جمع بندی تعریف سیال عشق یا غریزه

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تعریف سیال عشق یا غریزه

با سلام. خدمت اعضای محترم و مسئولین محترم سایت آسکدین.
آیا تعریف عشق یا تعریف غریزه در انگیزه ازدواج، نسبت به افراد و درجه ی معنویت، سیال هست؟
آیا ازدواجی داریم که از نوع عشق باشه؟ یعنی غریزه در آن نباشد! البته که جسمانیت همواره یک طرف قضیه هست!

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد بدیع

نسیــــم;989256 نوشت:
با سلام. خدمت اعضای محترم و مسئولین محترم سایت آسکدین.
آیا تعریف عشق یا تعریف غریزه در انگیزه ازدواج، نسبت به افراد و درجه ی معنویت، سیال هست؟
آیا ازدواجی داریم که از نوع عشق باشه؟ یعنی غریزه در آن نباشد! البته که جسمانیت همواره یک طرف قضیه هست!

با سلام و تقدیم احترام

براي عشق تعاريفي شده است كه همه آنها به يك معني برمي‌گردد. گفته‌اند عشق افراط در محبت و دوستي را مي‌گويند.(1) و يا عشق عبارت است از تجاوز حدّ در محبت(2) و يا ميل مفرط به هر چيزي را عشق به آن چيز گويند.(3)

اقسام عشق: فلاسفه و عرفا عشق را بر سه نوع تقسيم كرده‌اند:
1 . عشق حقيقي: و آن عبارت است از ابتهاج تام در هنگام تصور حضور ذات معشوق.(4)
2 . عشق مجازي: عشق مجازي برخلاف عشق حقيقي، عشق به غير ذات خداوند را مي‌گويد و اين عشق را بر دو نوع تقسيم كرده‌اند:
الف) عشق عفيف يا عشق نفساني كه زيبايي مطلق و شمائل و كمالات معشوق منشأ آن مي‌باشد، و به آن عشق رباني نيز گفته شده است.
ب) عشق حيواني يا عشق شهواني و وضيع و آن عشقي است كه منشأ آن شهوت و طلب لذت حيواني است و عاشق فريفته صورت معشوق و خلقت و رنگ و اعضاء بدني او مي‌گردد.

با توجه به این مقدمه و در پاسخ به سوال شما نکاتی بیان میشود:

عشق حقیقی در مورد معشوق انسانی صدق نمی کند. اما عشق مجازی به هر دو نوع آن میتواند در ازدواج مطرح باشد. در عشق عفیف نیازهای عاشق نیست که منشا عشق شده بلکه کمالات معشوق است. بنابراین در این عشق، عاشق معشوق را به خاطر خود او میخواهد نه به خاطر خودش. اما در عشق وضیع نیازهای عاشق است که او را به سمت معشوق هدایت میکند. بنابراین او در بند نیاز و رفع نیاز خود است نه در بند دوست.

به طور کلی عشق مجازی به معنای افراط در محبت از نظر دین اسلام مورد تایید و توصیه نیست. چراکه اسلام دین اعتدال است و افراط و تفریط هر فضیلتی را تبدیل به رذیلت میکند. در منابع دینی نیز از علاقه میان زن و شوهر تعبیر به مودت، رحمت و .... شده است نه عشق!

اعمال غریزه از طریق ازدواج به هیچ عنوان مذموم نیست. بنابراین نمی توان گفت میان معنویت و انیگزه ارضای غریزه از طریق ازدواج رابطه معکوسی وجود دارد. البته کسی که معنویت بیشتری دارد غریزه او به طور طبیعی متعادل تر و کنترل شده تر است. از این جهت ممکن است بتوان گفت انگیزه های دیگر برای ازدواج در نزد او پر رنگ تر است. اما اینکه یک نوع معنویت بخواهد مانع اعمال غریزه از طریق حلال شود معنویت غلطی است.

پی نوشت ها:
1. طوسي، نصيرالدين محمد، شرح اشارات، ج 3، ص 360، قم،‌ نشر البلاغه، الاول، 1375 هـ . ق.
2. طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين، ج 3،‌ص 187، دفتر نشر فرهنگي، دوم، 1367 هـ . ش.
3. سجادي، سيد جعفر، فرهنگ علوم عقلي، ص 357، وزارت فرهنگ و آموزش عالي، 1361 هـ . ش.
4. طوسي، نصيرالدين محمد، شرح اشارات، ج 3، ص 360، قم، نشر البلاغه، اول 1375 ش.

نسیــــم;989256 نوشت:
با سلام. خدمت اعضای محترم و مسئولین محترم سایت آسکدین.
آیا تعریف عشق یا تعریف غریزه در انگیزه ازدواج، نسبت به افراد و درجه ی معنویت، سیال هست؟
آیا ازدواجی داریم که از نوع عشق باشه؟ یعنی غریزه در آن نباشد! البته که جسمانیت همواره یک طرف قضیه هست!

با سلام و عرض ادب و احترام

معمولا اقدامات انسان برای انجام امور نیاز به یک آغازگر دارد و آن آغاز گر غریزه است .

غریزه در انسانات و حیوانات مشترک است

تفاوت انسان با حیوان توان تعقل و تفکر و سمت دهی و کنترل صحیح غرایز است .

در واقع اگر غریزه نباشد هیچ انسانی به ازدواج فکر نمی کند !

و اگر تعقل نباشد انسان مانند اکثریت حیوانات ، تابع شرایط و وقایع و بدون اختیار خواهد بود .

عشق به معنای نهایت دوست داشتن هست ، که مختص ذات اقدس حق تعالی است .

عاشق واقعی کسی است که برای رضای خداوند اقدام به ازدواج و جلب رضایت همسر می کنه

یعنی زندگی مشترک رو مسیری برای رسیدن به عشق خداوند می دونه و خودش رو بیش از حد سرگرم دوستی های دنیوی نمی کنه .

در پناه حق تعالی


پرسش: اینکه عشق و یا غریزه انگیزه ازدواج باشد نسبت به افراد مختلف با درجه معنویت گوناگون، متفاوت است؟ آیا ازدواجی داریم که تنها در آن عشق بازیگر اصلی باشد نه غریزه؟

پاسخ: براي عشق تعاريفي شده است كه همه آنها به يك معني برمي‌گردد. گفته‌اند عشق افراط در محبت و دوستي را مي‌گويند.(1) و يا عشق عبارت است از تجاوز حدّ در محبت(2) و يا ميل مفرط به هر چيزي را عشق به آن چيز گويند.(3)

اقسام عشق: فلاسفه و عرفا عشق را بر سه نوع تقسيم كرده‌اند:
1 . عشق حقيقي: و آن عبارت است از ابتهاج تام در هنگام تصور حضور ذات معشوق.(4)
2 . عشق مجازي: عشق مجازي برخلاف عشق حقيقي، عشق به غير ذات خداوند را مي‌گويد و اين عشق را بر دو نوع تقسيم كرده‌اند:
الف) عشق عفيف يا عشق نفساني كه زيبايي مطلق و شمائل و كمالات معشوق منشأ آن مي‌باشد، و به آن عشق رباني نيز گفته شده است.
ب) عشق حيواني يا عشق شهواني و وضيع و آن عشقي است كه منشأ آن شهوت و طلب لذت حيواني است و عاشق فريفته صورت معشوق و خلقت و رنگ و اعضاء بدني او مي‌گردد.

با توجه به این مقدمه و در پاسخ به سوال شما نکاتی بیان میشود:

عشق حقیقی در مورد معشوق انسانی صدق نمی کند. اما عشق مجازی به هر دو نوع آن میتواند در ازدواج مطرح باشد. در عشق عفیف نیازهای عاشق نیست که منشا عشق شده بلکه کمالات معشوق است. بنابراین در این عشق، عاشق معشوق را به خاطر خود او میخواهد نه به خاطر خودش. اما در عشق وضیع نیازهای عاشق است که او را به سمت معشوق هدایت میکند. بنابراین او در بند نیاز و رفع نیاز خود است نه در بند دوست.

به طور کلی عشق مجازی به معنای افراط در محبت از نظر دین اسلام مورد تایید و توصیه نیست. چراکه اسلام دین اعتدال است و افراط و تفریط هر فضیلتی را تبدیل به رذیلت میکند. در منابع دینی نیز از علاقه میان زن و شوهر تعبیر به مودت، رحمت و .... شده است نه عشق!

اعمال غریزه از طریق ازدواج به هیچ عنوان مذموم نیست. بنابراین نمی توان گفت میان معنویت و انگیزه ارضای غریزه از طریق ازدواج رابطه معکوسی وجود دارد. البته کسی که معنویت بیشتری دارد غریزه او به طور طبیعی متعادل تر و کنترل شده تر است. از این جهت ممکن است بتوان گفت انگیزه های دیگر برای ازدواج در نزد او پر رنگ تر است. اما اینکه یک نوع معنویت بخواهد مانع اعمال غریزه از طریق حلال شود معنویت غلطی است.

پی نوشت ها:

1. طوسي، نصيرالدين محمد، شرح اشارات، قم،‌ نشر البلاغه، اول، ج 3، ص 360.
2. طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين، دفتر نشر فرهنگي، دوم، ج 3،‌ص 187.
3. سجادي، سيد جعفر، فرهنگ علوم عقلي، وزارت فرهنگ و آموزش عالي، ص 357.
4. طوسي، نصيرالدين محمد، شرح اشارات، قم، نشر البلاغه، اول، ج 3، ص 360.

موضوع قفل شده است