جمع بندی فرزندان مان را چگونه برای جامعه‌ی امروز تربیت کنیم؟
تب‌های اولیه
سلام
چند وقت پیش در این سایت یک تاپیکی ایجاد شد که در آن جوانی که عنوان می کرد که از کودکی به خودارضایی افتاده بود و الان هم به علت فشارهای مختلف قصد خودکشی دارد.
حالا نمی دانم واقعا این کار رو کرده یا نه ولی بنده چند بار چک کردم و دیدم که از اون موقعی که پست آخرش رو گذاشته که امشب کار خودم را تمام می کنم دیگر وارد سایت نشده است. خدا نکند که این طوری باشه ولی ممکنه ...
قبلا هم این سوال برای بنده پیش آمده بود.
امروزه فرزندان ما (البته من خودم مجردم ولی بالاخره تا چند سال دیگه ممکنه ازدواج کنم و بچه دار بشم) به راحتی به همه چیز دسترسی دارند.
به راحتی با گوشی های خودشون می توانند هر کجا که می خواهند بروند. گفتم با سه حرکت می شه بدترین چیزها رو در اینترنت دید. هیچ کاری هم نداره. اینترنت هم که ماشالله همه جا هست.
قدیم باز ماهواره بود یک قفل می انداختند روش و بالاخره می شد مواظبت کرد که بچه نبینه خیلی چیزها رو.
قدیم ترش از این دستگاههای ویدئویی بود و چند تا فیلم که می تونستی ببینی بچه ات با کی رفت و آمد می کنه و اگر هم فیلمی میبینه از کی می گیره و می رفتی یقه ی اون یارو رو می گرفتی و خلاصه می شد بچه رو کنترل کرد.
الان بچه های توی قنداق هم گوشی موبایل دارند. ماشالله اینترنت هم همه جا هست. بچه ی من دیگه لازم نیست بره از این و از اون بگرده سی دی و فیلم و این ها پیدا کنه و نگاه کنه. اون کنار من نشسته و معلوم نیست توی این گوشی صاحب مرده اش چیا داره می بینه؟
حالا اگه بچه ی من دید و مثل این آقا به خودارضایی افتاد و به این کار عادت کرد و بعد از اون دنیا و آخرتش به باد فنا رفت من چه کار کنم؟
به نظر شما می شه چه کار کرد؟ می شه براش نخرید؟ می شه براش نخرید؟!@-)
آقا بچه ای که دست باباش مامانش داداشش و از همه مهمتر همکلاسی های مدرسه اش و بچه های فامیل از این چیزها می بینه یا براش تعریف می کنند که مثلا فلان گوشی را خریدیم ، خوب دلش می خواد. نمی خواد؟
اگه براش نخری یا عقده ای می شه یا اون قدر نق می زنه که بالاخره براش بخری
مامان ها رو هم که می شناسید. تا یه ذره بچه گریه می کنه دلشون می سوزه و سریع می گن براش بخر. حالا بخر ببین چه بلایی سر بچه ات میاد. پس نخریدن را نمی شود اجرا کرد.
راه دیگه ای که به ذهن می رسه آگاهی دادنه که این روز ها در موردش حرف زده می شه. یعنی به بچت در مورد مسائل جنسی و دیگر مسائل آموزش بدی. این راه هم جواب نمی ده. بچه اگر آگاهی پیدا کنه از این جور چیزها دیگه تمومه. دیگه نمی تونی جمعش کنی.
راه بعدی اینه که مثلا می گیم لپ تاپ یا گوشی می خریم برای بچه ولی مواظبش باشیم و همیشه چکش کنیم.
در مورد این راه باید بگم که:
اولا مگه همیشه ما کنار بچه هامونیم با این فشار زندگی که صبح تا شب مجبوریم کار کنیم برای پول.
ثانیا بچه کنار دست شما نشسته می تونی اون لحظه ببینی داره چه کار می کنه؟
ثالثا بچه های امروز هزار تا کلک بلدند تا بتونن از ما مخفی کنند.
رابعا اگه خیلی بخواهیم کنترل بازی در بیاریم عزت نفس بچه را خراب می کنیم. پس این راه هم کنسل.
راه دیگه اش اینه که اصلا بچه دار نشیم تا روزی مثل این بنده خدا به این وضع گرفتار نشوند. این راه جواب می ده ولی خوب بچه نداشتن هم مشکلات خودش رو داره.
راه دیگه اش اینه که حمله کنیم به وزارت ارتباطات و بگیم اینترنت رو قطع کنه. این هم نیاز مند برنامه ریزیه که چگونه به ساختمون اونجا نفوذ کنیم و چگونه آقای جهرمی رو گروگان بگیریم. 
راه دیگه اش اینه که بچه رو زودی ازدواجش بدیم که این هم عملی نیست.
تازه هرچقدر سن ازدواج رو پایین بیاریم دیگه نمی تونیم به دوازده سال برسونیمش که دیگه.
سوال کلی اینه که چه کنیم؟ چه خاکی توی سرمون بکنیم؟
از این بلاهایی که داره سر خودمون و بچه هامون میاد به کجا پناه ببریم؟
آقا من دلم آتیش گرفت وقتی اون تاپیک که توش جوون 28 ساله می خواست خودکشی کنه و شاید هم کرده باشه رو دیدم.
من دلم آتیش می گیره خیلی چیزها رو می بینم.
خدا رحم کنه به اون پدر و مادرهایی که خواب هستند.
خدا رحم کنه به اون مسئولینی که به فکر نیستند.
خدا رحم کنه به اون دیندارانی که بنده و برده ی مصرف هستند و می خواهند وجدان خودشون رو با یک محرم و روضه و دعا خفه کنند.
این که می گویند دینداری به خاطر محرم و صفر است که به مو می رسه ولی پاره نمی شه دروغه. اگر هم پاره نشه خاک بر سر ما که دین در حد موی باریک رو نمی اندازیم دور.
اونایی که وجدانی براشون نمونده که الی جهنم و بئس المصیر.
خدا لعنت کنه مادرهایی که کلی جهاز می خرند برای بچشون و کم کم جهازهای بالا را مد می کنند.
بابا این توهمه که فکر کنی با خرید وسائل آن چنانی برای بچه ات می تونی عقده های خودت رو خالی کنی.
نخیر، عقده های شما رو فقط خاک گور پر می کنه ....
| width: 700 | align: center |
|---|---|
| [TD="align: center"]با نام و یاد دوست | |
[/TD] | |
[TD="align: center"] [/TD] | |
| کارشناس بحث: استاد صابر | |
| [TD][/TD] | |
با سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز و گرامی@};- عید سعید قربان را خدمت شما تبریک عرض می نماییم.@};-
نگرانی شما کاربر محترم را می فهمیم و می دانیم که امروزه با واقعیت های تلخی روبرو هستیم که آسیب های فراوانی را برای جامعه به وجود آورده و گویی دائما با تهدید آنها زندگی می کنیم. یک از مهمترین آنها همین موضوعی است که فرمودید که حقیر نیز کتابی با همین موضوع در دست تألیف دارم که ان شاء الله به زودی به پایان خواهد رسید.
اما در پاسخ به نگرانی شما باید گفت عصر حاضر، عصر القای اندیشه از راه دور و رسانههای جمعی است. رسانهها که وسیله انتقال فرهنگ، با کاربردی دو جانبه هستند، عرصه زندگی فردی و اجتماعی را دگرگون کردهاند؛ طوری که هم جریان زندگی را آسان کرده و سبب رفاه آدمی شده و هم با دسترسی گسترده و استفاده بیش از حد از آن، افراد را به شدت به خود وابسته ساخته و نوع جدیدی از اعتیاد را به نام «اعتیاد رسانهای» یا «اعتیاد مدرن» پدید آوردهاند. در این رابطه، می‌‌توان گفت رسانهها به راحتی، مخاطب را هدف قرار داده، افکار و عقاید او را به سبکی که خود می‌خواهند، هدایت می‌‌کنند.
به عبارت ديگر در عصر جديد و با ويژگی ظهور وسايل ارتباط نوين، به مراتب بيش از گذشته، ما و به ويژه فرزندانمان تحت بمباران رسانهای هستيم. به نظر می‌‌رسد بهترين راه ممكن برای بقا در اين شبكه اطلاعاتی، حفظ استقلال، اجتناب از انفعال، بهره‌‌مندی از تفكری منتقدانه و افزايش مهارت‌‌ها و توانايی‌‌ها در برخورد با اين امواج فراگير است. اين امر، تنها از طريق تكامل سواد رسانهای ميسر است. سواد رسانهای، نه تنها به بزرگسالان، بلكه به كودكان هم مهارت‌‌های لازم برای برقراری ارتباطی آگاهانه و متفكرانه با رسانه را می‌‌آموزد».
[1]
بنابراین اگر والدین خودشان سواد رسانه ای کافی داشته باشند و نوع برخورد صحیح با فرزندشان را بدانند هرگز فرزندانشان از این قبیل تکنولوژی ها آسیب نمی بینند. البته بحث در این موضوع نوشته ی طولانی را می طلبد که در اینجا گنجایش نیست ولی بر حسب وظیفه در ادامه به چند راهکار در این خصوص می پردازیم.
قبل از پرداختن به راهکارها در مورد فردی که فرمودید خودارضایی داشته باید دید علت چیست و چرا روی به خودکشی آورده است. البته معمولا افرادی که در چنین فضایی تهدید به خودکشی می کنند نوعی تهدید است و واقعیت ندارد ولی واقعا افرادی که ضعیف هستند و به لحاظ اراده قوی نیستند ترک این عمل برای آنها سخت است. به هر حال گرفتاری ایشان می تواند علل مختلفی داشته باشد که اگر واقعا به راهکارهای ارائه شده عمل نموده باشد حتما موفق خواهد بود.
*** راهکارهای استفاده درست از رسانه ها برای فرزندان
- والدین حتی المقدور سعی کنند تا شانزده یا هفده سالگی برای فرزندشان گوشی تهیه نکنند. اگر هم تهیه کردند، باید مقرراتی برای استفاده از آن وضع کنند. بهتر است والدین گوشی‌‌هایی خریداری کنند که دارای قابلیت نظارت و کنترل باشد، تا فرزندان نتوانند به هر چیزی که خواستند دست یابند و با هر کس تماس برقرار کنند. همچنین باید سعی شود، زمان مکالمه آنها محدودتر شود.[2] ضمن اینکه اینترنت در فضای عمومی منزل نه اتاق خصوصی آنها در دسترس قرار گیرد.
- والدین باید برای اشتغال و جلوگیری از معضل بیکاری فرزندان وارد عمل شوند؛ چون فرد بیکار، بهترین طعمه برای اعتیاد به فضاهای مجازی و اینترنتی است.
- والدین باید در طول روز حتما برای فرزندانشان وقت بگذارند و با آنها بازی کنند تا نیاز فرزندان به تکنولوژی کمتر احساس شود.
- برقراری رابطه عاطفی مناسب اعضای خانواده با یکدیگر، تقویت نگرش معنوی درون خود و هماهنگ سازی گفتار و رفتار، می تواند در دست یابی فرزندان به سلامت رفتار و سعادت آنان اثرگذار باشد و مانع از گرایش فرزندان به ماهواره و شبکه‌‌های مبتذل و استفاده ناصحیح از رسانه گردد.
- باید به خانواده ها درباره خطرهایی که برنامه‌های مبتذل ماهواره در انحراف اخلاقی و فکری فرزندان دارند، هشدار داد و آنان را با این مسائل آشنا کرد؛ مانند ساختن برنامه‌‌هایی در قالب فیلم و سریال و پخش مصاحبه در محیط خانواده‌های متزلزل که بیانگر الگو پذیری آنان از ماهواره باشد.
منابع جهت مطالعة بیشتر:
- اعتمادی، عذرا و نسیم جعفری، خانواده و آسیب رسانهای: رایانه و اینترنت، اصفهان: نشر آموخته، 1391.
- تلويزيون در زندگي کودکان ما، شرام و همکاران، ترجمه محمد حقيقت کاشاني، تهران، مرکز تحقيقات و مطالعات و سنجش برنامه‌هاي صدا و سيما، 1375.
[/HR][1] فرهنگی، نصیری، «ارتباطات اجتماعی سالم با رسانهها از طريق سواد رسانهای»، تهران: مجمع تشخيص مصلحت نظام پژوهشكده تحقيقات استراتژيك، شماره 22، ص ۹۲.
[2] مصباحی فر، علیرضا ، آداب استفاده از تلفن همراه و رایانه، تهران: تیک، 1390، ص ۵۴.
سلام علیکم.
راه هنوز وجود داره.
۱- بسته به نوع سیستم عامل گوشی اندروید یا ios در استورهای نرم افزاریشون برنامه های بسیاری برای کنترل گوشی مخصوص کودکان همراه با فیلتر داخلی سایت و کلمات خاص به صورت رایگان وجود داره که می تونید توی سایت های آی تی دنبالشون بگردید یا اگر زبانتون خوب هست منابع بسیاری وجود داره که استفاده از برنامه ها رو آموزش داده.
۲- مودم های Adsl قابلیت فیلتر کردن دارند اکثر اون ها سایت بدون رمزگذاری ( سایت هایی که Https نیستند ) رو می تونن فیلتر کنند می تونید در اینترنت و سایت های آی تی آموزشش رو نگاه کنید
برای سایت های رمز گذاری شده ( که Https هستند ) مودم های کمی امکان فیلتر کردن داخلی دارند و احتمالا تا سال های آینده نسل جدید مودم ها این امکان رو برای سایت های رمزگذاری شده فراهم می کنند. اما راهکار دیگری برای مودم هایی که قابلیت فیلتر سایت های رمز گذاری شده را ندارند وجود دارد.اینکه سرویس های موسوم به Dns هستند که در تنظیمات مودم وارد می کنید سپس در سایت ارائه دهنده Dns اکانت ساخته و از اونجا سایت های مورد نظرتون رو فیلتر می کنید
از معروف ترین این Dns ها Opendns هست که می تونید آموزشش رو جستجو کنید.
امروزه فرزندان ما به راحتی به همه چیز دسترسی دارند. به راحتی با گوشی های خودشون می توانند هر کجا که می خواهند بروند. با سه حرکت می شود بدترین چیزها را در اینترنت دید و خیلی آسان است.اینترنت هم که ماشالله همه جا هست. به نظر شما می شود چه کار کرد؟ می شود برایشان نخرید؟
پاسخ:
نگرانی شما پرسشگر محترم را می فهمیم و می دانیم که امروزه با واقعیت های تلخی روبرو هستیم که آسیب های فراوانی را برای جامعه به وجود آورده و گویی دائما با تهدید آنها زندگی می کنیم. یک از مهمترین آنها همین موضوعی است که فرمودید؛ اما در پاسخ به نگرانی شما باید گفت عصر حاضر، عصر القای اندیشه از راه دور و رسانههای جمعی است. رسانهها که وسیله انتقال فرهنگ، با کاربردی دو جانبه هستند، عرصه زندگی فردی و اجتماعی را دگرگون کردهاند؛ طوری که هم جریان زندگی را آسان کرده و سبب رفاه آدمی شده و هم با دسترسی گسترده و استفاده بیش از حد از آن، افراد را به شدت به خود وابسته ساخته و نوع جدیدی از اعتیاد را به نام «اعتیاد رسانهای» یا «اعتیاد مدرن» پدید آوردهاند. در این رابطه، می‌‌توان گفت رسانهها به راحتی، مخاطب را هدف قرار داده، افکار و عقاید او را به سبکی که خود می‌خواهند، هدایت می‌‌کنند.
به عبارت ديگر در عصر جديد و با ويژگی ظهور وسايل ارتباط نوين، به مراتب بيش از گذشته، ما و به ويژه فرزندانمان تحت بمباران رسانهای هستيم. به نظر می‌‌رسد بهترين راه ممكن برای بقا در اين شبكه اطلاعاتی، حفظ استقلال، اجتناب از انفعال، بهره‌‌مندی از تفكری منتقدانه و افزايش مهارت‌‌ها و توانايی‌‌ها در برخورد با اين امواج فراگير است. اين امر، تنها از طريق تكامل سواد رسانهای ميسر است. سواد رسانهای، نه تنها به بزرگسالان، بلكه به كودكان هم مهارت‌‌های لازم برای برقراری ارتباطی آگاهانه و متفكرانه با رسانه را می‌‌آموزد».
[1]
بنابراین اگر والدین خودشان سواد رسانه ای کافی داشته باشند و نوع برخورد صحیح با فرزندشان را بدانند هرگز فرزندانشان از این قبیل تکنولوژی ها آسیب نمی بینند. البته بحث در این موضوع نوشته ی طولانی را می طلبد که در اینجا گنجایش نیست ولی بر حسب وظیفه در ادامه به چند راهکار در این خصوص می پردازیم.
*** راهکارهای استفاده درست از رسانه ها برای فرزندان
-
[*=right]والدین حتی المقدور سعی کنند تا شانزده یا هفده سالگی برای فرزندشان گوشی تهیه نکنند. اگر هم تهیه کردند، باید مقرراتی برای استفاده از آن وضع کنند. بهتر است والدین گوشی‌‌هایی خریداری کنند که دارای قابلیت نظارت و کنترل باشد، تا فرزندان نتوانند به هر چیزی که خواستند دست یابند و با هر کس تماس برقرار کنند. همچنین باید سعی شود، زمان مکالمه آنها محدودتر شود.[2] ضمن اینکه اینترنت در فضای عمومی منزل نه اتاق خصوصی آنها در دسترس قرار گیرد.
[*=right]والدین باید برای اشتغال و جلوگیری از معضل بیکاری فرزندان وارد عمل شوند؛ چون فرد بیکار، بهترین طعمه برای اعتیاد به فضاهای مجازی و اینترنتی است.
[*=right]والدین باید در طول روز حتما برای فرزندانشان وقت بگذارند و با آنها بازی کنند تا نیاز فرزندان به تکنولوژی کمتر احساس شود.
[*=right]برقراری رابطه عاطفی مناسب اعضای خانواده با یکدیگر، تقویت نگرش معنوی درون خود و هماهنگ سازی گفتار و رفتار، می تواند در دست یابی فرزندان به سلامت رفتار و سعادت آنان اثرگذار باشد و مانع از گرایش فرزندان به ماهواره و شبکه‌‌های مبتذل و استفاده ناصحیح از رسانه گردد.
[*=right]باید به خانواده ها درباره خطرهایی که برنامه‌های مبتذل ماهواره در انحراف اخلاقی و فکری فرزندان دارند، هشدار داد و آنان را با این مسائل آشنا کرد؛ مانند ساختن برنامه‌‌هایی در قالب فیلم و سریال و پخش مصاحبه در محیط خانواده‌های متزلزل که بیانگر الگو پذیری آنان از ماهواره باشد.
تجربه ثابت کرده است اگر خود پدر و مادر اهل چنین مسائلی نباشند کمتر اتفاق می افتد فرزندان نیز برای آن کنجکاوی کنند.
منابع جهت مطالعة بیشتر:
[=Calibri]1. اعتمادی، عذرا و نسیم جعفری، خانواده و آسیب رسانهای: رایانه و اینترنت، اصفهان: نشر آموخته، 1391.
[=Calibri]2. تلويزيون در زندگي کودکان ما، شرام و همکاران، ترجمه محمد حقيقت کاشاني، تهران، مرکز تحقيقات و مطالعات و سنجش برنامه‌هاي صدا و سيما، 1375.