و...

به نظرم پاسخم واضح بود

تذکره;1012460 نوشت:
به نظرم پاسخم واضح بود

سلام
به نظر منم اشكالم واضحهhappy

تذکره;1012460 نوشت:
به نظرم پاسخم واضح بود

سلام استاد

این اشکال به ذهن من هم می رسه

این همه تشییع کننده از فرشتگان

حضور جبرائیل (ع)

حضور پیامبر (ص)

اما در پایان فشاری که همه این تشریفات رو کنار می زنه.

چرا پیامبر (ص) این جمله رو اینجا گفتند در حالی که در جای دیگری چنین سخنی گفته نشده؟

یعنی بقیه از سعد بهتر بودند؟

نمی دونم یه مقدری فهمش مشکله.

ممنون می شم پاسخ بدید.

گلشن;1012605 نوشت:
جمله رو اینجا گفتند در حالی که در جای دیگری چنین سخنی گفته نشده؟

یعنی بقیه از سعد بهتر بودند؟

نمی دونم یه مقدری فهمش مشکله.

ممنون می شم پاسخ بدید.


سلام
چشم
پاسخ شما را با چند نکته اشاره می کنم

چند نکته را به محضرتان عرض می کنم امید است رضایت پاسخ کافی محضرتان گردد و به پاسخ سوم جدی تر مطالعه بفرمائید :

  1. عصمت پیامبر(صلی الله علیه و آله) در نقل و عقل ثابت شده است، لذا در چنین مواردی به دنبال اثبات عصمت نیستیم زیرا عصمت در جای خودش ثابت شده است و این نوع حرکت و کلام حضرت نشان از شک در عصمت نباید باشد.
پس در چنین موردی جهت اقناع شما پرسشگر عزیز باید به دنبال وجه حمل منطقی و صحیحی باشیم.

  1. عرف ها با هم متفاوت و در هر زمانی تفاوت دارد . این بیان پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله ) ممکن است در عرف امروز فرق داشته باشد و متفاوت با عرف آن زمان باشد و عرف، برداشت متفاوتی از آن داشته باشد. مهم این است که در عرف زمان خودش، نامتعارف نباشد به گونه ای که عرف سالم، آن را ایراد و نقص بداند.
  2. پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله) با کارهایی که به شخصه برای تشییع و تدفین سعد انجام دادند ، مقام والایی به او دادند و اگردرجواب مادر سعد، چنین نمی فرمودند و خبر از درون قبر نمی داد ، او و حتی دیگران گمان می کردند انسان می تواند بداخلاق و... باشد و بعد از مرگ هم ایرادی به او گرفته نشود و عذابی بر او وارد نشود. لذا پیامبر این را فرمودند تا تصور نادرست دیگران، اصلاح شود. و این نشان از اهمیت بالای اخلاق خوش در خانواده و نسبت به مادر است.


قبل از پاسخگویی به سوال شما در مورد خواب های صادق مطالبی را عرض کرده و در پایان کوتاه پاسختان را بیان می کنم :
كسی كه می‌خواهد با دلیل و علامت صحیح از درستی خواب خود آگاه شود و بفهمد که خواب او راست و صادق است اموری را باید رعایت كند:
1.با وضو بخوابد.
2.بر پهلوی راست بخوابد.
3.در هنگام خواب خداوند متعال را یاد كند.
4.شكمش نه زیاد پر شده باشد و نه گرسنه باشد.(1)
5. خواب را در ثلث آخر شب ببیند، كه آن وقت نزول ملائكه است.(2)
6. خواب در حالت ناپاکی و یا بی‌وضویی دیده نشده باشد.(3)
البته باید بدانید در حدیثی از پیامبراسلام (صلّی الله علیه و آله) بیان شده است:
خواب بر سه قسم است:
1.یا بشارتی از سوی خداوند است.
2.یا غم و اندوهی از طرف شیطان است.
3.یا مشكلات روزمره انسان است كه در خواب آن را می‌بیند.(4)
و خواب صادق از دو قسم آخری نمی‌باشد.
پس با توجه به روایات فوق و روایات دیگر و تجربه علما باید عرض کنم :
برخی از خواب ها ناشی از تأثیر اسباب و عوامل خارجی مانند گرما و سرما و یا عوامل داخلی مثل مریضی و وضع مزاج و پر بودن معده و ناراحتی های روحی و غیر آن، روی قوه متخیله انسان و در نتیجه درچگونگی خواب مؤثر است. همچنین اخلاق و خصوصیات انسانی تأثیر زیادی در نوع تخیل دارد مانند این که کسی یا چیزی و یا کاری را زیاد و بیش از حد دوست داشتن.
البته اغلب خواب­ ها ناشی از تخیلات نفسانی است که برآمده از تأثیر اسباب و عوامل خارجی یا داخلی است که در حقیقت حاکی از کیفیت عمل و اثر این اسباب است.
بنابراین تشخیص این که چه خوابى صادقه است کار دشوارى است. علم تعبیرخواب، علمی موهبتی والهامی است. خداوند به هر کسی به تناسب صفای باطنش، تمام یا قسمتی ازآن را افاضه وعنایت می کند.
پرسشگر محترم :
معلوم نیست که هر دو خواب صادق باشد چرا شناخت خواب صادق و غیر صادق به راحتی ممکن نیست و در مورد خواب ها نمی شود با اطمینان پاسخ داد و پیشنهاد می کنم بر این موضوع با شماره مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی 096400 تماس بگیرید.

پی نوشت ها:
1. ابوالفضل جیش بن ابراهیم تفسیلی، تعبیر خواب كامل، مترجم عبدالله موسوی، ایران، انتشارات فؤاد، 1378، ص 5.
2. مجلسی، محمد باقر، حلیة المتقین، قم، انتشارات هجرت، 1373، ص 246.
3. ابوالفضل جیش بن ابراهیم تفسیلی، تعبیر خواب، همان.
4. قرائتی، محسن، تفسیر نور، قم، مركز فرهنگی درسهایی از قرآن، 1378، ج 6، ص 23.

سوال :
با توجه به حديث زير به این دو سوال پاسخ بدهید :
آيا اين حديث از نظر سندي درست است؟
چگونه پيامبر به يك مادر داغدار چنين گفتند؟ مادر ظرفيت معنوي بالايي داشته يا....؟
به رسول خدا (صلى الله علیه و آله )خبر دادند كه سعد بن معاذ فوت كرده. پیغمبر (صلی الله علیه و آله) با اصحابشان از جاى برخاسته، حركت كردند. با دستور حضرت - در حالى كه خود نظارت مى فرمودند - سعد را غسل دادند. پس از انجام مراسم غسل و كفن، او را در تابوت گذاشته و براى دفن حركت دادند.در تشییع جنازه او، پیغمبر پابرهنه و بدون عبا حركت مى كرد. گاهى طرف چپ و گاهى طرف راست تابوت را مى گرفت، تا نزدیكى قبر سعد رسیدند. حضرت خود داخل قبر شدند و او را در لحد گذاشتند و دستور دادند سنگ و آجر و وسایل دیگر را بیاورند! سپس با دست مبارك خود، لحد را ساختند و خاك بر او ریختند و در آن خللى دیدند آنرا بر طرف كردند و پس از آن فرمودند: من مى دانم این قبر به زودى كهنه و فرسوده خواهد شد، لكن خداوند دوست دارد هر كارى كه بنده اش انجام مى دهد محكم باشد.
در این هنگام، مادر سعد كنار قبر آمد و گفت: سعد! بهشت بر تو گوارا باد
رسول خدا فرمود: مادر سعد! ساكت باش! با این جزم و یقین از جانب خداوند حرف نزن! اكنون سعد گرفتار فشار قبر است و از این امر آزرده مى باشد.
آن گاه از قبرستان برگشتند.مردم كه همراه پیغمبر بودند، عرض كردند: یا رسول الله! كارهایى كه براى سعد انجام دادید نسبت به هیچ كس دیگرى تاكنون انجام نداده بودید: شما با پاى برهنه و بدون عبا جنازه او را تشییع فرمودید.
رسول خدا فرمود: ملائكه نیز بدون عبا و كفش بودند. از آنان پیروى كردم.
عرض كردند: گاهى طرف راست و گاهى طرف چپ تابوت را مى گرفتید.
حضرت فرمود: چون دستم در دست جبرئیل بود، هر طرف را او مى گرفت من هم مى گرفتم.
عرض كردند: یا رسول الله بر جنازه سعد نماز خواندید و با دست مباركتان او را در قبر گذاشتید و قبرش را با دست خود درست كردید، باز مى فرمایید سعد را فشار قبر گرفت؟
حضرت فرمود: آرى، سعد در خانه بداخلاق بود، فشار قبر به خاطر همین است.( بحار الانوار، ج 6، ص 220 وج 22)

پاسخ:
اولا :
این روایت معروف و مشهور بوده و در کتب مختلفی بیان شده(1) و معتبر است و در کتاب رجال هم در مورد عدم وثاقت راویان چیزی ثبت نشده است(2):
ثانیا :
عربی روایت را برای شما بیان می کنم :
حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ سُفْيَانَ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ الْحَارِثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْهَمْدَانِيُّ فِي مَنْزِلِهِ بِالْكُوفَةِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ يُوسُفَ الْأَزْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ نُوحٍ الْحَنَّاطُ قَالَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ الْيَسَعِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (علیه السلام) قَالَ: أُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقِيلَ إِنَّ سَعْدَ بْنَ مُعَاذٍ قَدْ مَاتَ فَقَامَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ قَامَ أَصْحَابُهُ فَحُمِلَ فَأَمَرَ فَغُسِّلَ عَلَى عِضَادَةِ الْبَابِ فَلَمَّا أَنْ حُنِّطَ وَ كُفِّنَ وَ حُمِلَ عَلَى سَرِيرَةٍ تَبِعَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ثُمَّ كَانَ يَأْخُذُ يَمْنَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً وَ يَسْرَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً حَتَّى انْتَهَى بِهِ إِلَى الْقَبْرِ فَنَزَلَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَتَّى لَحَدَهُ وَ سَوَّى عَلَيْهِ اللَّبِنَ وَ جَعَلَ يَقُولُ نَاوِلْنِي حَجَراً نَاوِلْنِي تُرَاباً رَطْباً يَسُدُّ بِهِ مَا بَيْنَ اللَّبِنِ فَلَمَّا أَنْ فَرَغَ وَ حَثَا التُّرَابَ عَلَيْهِ وَ سَوَّى قَبْرَهُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّهُ سَيَبْلَى وَ يَصِلُ إِلَيْهِ الْبِلَى وَ لَكِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُحِبُّ عَبْداً إِذَا عَمِلَ عَمَلًا فَأَحْكَمَهُ فَلَمَّا أَنْ سَوَّى التُّرْبَةَ عَلَيْهِ قَالَتْ أُمُّ سَعْدٍ مِنْ جَانِبٍ هَنِيئاً لَكَ الْجَنَّةُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) يَا أُمَّ سَعْدٍ مَهْ لَا تَجْزِمِي‏ عَلَى رَبِّكَ فَإِنَّ سَعْداً قَدْ أَصَابَتْهُ ضَمَّةٌ قَالَ وَ رَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ رَجَعَ النَّاسُ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ رَأَيْنَاكَ صَنَعْتَ عَلَى سَعْدٍ مَا لَمْ تَصْنَعْهُ عَلَى أَحَدٍ إِنَّكَ تَبِعْتَ جَنَازَتَهُ بِلَا رِدَاءٍ وَ لَا حِذَاءٍ فَقَالَ ص إِنَّ الْمَلَائِكَةَ كَانَتْ بِلَا حِذَاءٍ وَ لَا رِدَاءٍ فَتَأَسَّيْتُ بِهِمْ قَالُوا وَ كُنْتَ تَأْخُذُ يَمْنَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً وَ يَسْرَةَ السَّرِيرِ مَرَّةً قَالَ كَانَتْ يَدِي فِي يَدِ جَبْرَئِيلَ آخُذُ حَيْثُ مَا أَخَذَ فَقَالُوا أَمَرْتَ بِغُسْلِهِ وَ صَلَّيْتَ عَلَى جِنَازَتِهِ وَ لَحَدْتَهُ ثُمَّ قُلْتَ إِنَّ سَعْداً قَدْ أَصَابَتْهُ ضَمَّةٌ قَالَ فَقَالَ (صلی الله علیه و آله) نَعَمْ إِنَّهُ كَانَ فِي خُلُقِهِ مَعَ أَهْلِهِ سُوءٌ.(3)
ثالثا :
عصمت پیامبر(صلی الله علیه و آله) در نقل و عقل ثابت شده است، لذا در چنین مواردی به دنبال اثبات عصمت نیستیم زیرا عصمت در جای خودش ثابت شده است و این نوع حرکت و کلام حضرت نشان از شک در عصمت نباید باشد.
پس در چنین موردی جهت اقناع شما پرسشگر عزیز باید به دنبال وجه حمل منطقی و صحیحی باشیم.
عرف ها با هم متفاوت و در هر زمانی تفاوت دارد . این بیان پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله ) ممکن است در عرف امروز فرق داشته باشد و متفاوت با عرف آن زمان باشد و عرف، برداشت متفاوتی از آن داشته باشد. مهم این است که در عرف زمان خودش، نامتعارف نباشد به گونه ای که عرف سالم، آن را ایراد و نقص بداند.
پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله) با کارهایی که به شخصه برای تشییع و تدفین سعد انجام دادند ، مقام والایی به او دادند و اگردرجواب مادر سعد، چنین نمی فرمودند و خبر از درون قبر نمی داد ، او و حتی دیگران گمان می کردند انسان می تواند بداخلاق و... باشد و بعد از مرگ هم ایرادی به او گرفته نشود و عذابی بر او وارد نشود. لذا پیامبر این را فرمودند تا تصور نادرست دیگران، اصلاح شود. و این نشان از اهمیت بالای اخلاق خوش در خانواده و نسبت به مادر است.

_______________________
1..ابن بابويه، محمد بن على‏ ،علل الشرائع‏، ناشر: كتاب فروشى داورى‏ قم، سال چاپ: 1385 ش ، ج‏1، ص309
2.نرم افزار درایه النور،مرکز تحقیقات علوم اسلامی نور قم.
3.ابن بابويه، محمد بن على‏ ،علل الشرائع‏، ناشر: كتاب فروشى داورى‏ قم، سال چاپ: 1385 ش ، ج‏1، ص309

موضوع قفل شده است