ღღღ نوای شیدایی ღღღ ویژه ولادت امام حسین(علیه السلام) ღღღ شعر و پیامک

تب‌های اولیه

85 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ღღღ نوای شیدایی ღღღ ویژه ولادت امام حسین(علیه السلام) ღღღ شعر و پیامک



مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد
پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد

مژده ای دل که برای دل غمدیده ما
هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد

خیز ای دل تو بیارای کنون بزم طرب


که دگر موسم اندوه به پایان آمد

مطربا نغمه نو ساز کن و پای بکوب

که به ما مژده وصل شه خوبان آمد

ساقیا باده بده خود بنما سرمستم

زان می‌ای کو به تن خسته ما جان آمد

ظلمت و تیرگی شام الم رفت کنون

روز شادی شد و خورشید فروزان آمد

غنچه‌ی دهر در این روز بخندید دگر

که به بستان علی نوگل خندان آمد

عطر پاشید به بستان که همه عطرآگین
سمن و یاسمن و سنبل و ریحان آمد


بلبل از لب به ترنم بگشاید نه عجب
که به گلذار نبی بلبل خوش خوان آمد


گوهری از صدف بحر کرم گشت عیان
که به توصیف رخش لولو مرجان آمد


نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد
بین به این نورکه این گونه درخشان آمد


وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین
موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد


روز فرخنده میلاد حسین ابن علی(ع)
مژده‌ی خامُشی آتش نیران آمد


باعث کون و مکان منشاء ایجاد حسین
که وجودش به جهان مفخر انسان آمد


مظهر ذات خدا سبط رسول دو سرا
نور چشمان علی آن شه مردان آمد


حیف و صد حیف که در واقعه کرب و بلا
بر تن خسته او ظلم فراوان آمد


بر سر عهد و وفا در ره معشوق نگر
خود فدا کرد که سالار شهید آن آمد


ای غلامان اگرت بار گنه سنگین شد
غم مخور چونکه حسین شافع عصیان آمد

[INDENT]

كیمیای اشك؛ سید جلال یاسینی


[/INDENT]


مرا با عشق عترت زاده مادر
مرا شیر مَحبت داده مادر

نباشد لَنگ در محشر كُمیتم
كه من از دوستان اهلبیتم

شدم از خردسالی بی اراده
ارادتمند، بر این خانواده

سر این سفره عمری ریزه‌خوارم
ولینعمت بجز ایشان ندارم

خدا داند كه بر ایشان چه داده‌ست
كه خود هم عاشق این خانواده‌ست

چُنان كعبه سیه‌پوش حسینم
غلام حلقه در گوش حسینم

مرا جز عشق او سرمایه‌ای نیست
به سر جز سایه‌ی او سایه‌ای نیست

نه هر اهل دلی دلداده‌ی اوست
كه مستی‌ها همه از باده‌ی اوست

گر اینجا مرثیت‌خوان حسینم
در آنجا هم سر خوان حسینم

بدو وابسته باشد تار و پودم
و زو باشد همه بود و نبودم

چو اینجا انتسابم با حسین است
به فردا هم حسابم با حسین است

خوش آن عاقل كه شد دیوانه‌ی او
كِشد مرغ دلش را دانه‌ی او

دلم را اشك عشقش شستشو داد
مرا در چشم مردم آبرو داد

دلی را كآتش عشقش فروزد
یقین دارم كه در دوزخ نسوزد

دل سنگ آب شد؛ علی انسانی



عزیز هر دو جهان

همین نه من شده‌ام ریزه‌خوار خوان حسین

كه هست عالم ایجاد، میهمان حسین


ز آفتاب قیامت نباشدش باكی
كسی كه رفت دمی زیر سایبان حسین


رخش به دست نگیرد ز شرم در محشر
به صدق هر كه نهد رخ بر آستان حسین

كسی كه خار گلستان عشق، خود را خواند

عزیز هر دو جهان شد، قسم به جان حسین


همیشه باغ بُود پایمال دست خزان
ولی همیشه بهارست گلستان حسین

به گوش دل بشنو نوحه از لب هستی
كه بسته است لب از نوحه، نوحه خوان حسین


دل سنگ آب شد؛ علی انسانی



بهین جشن و سرور شیعیان است

جــهــان از خـــرمــی بــاغ جـنـان اسـت

فـــروغ سـوم شـعـــبــان بـــرآمـــد

رواق خـــاک هـــمـچـون گـلـستان است

مـگــر آمـد بـعــالــم پـــور زهـــرا

کــه در وجـد و شـرف خلق جهان است

از ایــن مـولـود مـسـعـود مـبارک

قـــلــوب اهـــل ایـمـان شـادمـان اســت

حـسـیــن آمـد کـه از خـیـل ملائک

بــــدرگــاهـــش غـــلام آســتــان اســت

ز جـنــت آمــده لــعــیـــا بـخـدمـــت

کــنـیـز مـــادرش زهــــرا بــجـان اسـت

مـلـک قنداقه اش را برد تا عرش

کــه مـشـــتــاقــش خـدای مهربان است

بـگــو بـا فـاطـمه امـشـب حسیـنت

بـــبــزم قــرب یــزدان مـیـهـمــان اسـت

بـشــادی فـطــرس فـرخــنـده اقـبال

بــســوی خـانـه ی زهــرا روان اســـت

کـنــد بــر قـدسـیـان فخر و مباهات

که بـر دسـتـش ز شه خــط امـان است

پـیـمبر گـفـت در وصـف حـسـیـنـش

که او در پـیـکـر مـن هـمچو جان است

دو عــالـم بـهـره مـندند از عـطایش

عیان است این چه حاجت بر بیان است

ز رحـمـت بـر «حیاتی» لطـف دارد

کـه طـبـعـم از برایش نغمه خوان است


[=times new roman, times, serif] امشب زمين و آسمان گرديده پر شور و شعف
امشب تمام عرشيان بهر زيارت بسته صف
امشب که عيدي ميدهد بر عاشقان شاه نجف
امشب تو هم مستي کن و دل را بري کن از اسف
زيرا به دنيا آمده مظهر عزت و شرف

*ميلاد نور مبارک*


ز گلزار نبي (ص) و بوستان حيدر و زهرا
گلي بشگفت با بوي خوش و با چهره ي زيبا

شنيدستي که با يک گل نمي گردد بهار؟ اما
گلستان گشته از اين گل، همه دنيا و ما فيها

بوي گلهاي بهشتي ز فضا مي آيد
عطر فردوس هم آغوش صبا مي آيد

نوگل مصطفوي، زينت باغ علوي
مظهر پنج تن آل عبا مي آيد


به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ادب کنید که میلاد سید الشهداست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]گرفته ختم رسل روی دست آینه ای
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به مصحف رخ او با وضو نگاه کنید
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که نقطه نقطه آن جای بوسه ی زهراست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]شکوه داوری و صورت محمدی اش
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]دل از رسول خدا می برد زبس زیباست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]رسول و حیدر و زهرا دهند دست به دست
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به خنده خنده گلی را که بلبلش طاهاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]هنوز نامده بگرفت دست فطرس را
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که دست گیری از پا فتادگان با ماست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]طلب کنید زمعبود هرچه می خواهید
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که مستجاب در این لیلی شریف دعاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به بیت وحی چراغ هدایتی تابید
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که روشنایش افزون ز وسعت دنیاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به منکران شفاعت بگو نگاه کنید
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]شفیع بر روی دست شفیعه ی دو سراست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که پیش وسعت او گم هزار ها دریاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]در انبیا و رسل در ائمه تنها اوست
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]رسول گفت حسین از من است و من زحسین
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]نبی حسین و حسین اش همان رسول خداست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]چه دیدنیست به بوستان سبز وحی گلی
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که نقش بوسه ی پیغمبرش ز سرتا پاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به شهریاری عالم مقام خود ندهد
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]کسی که پشت درخانه ی حسین گداست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به صبح سوم شعبان ولادت اول
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]ولادت دگرش ظهر روز عاشوراست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]نوشته اند ز خونش به صفحه تارخ
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که هرکه در ره حق شد فنا بقای بقاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خدا گواست غلام سیاه چهره ی او
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به خیل چهر سفیدان روزگار آقاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]حسین کیست چراغ هدایتی که از او
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]همیشه روشن هفتاد دو چراغ هداست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]نسیمی از حرمش گر گذر کند به جهیم
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]جهیم اگر بفروشد به خلد ناز ، به خود ناز رواست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]این حسین کیست چراغی که محفل نورش
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]تنور و مقتل و نوک سنان و تشت طلاست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]وضیفه ی همه انبیا به دوشش بود
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]گذشت از سرو از جان کرد قامت راست

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]صفا گرفته دلم از صفای ثارالله
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]نوای مرغ دلم در نوای ثارلله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]زصبح روز ولادت نه صبح روز ازل
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]پریده مرغ دلم در هوای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]صباح سوم شعبان به عرش دل پیچید
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]بشارت قدمش از خدای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]چه خوش بود که دهم جان خویش را هدیه
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به رونمایی رویش برای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]سزاست اینکه بریزد خدای عزوجل
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]تمام عرش برین را به پای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]گزافه نبوداگر گویم این سخن که رسول
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]بود ز روز ازل مبتلای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]بقای دین محمد(ص)بقای نام علیست
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]زپرتویی زچراغ هدای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]قسم به خالق عالم که جزخدا نتوان
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]کند به صفحه گیتی ثنای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به وقت صبح قیامت چه خوش بود که نهم
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]قدم به روضه رضوان قفای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]تمام فخرمن این است درتمامی عمر
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]که خوانده اند مراهم گدای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به پادشاهی در عالمی شرف دارد
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]غلامی سر کوی و سرای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]چه خوش بود که ببینم به چشم پر گوهرم
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]به دست مهدی زهرا لوای ثارالله

[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]خداگواست که هستم اسیر سلسله ای
[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]اسیر سلسله کربلای ثارالله


[=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]مجید رجبي


میلاد گل رسول و زهرا و علی است
زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است

ما را دگر از روز جزا بیمی نیست
چون بر دل ما عشق حسین بن علی است


ای پناه مستمندان یا حسین بن علی
ای دوای دردمندان یا حسین بن علی

کشتی راه نجات ما گنه کاران
رس به فریاد غریبان یا حسین بن علی




همین نه من شده‌ام ریزه‌خوار خوان حسین
كه هست عالم ایجاد، میهمان حسین
ز آفتاب قیامت نباشدش باكی
كسی كه رفت دمی زیر سایبان حسین


نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد
بین به این نور که این گونه درخشان آمد
وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین
موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد
روز فرخنده میلاد حسین بن علی
مژده‌ی خامُشی آتش نیران آمد




[="darkgreen"]

ماه میلاد سه پرچم دار عشق

دلبر و دلداده و دلدار عشق

ماه میلاد سه ماه عالمین

سید سجاد و عباس و حسین(ع)

[/]

[="purple"]

سه نور آمد به عالم پر ز احساس

معطر هر سه از عطر گل یاس

سه نور تابناک آسمانی

حسین بن علی ، سجاد و عباس

[/]

[="sienna"]شعبان شد و پیک عشق از راه آمد

عطر نفس بقیه الله آمد

با جلوه سجاد و ابوالفضل و حسین

یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد[/]

[="magenta"]میلاد گل رسول و زهرا و علی است /
زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است

ما را دگر از روز جزا بیمی نیست /
چون بر دل ما عشق حسین ابن علی است[/]

[="darkgreen"]

.
بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید /
عطر فردوس هم آغوش صبا می آید

نوگل مصطفوی ، زینت باغ علوی /
مظهر پنج تن آل عبـــــــــــــا می آید . . .

[/]

[="purple"]


ای دلنواز قاری قرآن خوش آمدی /
در بیت وحی با لب خندان خوش آمدی

ای العطش، ترانه ی قبل از ولادتت /
مادر فدات با لب عطشان خوش آمدی . . .

[/]



باعث کون و مکان منشاء ایجاد حسین
که وجودش به جهان مفخر انسان آمد
مظهر ذات خدا سبط رسول دو سرا
نور چشمان علی آن شه مردان آمد

نور حق جلوه به برج شرف زهرا کرد
بین به این نور که این گونه درخشان آمد
وه چه روزی است مبارک ز قدوم شه دین
موسم مغفرت و رحمت یزدان آمد
روز فرخنده میلاد حسین بن علی
مژده‌ی خامُشی آتش نیران آمد




حق كرده ظهور تا حسين آمده است
آيات جهاد با حسين آمده است
فطرس به اميد عفو بر درگه او
با ذكر حسين، با حسين آمده است

نور ابدى و ازلى مى ‏آيد
بر عالم ايجاد، ولى مى ‏آيد
مجموعه ى حسن و عشق و ايثار و كرم
يعنى كه حسين ابن على مى‏ آيد


نام تو را دواى درد است حسين
بى ياد تو بين كه چهره زرد است حسين
عشق تو مرا ز خويش بيگانه نمود
بى عشق تو بين كه سينه سرد است حسين

ميلاد حسين خون بهاى دين است
اين عيد، حيات شيعه را تضمين است
امروز فرشتگان به هم مى ‏گويند
احياگر آيين محمد اين است


از خاطر دهر كى رود ياد حسين
گلبانگ عدالت است فرياد حسين
بر خلق ستم ديده، مبارك بادا
مرگ ستم است، روز ميلاد حسين

در سوم شعبان كه همه لطف و صفاست
ميلاد پر افتخار شاه شهد است
در حيرتم از اين كه بُوَد وقت سرور
يا موسم سوز و گريه و شور و نواست


امشب شب ميلاد حسين است حسين
اندر همه جا ياد حسين است حسين
خوانند همه نادعلى، ليك على
امشب بلبش ناد حسين است حسين

وقتى كه حسين يافت ميلاد امروز
يزدان در لطف تازه بگشاد امروز
در عالم قدس يك حسين داشت خدا
آن را به محمد و على داد امروز



با ذکر تو روشنائی آید به دو عین
ای زاده فاطمه و سردار حنین
یک بار نه صد بار دل مادر تو
با نعره‌ی عاشقانه می گفت حسین



جبرییل که گهواره تو می جنباند
با ذکر علی بر تو لالایی می خواند
دستاس بدون فاطمه می چرخید
مادر به نماز مست ذکرت می ماند


حسین منی » از سوی پیمبر
چنین معنا دهد بر اهل کوثر
اگر خلقت به یمن مصطفی بود
گل روی حسین شد حرف آخر





باب لطفش را خدا بر عالم امکان گشود
جبرئیل آمد به سوى خانه زهرا فرود

گوییا بهر نبى دارد ز سوى حق پیام
اى حسین اى شهریار ملک دین و سرورى

اى درخشان آفتاب چرخ حسن و دلبرى
اى که در عالم زدى از عشق کوسِ برترى

کرده اى در راه خود عشاق را از خود برى
دست ماه و دامن لطف تو اى والامقام

اى که مرکب تاختى هر سوى در میدان عشق
اى که سرانداختى چون گوى در چوگان عشق

اى که بودى روز و شب سرگشته و حیران عشق
روح عشق و قلب عشق و جسم عشق و جان عشق

ریخت ساقى از ازل آرى مى عشقت به جام
اى قرار جان زهرا زینت عرش برین

نور چشم مصطفى اى خسرو دنیا و دین
باعث ایجاد خلق اولین و آخرین

بنده عشقت نجومى سوده بر خاکت جبین
از کرم دریاب او را اى ولى ذوالکرام


اين حسين كيست كه عالم همه ديوانه اوست

اين چه شمعي است كه جانها همه پروانه اوست


امشب زمين و آسمان گرديده پر شور و شعف

امشب تمام عرشيان بهر زيارت بسته صف

امشب که عيدي ميدهد بر عاشقان شاه نجف

امشب تو هم مستي کن و دل را بري کن از اسف

زيرا به دنيا آمده مظهر عزت و شرف

شکر لله که جهان بار دگر احيا شد
در رحمت به رخ خلق دو عالم واشد
دل ما از نعم رحمت حق شيدا شد
همچو فردوس برين روى زمين زيبا شد
مژدگانى بده اى دل که به شادى و خوشى

جشن ميلاد حسين بن على برپا شد

در شب سوم شعبان به دو صد جلوه گرى
صاحب يک پسر خوش سيرى زهرا شد
جلوه گر شد ز افق کوکب بخت بشرى
که مقام بشريت ز حسين پيدا شد
شد نبى شاد و على خرّم و زهرا مسرور
که گل سرسبد گلشن طاها واشد


کـشـتـي نـجـات بـشـر و شـمـع هـــدايــت

فـريـادرس خـلــق گــرفــتــار حـسين است

در کون و مکان مظهر دادار حـسين است

اي شـيـعـه مکن شکوه ز درد و غم ايام

درمــان و عـلاج دل بــيــمـار حـسين است

ايـدوسـت مـشـو از در اين خانه تو نوميد

بـاب کـرم و بـخـشـش و ايثار حسين است

فـطـرس کـه پـرش سـوخـته از قهر الهي

آنکس که پرش داد دگـر بـار حسين اسـت

ايام نشاط و شور امّت آمد
هنگام سرور و اخذ حاجت آمد

روز سه و چار و پنج ماه شعبان
از جانب حق، سه پيك رحمت آمد

ميلاد حسين است و ابوالفضل و علي
يعني كه سه منشأ سعادت آمد

آن ماه كه باب حاجتش مي خوانند
ما بين دو خورشيد امامت آمد

خوش باش ( حسان) كه بيم گمراهي نيست
زيرا سه وسيله ي هدايت آمد

بيا كه موكب سلطان دين هويدا شد
بيا كه قافله سالار عشق پيدا شد

بيا كه پرچم قرآن به اهتزاز آمد
بيا كه خيمه سلطان عشق برپا شد

ز آسمان ولايت ستاره‏اى بدميد
كه ماه مجلس و خورشيد عالم آرا شد

ز بوستان رسالت شكفت لاله رخى
كه خرّم از گل رويش فضاى دنيا شد

رسيد مژده كه روشن حرمسراى على
ز آفتاب جمال على و زهرا شد

عجب مدار جهانى اگر بر او شيداست
هر آن كه وصف جمالش شنيد شيدا شد

به راد مردى و مردانگى و جانبازى
حسين رهبر آزادگان دنيا شد

چو بود عاشق و سوداى دوست در سر داشت
رسيد به سر بازار و گرم سودا شد

نهاد چهره گلگون به خاك و سر به سجود
سرى كه مظهر آيات ذات يكتا شد

حسين از پى حق رفت و سرفراز آمد
يزيد جانب باطل گرفت و رسوا شد

حسين سلطنتش استوار ماند ولى
يزيد بارگهش سرنگون و يغما شد

ز آبيارىِ خون حسين و يارانش
نهال دين خدا خرّم و مصفّا شد

حسين تن به مذلّت نداد و عزّت يافت
به فرق تاج شهادت نهاد و مولى شد

گرفت خامه «رسا» تا سرايد اوصافش
خجل چو قطره ناچيز پيش دريا شد

دكتر قاسم رسا، ديوان دكتر قاسم رسا، ص 141

برمشام جان رسد بوی حسین

آن بهشتی بوی دلجوی حسین

از کجا آید خدایا این نسیم؟

کآورد همراه خودبوی حسین؟

از نجف از کاظمین از سامراست؟

یا زمشهد، یا که از کوی حسین؟

گفت هاتف، سوّم شعبان رسید

این بود عطر گل روی حسین

آن چه لطف حق که پشت پرده بود

شد عیان از روی نیکوی حسین

مؤمنان را در ره معراجِ دل

قاب قوسین است ابروی حسین

بسم الله الرحمن الرحیم




امشب زمین و آسمان گردیده پر شور و شعف

امشب تمام عرشیان بهر زیارت بسته صف

امشب که عیدی میدهد بر عاشقان شاه نجف

امشب تو هم مستی کن و دل را بری کن از اسف

زیرا به دنیا آمده مظهر عزت و شرف



بسم الله الرحمن الرحیم

ز گلزار نبی (ص) و بوستان حیدر و زهرا(ع)

گلی بشگفت با بوی خوش و با چهره ی زیبا

شنیدستی که با یک گل نمی گردد بهار؟ اما

گلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیها






ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام تهنیت باد.

بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسین(ع) می فرماید: «کاری مکن که از آن پوزش بخواهی، زیرا مؤمن نه بد می کند و نه عذری می طلبد و منافق هر روز بد می کند و عذر می خواهد».

پرده چون ماه من از چهره تابنده گشود ماه رویان جهان را ز دل آرام ربود
:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

حوریان گو که بریزند ز دامن اشک‌ها مشک قدسیان گو که بسوزند به مجمرها عود
:Gol::Gol:
عاشقان گو که به صد عزت و اجلال رسید موکب خسرو خوبان که بر او باد درود
:Gol::Gol::Gol:
سومین روز ز شعبان چون برآمد خورشید سومین شمس ولایت ز افق چهره گشود
:Gol::Gol::Gol:

بسم الله الرحمن الرحیم

خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد
که پیش وسعت او گم هزار ها دریاست

در انبیا و رسل در ائمه تنها اوست
که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست

رسول گفت حسین :doa(6):از من است و من زحسین


نبی حسین و حسین اش همان رسول خداست


بسم الله الرحمن الرحیم

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
ادب کنید که میلاد سید الشهداست



گرفته ختم رسل روی دست آینه ای
که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست

به مصحف رخ او با وضو نگاه کنید
که نقطه نقطه آن جای بوسه ی زهراست:doa(8):


بنام خدای حسن(ع) و حسین(ع) و سجاد(ع)
:Kaf::Kaf::Kaf:

صلوات از طرف خالق سرمد، به جمال گل نورسته‌ی احمد، که شکفته است به رویش گل لبخند محمد، بگرفته است به بر سید ابرار چو جانش، زده گلبوسه به زیر گلو و لعل لب و چشم و دهانش، رخ تابنده نموده، لب جان بخش گشوده، به نگاهی دل پیغمبر اسلام ربوده، چه جمالی، چه کمالی، چه جلالی، به نبی و علی‌ابن ابی طالب و زهرا و حسن باد مبارک، همه گویند که این عید ولادت، به خدا و همه خلق خدا باد مبارک، چه بگویم به ثنایش، همه مرهون عطایش، همه عالم به فدایش، دو جهان روی نمایش، همه دیدند به ماه رخش آیینه‌ی معبود نما را.

:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

خار و خاشاك ناگواريهاى روزگار را نايده گير وگرنه هيچگاه شادمان نخواهى بود. نهج البلاغة (للصبحي صالح) ؛ ص507

بسم الله الرحمن الرحیم

ميلاد حسين :doa(6): شادى دلها شد
اميد دل پيامبران پيدا شد

اينك بسويش برو كه فردا دير است
كز آمدنش در شفاعت وا شد


میلاد حسین نوگل زهراشده امشب

گیتى ز رخش طور تجلا شده امشب

ده مژده ى جانبخش بعالم ز قدومش

زیرا که در رحمت حق واشده امشب



[="Tahoma"][="#4169e1"]

بسم الله الرحمن الرحیم

بوي گلهاي بهشتي ز فضا مي آيد
عطر فردوس هم آغوش صبا مي آيد

نوگل مصطفوي، زينت باغ علوي
مظهر پنج تن آل عبا مي آيد


[/]

ولادت سه نور ولایت بر شما مبارک
ماه میلاد سه پرچم دار عشق
دلبر و دلداده و دلدار عشق
ماه میلاد سه ماه عالمین
سید سجاد و عباس و حسین (ع)

سه نور آمد به عالم پر ز احساس
معطر هر سه از عطر گل یاس
سه نور تابناک آسمانی
حسین بن علی ، سجاد و عباس

میلاد گل رسول و زهرا و علی است
زیرا که جهان خجسته زین نور جلی است
ما را دگر از روز جزا بیمی نیست
چون بر دل ما عشق حسین ابن علی است

[=arial]امروز که بلبلان ترنم کردند

[=arial]با یکدیگر از عشق تکلّم کردند

[=arial]چون غنچه و گل على و زهرا از شوق

[=arial]بر روى حسین خود، تبسم کردند

مژده اي دل خداي عشق رسيد/
شاهدان را لقاي عشق رسيد/
جان به پايش کنيد قرباني/
عاشقان خونبهاي عشق رسيد

عطري که کسي نديده و نشنيده
امشب به حريم احمدي پيچيده
ذرات اگر به شوق و شور آمده اند
خورشيد شفاعت ز افق تابيده
:roz::fireworks::goleroz:

آلاله نو دميده چيدن دارد
آواز فرشتگان شنيدن دارد
ميلاد حسين است و ابوالفضل و علي
يک ماه و دو آفتاب ديدن دارد

:ghalb::dosti::ghalb:

امشب زمين و آسمان گرديده پر شور و شعف
امشب تمام عرشيان بهر زيارت بسته صف
امشب که عيدي ميدهد بر عاشقان شاه نجف
یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین
http://mostafa-110.blogfa.com اهل بیت
امشب تو هم مستي کن و دل را بري کن از اسف
زيرا به دنيا آمده مظهر عزت و شرف
*ميلاد نور مبارک*

* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ز گلزار نبي (ص) و بوستان حيدر و زهرا(ع)
گلي بشگفت با بوي خوش و با چهره ي زيبا
شنيدستي که با يک گل نمي گردد بهار؟ اما
گلستان گشته از اين گل، همه دنيا و ما فيها
ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام تهنيت باد.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
بوي گلهاي بهشتي ز فضا مي آيد
عطر فردوس هم آغوش صبا مي آيد
نوگل مصطفوي، زينت باغ علوي
مظهر پنج تن آل عبا مي آيد
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
دو ماه از دو افق در دو شب تجلّي کرد / يکي شهنشه دوران، يکي امير سپاهش
دو گوهر از دو صدف از دو بحر گشت نمايان / يکي چراغ هدايت، يکي معين و گواهش
يکي حسين و يکي ناصر حسين، ابوالفضل / که جان خويش به کربلا بداد به راهش
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
سروشي دوش در گوشم، سرود اين نغمه ي شيوا
که بشگفت از گلستان محمد(ص) نوگلي زيبا
بشارت اي گنه کاران حسين آمد حسين آمد
نثار مقدمش سرها، فداي جان او جان ها

* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ولادت باسعادت شفيع المذنبين، حامي دين، امام حسين بن علي علیه السلام مبارک.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
شاهي به دوصد عزت و اجلال آيد
با شوکت و فر و جاه و اقبال آيد
امروز حسين آيد و فردا عباس
خورشيد ز پيش و مه ز دنبال آيد
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ميلاد خط سرخ عشق، سومين پرچم دار قله امامت و ديانت، آقا اباعبدالله الحسين مبارک باد!
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
حسين جان! اي ابر شعله ورِ هستي، ميلادت بارش رحمتي است بر کوير خشکيده دل هاي ما.
يا اباعبدالله الحسين، ميلاد تو، آفرينشِ عزيزترين عنصر خلقت است که از روز ازل بوده و تا روز ابد هست. تکيه گاه اعتماد و دست گره گشاي خداوند است و تنها آنان که به درهاي بسته رسيده اند، عظمت توسل به او را درمي يابند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * *
حسين(ع)، يعني تشنه ترين دريايي که ارادت دل هاي زخمي را به ساحل عافيت مي رساند.
شکفتن جوانه حسين(ع) در بوستان ايمان مبارک باد!
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
يا حسين! عاشقانت مي دانند که تنها با شور حسيني است که مي توان شيريني ايمان را چشيد.
يا حسين! مي آيي و در ديدار آفتابي تو، خلايق قد مي کشند؛ اما بلندي مقام تو فراتر از پندار ماست.
ميلاد تو، آغاز صبحي است که در آن، آفتاب به اشتياق تماشايت پلک مي گشايد تا اولين زائر هر روز تو باشد.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
حسين(ع)؛ روح شعله وري است که مفهومش بر کاغذ نمي آيد. تنها بايد «آيينه» شوي تا او را به تصوير کشي.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ميلاد حسين(ع)، آهنگ بلوغ ملکوت است براي آوازهاي جشن اهل آسمان.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
امام حسين(ع) مي فرمايند: «شکرگزاري تو بر نعمت پيشين، نعمت تازه را سبب مي شود».
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
امام حسين(ع) مي فرمايد: «کاري مکن که از آن پوزش بخواهي، زيرا مؤمن نه بد مي کند و نه عذري مي طلبد و منافق هر روز بد مي کند و عذر مي خواهد».
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
امام حسين(ع) مي فرمايند: «کسي که از راه نافرماني خدا درصدد چيزي برآيد، آنچه را اميد دارد زودتر از دست مي دهد و آنچه را بيم دارد زودتر سر مي رسد».
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
خجسته باد آمدن سومین بهار ولایت و مبارک باد این طلوع سبز بی‏پایان!


بر آنچه که شد هادى فطرس صلوات
خوانیم به دل شادى فطرس صلوات
میلاد حسین عید آزادى اوست
بر لحظه ى آزادى فطرس صلوات

وقتى که حسین یافت میلاد امروز
یزدان در لطف تازه بگشاد امروز
در عالم قدس یک حسین داشت خدا
آن را به محمد و على داد امروز

موضوع قفل شده است