جمع بندی چگونه می توان ذات مان را تغییر دهیم؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چگونه می توان ذات مان را تغییر دهیم؟

سلام
من خصوصیات مومن رو خوندم و برای خودم نوشتم، ولی چه کنیم ذاتمون تغییر کنه؟
مثلا حسودی در بعضی موارد یا کینه یا سکوت و حرف نزدن وقتی میشه جواب داد؟
تازه اینها همه اش باید واقعا واسه خدا باشه.
درصورتی که الان اگه کاری میکنم بعدا هی میگم و نمیتونم کامل موفق بشم

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد بدیع


پرسش: برخی از فضائل اخلاقی مانند حسود نبودن و .... از خصوصیات مومن معرفی شده است. اما چگونه یک فرد میتواند ذات خودش را تغییر دهد و حسادت نکند؟ یا کینه به دل نگیرد و انسان صبوری باشد؟ علاوه بر اینکه تمام این رفتارها باید به خاطر خدا باشد.


پاسخ: برای مومن شدن نیاز به تغییر ذات نیست بلکه نیاز به تربیت رفتار است. طبق آیات قرآن ایمان و لوازم آن از دستمایه های فطری بشر است.

«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْديلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُون‏؛ پس روى خود را متوجّه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده دگرگونى در آفرينش الهى نيست. اين است آيين استوار ولى اكثر مردم نمی دانند!»(1)

«وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في‏ قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيان‏؛ ولى خداوند ايمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دلهايتان زينت بخشيده، و (به عكس) كفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده است.»(2)

در نظام ثواب و عقاب اسلامی توان محدود انسان و ضعف های ذاتی او در نظر گرفته شده است. مثلا در مورد همین حسادت که مثال زدید پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرماید:
«وُضِعَ عَنْ أُمَّتِي تِسْعُ خِصَالٍ الْخَطَأُ وَ النِّسْيَانِ وَ مَا لَا يَعْلَمُونَ‏ وَ مَا لَا يُطِيقُونَ وَ مَا اضْطُرُّوا إِلَيْهِ وَ مَا اسْتُكْرِهُوا عَلَيْهِ وَ الطِّيَرَةُ وَ الْوَسْوَسَةُ فِي التَّفَكُّرِ فِي الْخَلْقِ وَ الْحَسَدُ مَا لَمْ‏ يُظْهِرْ بِلِسَانٍ أَوْ يَدٍ؛ نُه خصلت از امتم برداشته شده است: خطا، فراموشى، آنچه‏ ندانند، آنچه نتوانند، آنچه بدان بی چاره باشند، آنچه به زور بر آن وادار شوند، طيره، وسوسه در باره انديشه در آفرينش، حسد تا با زبان يا دست آشكار نشود.»(3)

مومن به خاطر روحیه کمال طلبی طبیعی است که متوجه تفاوت های میان خود و دیگران شود و ممکن است از نداشته های خود و داشته های دیگران احساس ناراحتی کند و آرزو کند این فاصله به هر ترتیب ممکن پر شود. همه اینها ممکن است به صورت غیر اختیاری و آنی در ذهن یک انسان خطور کند و مواخذه هم نداشته باشد. اما آنچه پای ثواب و عقاب را به میان می آورد واکنش بعدی اوست. اینکه این حسد درونی را به رفتار ظاهری نیز سرایت دهد و یا آن را مدیریت و کنترل کند.

مسیر کمال و بندگی حق متعال اگرچه سخت به نظر میرسد اما با استعانت از خداوند متعال و توکل بر او و تلاش و برنامه فردی قابل دستیابی است. کافی است مراقبه دائم داشته باشید. از اشتباهات و کاستی های خود سرخورده نشوید و با توبه تجدید نیرو کنید و با مطالعه و پندپذیری مسیر حرکت را برای خود روشن کنید.

پی نوشت ها:
1. روم/30.
2. حجرات/7.
3. کلینی، محمد بن یعقوب(321ق)، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج‏2، ص463.

موضوع قفل شده است