جمع بندی رفتار خوبی نداشتم و نگران دنیا و آخرتم

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
رفتار خوبی نداشتم و نگران دنیا و آخرتم

سلام
من با تاپیکی که یسنا خانوم از تجربش در سایت زد از رفتار خودم بدم اومدم. از تجربه مرگ و شکستن دل.. مدت زیادی به دلیل احوالات درونی و ناامیدی و شکست و ... شدیدا خشن شده بودم و با همه دعوا میکردم. دل میشکستم و حسادت میکردم و از کارم لذت میبردم مثل یک مسکن بود. الان از رفتارم ناراحتم و سعی میکنم خودمو درست کنم . خیلی ها از من حرف خوردن چکار کنم خداوند ببخشه و انسان خوبی باشم تا برای منم نعمات خدا در زندگی جاری بشه؟ ممنون Cray 2

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد بدیع

[TD][/TD]


پرسش: این تاپیک: http://www.askdin.com/showthread.php?t=63878 و تجربه ای که از مرگ در آن مطرح شد باعث شد از خودم بدم بیاد و از عاقبتم بترسم. من مدتی پیش به خاطر ناامیدی و شکست خیلی به هم ریخته بودم. در این مدت خیلی اطرافیانم را اذیت کردم. دل می شکستم، بددهنی میکردم و ..... . چه کار کنم خداوند من را ببخشد و مشمول رحمت و نعمت شوم؟

پاسخ: خداوند متعال به چند صورت ممکن است انسان را با اعمال خود روبرو کند. مرتبه اول مرتبه تشریع است. در این مرتبه با انزال کتب و ارسال رسل عواقب اعمال را به تصویر می کشد و انسان را توصیه به رعایت حدود الهی و حق الناس می نماید. کسی که به آنچه خداوند و رسول خدا ایمان داشته باشد و در این مرتبه متنبه شود و عمل خود را اصلاح کند، آسیب کمتری متوجه خود کرده است.

مرتبه دوم بازتاب تکوینی اعمال در دنیا است. در قرآن آمده است: «وَ لَنُذيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى‏ دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُون‏؛ و آنها را به عذاب کمتر(و نزدیکتر) قبل از عذاب بزرگتر دچار می کنیم. شاید (از مسیر اشتباه خود) برگردند.» (1)

اگرچه ممکن است بازتاب عمل در دنیا برای فرد گران تمام شود و هزینه سختی را بپردازد اما در عین حال حُسن آن این است که همچنان فرصت برای بازگشت وجود دارد. همانطوری که در آیه شریفه آمده بود: لعلهم یرجعون.

مرتبه دیگری از تجسم اعمال ممکن است در حالات روانشناختی و یا خلسه های عرفانی رخ دهد. در این حالات پرده هایی از عالم ملکوت بر روی فرد باز می شود و میتواند عواقب اعمال خود و یا دیگران را مشاهده کند.

امیرالمومنین(علیه اسلام) در توصیف اهل تقوا می فرمایند: «فَهُمْ‏ وَ الْجَنَّةُ كَمَنْ‏ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ‏ وَ هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا؛ آنها نسبت به بهشت مانند کسی هستند که آن را می بیند و در آن متنعم به نعمت است. و آنها نسبت به جهنم نیز مانند کسی هستند که آن را میبیند و در حال عذاب در آن است.»(2)

این تجربه علیرغم اینکه ممکن است رخ دهد و اثر خوبی هم بر روی فرد داشته باشد اما همگانی نیست.

و نهایتا آخرین مرحله ای که هر فردی با اعمال خود روبرو می شود پس از مرگ است. تجربه ای که اگرچه شخص را بیدار میکند اما نتیجه ای برای او ندارد. چرا که امکان بازگشت وجود ندارد.

«حَتَّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُون‏ لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فيما تَرَكْتُ كَلاَّ إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُون‏؛ (آنها هم چنان به راه غلط خود ادامه مى‏دهند) تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرارسد، مى‏گويد: «پروردگار من! مرا بازگردانيد! شايد در آنچه ترك كردم (و كوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او مى‏گويند:) چنين نيست! اين سخنى است كه او به زبان مى‏گويد (و اگر بازگردد، كارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند.»(3)

به همین خاطر در روایات آمده است: موتوا قبل ان تموتوا؛ بمیرید قبل از اینکه بمیرید.»(4)

کنایه از اینکه چیزی را که با تجربه کردن بعد از مرگ میخواهید یاد بگیرید، با علم و ایمان قبل از آن بیاموزید. چراکه چیزی که انسان پس از می آموزد، هیچ گاه فرصا استفاده از آن را پیدا نمی کند.

آنچه گفته شد برای این بود که بدانید شما هر اندازه هم که در گذشته اشتباهاتی داشته باشید همه آنها قابل جبران است. مهم این است که الآن متنبه و پشیمان هستید. در برخی از روایات تنها پشیمانی برای توبه کافی دانسته شده است.

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «النَّدَمُ‏ تَوْبَةٌ؛ پشیمانی توبه است.»(5)

با اینکه میدانیم برای توبه کارهای دیگری هم لازم است، حضرت میفرماید توبه یعنی پشیمان شدن. این به این جهت است که اگر کسی واقعا پشیمان باشد راه جبران را هم پیدا میکند و انیگزه جبران را هم پیدا میکند و جبران هم میکند.

بنابراین تنبه و پشیمانی شما اتفاق مبارکی است و قطعا اگر این حالت با رعایت اعتدال (که منجر به ناامیدی در شما نشود) حفظ شود، شما را تبدیل به انسان فعال و پر انگیزه ای میکند که از هر فرصتی برای اصلاح و ارتقای خود و جبران و کمک به دیگران استفاده میکند.

پی نوشت ها:

  1. سجده/21.
  2. ابن شعبه حرانى، حسن بن على‏، تحف العقول، مصحح: غفارى، على اكبر، قم، جامعه مدرسین، ص159.
  3. مومنون، 99 و 100.
  4. کلینی، محمد بن یعقوب(321ق)، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج2، ص140.(نقل از پاورقی)
  5. ابن شعبه حرانى، حسن بن على‏، تحف العقول، مصحح: غفارى، على اكبر، قم، جامعه مدرسین، ص55.
موضوع قفل شده است