جمع بندی آیا اصحاب امام حسین (ع) تشنه شهید شدند؟

سلام علیکم
با جستجویی که در منابع معتبر انجام شد، این حدیث فقط در همین کتاب " ثاقب المناقب " نقل شده و در این کتاب نبز سند متصل ندارد و قابل اعتماد نیست.
روایت فوق بر فرض هم که صحت داشته باشد، بعد مادی ندارد و منظور همین آب خوردنی نیست. بلکه بعد ملکوتی دارد و نوعی تقویت روحی و روانی برای اصحاب بوده است. یعنی صحنه ای مشاهده کردند و از نعمتی معنوی برخوردار شدند که دیگر تشنگی مادی از یاد رفت.
سپاه امام حسین علیه السلام در شب عاشورا آب داشتند حتی غسل کردند و طبیعی است که مقداری هم برای نوشیدن نگهداری کنند.
از اینکه تا ظهر عاشورا هیچ خبری از آوردن آب توسط اصحاب گزارش نشده است معلوم است که تا ظهر آب بوده ولی خیلی اندک.
وقت ظهر و بعد از ظهر که گرما شدت داشته، آب هم تمام شده و کمبود آب تبدیل به بحران شد.

سلام علیکم
واقعا شب قبل غسل کردند؟ روایت غسل کردنشون چقدر قابل اعتماده؟

سلام

میگن اصحاب امام حسین بخاطر این غسل کردند که میخواستند در بهشت با حوریان هم خوابه بشند.همانطور که از یکیشون که خیلی سرخوشی و شوخی میکردند علتش را پرسیدند در جواب میگه ایا غیر ازین است که فردا شهید میشوم و در بهشت با حوریان ازدواج میکنم؟ چرا خوشحال نباشم؟ یعنی شهادت انها فقط بخاطر بهشت و حوریان بهشتی بوده؟

سلام
شما از همونایی هستین که میگن مدافعان حرم... می گید به خاطر پول رفتن...
میگن شهدا... میگید به خاطر یخچال رفتن...
...
؟

سلام
خیر نیستم.
شما هم اگر مقید به دین هستید در مورد افکار مردم نظر ندید چون فردای قیامت باید جواب دهید.
اجازه دهید کارشناس جواب دهند پرسیدن شبهه گناه نیست.

سلام علیکم
مسئله غسل کردن در شب عاشورا توسط شیخ صدوق در امالی نقل شده است :« أرسل عليا ابنه ع في ثلاثين فارسا و عشرين راجلا ليستقوا الماء و هم على وجل شديد...ثم قال لأصحابه قوموا فاشربوا من الماء يكن آخر زادكم و توضئوا و اغتسلوا و اغسلوا ثيابكم لتكون أكفانكم ثم صلى بهم الفجر(1)
پسرش على (علیه السلام) را با سى سوار و بیست پیاده فرستاد آب آوردند
سپس بيارانش فرمود برخيزيد و آب بنوشيد كه توشه آخرين شما است وضوء سازيد و غسل كنيد و جامه بشوئيد براى كفن‏.
چند نکته:
1. آب در روز عاشورا تبدیل به بحران شد و قبلا از روز عاشورا فقط کمبود آب بود و تهیه آن سخت بود( در همین آدرس امالی نقل شده که حضرت علی الکبر علیه السلام و گروه همراه او با ترس و احتیاط آب آوردند)
2. با آب اندک هم میتوان غسل کرد.
3. امام حسين ( عليه السّلام ) مي‎دانست خودش ویارانش سيراب باشد يا تشنه، به شهادت مي‎رسند و هيچ يك از اهل‎بيت به خاطر تشنگي از بین نخواهند رفت،چرا که حداکثر زمان تشنگی یک روز بوده است که قابل تحمل برای یک انسان معمولی است .لذا آنچه درآن شب باعث قوت قلب بیشتر یاران امام میشد آمادگی بیشتر برای شهادت بود که غسل شهادت و آماده شدن برای شهادت را میتوان یک حرکت عالی درجهت این امر دانست.
1. امالی صدوق، ص 156

سلام
قطعا ایشان شوق شهادت داشته اند و از شدت شوق شوخی میکردند و هیچ مانعی هم ندارد که آروزی نعمت های بهشتی را هم داشته باشند ولی اینگونه نبوده که فقط به خاطر حوریان بهشتی شهادت را انتخاب کنند.
اینگونه شوخی ها در بین مومنین متداول است.

سلام علیکم
لطفا سند روایت را بفرمایید
قسمت دوم هم در همین تاپیک پاسخ داده شد.

سلام علیکم و رحمه الله
بنده مستند کلام خود را از مرحوم صدوق عرض کردم.
مستند حضرتعالی چیست که می خواهید اثبات کنید آب وجود نداشته است.
اگر دلیل شما عطش کودکان است، هیچ بعدی ندارد که مقداری آب نگهداری کرده بودند و تا ظهر تمام شده و از سر ظهر به بعد عطش شدت گرفته است.
تعجب است از سویی دلیل را عطش کودکان عنوان میفرمایید و از سویی می خواهید این روایت را هم قابل پذیرش بدانید.
اگر این حدیث پذیرفته شود باز مدعای ما ثابت میشود که آب وجود داشته و بعدا تمام شده است
باید توجه کنید با پذیرش این حدیث باز هم شما در مورد عطش کودکان مشکل دارید (یعنی کلام شما اینجا هم باید تکرار شود " اگر آب به این میزان می بود قطعا برای بچه ها آب نگهداری می شد")
قرن ششم بودن روایت با قرن اول بودن تفاوتی ندارد و آنچه در روایت مهم است سند و محتوای آن است.اگر روایتی در قرن پانردهم پیدا شود با سند و محتوایی خوب ، قابل پذیرش است و اگر روایتی در عصر معصوم باشد ولی مرسله ، قابل اعتماد نیست مگر انکه دارای مویداتی باشد.
به هر حال روایتی که تا قرن ششم از آن خبری نیست و بعد قرنها به صورت مرسل ظاهر شده ، و پذیرش ظاهر آن هیچ مویدی ندارد، قابل قبول نیست.( مگر آنکه معنایی غیر ظاهری برای آن پیدا شود)
احادیث ضعیف در صورتی پذیرفته میشوند که از منابع معتبر دیگر قابل تایید باشند و حدیث فوق مویدی ندارد.

بسم الله الرحمن الرحیم
این روایت شریف را ابن حمزه طوسی از کتاب بستان الکرام از طریق محمد بن سنان که از یاران امام رضا علیه السلام است نقل کرده اند و سند را هم به طور کامل نقل نکرده اند. کتاب بستان الکرام هم تالیف عالم بزرگوار محمد بن احمد شاذان قمی است که ایشان هم استاد مرحوم نجاشی و علامه کراجکی و شیخ طوسی رحمه الله هستند. متاسفانه کتاب ایشان بستان الکرام به دست ما نرسیده است ولی بعضی روایات آن از طریق کتاب ثاقب فی المناقب به دست ما رسیده است که این روایت هم یکی از آنها است. اما درباره ی خود این روایت هم روایات مشابهی وجود دارد مثلا در کتاب دلایل الامامه صفحه 170 روایت شده است که امام حسن علیه السلام یکی از یارانشان را برای آب آوردن فرستاده بودند ولی او دیر کرد سپس ناگهان ایشان از ستون مسجد آب بیرون آوردند و آشامیدند و آن را به یارانشان هم دادند بعد خطاب به اصحابشان گفتند که اگر بخواهند می توانند شیر و عسل هم از ستون مسجد بیرون بیاورند . اصحاب از ایشان این کار را درخواست کردند و آن حضرت هم از ستون مسجد شیر و عسل بیرون آوردند و اصحابشان خوردند.

سلام علیکم
اعجازبرای معصوم کار دشواری نیست و هیچ گونه استبعادی نیست که معصوم میتواند اینگونه کارها را انجام دهد
موضوع مورد بحث سند روایت است، که ضعیف میباشد حتی بر طبق کلام شما (که برای تحقیق آن زحمت کشیده اید) باز هم روایت ضعیف میباشد.
علاوه بر آن، ضعیف بودن حدیث دلیل بر مردود بودن آن نیست و به همین دلیل وجه غیر مادی برای حدیث مورد بحث بیان شد.
هر چند وجه مادی آن هم ایرادی ندارد ولی با گزارشات تشنگی اصحاب و کودکان هم خوانی ندارد.

سلام علیکم
منظور شما را متوجه نشدم
منظور کدام حدیث است و کدام راوی؟

با سلام
سند این نقل نیز بخاطر مجهول بودن بعضی از افراد سند، ضعیف است.
وجود راوی زن در سلسله سند اشکالی ایجاد نمی کند.
تذکر چند نکته :
1. هر چند که هر دو روایت ضعیف محسوب میشوند ولی شخصیت صدوق علیه الرحمه با جلالت قدری که دارد و دقتی که در نقل دارد، نقطه قوتی برای قبول روایت ایشان میباشد.
2. روایت نخست را مردود ندانستیم و فقط بعد مادی آن را قابل پذیرش ندانستیم زیرا در این صورت موضوع عطش برای امام حسین علیه السلام و اصحاب معنی نداشت، و چه معنی دارد که خود حضرت و اصحاب آب بنوشند ولی کودکان تشنه باشند. بلکه برای آن بعد ملکوتی بیان شد که موجب اشتیاق برای شهادت می شد.
3. مستندات دیگری هم غیر از نقل مرحوم صدوق وجود دارد که دلالت بر وجود آب در شب عاشورا دارد. به این ادرس مراجعه فرمایید(http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa1426)